Συνέντευξη έδωσε στην εφημερίδα του κυβερνητικού εκπρόσωπου (ΤΑ ΝΕΑ 6/2) ο φιλόδοξος, πολυπράγμων και πολυθεσίτης Μπαμπινιώτης, για να μας πείσει ότι η πρόταση που συνέταξε με τους υπόλοιπους της επιτροπής, που έστησε η Διαμαντοπού-λου, είναι ανάσα και δώρο για τους μαθητές και το σχολείο.
Τι μάθαμε, λοιπόν, εμείς οι κακεντρεχείς, που μας αρέσει να βλέπουμε εξεταστικά τείχη, που θα διώξουν βίαια τους μαθητές από το Λύκειο, θα γονατίσουν οικονομικά και ψυχικά τις οικογένειες και θα κομματιάσουν τα όνειρα για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο;
Οτι μόρφωση σημαίνει αθρόα εισαγωγή μαθημάτων επιλογής (που θα πυροδο- τούν τη διαφοροποίηση μεταξύ των μαθητών και την απόλυτη πρώιμη εξειδίκευση) και συνενώσεις μαθημάτων (με αποτέλεσμα την αποψίλωση των επιστημονικών αντικειμένων και την αποκόμιση ψηγμάτων γνώσης τους από τους μαθητές).
Οτι οι τριπλές πανελλαδικές εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του Λυκείου (σε τουλάχιστον 30 μαθήματα) θα αναβαθμίσουν το Λύκειο και θα κάνουν τα παιδιά «να αγαπήσουν ξανά το σχολείο και το δάσκαλο»! Οτι η γιγάντωση των φροντιστηρίων που θα προκληθεί είναι απλά ένα πταίσμα, αφού «ένα σύστημα δεν ξεκινάει με αντίπαλό του το φροντιστήριο», γιατί «αν ξεκινήσεις έτσι έχασες», ενώ φροντιστήριο μπορείς να κάνεις και μέσα στο σχολείο! Ο Μπαμπινιώτης ξεπέρασε εδώ σε κυνικότητα και τον Αρσένη, ο οποίος τουλάχιστον ισχυρίζονταν ψευδώς προς τα έξω ότι η «μεταρρύθμισή» του (με διπλές εισαγωγικές σε Β΄ και Γ΄ Λυκείου) θα καταργούσε τα φροντιστήρια.
Οτι μπορεί ο μαθητής να εξοντώνεται μπαίνοντας σ’ αυτόν τον μακρύ και επώδυνο εξεταστικό μαραθώνιο, αλλά το γεγονός ότι θα του δίνεται η δυνατότητα να επαναλάβει την εξέταση δυο ή και τρεις φορές το χρόνο είναι «μια ανάσα της ελληνικής οικογένειας και μια ψυχολογική στήριξη για τα παιδιά». Ετσι, λοιπόν, η αγωνιώδης προσπάθεια για να κοπεί με επιτυχία το νήμα της εισαγωγής στο επιθυμητό τμήμα των ΑΕΙ-ΤΕΙ, που θα αποθεώνει την παπαγαλία και τον σκληρό ανταγωνισμό, και θα μεγεθύνει την ανάγκη για φροντιστηριακές συνταγές επιτυχίας, βαφτίζεται αναβάθμιση του Λυκείου, αγάπη του μαθητή για το σχολείο και ανακούφιση της ελληνικής οικογένειας.
Και βεβαίως, μπορεί να παραμένει ισχυρή και ανθεκτική στα χτυπήματα, η τάση της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση, όμως, τα πράγματα δεν είναι πια ίδια, όπως εδώ και κάποια χρόνια. Οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων έχουν υποστεί πανωλεθρία, ενώ δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που να μην έχει άνεργους ως μέλη. Κοντολογίς, είναι ασήκωτο βάρος για τις οικογένειες των εργαζόμενων να στηρίξουν τις προσπάθειες των παιδιών τους για πανεπιστημιακή μόρφωση και απαγορευτικό όνειρο οι σπουδές εκτός του τόπου κατοικίας. Συνεπώς, μιλάμε για δυσθεώρητους ταξικούς φραγμούς.
Ο Μπαμπινιώτης, στη συνέντευξή του, έδωσε και κάποιες άλλες λεπτομέρειες που δεν ήταν σαφείς στην πρώτη παρουσίαση της πρότασης της επιτροπής. Ακόμη και ομοειδή Τμήματα των ΑΕΙ (π.χ. όλα τα Τμήματα Φυσικής) θα μπορούν να θέτουν ως προαπαιτούμενα διαφορετικά μαθήματα και διαφορετικούς συντελεστές. Οπως αντιλαμβάνεστε πρόκειται για εξετάσεις πολλαπλών ταχυτήτων και για κατηγοριοποίηση σπουδών, πτυχίων και πανεπιστημιακών τμημάτων.
Διευκρινίστηκε επίσης κάτι που ήταν φανερό από την πρώτη στιγμή. Οτι οι επιλογές των υποψήφιων είναι περιορισμένες και ότι για να δι-ευρυνθούν, ο υποψήφιος είναι αναγκασμένος να δώσει εξετάσεις και σε πολλά άλλα μαθήματα εκτός των 3-5, που θα είναι ο βασικός κορμός για την εισαγωγή σε κάποιο Τμήμα των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ακόμα και σε όλα τα μαθήματα της Γ΄ Λυκείου! Ο κ. καθηγητής ισχυρίζεται ότι αυτό γίνεται για να μπορεί να μπαίνει ο υποψήφιος στο Τμήμα της πρώτης επιλογής του. Και όχι «να ξεκινάς για Ιατρική και να μπαίνεις π.χ. Αισθητική Καλαμάτας». Ο πραγματικός στόχος είναι να ελαχιστοποιηθεί η πίεση μπροστά στις πόρτες των Πανεπιστημίων και οι υποψήφιοι -κυρίως οι προερχόμενοι από φτωχά λαϊκά στρώματα- να μη μπορούν να «τρυπώσουν» πουθενά.
Γιούλα Γκεσούλη