Από την αρχή της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος είχε ανατεθεί στον Γιάννη Δραγασάκη, στον υποτιθέμενο «σοβαρό» του ΣΥΡΙΖΑ και «έμπειρο οικονομολόγο», που λόγω και της ενασχόλησής του με τις «επενδύσεις», είχε καλό όνομα στην «αγορά». Και ξαφνικά, πριν από μερικές μέρες, με απόφαση του Τσίπρα που πέρασε εντελώς στα μουλωχτά (ΦΕΚ 4321 Β/28.918), η εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αφαιρέθηκε από τον Δραγασάκη και δόθηκε στον Φλαμπουράρη.
Δεν πρόκειται, ασφαλώς, για απόφαση χωρίς σημασία. Το γεγονός ότι δε δόθηκε καμιά εξήγηση αποκαλύπτει καυγά στα υψηλά κλιμάκια, που κρατήθηκε «εντός των τειχών». Η δικαιολογία ότι ο Δραγασάκης «δεν προλάβαινε», επειδή έχει αναλάβει και το υπουργείο Οικονομίας, δεν προβλήθηκε. Κι αν προβαλλόταν, θα ήταν προσχηματική. Ο Δραγασάκης πήρε το υπουργείο Οικονομίας όταν υποχρεώθηκε σε παραίτηση ο Παπαδημητρίου (μετά τη γνωστή υπόθεση του επιδόματος ενοικίου που εισέπραττε μαζί με τη σύζυγό του, αν και ζάμπλουτοι και οι δύο). Θα περίμενε κανείς ότι στον ανασχηματισμό θα τοποθετούνταν άλλο στέλεχος στο Οικονομίας, ώστε ο Δραγασάκης να επανέλθει στα καθήκοντα που είχε από την αρχή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ομως ο Δραγασάκης παρέμεινε στο Οικονομίας και μετά από μερικές μέρες του πήραν την αρμοδιότητα της εποπτείας των τραπεζών και την έδωσαν στον Φλαμπουράρη.
Μέγας… οικονομολόγος ο τελευταίος, όπως γνωρίζουμε όλοι. Εχουμε πάρει δείγματα της βαθιάς κατάρτισής του τότε (το 2015 ήταν, την περίοδο της «σκληρής διαπραγμάτευσης») που σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, αφού ρούφηξε ηδονικά μια καλή τζούρα από τον αγαπημένο του φρέντο, άφησε άφωνη την Ευρώπη (για να μην πούμε τον κόσμο): «Τα πάνω από 10 τρισ. που χρωστάει συνολικά η Ευρώπη ποιος της τα δάνεισε; Πού τα βρήκαν; Τι είναι; Υπεραξία από την πραγματική οικονομία ή είναι αέρας; Αέρας είναι. Γι' αυτό κι εμείς θα τους πληρώσουμε με αέρα»!
Ξέρουμε όλοι τι ακολούθησε μετά από μερικούς μήνες, οφείλουμε όμως να παραδεχτούμε ότι ο Φλαμπουράρης από «αέρα» ξέρει. Πολύ καλά μάλιστα. Εργολάβος ήταν, πώς να το κάνουμε; Από τράπεζες δε σκαμπάζει τίποτα, αλλά υπάρχει στο Μαξίμου ο Λιάκος (υφυπουργός πια) που ξέρει. Θα πάρουν και συμβούλους, φυσικά. Το ερώτημα, όμως, παραμένει: γιατί η αρμοδιότητα αφαιρέθηκε από τον Δραγασάκη και δόθηκε στον Φλαμπουράρη; Λεπτομέρεια, όχι χωρίς σημασία: ο Φλαμπουράρης είχε ήδη την αρμοδιότητα για τα δημόσια έργα. Τώρα παίρνει και τις τράπεζες. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση μιλάμε για λεφτά. Πολλά λεφτά. Κι ο Φλαμπουράρης είναι ο μέντορας του Τσίπρα, ο άνθρωπος στον οποίο έχει τυφλή εμπιστοσύνη.
Και γιατί τώρα οι τράπεζες στον Φλαμπουράρη; Δεν μπορούμε να σκεφτούμε άλλο λόγο εκτός του ότι τώρα θα πάρει μπροστά η φάμπρικα με τα «κόκκινα» δάνεια. Η οποία δεν αφορά μόνο τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια της φτωχολογιάς (αυτά θα ανατεθούν στις γνωστές εισπρακτικές εταιρίες-γύπες), αλλά αφορά και τα δάνεια καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Θα γίνουν σκληρά παζάρια, μετοχικά μερίδια -ακόμα και ολόκληρες επιχειρήσεις- θ' αλλάξουν χέρια, θα γίνουν «ντιλ», πάνω και κάτω από το τραπέζι (κυρίως κάτω από το τραπέζι). Το μέγαρο Μαξίμου φωνάζει το δικό του «παρών» σ' αυτή τη διαδικασία, βάζοντας τον πιο έμπιστο άνθρωπο του Τσίπρα να την παρακολουθεί και να την ελέγχει (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Και ο νοών νοείτω…