Στις 14 Οκτώβρη, στο πλαίσιο των προεκλογικών, προπαγανδιστικών εκδηλώσεων που οργανώνει η παραζαλισμένη κυβέρνηση, ο Παπανδρέου πήγε «απροειδοποίητα» και έκανε «παρέμβαση» στη «συνάντηση εργασίας» που είχε ο Χρυσοχοΐδης με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εξαγωγέων. Δεν φείστηκε, βεβαίως, σε ύμνους προς τους καπιταλιστές για τον εθνικό ρόλο που επιτελούν (Εσείς εκπροσωπείτε αυτό που τόσο πιστεύουμε – ότι η Ελλάδα μπορεί. Οταν η Ελλάδα παράγει αξία, μπορεί και στέκεται ισότιμα σε διεθνές επίπεδο» κ.λπ. κ.λπ.), δεν είχε πρόβλημα να επαναλάβει τα γνωστά, για την «πολυνομία» και τη «γραφειοκρατία» που ταλανίζουν τους καημένους τους καπιταλιστές, όμως το πήγε και παραπέρα. Θέλησε να εμφανιστεί και… οραματικός (τρομάρα του).
Μίλησε για την αξία της «πραγματικής παραγωγής» αντί της «παρασιτικής εξάρτησης». «Η δική σας δύναμη –είπε αναφερόμενος στους εξαγωγείς– είναι καθοριστική, διότι ανοίγει αγορές σε ελληνικά προϊόντα, διασφαλίζει δουλειές, χτυπά την ανεργία, δημιουργεί ανάπτυξη και φέρνει πλούτο στη χώρα. […] Εσείς βοηθάτε ουσιαστικά, στο ισοζύγιο πληρωμών, γιατί αγοράζαμε ξένα, αντί να πουλάμε ελληνικά προϊόντα».
Ελάχιστες μέρες πριν, στην εκπομπή του Παπαχελά εμφανίστηκε ο Παπακωνσταντίνου και μίλησε στον αέρα με δυο «καρτάλια» του αμερικάνικου χρηματιστικού κεφάλαιου, τους Feldstein και Wolf. Οι δυο αμερικάνοι οικονομολόγοι τον στρίμωξαν, λέγοντάς του ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσει το ελληνικό κράτος να είναι συνεπές στην αποπληρωμή των χρεών του, κυρίως λόγω της βαθιάς «ύφεσης». Τότε, ο Παπακωνσταντίνου αναγκάστηκε να αναφερθεί στο όραμα της κυβέρνησής του για τον ελληνικό καπιταλισμό: «Δεν έχουμε έναν τομέα, ο οποίος υπάρχει μόνος του, όπως για παράδειγμα είχε για πολύ καιρό η Ιρλανδία το λογισμικό ή το Ισραήλ είχε κάποιες βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας. Είναι μια σειρά από τομείς στην ελαφρά –θα έλεγα– βιομηχανία και μεταποίηση, αλλά κυρίως είμαστε μία βιομηχανία υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες αυτές είναι γύρω απ’ τον τουρισμό, είναι γύρω από θέματα υγείας. Προσελκύουμε όλο και περισσότερο, ειδικά στη βόρειο Ελλάδα, από τη ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων ζήτηση για ιατρικές υπηρεσίες, εκπαιδευτικές υπηρεσίες, χρηματοπιστωτικές, ζητήματα logistics και μεταφορών κ.α., που με τις επενδύσεις που γίνονται τώρα, γινόμαστε ένα ευρύτερο κέντρο για την περιοχή».
Οταν ο Παπανδρέου κάνει προεκλογική προπαγάνδα, μιλάει για ένα παραγωγικό μέλλον του ελληνικού καπιταλισμού. Οταν, όμως, ο Παπακωνσταντίνου μιλά σε δυο εκπρόσωπους του αμερικάνικου χρηματιστικού κεφάλαιου, που δεν σηκώνουν παπαραλογίες, λέει τα αντίθετα. Το όραμά τους είναι να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια χώρα υπηρεσιών. Δηλαδή, να βαθύνουν ακόμη περισσότερο την εξάρτηση και να μεγαλώσουν το στρατό των ανέργων.
