Τι είδους ενδιαφέρον βρίσκουν μονοπωλιακοί κολοσσοί και σπεύδουν να επενδύσουν, σε περίοδο παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, σε μια μικρή ελληνική εταιρία ύδρευσης, όπως η ΕΥΑΘ και μάλιστα με συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο που από την προκήρυξη περιορίζεται στο 23,02%; Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα, ας δούμε τα δεδομένα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 16 Ιούλη ότι αναζητά «στρατηγικό επενδυτή» για την ΕΥΑΘ, στον οποίο θα πουλήσει το 23,02% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΑΘ. Μέσα σε ένα δεκαήμερο, ετοιμάστηκαν τρία επενδυτικά σχήματα, με επικεφαλής μονοπωλιακούς κολοσσούς και συμμετοχή των μεγαλύτερων εγχώριων εργολάβων του κατασκευαστικού τομέα. Οι τρεις κοινοπραξίες είναι: η γαλλική SUEZ ENVIRONMENT με την ΕΛΛΑΚΤΩΡ του ομίλου Μπόμπολα. Η ισπανική AQUALIA με τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Η επίσης γαλλική VEOLΙA EAU με τη MIG του Βγενόπουλου και την κατασκευαστική ΙΟΝΙΟΣ. Η τελευταία κοινοπραξία ήταν η έκπληξη της τελευταίας στιγμής, καθώς οι άλλες δύο ήταν γνωστό από παλιά ότι θα «χτυπούσαν» τη δουλειά (η SUEZ, μάλιστα, κατέχει ήδη πάνω από 5% της ΕΥΑΘ και λέγεται ότι κατέχει έμμεσα ένα ακόμη μικρό ποσοστό, της τάξης του 3-4%). Μέσα σε χρόνο ρεκόρ, η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων συνεδρίασε και έκρινε ότι και οι τρεις κοινοπραξίες μπορούν να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές για τη μπίζνα.
Το νερό, λοιπόν, αυτό το σημαντικότατο για την ίδια την επιβίωση κοινωνικό αγαθό, παραδίνεται στους βρυκόλακες του χρηματιστικού κεφάλαιου, που σπεύδουν να αγοράσουν πηγές νερού όπου πουλιούνται, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Για να κερδοσκοπήσουν με το νερό, αποκομίζοντας το μέγιστο κέρδος. Είναι γνωστή η δράση της SUEZ στη Βολιβία, όπου ήλεγχε το νερό σε μεγάλες περιοχές και επέβαλε υπέρογκα τιμολόγια και τέλη σύνδεσης, με αποτέλεσμα σημαντικό τμήμα της φτωχολογιάς να βρεθεί αντιμέτωπο με τη δίψα. Ξεκίνησε τότε ένα μεγάλο κύμα κινητοποιήσεων, που υποχρέωσε την κυβέρνηση Μοράλες να διώξει τη SUEZ και να επανεθνικοποιήσει το νερό, περνώντας τη διαχείρισή του στο κράτος.
Εδώ και χρόνια γίνεται λόγος για τον «πόλεμο του νερού». Δεν είναι τζάμπα λόγος. Η προθυμία διεθνών μονοπωλίων να μπουν στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΥΑΘ αντανακλά την πρόθεσή τους να βάλουν πόδι στα ελληνικά νερά και να ελέγξουν βαθμιαία τη διανομή τους στον πληθυσμό. Η ΕΥΑΘ είναι μόνο το πρώτο σκαλοπάτι στα σχέδιά τους. Η ΕΥΔΑΠ θ’ ακολουθήσει και έπεται συνέχεια. Οπως εδώ και δεκαετίες τα ξένα μονοπώλια, σε συνεργασία με ντόπιους καπιταλιστές,παίρνουν όλα τα μεγάλα έργα, μέσα από σκανδαλώδεις αποικιοκρατικές συμβάσεις, έτσι θέλουν να πάρουν και το νερό, για να το πούμε νεράκι, δεινοπαθώντας στα χέρια τους.