Ζητούμε συγνώμη για την καθυστέρηση δημοσίευσης αυτού του ρεπορτάζ, η οποία οφείλεται στο γεγονός της σύλληψης και παραπομπής σε δίκη του σ. Γεράσιμου Λιόντου.
Για τον ίδιο λόγο θα καθυστερήσει και η δημοσίευση του ρεπορτάζ από τη σημερινή (6-2-12) συνεδρίαση της δίκης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Το ρεπορτάζ αυτό θα δημοσιευτεί αύριο μέχρι το μεσημέρι.
7η συνεδρίαση
Παρασκευή, 3.2.12
Στην προηγούμενη συνεδρίαση, ο εισαγγελέας του τρομοδικείου Ι. Λιακόπουλος είχε ζητήσει διακοπή μέχρι την Τρίτη, προκειμένου να προετοιμαστεί να απαντήσει στις ενστάσεις, δεδομένου ότι, όπως είπε, ο συνήγορος υπεράσπισης αγόρευε επί τρεις ώρες. Τελικά, ο εισαγγελέας αγόρευσε μόλις 22 λεπτά και πρότεινε την απόρριψη όλων των ενστάσεων συλλήβδην, επικαλούμενος απλώς τη νομολογία των προηγούμενων τρομοδικείων. Θα μπορούσα να είμαι εξαιρετικά σύντομος, είπε, γιατί αυτά τα ζητήματα είναι ήδη λυμένα, υπάρχει νομολογία, υπάρχουν αποφάσεις του Αρείου Πάγου!
Είπαμε, σ’ αυτή τη δίκη όλα υπάγονται στο fast track. Η «προετοιμασία» του εισαγγελέα οδήγησε σε μια αγόρευση γραμμένη κυριολεκτικά στο γόνατο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κατάφερε να εκτεθεί ανεπανόρθωτα, πολύ περισσότερο από τον αξεπέραστο Λάμπρου, εισαγγελέα στην πρώτη δίκη της 17Ν.
Πώς εκτέθηκε ο εισαγγελέας; Οταν, προτείνοντας την απόρριψη του αιτήματος να μη γίνεται αστυνομικός έλεγχος και παρακράτηση ταυτοτήτων σε όσους προσέρχονται στη δίκη, επιχειρηματολόγησε όχι σαν (υποτιθέμενος) ανεξάρτητος δικαστικός λειτουργός, αλλά σαν ασφαλίτης της Αντιτρομοκρατικής. Επικαλέστηκε λόγους ασφάλειας, μίλησε για δικαιολογημένα μέτρα και ξεκαθάρισε ότι εδώ ισχύει ο κανονισμός της φυλακής! Παραδέχτηκε ευθέως, δηλαδή, ότι η αρχή της δημοσιότητας της δίκης πλήττεται.
Κατά τα άλλα, για την ένσταση που αφορά το λεγόμενο «πολιτικό έγκλημα», υπερασπίστηκε τη στενή αντικειμενική θεωρία, σύμφωνα με την οποία πολιτικό αδίκημα υπάρχει μόνο στην περίπτωση απόπειρας πραξικοπήματος. Αφορά, δηλαδή, μόνο ανθρώπους του κρατικού μηχανισμού. Ηταν τόσο προκλητικός, μιλώντας νομικά, που για να δικαιολογήσει τη σύντμηση του χρόνου επίδοσης του κλητήριου θεσπίσματος, επικαλέστηκε φόρτο εργασίας του εισαγγελέα. Επειδή αυτό έγραφε η σφραγίδα που έβαλε ο εισαγγελέας εφετών, ο κ. Λιακόπουλος απεφάνθη ότι είναι απολύτως νομότυπο και δεν επιφέρει απόλυτη ακυρότητα! Σ’ αυτή τη δίκη, δηλαδή, θα δημιουργηθεί νομολογία παρανομιών, που θα χρησιμοποιείται μελλοντικά σε κάθε είδους δίκες.
Στον εισαγγελέα απάντησαν οι συνήγοροι υπεράσπισης, γεγονός που τον ανάγκασε να δευτερολογήσει (συνειδητοποίησε ότι εκτέθηκε). Η επίκληση από τη μεριά του εισαγγελία της νομολογίας –σχολίασε ο Φρ. Ραγκούσης– σημαίνει ότι οι συνήγοροι ματαιοπονούν. Οτι δεν έχει κανένα νόημα να υποβάλλουμε ενστάσεις και να ζητούμε να κριθούν από το δικαστήριο, γιατί αυτές θα έχουν εκ των προτέρων απορριφθεί. Στο σημείο αυτό παρενέβη ο πρόεδρος, για να πει:
Μπορούμε ν’ αγνοήσουμε ακόμα και αποφάσεις του Αρείου Πάγου; Μάλλον συνειδητοποιώντας τη γκάφα του, έσπευσε να συμπληρώσει ότι το ερώτημά του είναι ρητορικό! Αν οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου είναι θέσφατα, τότε δεν χρειάζεται να δικάζουμε, απάντησε εύστοχα ο συνήγορος. Ο Φρ. Ραγκούσης στηλίτευσε ακόμη το γεγονός ότι ο εισαγγελέας συσχέτισε την επιλογή των δικαστών από στενό σώμα προεπιλεγμένων εφετών, με την επικινδυνότητα των κατηγορούμενων, για να τον διακόψει ο εισαγγελέας, εμφανώς «ζεματισμένος» και να πει ότι δεν εννοούσε αυτό! Ο συνήγορος διάβασε επίσης αποσπάσματα από την πολιτική δήλωση που είχε κάνει στην προηγούμενη συνεδρίαση ο Χρ. Τσάκαλος, σχολιάζοντάς τα και επιχειρηματολογώντας υπέρ του χαρακτηρισμού των αδικημάτων ως πολιτικών. Σημείωσε ακόμη ότι και κλατά το κατηγορητήριο ο χαρακτήρας της οργάνωσης ΣΠΦ είναι πολιτικός. Δεν είναι δυνατόν είπε να κλείνουμε τα μάτια και να λέμε ότι δεν υπάρχει πολιτικό αδίκημα, όταν όλες οι οργανώσεις αυτού του τύπου είναι καθαρά πολιτικές. Κατέληξε, σημειώνοντας, ότι όταν ζητιέται να χαρακτηριστούν τα αδικήματα πολιτικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τιμωρούνται. Αλλάζει, όμως, το δικαστήριο που τα δικάζει.
Ο Φρ. Ραγκούσης σχολίασε την πρόταση του εισαγγελέα για το κράτημα των ταυτοτήτων όσων προσέρχονται στη δίκη, λέγοντας ότι αυτό γίνεται για λόγους φακελώματος και δημιουργίας αρχείου υποψήφιων κατηγορούμενων για «τρομοκρατία». Σε σχέση με την τήρηση πρακτικών πρότεινε την κάλυψη του κόστους από την υπεράσπιση, μιας και γίνεται επίκληση της ανυπαρξίας κονδυλίων, μολονότι υπάρχουν κονδύλια για τη μισθοδοσία 57 υπουργών και των συνεργατών τους. Αν κι αυτό δεν γίνει δεκτό, κατέληξε, τότε να επιτραπεί η μαγνητοφώνηση από την υπεράσπιση των κατηγορούμενων, για να έχει στη διάθεσή της όλο το υλικό της δίκης.
Κλείνοντας, ο Φρ. Ραγκούσης, αναφερόμενος σε δήλωσε που έκανε στην προηγούμενη συνεδρίαση ο Μ. Νικολόπουλος, υπέβαλε καινούργια ένσταση πρί αοριστίας του κατηγορητήριου.
Συμπληρωματικά, ο Χαρ. Σύμψας καυτηρίασε την άποψη του εισαγγελέα περί «φόρτου εργασίας» για τη σύντμηση του κλητήριου θεσπίσματος, παρατηρώντας ότι αν αυτό γίνει δεκτό, τότε το δικαστήριο θα νομολογήσει για πρώτη φορά επί ενός τόσο σοβαρού ζητήματος. Ζήτησε να διαχωριστεί ο χώρος διεξαγωγής της δίκης από τον τρόπο διεξαγωγής της δίκης και να μην εφαρμόζεται ο κανονισμός της φυλακής για να δικαιολογηθεί η κατακράτηση ταυτοτήτων. Αν συνταχθείτε με την πρόταση του εισαγγελέα, κατέληξε, θα σας θυμίσω τη δήλωση του Χρ. Τσάκαλου, ότι δικάζεται σε στρατοδικείο. Η παρατήρηση αυτή «έτσουξε» τον πρόεδρο που άρχισε να ρωτά επίμονα τον συνήγορο αν υιοθετεί την άποψη Τσάκαλου. Ουσιαστικά, ζητούσε δήλωση μετάνοιας, την οποία ο συνήγορος δεν έκανε.
Η Ιφ. Καρανδρέα παρατήρησε ότι ο εισαγγελέας χρησιμοποίησε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Οταν μεν αναφέρεται στην ένσταση για κακή σύνθεση του δικαστηρίου επικαλείται το μακρύ χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει η δίκη, όταν όμως πρόκειται για την σύντμηση του χρόνου του κλητήριου θεσπίσματος, που παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματα των κατηγορούμενων, τότε το ζήτημα αυτό θεωρείται ήσσονος σημασίας. Και πάλι παρενέβη ο πρόεδρος Χρ. Βρυνιώτης και με αυταρχικό ύφος, που θύμιζε καθηγητή της δεκαετίας του ’50 που απευθύνεται σε μαθητή, ζήτησε από τη συνήγορο να εξηγήσει σε τι συνίσταται η παραβίαση των δικαιωμάτων των κατηγορούμενων! Ετσι, εκδήλωσε την κρίση του πριν καν αποσυρθεί το δικαστήριο για να συσκεφτεί επί των ενστάσεων. Αν δεχτούμε την άποψη του εισαγγελέα για διεξαγωγή της δίκης με βάση τον κανονισμό της φυλακής, για ποια δίκαιη δίκη μπορούμε να μιλάμε σημείωσε η συνήγορος. Αν επιλέξουμε μια διεξαγωγή της δίκης fast track, κατέληξε η συνήγορος, πού θα οδηγηθούμε; Για να παρέμβει και πάλι ενοχλημένος ο πρόεδρος, ρωτώντας τι θα πει fast track! Προφανώς, ο κ. Βρυνιώτης δεν παρακολουθεί την πολιτική ζωή της χώρας! Κατά τα άλλα, δέχτηκε να δικάσει μια καραμπινάτη πολιτική υπόθεση.
Δευτερολογώντας, ο εισαγγελέας δήλωσε ότι επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί επί της νέας ένστασης του Φρ. Ραγκούση, όπως και επί των προτάσεών του για την τήρηση των πρακτικών.
Μετά τον εισαγγελέα τοποθετήθηκε ο Χρ. Τσάκαλος,λέγοντας ότι μπορεί το δικαστήριο να είναι στρατοδικείο, μπορεί να είμαστε εχθροί, μπορεί οι συνήγοροι να έχουν την εμπιστοσύνη των κατηγορούμενων, όμως οι τελευταίοι έχουν τις δικές τους απόψεις και θέλουν τουλάχιστον ν’ ακούγονται. Αποδεικνύεται, όμως, ότι δεν ακούγονται. Γιατί την ένσταση περί αοριστίας την είχε κάνει ο Μ. Νικολόπουλος, όμως ούτε ο εισαγγελέας ούτε η έδρα έδωσαν σημασία στην τοποθέτησή του. Αν δεν μας ακούτε, κατέληξε, τότε δεν έχει νόημα να βρισκόμαστε εδώ μέσα. Σημείωσε ακόμη ότι σύμφωνα με όσα είπε ο εισαγγελέας, πολιτικό έγκλημα είναι μόνο τα πραξικοπήματα και οι απόπειρες πραξικοπημάτων. Ετσι, το σύστημα περιποιεί τιμή στους στρατοκράτες. Επεσήμανε ότι ο ίδιος ο τελευταίος τρομονόμος μιλά ευθέως για αδικήματα πολιτικού χαρακτήρα, αλλά τα δικαστήρια έρχονται και αποφασίζουν ότι δεν υπάρχει πολιτικό αδίκημα! Για το ζήτημα του φακελώματος όσων έρχονται στη δίκη, θύμισε πως πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν κατηγορούμενοι επειδή πέρασαν από ένα σπίτι ή έτυχε να περνάνε κοντά από ένα σπίτι (έφερε το παράδειγμα του Χ. Πολίτη). Αυτό το φακέλωμα, λοιπόν, αποελεί υλικό για μελλοντική χρήση από την Ασφάλεια.
Παρέμβαση έκανε και ο Μ. Νικολόπουλος. Απευθυνόμενος στους δικαστές τους ζήτησε να είναι ξεκάθαροι και να πουν ότι παίρνουν ταυτότητες για να φακελώνουν τον κόσμο. Οτι θέλουν να αποπολιτικοποιήσουν τις ενέργειες μιας πολιτικής οργάνωσης. Πείτε ότι είστε φασίστες, κατέληξε, και ότι έχετε ένα στρατοδικείο που θα το διεξάγετε με τους δικούς σας όρους.
Η δίκη διακόπηκε για τη Δευτέρα 13 Φλεβάρη, στις 9 το πρωί.