Με τους μάρτυρες υπεράσπισης του Αλέξανδρου Μητρούσια συνεχίζεται η διαδικασία στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού με πρόεδρο την Μ. Τζανακάκη. Την Πέμπτη 29 Μάη κατέθεσαν δύο πολιτικοί μάρτυρες, ο Α. Σειρηνίδης και η Δ.Α., ο φίλος του Ν.Μ. και ο πατέρας του Κ. Μητρούσιας.
Ο Α. Μητρούσιας παραδέχτηκε ότι στην κατοχή του βρέθηκαν όπλα. Σύμφωνα με το νόμο 2168/1993, πρόκειται για μια περίπτωση απλής και όχι διακεκριμένης (και μάλιστα με την επιβαρυντική περίσταση του άρθρου 187Α) οπλοκατοχής. Σύμφωνα ακόμα και με το σαθρό και κατασκευασμένο κατηγορητήριο, οι τρεις αναρχικοί αγωνιστές «απλώς» κατείχαν τα όπλα. Ούτε τα εμπορεύτηκαν, ούτε τα παρέδωσαν ή τα προμήθευσαν σε τρίτους (ή σε επαναστατικές ομάδες) για διάπραξη κακουργημάτων. Πρόκειται για τηνειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην απλή και στη διακεκριμένη οπλοκατοχή. Το ποσοτικό στοιχείο δεν παίζει κανένα ρόλο για το χαρακτηρισμό της οπλοκατοχής ως διακεκριμένης ή απλής. Η παράγραφος 1 του άρθρου 15 του νόμου 2168/1993, με τίτλο «Διακεκριμένες περιπτώσεις», προβλέπει:«Οποιος εισάγει, κατέχει, κατασκευάζει, μετασκευάζει, συναρμολογεί,εμπορεύεται, παραδίδει, προμηθεύει ή μεταφέρει πολεμικά τυφέκια, αυτόματα, πολυβόλα, πιστόλια, περίστροφα, χειροβομβίδες, πυρομαχικά , εκρηκτικές ύλες, εκρηκτικούς μηχανισμούς και λοιπά είδη πολεμικού υλικού, μεσκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος ή με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων, οργανώσεων, σωματείων ή ενώσεων προσώπων τιμωρείται με κάθειρξη, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη».
Και αν ακόμη κάποια από τα όπλα αυτά χρησιμοποιηθούν από αυτούς που τα κατέχουν, δεν αλλάζει ο ποινικός χαρακτηρισμός της κατοχής όπλων από απλή σε διακεκριμένη και μάλιστα με την επιβαρυντική περίσταση του 187Α . Για παράδειγμα, στην υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, που είχε ένα μεγάλο οπλοστάσιο, ενώ μέλη του -σύμφωνα με το κατηγορητήριο- χρησιμοποίησαν μέρος του οπλισμού, οι διωκτικοί και δικαστικοί μηχανισμοί δεν τόλμησαν να βάλουν την κατηγορία της διακεκριμένης οπλοκατοχής σε συνδυασμό με την επιβαρυντική περίσταση του 187Α. Εβαλαν μόνο την κατηγορία της απλής οπλοκατοχής. Στους αγωνιστές Ν. Μαζιώτη, Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά, που το τρομοδικείο καταδίκασε και για κατοχή όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών μηχανισμών/πυροκροτητών, επέβαλεφυλάκιση 4 ετών και χρηματική ποινή 2.000 ευρώ. Τους καταδίκασε για πλημμέλημα και όχι για κακούργημα, όπως είναι η διακεκριμένη οπλοκατοχή.
Το παραπεμπτικό βούλευμα (φύλλο 445), αναφέρει τα εξής για τις γιάφκες του Επαναστατικού Αγώνα:
«στ) της δυνατότητας αυτής (τρομοκρατικής οργάνωσης), ως εκ της όλης λειτουργίας, δράσης και των μέσων που διέθεταν (όπλα, εκρηκτικά, πυρομαχικά, κρησφύγετα, αποθήκες κ.λ.π.), για την πραγματοποίηση ικανού ακόμη αριθμού, παρομοίων με τις τελεσθείσες, τρομοκρατικών πράξεων, ζ) της αποκλειστικής , σχεδόν, ενασχόλησής τους, με την τέλεση τρομοκρατικών πράξεων και η) της δημιουργίας και διατήρησης ταμείου της οργάνωσης- στο οποίο ανήκει και το ποσό των 119.000 και πλέον ευρώ, το οποίο βρέθηκε στην κατοχή τους- για την λειτουργία και την εν γένει δράση αυτής (τρομοκρατικής οργάνωσης).
VII. Από κοινού κατείχαν όπλα κατά την έννοια του νόμου, ήτοι αντικείμενα προορισμένα, ικανά και πρόσφορα, να επιφέρουν κάκωση ή βλάβη της υγείας σε πρόσωπα, καθώς και ανταλλακτικά μέρη και εξαρτήματα όπλων και εκρηκτικών μηχανισμών. Και συγκεκριμένα:
1) Στις 15-4-2010, εντός του με αριθμό κυκλοφορίας ΙΝΕ-1629 ΙΧΕ ιδιοκτησίας του 3ου κατηγορούμενου Γουρνά Κωνσταντίνου, που ήταν σταθμευμένο επί της οδού Ανακούς αρ. 70, στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής, κατείχαν: α) ένα (1) πυροβόλο πιστόλι, χρώματος μαύρου, με αριθμό σειράς 131119, και τις ενδείξεις…, με γεμιστήρα κενό φυσιγγίων και χωρίς φυσίγγιο στη θαλάμη, και β) ένα (1) πυροβόλο πιστόλι, χρώματος μαύρου, με αριθμό σειράς 131165, και τις ενδείξεις…, με γεμιστήρα κενό φυσιγγίων και χωρίς φυσίγγια στη θαλάμη.
2) Στις 28-4-2010 στο επί της οδού Αιγίνης αρ. 8 στην Αθήνα (Κυψέλη) διαμέρισμα πολυκατοικίας, του πέμπτου ορόφου, το οποίο είχαν μισθώσει -με πλαστό δελτίο ταυτότητας- για να το χρησιμοποιήσουν ως κρησφύγετο και χώρο αποθήκευσης οπλισμού εκρηκτικών υλών πυρομαχικών και άλλων υλικών, κατείχαν: α) ένα (1) πυροβόλο όπλο-τυφέκιο, με εγχάρακτες ενδείξεις επ’ αυτού… του οποίου ο αριθμός, έφερε αποξέσεις, άνευ γεμιστήρα, με καννάβινο αορτήρα, μαύρου-μπλε χρώματος, χωρίς φυσσίγγια στη θαλάμη με πτυσσόμενο κοντάκι, β) ένα(1) υποπολυβόλο MP-5, με αριθμό C48330 EP/85 και εγχάρακτες ενδείξεις…, με πτυσσόμενο κοντάκι, άνευ γεμιστήρα και καννάβινο αορτήρα, χρώματος μαύρου, άνευ φυσιγγίου στη θαλάμη, γ) ένα πυροβόλο όπλο-τυφέκιο, άνευ γεμιστήρα, χωρίς φυσίγγιο στη θαλάμη, με αορτήρα καννάβινο, χρώματος χακί, δ) ένα (1) ξύλινο κοντάκιο, καφέ χρώματος, στην πάνω πλευρά του οποίου υπήρχε μεταλλικός κρίκος, ενώ η μία του άκρη ήταν σπασμένη, ε) ένα (1)πυροβόλο όπλο-πιστόλι, χρώματος ασημί, με ενδείξεις…, άνευ φυσιγγίου στη θαλάμη, με γεμιστήρα, στ) ένα (1) πιστόλι, μαύρου χρώματος, με ενδείξεις…, με γεμιστήρα κενό φυσιγγίου και χωρίς φυσίγγιο στη θαλάμη, ζ) ένα (1) πιστόλι, μαύρου χρώματος, με τις ενδείξεις…, με γεμιστήρα κενό φυσιγγίου στη θαλάμη, η) ένα (1) κέλυφος χειροβομβίδας με το περιεχόμενό της, χρώματος πράσινου με ενδείξεις…, θ) ένα (1) κέλυφος χειροβομβίδας με το περιεχόμενό της, χρώματος πράσινου, με τις ενδείξεις…».
Η καταγραφή του οπλισμού που βρέθηκε στις γιάφκες του ΕΑ συνεχίζεται. Και ο πιο δύσπιστος μπορεί να πειστεί, ότι ο ΕΑ άφθονο οπλισμό, που τον χρησιμοποίησαν αποκλειστικά τα μέλη του. Δεν τον διέθεσαν, ούτε τον πούλησαν σε τρίτους για τη διάπραξη κακουργημάτων.
Ο εισαγγελέας της έδρας Α. Λιόγας, αναφερόμενος στη μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών που βρέθηκαν στις γιάφκες του ΕΑ, είπε: «Το μόνο που θα ήθελα να επισημάνω και εδώ είναι ο μεγάλος αριθμός τόσο των όπλων, όσο και των πυρομαχικών που προμηθεύθηκαν και κατείχαν, δηλαδή: 2 πιστόλια και 125 φυσίγγια πυροβόλων όπλων στο αυτοκίνητο του κατηγορουμένου Γουρνά. 3 πιστόλια, 1 υποπολυβόλο, 2 πολεμικά τυφέκια, 3 χειροβομβίδες, 6 αντιαρματικές ρουκέτες, 1 εκτοξευτήρα ρουκετών, 1662 φυσίγγια όπλων, 24 φυσίγγια κυνηγετικών όπλων και 191 ηλεκτρικούς πυροκροτητές, στο διαμέρισμα της οδού Αιγίνης. Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι τα όπλα που κατείχε η οργάνωση είναι οπωσδήποτε περισσότερα από τα παραπάνω κατασχεθέντα, αφού για παράδειγμα, τα Καλάσνικοφ με τα οποία πραγματοποίησε τις επιμέρους ενέργειες της δεν βρέθηκαν και δεν κατασχέθηκαν».
Ο εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή των τριών μελών του ΕΑ, επειδή στην κατοχή τους είχαν κλειδιά από τις γιάφκες της οργάνωσης, μόνο για απλή οπλοκατοχή. Με την πρότασή του συντάχθηκε και το τρομοδικείο.
Ολα αυτά τα αναφέρουμε εισαγωγικά πρώτον γιατί ο Α. Μητρούσιας κατηγορείται για διακεκριμένη οπλοκατοχή σε συνδυασμό με την επιβαρυντική περίσταση του 187Α και δεύτερον γιατί η πρόεδρος του τρομοδικείου, απαντώντας στον πατέρα του Μητρούσια και στην πολιτική μάρτυρα Δ.Α., που εξέφρασαν την άποψη ότι ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός της κατοχής των όπλων είναι η απλή και όχι η διακεκριμένη οπλοκατοχή, έσπευσε να πει ότι δεν βρέθηκε στην κατοχή του ένα μαχαίρι ή ένα όπλο, αλλά πολύ βαρύς οπλισμός. Και οι δύο μάρτυρες εξήγησαν ότι σύμφωνα με το νόμο δεν παίζει κανένα ρόλο η ποσότητα των όπλων που βρίσκεται στην κατοχή κάποιου, προκειμένου η πράξη να χαρακτηριστεί ως διακεκριμένη οπλοκατοχή. Προσέγγισαν ορθά το ζήτημα, μολονότι δεν είναι νομικοί.Αντίθετα, η πρόεδρος του τρομοδικείου διέπραξε νομικό ατόπημα αναφερόμενη στην ποσότητα των όπλων. Αν αυτή η άποψη εμφιλοχωρήσει και στην απόφαση του τρομοδικείου, τότε θα διαπραχθεί ένα νομικό ανοσιούργημα σε βάρος του Α. Μητρούσια.
Η μάρτυρας Δ.Α. ρωτήθηκε από τη συνήγορο υπεράσπισης Α. Παπαρρούσου αν γνωρίζει συγκεκριμένη περίπτωση που, παρά το βαρύ οπλισμό που βρέθηκε στην κατοχή κάποιων κατηγορούμενων, αυτοί παραπέμφθηκαν και δικάστηκαν με την κατηγορία της απλής και όχι της διακεκριμένης οπλοκατοχής και αναφέρθηκε (η απόφαση καθαρογράφτηκε και καταχωρήθηκε στο Ειδικό Βιβλίο στις 15 Μάη του 2014, με αριθμό 1988). Δεν έχει άραγε υπόψη της η πρόεδρος αυτή την απόφαση; Αν ναι, γιατί επιμένει στην άποψη ότι απλή οπλοκατοχή υπάρχει μόνο στην περίπτωση που κάποιος συλληφθεί να κατέχει ένα όπλο ή ένα μαχαίρι; 'Η μήπως έχει αποφασίσει ήδη να εισηγηθεί καταδίκη σύμφωνα με το σαθρό κατηγορητήριο;
Κατά την εξέταση όλων των μαρτύρων (όχι μόνο των πολιτικών), η πρόεδρος δεν άντεχε να ακούει τα λεγόμενά τους και συνέχεια τους διέκοπτε. Οταν ρωτήθηκε από τη συνήγορο αν της έχει ξανατύχει να εξετάσει πολιτικούς μάρτυρες, απάντησε αβίαστα πως είναι η πρώτη φορά, θέλοντας μάλλον να εξιλεωθεί για την τακτική της να διακόπτει τους μάρτυρες και να μην τους αφήνει να ολοκληρώνουν, τόσο κατά την εισαγωγική τους τοποθέτηση όσο και κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων που τους υπέβαλε. Η τακτική αυτή της προέδρου εξόργισε τον Ι. Μιχαηλίδη που αναγκάστηκε να της τονίσει σε έντονο ύφος ότι πρέπει να αφήνει τους μάρτυρες να ολοκληρώνουν τη σκέψη τους.
Επίσης, η πρόεδρος υπέβαλε φορτικά στους μάρτυρες υπεράσπισης ερωτήσεις για τον οπλισμό που βρέθηκε στην κατοχή του Α. Μητρούσια, προφανώς για να τους αποσπάσει δήλωση καταδίκης της επαναστατικής βίας η δήλωση διαφοροποίησή τους από τον Μητρούσια. Οι μάρτυρες δεν τσίμπησαν και της απαντούσαν ότι γι’ αυτά που ρωτάει θα τοποθετηθεί ο ίδιος ο Α. Μητρούσιας, ο οποίος πήρε το λόγο αρκετές φορές και απευθυνόμενος στην πρόεδρο της τόνισε ότι σ’ αυτά που ρωτάει θα απαντήσει ο ίδιος.
Η πρόεδρος διέπραξε δύο ακόμη ατοπήματα. Στην αρχή της συνεδρίασης ανακοίνωσε ότι τον Ιούνη θα γίνουν τρεις συνεδριάσεις, στις 12, 16 και 26. Η συνήγορος Α. Παπαρρούσου ζήτησε να μπει τουλάχιστον μία ακόμη συνεδρίαση, γιατί η διάρκεια της δίκης ξεπέρασε το όριο του ευλόγου χρόνου, ενώ υπάρχουν πλέον δύο δικαστικές αίθουσες στις φυλακές Κορυδαλλού. Η πρόεδρος αντέτεινε, ότι δεν μπορεί να γίνονται ταυτόχρονες συνεδριάσεις στις δύο αίθουσες για λόγους ασφάλειας και επανέλαβε την γνωστή της θεωρία περί σκόπιμης καθυστέρησης της δίκης, ενώ υποστήριξε ότι δήθεν από την απεργία πείνας του Κ. Σακκά και από τον τραυματισμό του Π. Αργυρού η δίκη καθυστέρησε τρεις μήνες. Από τα δύο αυτά σημαντικά γεγονότα η δίκη καθυστέρησε» μόνο τριάντα ημέρες («χάθηκαν» εφτά συνεδριάσεις). Την ευθύνη για όλη αυτή την ιστορία τη φέρουν οι δικαστικοί μηχανισμοί που διεξάγουν παράλληλες δίκες για τα ίδια πρόσωπα και με τις ίδιες βασικές κατηγορίες.
Η τοποθέτηση της προέδρου, ότι η απεργία πείνας του Κ.Σακκά καθυστέρησε τη δίκη προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Στ. Αντωνίου, του Γ. Καραγιαννίδη και του Α. Μητρούσια, που έσπευσαν να υπογραμμίσουν με κατηγορηματικό τρόπο, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να απεργεί ο σύντροφός τους και αυτοί να παίρνουν μέρος στις συνεδριάσεις του τρομοδικείου. Δεν είναι η πρώτη φορά που η πρόεδρος ακούει αυτή την τοποθέτηση. Γι’ αυτό μιλάμε για ατόπημά της.
Το δεύτερο ατόπημα η πρόεδρος το διέπραξε κατά την εξέταση του πατέρα του Α. Μητρούσια. Του ζήτησε να πάρει θέση για το όπλο που είχε ο γιός του, στο χέρι ή σε τσαντάκι, κατά τη διάρκεια της σύλληψής του. Από το ίδιο το κατηγορητήριο, όμως, επιβεβαιώνεται ότι ο Μητρούσιας δεν έφερε όπλο – και μάλιστα με σφαίρα στη θαλάμη! Γιατί αυτή η εμπάθεια σε βάρος του από την πρόεδρο;
Ο φίλος του Α. Μητρούσια Ν.Μ. βομβαρδίστηκε με απανωτές ερωτήσεις: πότε γνωρίστηκαν, πού γνωρίστηκαν, σε τι ηλικία, αν γνώριζε τους δικούς του, αν είχε άλλα αδέλφια, αν γνώριζε ότι έφυγε από το σπίτι του, αν γνώριζε πώς συντηρούνταν, αν γνώριζε για τον οπλισμό που βρέθηκε στην κατοχή του και πώς σχολιάζει το γεγονός τώρα που έμαθε για τον οπλισμό. Πώς μπορεί να χαρακτηριστούν, άραγε οι ερωτήσεις για τον οπλισμό, όταν απευθύνονται σ' ένα φίλο και όχι σε έναν πολιτικό μάρτυρα; Ο Ν.Μ. απάντησε, πως για ό,τι αφορά τον οπλισμό δεν γνωρίζει τίποτα, ότι για όλα αυτά θα απαντήσει ο Α. Μητρούσιας, χωρίς να παραλείψει να πει ότι είναι περήφανος πού τον γνώρισε. Απαντώντας σε ερωτήσεις του εισαγγελέα Σ. Μπάγια, ο Ν.Μ. είχε το θάρρος να πει ότι ο φίλος του αγωνίζεται για την ελευθερία, ότι το δικαστήριο δεν εξετάζει τις αιτίες, ότι κατά τη γνώμη του δεν υπάρχει άνθρωπος που να φοβάται τον Α. Μητρούσια και ότι δε δέχεται ότι είναι μέλος της ΣΠΦ. Ο εισαγγελέας τον ρώτησε αν γνωρίζει ποια είναι η θέση του Α.Μητρούσια για τη βία. Απάντησε ο ίδιος ο Α. Μητρούσιας: Σας λέω εγώ, ότι είμαι υπέρ της βίας και υπέρ της ανατροπής του κράτους και του κεφαλαίου με βίαια μέσα. Απαντώντας σε ερώτηση της συνηγόρου Α. Παπαρρούσου, αν με αυτά τα ήξεις-αφίξεις μπορεί να κατηγορηθεί κάποιος, ο μάρτυρας είπε ότι ο Μητρούσιας φορτώθηκε με ένα κατηγορητήριο που είναι εκτός λογικής.
Ο Αρης Σειρηνίδης κατέθεσε ως πολιτικός μάρτυρας, διακοπτόμενος συνεχώς από την πρόεδρο. Αρχίζοντας την κατάθεσή του, ενημέρωσε την πρόεδρο ότι είναι πολιτικός μάρτυρας και γι’ αυτό θα πρέπει να τον αφήσει να κάνει μια σύντομη πολιτική τοποθέτηση και μετά να του υποβάλει όποιες ερωτήσεις θέλει. Δεν πρόλαβε, όμως, να εκθέσει τις πρώτες σκέψεις του γύρω από το ιστορικό της πολιτικής ωρίμανσης του Α. Μητρούσια και τον διέκοψε η πρόεδρος: εδώ δεν είναι κατάλληλος ο χώρος για την ανάλυση πολιτικών απόψεων. Παρά την παρέμβαση της Α. Παπαρρούσου, που ζήτησε από την πρόεδρο ν' αφήσει τον μάρτυρα να συνεχίσει την τοποθέτησή του, η τελευταία δεν καταλάβεινε τίποτα. Απευθυνόμενη στον μάρτυρα του είπε, ότι ήρθε για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις και να δώσει διευκρινήσεις, όμως αυτά που εκθέτει έχουν να κάνουν με την ιδεολογική τοποθέτηση του Αλ. Μητρούσια! Αυτά που θα αναφέρω έχουν ένα πραγματολογικό ενδιαφέρον για το δικαστήριό σας, απάντησε ο Α. Σειρηνίδης, σημειώνοντας ότι είναι πραγματικά αδύνατο ένα δικαστήριο που δικάζει τόσους κατηγορούμενους με τόσες κατηγορίες να μη θέλει ν' ακούσει απόψεις για το ιδεολογικό τους μπαγκράουντ. Δεν σας απασχολεί το ιδεολογικό μπαγκράουντ του Α. Μητρούσια; ρώτησε την πρόεδρο, η οποία απάντησε ότι τους απασχολεί, όμως εξίσου τους απασχολούν τα πραγματικά περιστατικά.
Αλίμονο αν ένα δικαστήριο που δικάζει πολιτικούς αντιπάλους αρνηθεί να ακούσει δύο πράγματα, είπε ο μάρτυρες και ανέλυσε συνοπτικά τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοποίηση του προϊόντος. Συνέχισε λέγοντας, ότι ο δικαστικός και ο αστυνομικός μηχανισμός αναλαμβάνουν στην πιο κρίσιμη περίοδο να προστατεύσουν το σύστημα. Νέα διακοπή από την πρόεδρο, που είπε ότι η κατάθεση αυτή είναι πολιτικός λόγος και θα ήταν καλύτερα ο μάρτυρας να την είχε φέρει γραμμένη! Αυτό είναι από τα πλέον «κουφά» που έχουμε ακούσει σ' αυτή τη δίκη και που μας κάνουν ν' αναρωτιόμαστε αν στην έδρα βλέπουμε πρόεδρο Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων!
Ο Σπ. Φυτράκης αναγκάστηκε να παρέμβει για να βάλει στη θέση της την πρόεδρο, λέγοντάς της ότι δεν είναι δυνατόν να διακόπτει συνέχεια το μάρτυρα, με την ιστορία που έχει, και να μην τον αφήνει να πει μερικά πράγματα. Η Στ. Αντωνίου, απευθυνόμενη στην πρόεδρο της τόνισε, ότιεμείς εδώ είμαστε αντίπαλοι του καθεστώτος, οι περισσότεροι μάρτυρές μας είναι πολιτικοί μάρτυρες και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να αναδείξουν με τις καταθέσεις τους τον πολιτικό χαρακτήρα αυτής της δίκης. Αυτό είναι πολύ σημαντικά για εμάς και γι’ αυτό φέραμε τους μάρτυρες.
Ο Α. Σειρηνίδης συνέχισε λέγοντας ότι έχει καταθέσει πολλές φορές σε παρόμοια δικαστήρια, αλλά πρώτη φορά αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα. Συνέχισε αναφερόμενος στους δύο κόσμους, τον κόσμο της συσσώρευσης του κεφαλαίου, που στην αίθουσα αυτή εκπροσωπούν οι δικαστές, και στον κόσμο της δουλειάς, που είναι απογυμνωμένος από κάθε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό δικαίωμα. Αυτή η κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, είπε, ρίχνει βαριά τη σκιά της σ’ αυτή την αίθουσα, αποστερώντας τους κατηγορούμενους από κάθε πολιτικό δικαίωμα και συντρίβοντας τον όποιο νομικό πολιτισμό. Επεσήμανε ακόμη το γεγονός ότι γίνονταν παράλληλα πολλές δίκες με κατηγορούμενους τα ίδια πρόσωπα.
Γνωρίζετε ποια είναι η βασική κατηγορία; ήταν η πρώτη ερώτηση της προέδρου, προφανώς για να έχει να λέει μετά ότι ο μάρτυρας ήρθε στο δικαστήριο για να πολιτικολογήσει και όχι για να καταθέσει για πραγματικά περιστατικά. Ο Α. Σειρηνίδης της απάντησε ότι η βασική κατηγορία εναντίον του Α. Μητρούσια, όπως και για τους άλλους, είναι γιατί αγωνίζονται να ανατρέψουν το σύστημα. Η απάντηση δεν ικανοποίησε την πρόεδρο, που εξετράπη: Να σας κάνω και εγώ μερικές ερωτήσεις, κύριε μάρτυρα, θα απαντήσετε μπαίνοντας στη βάσανο των ερωτήσεων ή ήρθατε εδώ για να πείτε αυτή τη θεωρία και για να εκθέσετε την ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση του κατηγορουμένου;
Η πρόεδρος συνέχισε με ερωτήσεις για το ποιους από τους συγκατηγορούμενους γνωρίζει ο Α. Μητρούσιας, πότε συνελήφθη, αν πέρα από το σάκο κρατούσε και όπλο στο χέρι, αν ο μάρτυρας συζήτησε με τον Α. Μητρούσια για τα όπλα, από πού τα προμηθεύτηκαν και ποιος πλήρωσε γι’ αυτά, αν γνώριζε ότι έφυγε από το πατρικό του και ποιος τον συντηρούσε. Σε μερικές από τις ερωτήσεις ο μάρτυρας δεν απάντησε, σε άλλες είπε ότι δεν γνωρίζει και ότι θα απαντήσει ο ίδιος ο Α. Μητρούσιας. Συμπλήρωσε, ακόμη, ότι σ’ αυτές τις πολιτικές δίκες το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πολιτικό τους περιεχόμενο και όχι στα τεχνικά χαρακτηριστικά για τα οποία θα μιλήσουν οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι.
Ο εισαγγελέας, αναφερόμενος στις απόψεις που εξέθεσε ο Α. Σειρηνίδης και στο ότι μίλησε -αόριστα, όπως είπε- για κίνημα, αφού σημείωσε ότι αυτό το κίνημα έχει κάποια όρια -ένα μάξιμουμ, ένα μίνιμουμ- και κάπου κινείται, ρώτησε αν αυτές οι κατηγορίες -ανεξάρτητα του αν οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται δεν έχουν τελεστεί- είναι μέσα στο πλέγμα. Ο Α. Σειρηνίδης στάθηκε λίγο στο χαρακτηρισμό των πράξεων από το κατηγορητήριο ως εγκληματικών και στη συνέχεια επεσήμανε ότι γι’ αυτά που κατηγορούνται αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση σ’ αυτή την αίθουσα. Η αίθουσα αυτή δεν μπορεί να καταλάβει και να κρίνει. Θα κρίνει μόνο ο λαός, η κοινωνία και το επαναστατικό κίνημα. Μόνο αυτοί μπορούν να κρίνουν και να αξιολογήσουν, καθώς και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι. Απαντώντας σε άλλη ερώτηση του εισαγγελέα ο Α. Σειρηνίδης του επεσήμανε ότι δεν είναι απλός πολίτης, αλλά ως εισαγγελέας εφετών έχει συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο που ενσαρκώνει και εκπροσωπεί τον κόσμο του κεφαλαίου.
Οι συνεχείς διακοπές της προέδρου στο μάρτυρα υποχρέωσαν τη συνήγορο Α. Παπαρρούσου να κάνει εισαγωγικά ένα σχολιασμό στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν πρέπει να επαναληφθεί το φαινόμενο αυτό και στους επόμενους πολιτικούς μάρτυρες υπεράσπισης. Αυτά που σας είπε και αυτά που θα σας πουν πιθανόν και άλλοι άνθρωποι θα έπρεπε να σας ενδιαφέρουν, γιατί πραγματεύεστε ένα άρθρο, το 187Α, που είναι εξαιρετικά αόριστο, τόνισε η συνήγορος. Θα έπρεπε να γνωρίζετε συγκεκριμένα πολιτικά δεδομένα που ισχύουν, να τα εκλαμβάνετε και αυτά ως πραγματικά και να τα θεωρείτε συνολικότερα. Στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα εβδομάδες ολόκληρες κατέθεταν πολιτικοί μάρτυρες και το δικαστήριο τους άκουσε με προσοχή. Αρα, πιστεύω ότι αυτές οι πολιτικές κρίσεις, τις οποίες προσπαθείτε να κρατήσετε μακριά από το δικαστήριο, έχουν παρά ταύτα μια πολύ μεγάλη σημασία για την κρίση σας σε διάφορα επίπεδα. Θα έλεγα, λοιπόν, να μην χαρακτηρίζετε τον πολιτικό λόγο των μαρτύρων, ούτε -πολύ περισσότερο- να τους καλείτε να τα φέρουν γραμμένα, ακυρώνοντας έτσι και προσβάλλοντας την ουσία του μάρτυρα, ο οποίος προφορικά καλείται να σας τα πει για κάθε κατηγορούμενο. Και θα έλεγα ότι έχει μια σημασία μεγάλη για το δικαστήριό σας, να κάνετε μια υπομονή τέλος πάντων, αν δεν μπορείτε να τα ακούσετε. Εχουν μεγάλη σημασία για την κρίση που θα διαμορφώσετε. Και να καταλάβετε σε ποιο κοινωνικό περιβάλλον ζούσαν και ζουν οι κατηγορούμενοι και να ερμηνεύσετε σε δεύτερο επίπεδο τις πράξεις τους και να επιβάλετε έτσι τις ποινές που θέλετε να επιβάλετε.
Ο πατέρας του Αλ. Μητρούσιας ζήτησε από την πρόεδρο να κάνει μια σύντομη τοποθέτηση και μετά να τον ρωτήσει ό,τι θέλει. Αναφέρθηκε στις πρώτες συλλήψεις αγωνιστών, που έγιναν στις 23 Σεπτέμβρη του 2009, με μόνο επιβαρυντικό στοιχείο αποτυπώματα που βρέθηκαν στο σπίτι του Χαλανδρίου, που η Αντιτρομοκρατική το βάφτισε γιάφκα της ΣΠΦ. Στις αρχές Νοέμβρη του 2009 εκδόθηκαν τα πρώτα έξι εντάλματα σύλληψης, μεταξύ των οποίων δεν ήταν ένταλμα για τον Α. Μητρούσια. Το ένταλμα σύλληψης γι’ αυτόν εκδόθηκε στις 10-15 Γενάρη του 2010. Ο Κ. Μητρούσιας επεσήμανε αυτή τη διαφοροποίηση και αποκάλυψε ότι ο ίδιος και η οικογένειά του έμαθαν για το ένταλμα σε βάρος του γιου του στις αρχές Φλεβάρη, απ’ αφορμή άλλο γεγονός. Το Φλεβάρη του 2010 είχε κάνει προσφυγή για να ξεμπλοκαριστεί ο τραπεζικός του λογαριασμός και τότε έμαθε για το ένταλμα του γιού του.
Στη συνέχεια, κατέρριψε τον ισχυρισμό της Αντιτρομοκρατικής ότι ο γιος του κρυβόταν και ήταν αγνώστου διαμονής, αποκαλύπτοντας ότι ο Α. Μητρούσιας από τις 7/9/2009 είχε νοικιάσει σπίτι στο όνομά του και το συμβόλαιο το είχε καταθέσει στην εφορία! Στο Χαλάνδρι, είπε, βρέθηκαν 100 αποτυπώματα, αλλά μόνο 13 άτομα κάλεσαν, επειδή διαπίστωσαν ότι είναι αναρχικοί. Τους υπόλοιπους ούτε καν τους κάλεσαν, γιατί διαπίστωσαν ότι είναι γόνοι οικογενειών από τα βόρεια προάστια. Βάφτισαν το σπίτι στο Χαλάνδρι γιάφκα τρομοκρατών, αλλά στην πραγματικότητα ήταν κομματική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η πρόεδρος δεν άντεξε και παρενέβη σημειώνοντας πως ο Χ. Χατζημιχελάκης παραδέχτηκε ότι στο σπίτι στο Χαλάνδρι κατασκεύασε βόμβες. Αυτό, όμως, είναι αναληθές, όπως επεσήμαναν σύντροφοι του Χ. Χατζημιχελάκη που ήταν παρόντες.
Στη συνέχεια, ο Κ. Μητρούσιας ανέφερε ότι ο γιος του καταδικάστηκε στην πρώτη δίκη της ΣΠΦ σε έντεκα χρόνια, με αποτυπώματα που βρέθηκαν σε κινητά αντικείμενα σ’ αυτό το σπίτι, όπου σύχναζαν και περνούσαν εκατοντάδες άτομα, θυμίζοντας ότι υπήρξε διαφοροποίηση ανάμεσα στην πρόταση του εισαγγελέα και στην απόφαση του τρομοδικείου με πρόεδρο την Βαρελά. Για την κατηγορία της κατοχής όπλων είπε ότι είναι πολύ διογκωμένος ο νομικός χαρακτηρισμός ως διακεκριμένη οπλοκατοχή σε συνδυασμό με την επιβαρυντική περίσταση του 187Α. Κατά την γνώμη του, σύμφωνα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, είναι απλή οπλοκατοχή.Προφανώς, είχε διαβάσει το νόμο 2168/1993 και είχε στο μυαλό του το άρθρο 15 που αναφέρει συγκεκριμένα τις προϋποθέσεις που απαιτούνται προκειμένου μια οπλοκατοχή να χαρακτηριστεί ως διακεκριμένη, δηλαδή τουλάχιστον αυτός που κατέχει όπλα να κάνει εμπόριο. Γι’ αυτό και τόνισε στη συνέχεια το γεγονός ότι, ενώ τον τελευταίο μήνα παρακολουθούνταν, κανένας από τους αντιτρομοκρατικάριους δεν ανέφερε ότι έκανε εμπόριο όπλων.
Σε ό,τι αφορά την τύχη που επεφύλασσαν στα όπλα, είπε ότι τους είδαν να αγοράζουν σκαπτικά μηχανήματα που σημαίνει ότι πάνε να τα θάψουν. Η τοποθέτηση αυτή του μάρτυρα προκάλεσε άμεσα την αντίδραση της προέδρου που άρχισε τις ερωτήσεις.
Πρόεδρος: Τα προόριζε για θάψιμο;
Κ. Μητρούσιας: Εγώ αυτό πιστεύω
Πρόεδρος: Δεν το γνωρίζετε;
Κ. Μητρούσιας: Δεν ήμουν μπροστά. Από την στιγμή όμως που τα είχαν συσκευάσει ένα-ένα, τα είχαν για θάψιμο. Είμαι σίγουρος ότι και η αστυνομία γνώριζε ότι τα πάνε για θάψιμο και γι’ αυτό τους πιάσανε, για να έχουν περισσότερα επιβαρυντικά στοιχεία. Και ένα άλλο που ήξερε η αστυνομία και είμαι σίγουρος, χωρίς να μπορώ να το αποδείξω, είναι ότι ο γιός μου είχε κανονίσει (Σάββατο 4 Δεκέμβρη του 2010) να παραδοθεί την Τετάρτη 8 Δεκέμβρη μαζί με το συνήγορό του για να παραστεί στην πρώτη δίκη της ΣΠΦ.
Πρόεδρος Μ. Τζανακάκη: Μισό λεπτό για να καταλάβω τη σκέψη σας. Πώς το ήξερε η αστυνομία, το είχε δηλώσει ο δικηγόρος του Μητρούσια;
Κ. Μητρούσιας: Εγώ συμπεραίνω. Τον έχουν δει με το δικηγόρο του και σαφώς παρακολουθούν και τον δικηγόρο.
Ο Κ. Μητρούσιας θύμισε ότι τόσο ο γιος του όσο και τα μέλη της ΣΠΦ δηλώνουν ότι αυτός δεν υπήρξε ποτέ μέλος της οργάνωσης. Στη συνέχεια, η πρόεδρος άρχισε να τον ρωτάει αν γνώριζε που έμενε ο γιος του το τελευταίο 14μηνο, πώς συντηρούνταν, αν πήγε στο εξωτερικό και πού, αν του έδωσε χρήματα και πόσα, αν ήταν βαρύς ο οπλισμός, από πού μεταφέρθηκε, με τι λεφτά αγοράστηκε, τι τα χρειαζόταν τα πλαστά χαρτιά, γιατί κρατούσε τα στοιχεία στον υπολογιστή του. Ο Κ. Μητρούσιας απάντησε, ότι δεν γνώριζε που έμενε ο γιος του το τελευταίο 14μηνο, ότι συναντιούνταν μια φορά το μήνα και συζητούσαν για την οικογένεια, ότι του έδινε 800 ευρώ το μήνα, ότι πήγε στην Ολλανδία για τρεις μήνες και ο ίδιος του έδωσε 1.000 ευρώ, ότι είχε βρει δουλειά σε μπαρ και έτσι μπόρεσε να καλύψει τις ανάγκες του, ότι τον ρώτησε για τα όπλα και για τα στοιχεία που κρατούσε και του απάντησε, ότι θα τοποθετηθεί ο ίδιος στο δικαστήριο. Παρεμβαίνοντας ο Α. Μητρούσιας δήλωσε ότι ο πατέρας του δεν γνωρίζει και ότι θα απαντήσει ο ίδιος.
Η πρόεδρος πίεζε φορτικά τον Κ. Μητρούσα να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έθετε για την κατοχή των όπλων κτλ., ενώ για να τον αναγκάσει να απαντήσει προσπάθησε να του δημιουργήσει ενοχές: πώς είναι δυνατόν σαν πατέρας να μην ανησυχεί για τις επιλογές του γιού του; Εφτασε στο σημείο να ισχυριστεί, ότι το ΤΝΤ στην αποθήκη που φυλασσόταν ο βαρύς οπλισμός θα μπορούσε να αναφλεγεί και να προκαλέσει τεράστια προβλήματα στη γύρω περιοχή. Η πρόεδρος προσπάθησε να φοβίσει το μάρτυρα, ο οποίος δεν τσίμπησε, γιατί αυτή η εκρηκτική ύλη δεν προκαλεί πρωτογενή ανάφλεξη, πράγμα που επεσήμανε και η συνήγορος του Α. Μητρούσια. Δεν είμαστε σίγουροι αν και η πρόεδρος κατάλαβε τι σημαίνει πρωτογενής και τι δευτερογενής ανάφλεξη. Το λέμε αυτό γιατί από τη μέχρι τώρα στάση της δεν πείθει, ότι το νομικό της οπλοστάσιο είναι ικανοποιητικό ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτή της τρομοδίκης.
Από τις ερωτήσεις που υπέβαλε ο εισαγγελέας φάνηκε, ότι η τοποθέτηση του Κ. Μητρούσια για απλή οπλοκατοχή και η δήλωσή του ότι αγόρασαν σκαπτιά μηχανήματα δημιούργησε προβλήματα και σ’ αυτόν. Αν είχε σκοπό να υιοθετήσει το σαθρό κατηγορητήριο όσον αφορά την οπλοκατοχή, αντιλαμβάνεται ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να σταθεί νομικά.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι τα προώθησαν εκεί για να τα θάψουν, γιατί;
Κ. Μητρούσιας: Γιατί ήθελε να παραδοθεί. Τα θάβεις και τελειώνεις.
Εισαγγελέας: Ηθελε να κλείσει;
Κ. Μητρούσιας: Ηθελε να κλείσει. Σας δίνω μια εξήγηση.
Πρόεδρος: Με τα υπόλοιπα (σ.σ. όπλα), τι θα γινόταν;
Κ. Μητρούσιας: Θα επέστρεφαν για να θάψουν και τα υπόλοιπα.
Εισαγγελέας: Αυτά που λέτε δεν σας τα είπε;
Κ. Μητρούσιας: Οχι κ. Εισαγγελέα, εγώ κάνω αυτή την σκέψη.
Τελευταία εξετάστηκε η πολιτική μάρτυρας Δ.Α. που αναπτύσσει πλούσια δράση για τους κρατούμενους, στο πλαίσιο της οποίας γνώρισε τον Α. Μητρούσια και την Στ. Αντωνίου το 2008. Η μάρτυρας αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα, που είναι αδύνατο να παρουσιαστούν στην ολότητά τους στο πλαίσιο αυτού του ρεπορτάζ. Μίλησε για διόγκωση των κατηγοριών και αναφέρθηκε στην περίπτωση της οπλοκατοχής λέγοντας ότι «μια απλή οπλοκατοχή έχει φθάσει σε βαθμό διόγκωσης». Τι εννοείτε, ρώτησε η πρόεδρος διακόπτοντάς την. Η μάρτυρας απάντησε διαβάζοντας το νόμο. Η πρόεδρος αντέτεινε ότι πλημμέλημα είναι η κατοχή ενός μαχαιριού, ενός σπρέι. Αυτό είναι οπλοκατοχή. Η μάρτυρας επέμεινε ότι έχει διαβάσει το νόμο και είναι σαφής: δεν έχει να κάνει με την ποσότητα, αλλά με τη συγκεκριμένη χρήση. Αυτή είναι η άποψή μου, πολλών ανθρώπων και πολλών δικαστών, τονίζει. Μετά απ’ αυτή την απάντηση η πρόεδρος δεν έδωσε συνέχεια. Περιορίστηκε στο ότι είναι σεβαστή η άποψη της μάρτυρα.
Στη συνέχεια, η μάρτυρας έκανε εκτενή αναφορά στο κίνημα των κρατουμένων του 2008, αναλύοντας διεξοδικά τα αιτήματα των κρατουμένων και το ρόλο του σωφρονιστικού συστήματος και των φυλακών. Απ’ αφορμή το αίτημα «12 χρόνια η ισόβια κάθειρξη» άνοιξε μια ολόκληρη συζήτηση, στην οποία πήρε μέρος και η πρόεδρος, μέχρι πουξαφνικά ανακάλυψε, ότι αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ακολουθώντας τη γνωστή τακτική της, η πρόεδρος άρχισε να ρωτάει τη μάρτυρα τι ξέρει για τον οπλισμό που βρέθηκε, για τα πλαστά χαρτιά κτλ. προφανώς γιατί ήξερε ότι η μάρτυρας θα απαντούσε ότι δεν γνωρίζει, με στόχο να δημιουργηθούν εντυπώσεις σε βάρος της. Η πρόεδρος ρώτησε τη μάρτυρα πώς ζούσε ο Α. Μητρούσιας, ενώ ο πατέρας του είχε ήδη καταθέσει, ότι έδινε στο γιό του 800 ευρώ το μήνα. Ερωτήσεις υπέβαλε και ο εισαγγελέας, φροντίζοντας να αναπτύξει παράλληλα και τις απόψεις του για τη δικαιοσύνη, κάνοντας νουθεσίες στη μάρτυρα να μην είναι τόσο κατηγορηματική στις απόψεις της για το σωφρονιστικό σύστημα.
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 12 Ιούνη.
