Στοιχεία από τις ανακοινώσεις μεγάλων επιχειρήσεων για την πορεία των κερδών τους το πρώτο εξάμηνο του 2005
ΟΤΕ: Αύξηση κύκλου εργασιών κατά 5,1%, αύξηση καθαρών κερδών κατά 107,7%.
Αγροτική Τράπεζα: Αύξηση καθαρών κερδών κατά 80,4%.
ALPHA BANK: Αύξηση καθαρών κερδών κατά 7,1%.
ASPIS BANK: Αύξηση καθαρών κερδών κατά 276%.
Τί χρείαν άλλων μαρτύρων έχουμε; Ενώ οι τσέπες των εργαζόμενων είναι μόνιμα άδειες και καταφεύγουν συνεχώς σε δανεικά, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις (εξακολουθούν να) σωριάζουν τα κέρδη με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Στην πρώτη θέση και εκείνες οι επιχειρήσεις που παίζουν το ρόλο των τοκογλύφων για τα λιμοκτονούντα νοικοκυριά.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι πως την κρίση δεν την πληρώνουν όλοι το ίδιο. Πως η λιτότητα δεν αφορά τους πάντες. Αφορά τους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις, αφορά τις κοινωνικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, δεν αφορά όμως τα κέρδη. Ας σημειωθεί ότι εδώ μιλάμε για τα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών που τις διοικούν, που είναι ακόμη μεγαλύτερα. Γιατί μεγάλο μέρος από τα κέρδη των καπιταλιστών εμφανίζονται ως δαπάνες των επιχειρήσεων και έτσι μένουν αφανή και αφορολόγητα.
Συμπέρασμα δεύτερο. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της κερδοφορίας είναι και κρατικές επιχειρήσεις ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, επιχειρήσεις που ελέγχει και διευθύνει το κράτος. Θα μπορούσε, λοιπόν, η κυβέρνηση, αν ήθελε, να ελέγξει την αγορά μέσω αυτών των επιχειρήσεων. Να μειώσει, για παράδειγμα, ο ΟΤΕ τα τιμολόγιά του και να εξαναγκάσει τις ιδιωτικές εταιρίες να κάνουν το ίδιο. Να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων και να αυξήσει τα επιτόκια ταμιευτηρίου η ΑΤΕ και να σπρώξει στην ίδια κατεύθυνση και τις άλλες τράπεζες. Από μια κυβέρνηση του κεφαλαίου, όμως, δεν μπορείς να περιμένεις τέτοια πράγματα. Ως υπόθεση εργασίας το αναφέρουμε μόνο.
