Χάσαμε τον Πούτιν στοπ! Μ’ αυτόν τον χιουμοριστικό τρόπο θα μπορούσε να αποδοθεί η απόσυρση της εταιρίας των Ρωσικών Σιδηροδρόμων από το διαγωνισμό για το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Το «ρωσικό ενδιαφέρον» είχε ανακοινώσει ο ίδιος ο Πούτιν, όταν επισκέφτηκε πρόσφατα (στις 27 Μάη) την Ελλάδα. Μπροστά στις κάμερες το είπε, δεν ήταν καμιά διαρροή από πλευράς Τσιπραίων. Την περασμένη Τετάρτη, όμως, που έληξε η προθεσμία υποβολής προσφορών, ρωσικό ενδιαφέρον δεν υπήρχε. Υπάρχει μόνο μία προσφορά, αυτή της κρατικής ιταλικής Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A.
Δύο τινά μπορεί να έχουν συμβεί. Μπορεί να μην υπήρχε κανένα ρωσικό ενδιαφέρον και απλά ο Πούτιν, για να φτιάξει το προφίλ του, πέταξε μια κουβέντα, ξέροντας ότι στην Ελλάδα οι αγαπημένες λέξεις των αστών είναι «ανάπτυξη» και «επενδύσεις». Μπορεί να υπήρχε ρωσικό ενδιαφέρον, αλλά στις βολιδοσκοπήσεις που έκαναν στις Βρυξέλλες πληροφορήθηκαν πως η δουλειά θα πάει στους Ιταλούς και καλά θα κάνουν να οπισθοχωρήσουν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Εχει ξανασυμβεί και με τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ και με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και με έργα στρατηγικής συμμαχίας όπως ο αγωγός South Stream, που οι Ρώσοι τον ακύρωσαν κατ’ απαίτηση των Γερμανών, με τους οποίους είναι συνεταίροι στον Νord Stream (δεν μιλάμε για τον Greek Stream του Λαφαζάνη, γιατί αυτός ήταν ένα παραμύθι από την αρχή μέχρι το τέλος). Ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες γίνονται μοιρασιές και οι Ρώσοι ξέρουν καλά πως η Ελλάδα δεν αποτελεί δική τους σφαίρα επιρροής. Επομένως, θα πάρουν μόνο ό,τι επιτρέψουν οι Γερμανοί να πάρουν. Μετά το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους, ίσως υπάρχει συμφωνία για να παραχωρηθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στους Ρώσους. Ως εκεί και με ανταλλάγματα που θα δώσει η Ρωσία στις ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στις δικές της σφαίρες επιρροής.
Οσοι παρακολουθούν την ιστορία της συγκεκριμένης ιδιωτικοποίησης ξέρουν ότι ο προηγούμενος διαγωνισμός είχε κηρυχτεί άγονος. Στην πρώτη φάση του είχαν πάρει μέρος οι Γαλλικοί Σιδηρόδρομοι, οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι σε κοινοπραξία με τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η ρουμάνικη GFR. Στη συνέχεια, όμως, αποσύρθηκαν οι πάντες, ώστε να κάνουν τις διαπραγματεύσεις τους στο παρασκήνιο. Ο διαγωνισμός κηρύχτηκε άγονος και τον επαναπροκήρυξαν τον περασμένο Γενάρη οι Τσιπραίοι. Το ότι εμφανίστηκαν μόνο οι Ιταλοί, που την πρώτη φορά δεν είχαν εμφανιστεί, καταδεικνύει ότι έγινε κάποιο γενικότερο παζάρι-μοιρασιά ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Η προσφορά των Ιταλών για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ θ’ ανοίξει τις επόμενες μέρες. Ασφαλώς θα είναι εξευτελιστική και θ’ αρχίσει ένα παζάρι από το ΤΑΙΠΕΔ για τη βελτίωσή της, όπως συμβαίνει με όλα τα ξεπουλήματα. Αυτό το ξέρουν και οι Ιταλοί μονοπωλιστές που έχουν από τώρα έτοιμη τη «βελτιωμένη» προσφορά που θα κάνουν, ώστε να κλείσει το «ντιλ» και να πάρουν τον ΟΣΕ.
Ο διαγωνισμός για τη ROSCO (εταιρία συντήρησης του τροχαίου υλικού του ΟΣΕ) απέβη άγονος, μολονότι οι Τσιπραίοι είχαν διαδώσει ότι η πρόσφατη επίσκεψη του γάλλου πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς στην Αθήνα είχε να κάνει με το ενδιαφέρον της γαλλικής Alstom να πάρει τη ROSCO. Είναι πάρα πολύ πιθανό να ισχύει κάτι τέτοιο. Δηλαδή, Ιταλοί και Γάλλοι να έχουν μοιραστεί αυτή τη δουλειά, σε συνεννόηση με τους Γερμανούς, έτσι που οι Κινέζοι να είναι απόλυτα εξαρτημένοι στην προώθηση των εμπορευμάτων τους στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Θα τα φέρνουν μέχρι τις εγκαταστάσεις της Cosco στον Πειραιά, αλλά από τον Πειραιά και μετά θα αναλαμβάνουν οι Ιταλοί. Το ίδιο θα ισχύει και για τους Ρώσους, αν πάει σ' αυτούς τελικά το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Στο μεταξύ, από την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Κομισιόν του Τεχνικού Μνημόνιου, που συνοδεύει το επικαιροποιημένο μετά την πρώτη αξιολόγηση Μνημόνιο, έγιναν γνωστές οι κρατικές εταιρίες που θα περάσουν στη νέα ανώνυμη εταιρία ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας μέχρι το Σεπτέμβρη (πέρα από τις συγκοινωνιακές ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, το ΟΑΚΑ και τα ΕΛΤΑ, που έχουν ήδη ανακοινωθεί): ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, Κτιριακές Υποδομές ΑΕ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και ΕΑΒ.
Αυτό ουδόλως εμπόδισε τον υπουργό Εργολαβιών και Εργολάβων Χρ. Σπίρτζη στο να επιδοθεί σε ένα ακόμα σόου από την αγαπημένη συχνότητα της ΕΡΤ (εκεί που δεν σου κάνουν δύσκολες ερωτήσεις, ούτε σε διακόπτουν). «Το ΤΑΙΠΕΔ δεν το νοιάζει πόσο θα πουλήσει τη δημόσια περιουσία, το μόνο που το νοιάζει είναι να πουλήσει», φώναξε γεμάτος οργή ο Σπίρτζης. Τα μέλη του ΤΑΙΠΕΔ, είπε, «είναι τραπεζικά στελέχη και όταν ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους θα γυρίσουν στις τράπεζες». «Το ΤΑΙΠΕΔ δεν διαφυλάσσει το δημόσιο συμφέρον» επανέλαβε για να το καταλάβουν όλοι. Επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ, βέβαια, δεν είναι κάποιος τραπεζίτης, αλλά ο… σύντροφος Στέργιος Πιτσιόρλας, προσωπική επιλογή του Τσίπρα. Την ώρα που ο Σπίρτζης έδινε για πολλοστή φορά το τηλεοπτικό του σόου, ο Πιτσιόρλας επέστρεφε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο από την Κίνα, όπου είχε υπογράψει -ενώπιον του Τσίπρα και του κινέζου πρωθυπουργού- τη συμφωνία ξεπουλήματος του λιμανιού του Πειραιά στην Cosco.
Ο πονηρός Τσακαλώτος δεν παριστάνει τον Βασιλάκη Καΐλα όπως ο Σπίρτζης και ο Δρίτσας. Αυτός επιμένει να λέει πως η νέα εταιρία δεν είναι για ξεπούλημα, αλλά για… αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Οπως εξήγησε στη συνέντευξη-ποταμό που έδωσε στην ΕΡΤ, η δημιουργία αυτού του Ταμείου «ήταν μια πρόταση του Σόιμπλε, δεν ήταν επιλογή μας, ήταν κάτι με επιβολή από τη γερμανική πλευρά». Ομως, μολονότι το επέβαλαν οι Γερμανοί, το Ταμείο αυτό είναι… ευλογία, γιατί «είχαμε κι ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, ότι τα υπουργεία δεν ήταν και ο κατάλληλος θεσμός για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων». Αυτό το Ταμείο θα έχει «το εξειδικευμένο προσωπικό» για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων. Αρα, κατέληξε ο Τσακαλώτος, «εμείς λέμε ότι είναι προφανές ότι τη ΔΕΗ -αν πάει η ΔΕΗ εκεί- δεν είναι πολύ εύκολο για το υπουργείο να είναι υπεύθυνο για την αναδιάρθρωση αυτής της επιχείρησης και να γίνει πιο αποτελεσματική και πιο κοινωνική»! Επομένως, ο Σόιμπλε επέβαλε τη δημιουργία ενός Ταμείου ώστε επιχειρήσεις σαν τη ΔΕΗ να γίνουν… πιο αποτελεσματικές και πιο κοινωνικές! Κακώς, λοιπόν, τον κατηγορούν για νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία. Το καλό του ελληνικού λαού θέλει ο άνθρωπος, όχι το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας.