Στις 20 του Οκτώβρη εκπνέει η προθεσμία για την ενσωμάτωση της νέας κοινοτικής Οδηγίας 36/05, η οποία εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, που έχουν συνάψει συμφωνίες δικαιόχρησης με πανεπιστήμια του εξωτερικού, με αυτά των αποφοίτων των ΤΕΙ και ΑΕΙ.
Αναλαμβάνοντας το υπουργείο Παιδείας, η νέα πολιτική ηγεσία (Στυλιανίδης, Ταλιαδούρος), δήλωσε πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αφού υπάρχει αρκετός χρόνος μπροστά για να βρεθεί η ενδεδειγμένη λύση, μιας και προσφυγές από δικαιούχους δεν μπορούν να γίνουν πριν περάσουν τουλάχιστον δυο μήνες, ενώ κι αν γίνουν μετά απαιτείται μια διετία για την έκδοση καταδικαστικής απόφασης.
Το επιχείρημα αυτό στέκεται σκόπιμα στη διαδικαστική πλευρά της υπόθεσης και αφήνει επιμελώς απέξω την ουσία. Οπως, άλλωστε και το άλλο επιχείρημα, που έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς, ότι η Οδηγία δεν αφορά ακαδημαϊκή ισοτιμία (οι κάτοχοι αυτών των «πτυχίων» των κολεγίων δεν έχουν δικαίωμα εκπόνησης μεταπτυχιακών στα ελληνικά ΑΕΙ), αλλά τα επαγγελματικά δικαιώματα, λες και οι περισσότεροι απόφοιτοι ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή εξέλιξη και όχι για την επαγγελματική τους αποκατάσταση! Επειτα, είναι γνωστό ότι σιγά-σιγά, με την ωρίμανση των συνθηκών γίνεται και το επόμενο βήμα, όπως έγινε με τους απόφοιτους των ΤΕΙ, που πρώτα απέκτησαν πρόσβαση στην αγορά εργασίας και τώρα «ανωτατοποιήθηκαν», ενώ στα σκαριά είναι και η νομοθετική ρύθμιση για την εκχώρηση οργάνωσης μεταπτυχιακών και στα ίδια τα Τεχνολογικά Ιδρύματα.
Με όλα αυτά τα επιχειρήματα, η κυβέρνηση αφήνει απέξω σκόπιμα την ουσία. Που δεν είναι άλλη από το μπάσιμο από το παράθυρο των ιδιωτικών πανεπιστημίων, παραβιάζοντας τη συνταγματική απαγόρευση. Επιχειρείται, δηλαδή, η δημιουργία τετελεσμένων, η διαμόρφωση ενός τοπίου και στην ελληνική πραγματικότητα, όπου τα πτυχία των κολεγίων (τα οποία σημειωτέον χορηγούν τα πανεπιστήμια της αλλοδαπής, με τα οποία συνεργάζονται) θα θεωρούνται αντικειμενικά ισότιμα των πανεπιστημίων, αφού θα αντιστοιχούν σε ίδια επαγγελματικά δικαιώματα. Ετσι το άρθρο 16 του Συντάγματος θα καταστεί με τον καιρό έωλο και η αναθεώρησή του θα πέσει σαν ώριμο φρούτο την κατάλληλη στιγμή. Η διαδικασία αυτή θα διευκολυνθεί από την «εφαρμογή του ευρωπαϊκού συστήματος συσσώρευσης και μεταφοράς πιστωτικών μονάδων», που έχει ήδη ψηφιστεί από τη Μ. Γιαννάκου και η υλοποίησή του αποτελεί μια από τις πρώτες προτεραιότητες του Στυλιανίδη, σύμφωνα με τις προγραμματικές του δηλώσεις. Το σύστημα αυτό, που μετατρέπει σε «σούπα» τις πανεπιστημιακές σπουδές, ενοποιεί το χάρτη των σπουδών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επιτρέποντας την «κινητικότητα» των φοιτητών από ίδρυμα σε ίδρυμα και από σχολή σε σχολή. Υπενθυμίζουμε ότι η διαδικασία της Μπολόνια επιτρέπει τη σώρευση πιστωτικών μονάδων και από δομές που δεν ανήκουν στην τυπική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συνεπώς, η επιχείρηση ισοτίμησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των κολεγίων δεν είναι μια αγαθή και μακροπρόθεσμη υπόθεση, όπως θέλει να την παρουσιάσει η κυβέρνηση, η οποία καλλιεργεί σκόπιμα τον εφησυχασμό, ώστε να κερδίσει χρόνο και να αποφύγει έναν νέο γύρο φοιτητικών κινητοποιήσεων.
Ομως οι φοιτητές, όλοι αυτοί, που πέρσι με τον μεγαλειώδη αγώνα τους κατέστησαν άταφο νεκρό την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, δεν πρέπει τώρα να πέσουν στην παγίδα, να υποτιμήσουν το πρόβλημα. Αν το κάνουν θα είναι σαν να αναιρούν, να ακυρώνουν τον αγώνα που έδωσαν. Γι’ αυτό και η άμεση, δυναμική, μαζική απάντηση του φοιτητικού κινήματος είναι επιτακτική ανάγκη.
Γιούλα Γκεσούλη
