Πήγε ο Τσακαλώτος στην Ουάσινγκτον, πήρε τη σύμφωνη γνώμη της Λαγκάρντ για την πρόωρη αποπληρωμή μέρους των δανείων του ΔΝΤ (3,7 δισ.) κι αμέσως στήθηκε πανηγύρι στην Αθήνα. Αν και ο Τσακαλώτος υπήρξε λίγο προσεκτικός στις πανηγυρικές δηλώσεις, ο Τσίπρας του έδωσε και κατάλαβε. Χαρακτήρισε… ιστορική την αποπληρωμή τμήματος των δανείων του ΔΝΤ, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να διώξουμε αυτούς που μας οδήγησαν σε λάθος πολιτικές και να μπούμε… σε μία νέα πίστα!
Καταρχάς, το ΔΝΤ δεν πρόκειται να φύγει από την τρόικα, ακόμα κι αν αποπληρωθούν στο σύνολό τους τα δάνεια που έχει χορηγήσει στο ελληνικό κράτος. Το ΔΝΤ δε συμμετέχει στην τρόικα μόνο ως δανειστής (άλλωστε στα δάνεια του τρίτου Μνημόνιου δεν είχε την παραμικρή συμμετοχή), αλλά ως σύμβουλος των ευρωπαίων δανειστών. Η διαιώνιση της παρουσίας του φέρει και την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης και προβλέπεται από τη συμφωνία που υπογράφηκε στο Eurogroup τον Ιούνη του 2018. Ο Τσίπρας, όμως, συνηθισμένος να λέει με τον πιο πολιτικά αλήτικο τρόπο τα πιο χοντρά ψέματα, εντάσσει και το «διώξαμε το ΔΝΤ» στην προεκλογική του ατζέντα.
Δεύτερο, ακόμα και αν το ΔΝΤ έπαυε να συμμετέχει στην τρόικα, τη δουλειά του την έχει κάνει και με το παραπάνω. Το μνημονιακό πλαίσιο διαμορφώθηκε (με τα στελέχη του ΔΝΤ να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο παίζοντας τον «κακό μπάτσο») και θα αρκούσαν ακόμα και οι υπηρεσίες της Κομισιόν για την παρακολούθηση της λειτουργίας αυτού του πλαισίου (για να μην αλλάξει τίποτα από τα βασικά του στοιχεία, αυτά που έχουν ονομαστεί «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»). Το ΔΝΤ παραμένει στην τρόικα, με απαίτηση όλων των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, όχι τόσο για τεχνοκρατικούς όσο για πολιτικούς λόγους. Για να υποδηλώνεται η σημασία του πλαισίου της λεγόμενης ενισχυμένης επιτήρησης.
Τρίτο και σημαντικότερο, τα λεφτά για την αποπληρωμή μέρους των δανείων του ΔΝΤ είναι κι αυτά δανεικά. Θα προέλθουν από το «μαξιλάρι ρευστότητας» των 27 δισ. ευρώ, που έχει σχηματιστεί με δανεικά από τον ESM. Επομένως, η εικόνα του συνολικού δανεισμού δε θ' αλλάξει καθόλου. Για να γίνει, όμως, αυτή η πρόωρη αποπληρωμή, δεν αρκεί να συμφωνήσει μόνο το ΔΝΤ, θα πρέπει να συμφωνήσουν και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Το πιθανότερο είναι ότι ο Τσίπρας έχει πάρει καταφατικές απαντήσεις (αυτό συνάγεται και από τη συμφωνία που εξέφρασε ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM).
Aπό αυτή την πολύ περιορισμένη αναδιάρθρωση του συνολικού κρατικού χρέους (ούτε το 2% δεν αφορά) θα προκύψει κάποια μικρή μείωση της ετήσιας επιβάρυνσης τόκων, δεδομένου ότι το επιτόκιο των δανείων του ΔΝΤ είναι γύρω στο 5%, ενώ αυτών του ESM γύρω στο 1,5%. Οι λόγοι, όμως, γι' αυτή την αναδιαρθρωτική κίνηση δεν είναι τόσο οικονομικοί όσο πολιτικοί: να μπορεί ο Τσίπρας να πανηγυρίζει ότι «έδιωξε το ΔΝΤ» και να προσπαθεί να παραμυθιάσει τον ελληνικό λαό μ' αυτή την καλπιά.
Δε θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι το χρέος, το οποίο μετά από δέκα χρόνια εφιαλτικής δημοσιονομικής πολιτικής και ξεζουμίσματος του ελληνικού λαού, όχι μόνο δε μειώθηκε αλλά αυξήθηκε, θα εξακολουθήσει να σφίγγει σαν θηλιά το λαιμό των ελλήνων εργαζόμενων, καθώς αποτελεί βασικό εργαλείο ξεζουμίσματος των αξιών που αυτοί οι εργαζόμενοι παράγουν. Είτε τα δάνεια προέρχονται από τις «αγορές» είτε από διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς όπως το ΔΝΤ ή ο νεότευκτος ESM, η πηγή είναι η ίδια: το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο που «κουρεύει» κουπόνια, με τα ιμπεριαλιστικά κράτη να εξασφαλίζουν τις τοποθετήσεις του σε κρατικά χρέη μέσω της οικονομικής και πολιτικής τους δύναμης.
Αυτοί που σήμερα πανηγυρίζουν ξεδιάντροπα ότι «έδιωξαν το ΔΝΤ», αποπληρώνοντας τμήμα των δανείων απ' αυτό με νέα δάνεια, είναι οι ίδιοι που μέχρι να αναρριχηθούν στην κυβέρνηση παραμύθιαζαν τον ελληνικό λαό ότι θα απαιτήσουν και θα πετύχουν διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους (τουλάχιστον 70% έλεγαν) και αποπληρωμή του υπόλοιπου με μεγάλη περίοδο χάριτος και με ρήτρα ανάπτυξης (δηλαδή, θα πληρώνονται τοκοχρεολυτικές δόσεις μόνο αν η αύξηση του ΑΕΠ ξεπερνά ένα ορισμένο όριο).
Μόλις έγιναν κυβέρνηση, σε λιγότερο από ένα μήνα (στο περιβόητο Eurogroup της 20ής Φλεβάρη του 2015), είχαν υπογράψει και με τα δυο χέρια ότι αναγνωρίζουν το χρέος στο σύνολό του και αναλαμβάνουν τη δέσμευση να το αποπληρώνουν κανονικά, όπως προβλέπεται στις δανειακές συμβάσεις. Και μετά, διακήρυξαν με τον Βαρουφάκη στην Ουάσινγκτον, ενώπιον της Λαγκάρντ, ότι το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις του έναντι των δανειστών του και θα ανταποκρίνεται σ' αυτές ad infinitum (στο διηνεκές).
Ο ελληνικός λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μόνο μια επαναστατική κυβέρνηση μπορεί να κόψει τη θηλιά του χρέους, μην αναγνωρίζοντας καμιά υποχρέωση αποπληρωμής του, διαγράφοντάς το με μια απλή πράξη, όπως έκαναν οι μπολσεβίκοι το 2017 με τα τσαρικά χρέη, απαλλάσσοντας τους λαούς της Ρωσίας απ' αυτό το άχθος και επιτρέποντας στην πιο καθυστερημένη οικονομικά χώρα της Ευρώπης να οικοδομήσει μέσα σε λίγα χρόνια το σοβιετικό θαύμα.