Ενα από τα μέτρα που μελετά η κυβέρνηση, προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια έσοδα (τα κέρδη των καπιταλιστών είναι ιερά και δεν φορολογούνται) είναι η νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων. Μέτρο που θα επιβάλει ένα νέο, αβάσταχτο χαράτσι στους εργαζόμενους που έχουν αγοράσει ένα διαμέρισμα. Γιατί οι ιδιοκτήτες μεγάλων και ακριβών κατοικιών δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πληρώσουν κάτι για να νομιμοποιήσουν τις παρανομίες που με δική τους επιλογή έκαναν.
Ομως, οι κλειστοί ημιυπαίθριοι χώροι για τους εργαζόμενους που αγόρασαν ένα διαμέρισμα σε μια συνηθισμένη πολυκατοικία δεν ήταν επιλογή. Ηταν κάτι που τους επιβλήθηκε από τους εμποροσπιτάδες. Οποιος έχει αγοράσει διαμέρισμα ή έχει συζητήσει με κάποιον γνωστό του που αγόρασε διαμέρισμα ξέρει πολύ καλά ότι οι εργολάβοι στα σχέδια που δείχνουν στους υποψήφιους αγοραστές δείχνουν κλειστό τον ημιυπαίθριο χώρο. Αναλαμβάνουν οι ίδιοι να τον κλείσουν (έτσι κι αλλιώς οι πολεοδομίες δεν κάνουν κανένα έλεγχο και αρκούνται στην υπογραφή του μηχανικού) και τον πουλάνε στον αγοραστή στην ίδια τιμή που πωλούν και το υπόλοιπο διαμέρισμα. Πληρώνει κάποιος ένα διαμέρισμα 75 τετραγωνικών και κανονικά έχει αγοράσει 65 τετραγωνικά και 10 τετραγωνικά ημιυπαίθριο. Οι τράπεζες που δίνουν τα δάνεια κάνουν τα στραβά μάτια, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να δέσουν τον πελάτη. Αλλωστε, τις περισσότερες φορές ο ίδιος ο εργολάβος πάει τον εργαζόμενο αγοραστή στη «δική του» τράπεζα.
Δε μπορεί, λοιπόν, οι καταχρεωμένοι εργαζόμενοι να κληθούν να πληρώσουν χαράτσι για έναν ημιυπαίθριο χώρο που ήδη έχουν πληρώσει σε κανονική τιμή και οι εργολάβοι που παρανόμησαν να μείνουν στο απυρόβλητο.