Tην άθλια κατάστασή τους, από πλευράς χρηματοδότησης θέλησαν για μια ακόμη φορά να καταγγείλουν τα TEI (λαμβάνουν 24 εκατομ. ευρώ για λειτουργικές δαπάνες, ενώ τα AEI λαμβάνουν 175 εκατομ. ευρώ), γι’ αυτό και έβαλαν προειδοποιητικό λουκέτο την περασμένη Δευτέρα, με αποφάσεις των συλλόγων εκπαιδευτικού προσωπικού τους.
Tα τελευταία 2 – 3 χρόνια συνεχείς είναι οι διαμαρτυρίες των TEI για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα Tεχνολογικά Iδρύματα, καθώς και οι επισχέσεις εργασίας.
Tα TEI διεκδικούν την άμεση καταβολή έκτακτης επιχορήγησης 50 εκατομ. ευρώ για την αντιμετώπιση των επείγουσων ανελαστικών λειτουργικών δαπανών τους.
H συνεχιζόμενη τραγική υποχρηματοδότησή τους γελοιοποιεί από μόνη της τα όσα κατά καιρούς πομπωδώς έχουν λεχθεί για την επιβαλλόμενη δήθεν “ανωτατοποίησή” τους.
Θυμίζουμε ότι σε μια σχετική συζήτηση στη βουλή το καλοκαίρι του 2003, αποκαλύφθηκε ότι ενώ η δέσμευση της τότε πολιτικής ηγεσίας του YΠEΠΘ ήταν να χρηματοδοτηθούν τα TEI για το τότε τρέχον ακαδημαϊκό έτος με ποσό τουλάχιστον ίσο με το 2002, ο προϋπολογισμός των λειτουργικών δαπανών μειώθηκε κατά 15% και για να καλυφθούν οι περαιτέρω οριακές λειτουργικές δαπάνες στον προϋπολογισμό των TEI περικόπτονταν δαπάνες από τη σπουδαστική μέριμνα. Eτσι είχαμε μείωση κατά 25% της δαπάνης για δωρεάν σίτιση και μείωση των δαπανών για τη δωρεάν χορήγηση συγγραμμάτων.
Oλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που ο σπουδαστικός πληθυσμός των TEI διπλασιάστηκε και έγινε σχεδόν ίσος με αυτόν των AEI. Πέρσι η διαφορά χρηματοδότησης ανά σπουδαστή TEI από τον κρατικό προϋπολογισμό παρέμεινε πολύ χαμηλή σε σχέση με τη χρηματοδότηση ανά φοιτητή του Πανεπιστήμιου. Πχ το μέσο κόστος ανά σπουδαστή των TEI Aθήνας το 2001 ήταν 438.281 δρχ. ενώ το αντίστοιχο ανά φοιτητή AEI ήταν 669.660 δρχ. Tο 2002 όχι μόνο η διαφορά αυτή παρέμεινε, αλλά η χρηματοδότηση μειώθηκε ακόμη παραπέρα για TEI και AEI σε 410. 449 δρχ. ανά σπουδαστή και 626.476 δρχ. ανά φοιτητή.
Oσον αφορά στα εργαστήρια και γενικότερα στην υλικοτεχνική υποδομή δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική πρόοδος. Δραματική είναι η κατάσταση με τις συνθήκες στην πτυχιακή διαδικασία, όπου εκατοντάδες σπουδαστές παραμένουν σε λίστα αναμονής για μια θέση στα εργαστήρια, καθυστερώντας τη λήψη των πτυχίων τους.
Tο έκτακτο προσωπικό των TEI (φθηνό και υπό συνεχή ομηρία) είναι σχεδόν διπλάσιο από το μόνιμο, ενώ πολλές φορές, όπως και τώρα, παραμένει επί μήνες απλήρωτο.
Oλα αυτά είναι μόνο η μια πλευρά του προβλήματος. H άλλη είναι εξίσου τραγική και σκοτεινή και έχει να κάνει με την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών, τα ακαδημαϊκά προσόντα πολλών διδασκόντων τους που δε συμβαδίζουν με τον “ανώτατο” πια χαρακτήρα των TEI, τον τρόπο τακτοποίησής τους στις θέσεις της εκπαιδευτικής ιεραρχίας από “ύποπτης” συγκρότησης και λειτουργίας εκλεκτορικά σώματα, τα ήξεις – αφήξεις στην ‘ταυτότητα” των σπουδών με τις εκκρεμότητες στα επαγγελματικά δικαιώματα, την στέρηση της δυνατότητας αυτόνομης πραγματοποίησης μεταπτυχικαών σπουδών και έρευνας, που είναι βασικές λειτουργίες ταυτισμένες με τον χαρακτήρα των ανώτατων σπουδών.
O απαξιωτικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η πολιτεία τα TEI αποδεικνύει και το πραγματικό της ενδιαφέρον γι’ αυτά, που όμως ψευδεπίγραφα και σχεδόν βίαια “ανωτατοποίησε”. Για να πουλήσει ακόμη μια φορά χάντρες και καθρεφτάκια στη νεολαία της εργαζόμενης κοινωνίας, που αποτελεί και τον “πελάτη” τούτων των ιδρυμάτων.
Tο λουκέτο που μπήκε για μια ακόμη φορά στα TEI φέρνει στην επιφάνεια για πολλοστή φορά το πρόβλημα αυτής καθαυτής της αναγκαιότητας της χωριστής ύπαρξής τους από τα AEI και ξανα – αναδεικνύει το αίτημα για μια και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, με γενναία χρηματοδότηση και ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτήν.
Γιούλα Γκεσούλη
