Σε ρόλο Σημίτη εμφανίστηκε ο Καραμανλής στη ΔΕΘ. Μόνο η ρητορική δεινότητα τον διαφοροποιούσε από τον προκάτοχό του. Κινδυνολογία για την οικονομία, εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση των εργαζόμενων και όρκοι πίστης προς τον αναπτυξιακό ρόλο του μεγάλου κεφάλαιου. Μαζί με πρακτικά μέτρα, βέβαια, τα οποία θα αρχίσουν να υλοποιούνται άμεσα. Και τι μέτρα! Μείωση κατά 10 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστή φορολόγησης των καπιταλιστικών κερδών. Αν σκεφτούμε πόσο υποεκτιμημένα εμφανίζονται αυτά τα κέρδη, ότι σημαντική μάζα κερδών πάει κατευθείαν στις τσέπες των καπιταλιστών-διαχειριστών των επιχειρήσεων, ενώ στους ισολογισμούς εμφανίζονται ως δαπάνες, θα φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι τα καπιταλιστικά κέρδη θα είναι σχεδόν αφορολόγητα στο σύνολό τους.
Και για τους εργαζόμενους; «Θα ήμουν ο ευτυχέστερος αν μπορούσα να αναγγείλω μια πολιτική γενναίων αυξήσεων ή, αν θέλετε, με την καλή έννοια του όρου, μια πολιτική παροχών», αλλά «αυτό τούτη την ώρα είναι ανέφικτο». Και οι προεκλογικές υποσχέσεις; Αυτές θα υλοποιηθούν στον ορίζοντα της τετραετίας. Μην παίρνετε, όμως, και πολύ αέρα γιατί «αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να πάει κανείς την επόμενη μέρα σε μια πολιτική αλόγιστων παροχών. Απλώς η αντιμετώπιση σε πρώτη φάση του οξέος δημοσιονομικού προβλήματος αναμφισβήτητα επιτρέπει μια σχετικά χαλαρότερη πολιτική». Και πότε θα έρθει αυτή η επόμενη μέρα; Θα απαιτηθεί τουλάχιστον μια διετία μέσα στην οποία «η Ελλάδα μπορεί να έχει απογειωθεί οικονομικά», γεγονός που «θα σημάνει και μια αυξημένη δυνατότητα για να επιχειρήσει κανείς με πολύ αποτελεσματικότερο τρόπο απ’ ό,τι μέχρι σήμερα, να κατανείμει δικαιότερα και το παραγόμενο προϊόν προς όφελος ακριβώς των εισοδηματικά και κοινωνικά ασθενέστερων συμπολιτών μας». Περιμένετε, δηλαδή, τις παραμονές των επόμενων εκλογών, για να σας πετάξουμε κάποια ψίχουλα, αφού πριν θα σας έχουμε ξεσκίσει, ώστε τότε να νιώσετε ανακουφισμένοι, σαν εκείνο τον δυστυχή πελάτη του Ναστραντίν που κατέφυγε στον χότζα για να του λύσει το πρόβλημα ευρυχωρίας του σπιτιού του.
O Καραμανλής αερολόγησε για όλα, πλην των εξαγγελιών υπέρ των καπιταλιστών. Αερολόγησε ακόμα και όταν μιλούσε για «ήπια δημοσιονομική προσαρμογή», γιατί δεν έδωσε κανένα νούμερο, δεν ανακοίνωσε κανένα μέτρο, για να μπορούμε να πιστοποιήσουμε πόσο «ήπια» θα είναι αυτή η προσαρμογή. Πούλησε μόνο φανταχτερές λέξεις, προσεκτικά επιλεγμένες από εκείνους που γράφουν τις ομιλίες του, που έχουν διδαχτεί πάρα πολλά από τους Πασόκους.
Oυσιαστικά η κυβέρνηση δεν έχει καταλήξει ακόμα ούτε στα μέτρα που θα πάρει με το νέο προϋπολογισμό. Δεν έχει καταλήξει στα μεγέθη των νέων φόρων και των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες. Αυτό φάνηκε καθαρά στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη Δευτέρα ο Αλογοσκούφης, στην οποία απέφυγε να δώσει οποιαδήποτε απάντηση για τα συγκεκριμένα μέτρα μέσω των οποίων θα υλοποιηθεί η «ήπια προσαρμογή» που εξήγγειλε ο Καραμανλής.
Τον ρώτησαν πώς θα κατέβει το έλλειμμα κάτω από 3% το 2005 και παρέπεμψε στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί στα τέλη του μήνα. Τον ρώτησαν πότε θα γίνει η αύξηση της έκπτωσης των τόκων των στεγαστικών δανείων για αγορά πρώτης κατοικίας και η αύξηση του αφορολόγητου ορίου και απάντησε ότι δεν έχει να προσθέσει τίποτα πέραν αυτών που είπε ο πρωθυπουργός. Δεν ήταν σε θέση να απαντήσει καν αν η ρύθμιση για τα στεγαστικά δάνεια θα ισχύσει από το 2005. Oσο κι αν επέμειναν οι δημοσιογράφοι, η απάντηση του Αλογοσκούφη επαναλαμβανόταν μονότονα: «Δεν έχω να προσθέσω τίποτα αυτή τη στιγμή στο τι είπε ο πρωθυπουργός». Δεν είχε άραγε συνεννοηθεί ο πρωθυπουργός με τον επί της Oικονομίας υπουργό του; Δεν τον είχε ενημερώσει; Oχι βέβαια. Απλά, δεν έχουν καταλήξει σε τίποτα συγκεκριμένο και αερολογούν.
H κυβέρνηση Kαραμανλή έχει επιλέξει να πάει μέχρι την άνοιξη σχετικά μαλακά, για να δει αν θα κάνει τότε εκλογές (είναι το πιθανότερο με βάση τις οικονομικές προοπτικές). Φυσικά θα συνεχίσει πιο άγρια την πολιτική Σημίτη, αλλά χωρίς να ανοίγει μέτωπα όπως το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Για το τι θα γίνει στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όμως, ρίξτε μια ματιά στην έκθεση του ΔNT και θα καταλάβετε.