Οπως είπε η Αλέκα, «το εθιμοτυπικό δεν είναι τυπικό». Γι’ αυτό και η συνάντησή της με τον Ιερώνυμο έτυχε ιδιαίτερης προβολής από το «Ριζοσπάστη» (τετράστηλος τίτλος και τρίστηλη έγχρωμη φωτογραφία). Συζήτησαν επί της ουσίας, λοιπόν. Για το τι ακριβώς συζήτησαν καμία πλευρά δε μας διαφώτισε. Ο Ιερώνυμος είπε ότι «συναντιόμαστε με το κάθε κόμμα, στο κοινό αντικείμενο που είναι ο άνθρωπος. Ιδιαίτερα, η εξυπηρέτηση του κουρασμένου, του προβληματισμένου ανθρώπου» (όταν ακούς δεσποτάδες να εκφράζουν το ενδιαφέρον τους για τον άνθρωπο, η υπόθεση έχει παρά). Η Αλέκα δήλωσε ότι «έγινε μια ουσιαστική συζήτηση» και «με βάση και τους προβληματισμούς του αρχιεπισκόπου, εκφράσαμε και εμείς τις θέσεις μας για ορισμένα τμήματα, ομάδες του λαού μας που υποφέρουν ιδιαίτερα, πέρα από τα γενικά προβλήματα. Για παράδειγμα και εμάς μας απασχολούν τα παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες, μας απασχολούν οι ηλικιωμένοι που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, οι μοναχικοί άνθρωποι, που υποφέρουν από μακροχρόνιες ασθένειες και θέλουν ουσιαστική στήριξη και περίθαλψη» (μ’ άλλα λόγια, αναγνώρισε ότι οι μπίζνες που κάνουν οι δεσποτάδες με τις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού έχουν αγαθή προαίρεση και θετικό αποτέλεσμα!).
Συμπλήρωσε ότι «ως πολιτικό κόμμα απαιτούμε από την εκάστοτε κυβέρνηση, από το κράτος, να διαμορφώσει τις κοινωνικές υποδομές» και έσπευσε να συμπληρώσει ότι «βεβαίως διαπιστώνουμε την ευαισθησία του αρχιεπισκόπου, της Εκκλησίας να συνδράμει και σε αυτόν τον τομέα» (γεια σου, ρε Λιάνα, τους έπεισες επιτέλους ότι γλείφοντας το παπαδαριό κερδίζει κανείς ψήφους). Κατέληξε με κάτι σιβυλλικό ως προς τον προνοιακό τομέα: «Είναι ένας τομέας καίριος και μάλιστα εμείς είμαστε σε μια περίοδο που ολοκληρώνουμε πιο σύγχρονες επεξεργασίες σε αυτά τα ζητήματα».
Περιμένουμε, λοιπόν, με αγωνία τις νέες επεξεργασίες του Περισσού. Ως τότε, σημειώνουμε απλώς ότι από την πλευρά της Παπαρήγα δε λέχτηκε κουβέντα για το διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους (υπερώριμο αστικοδημοκρατικό αίτημα), για τις μπίζνες της Εκκλησίας στο real estate, για τις καταπατήσεις δασικών εκτάσεων, για το μεγάλο σκάνδαλο της ΜΚΟ «Αλληλεγγύης» και τόσα άλλα σκάνδαλα και σκανδαλάκια, τα οποία αυξάνονται και πληθύνονται ως η άμμος της θαλάσσης (για να χρησιμοποιήσουμε και μεις την πατερική γλώσσα).
Θα μπορούσαν να αρνηθούν να συναντηθούν με τον Ιερώνυμο. Ουδείς θα τους κατηγορούσε. Θα μπορούσαν στη συνάντηση να στείλουν κάποιο κατώτερο στέλεχος και να την κάνουν εντελώς εθιμοτυπική. Προτίμησαν συνάντηση στο ανώτατο επίπεδο και συζήτηση επί της ουσίας. Ανάγκα (ψήφων) και άθεοι πείθονται…