Ο Στουρνάρας δεν κρατιόταν όταν ακόμα τα πράγματα ήταν ρευστά και η εξέλιξη άγνωστη, υπάρχει περίπτωση να κρατηθεί τώρα που είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε μεγάλη εκλογική ήττα και η ΝΔ ενδεχομένως σε αυτοδύναμη κυβέρνηση; Απασφάλισε και χτυπάει με ριπές, για να ενισχύσει κι αυτός όπως και όσο μπορεί την πορεία της ΝΔ προς την εκλογική νίκη.
Μιλώντας την περασμένη Τρίτη σε συνέδριο για τις άμεσες ξένες επενδύσεις, ο Στουρνάρας είπε πως με βάση τα έως τώρα διαθέσιμα στοιχεία, το «πρωτογενές πλεόνασμα» για το 2019 διαμορφώνεται σε 2,9%, έναντι στόχου για 3,5% του ΑΕΠ. Ο Στουρνάρας δεν είπε τίποτα ενάντια στην κυβέρνηση Τσίπρα. Απλώς παρέθεσε τους αριθμούς «του», πλήττοντας την αξιοπιστία της κυβέρνησης που ισχυρίζεται ότι τα μέτρα που αποφάσισε λίγο πριν από τις ευρωεκλογές ήταν κοστολογημένα και απολύτως εντός του λεγόμενου δημοσιονομικού χώρου.
Από την άλλη, ο Στουρνάρας μίλησε για την ανάγκη να μειωθούν οι στόχοι για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» μέχρι το 2022 (3,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο), επαναλαμβάνοντας το ίδιο που λέει και ο Μητσοτάκης (ενώ οι συριζαίοι υποτίθεται ότι το έχουν λύσει με το… μεγαλοφυές κόλπο του εγγυοδοτικού λογαριασμού). Μ' αυτόν τον τρόπο, ο Στουρνάρας τάσσεται με το «μέτωπο της λογικής» του Κούλη, που περνάει μέσα από την «αναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές».
Χρειάζεται, λέει ο Στουρνάρας, ένα διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και χαμηλότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Τι σημαίνει χαμηλότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης; Χαμηλότερες «ανταποδοτικές» συντάξεις. Ποιος θα ωφεληθεί απ' αυτό; Οχι, βέβαια, οι εργαζόμενοι, αλλά οι καπιταλιστές. Θα γλιτώσουν τμήμα από τις ασφαλιστικές εισφορές που πρέπει να πληρώνουν οι ίδιοι (λεφτά των εργατών είναι κι αυτά, να μην το ξεχνάμε) και την ίδια στιγμή θα παρουσιάζουν τις σχετικά χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές που θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι σαν… αύξηση του μισθού. Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή. Και χαμηλότερες «εργοδοτικές» ασφαλιστικές εισφορές θα πληρώνουν και την πίεση για αυξήσεις μισθών θα χαλαρώσουν. Κι όλ' αυτά σε βάρος της σύνταξης που θα πάρει στο μέλλον ο εργαζόμενος, αλλά και σε βάρος του ΕΦΚΑ, τη «μαύρη τρύπα» του οποίου θα κληθούν να καλύψουν, με μειώσεις μισθών, οι συνταξιούχοι.
