Μετά τη λήξη της συνόδου του ΟΟΣΑ στο Παρίσι, δημοσιογράφος ρώτησε τον Αλογοσκούφη, αν «η κεντρική ιδέα για τη στήριξη των νοικοκυριών, που έχουν χαμηλότερα εισοδήματα, είναι κυρίως η παροχή κοινωνικών βοηθημάτων ή η μείωση της φορολογίας». Η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Οικονομίας ήταν αποκαλυπτικότατη:
«Δεν είναι η αύξηση των φόρων που δημιουργεί το διεθνή πληθωρισμό και ούτε η μείωση των φόρων θα φέρει και μείωση του διεθνούς πληθωρισμού. Είναι ένα πολύ σύνθετο φαινόμενο, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο – να ενισχύσουμε την προσφορά και στο πετρέλαιο και στα τρόφιμα, με την απελευθέρωση των αγορών, με μεγαλύτερες επενδύσεις. Και επειδή όλα αυτά δε θα λειτουργήσουν άμεσα, θα πρέπει όλες οι χώρες στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής που ασκούν να φροντίσουν να μην υπάρχουν δυσάρεστες επιπτώσεις στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα».
Με απλά λόγια, το αστικό κράτος δεν έχει καμιά πρόθεση να απαλύνει λίγο την πίεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από τη δυσβάσταχτη ακρίβεια, μειώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση, αλλά θα ασκήσει πολιτική κοινωνικής δημαγωγίας χορηγώντας κάποια φιλανθρωπικού τύπου φιλοδωρήματα σε μερικά από τα πιο εξαθλιωμένα στρώματα. Η φορομπηξία των έμμεσων φόρων θα παραμείνει άθικτη (κάποια στιγμή θα αυξηθεί κιόλας), γιατί μέσω αυτής αναδιανέμεται το εισόδημα προς όφελος της τάξης των κεφαλαιοκρατών.
