Είναι θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο συντονίζονται κάποιες φορές τα παπαγαλάκια. Μόλις κάποιο «πουλάκι» τους είπε ότι απορρίφθηκε η αίτηση αποφυλάκισης του Δημήτρη Κουφοντίνα (με μια μέρα καθυστέρηση αφότου δημοσιεύτηκε από εμάς η είδηση), έσπευσαν να γράψουν, χωρίς να κρύβουν τη χαιρεκακία τους, ότι «ο Κουφοντίνας θα πρέπει να περιμένει έως το 2027 για να καταθέσει εκ νέου αίτημα για αποφυλάκιση».
Ποιος τους το είπε αυτό; Οχι το πουλάκι Τσίου, αλλά μάλλον το πουλάκι Σοφία. Κι επειδή είναι παπαγαλάκια, έσπευσαν να το επαναλάβουν, χωρίς να κρατήσουν μια πισινή ή να ρωτήσουν κάνα δικηγόρο. Γιατί αν ρωτούσαν έναν δικηγόρο, θα τους έλεγε ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας (όπως και κάθε κρατούμενος που του απορρίπτουν αίτημα για απόλυση υπό όρο) μπορεί να ασκήσει έφεση στην απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας και να φτάσει την υπόθεση μέχρι τον Αρείο Πάγο (με αίτηση αναίρεσης, αν απορριφθεί και η έφεσή του). Και βέβαια, μπορεί να υποβάλει ξανά αίτηση για υφ’ όρον απόλυση, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να περιμένει το 2027.
Νομική αλφαβήτα είναι αυτά, αλλά τα παπαγαλάκια δεν ενδιαφέρονται για την ακρίβεια του ρεπορτάζ, ούτε για την προσωπική τους σοβαρότητα και αξιοπιστία (αυτές είναι άγνωστες λέξεις γι’ αυτά), αλλά για την εξυπηρέτηση της προπαγάνδας των αφεντικών τους.
Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας (το παραθέτουμε στο τέλος, με δικές μας επισημάνσεις) αποτελεί μνημείο αυθαιρεσίας και νομικού σκοταδισμού. Ερχεται σε αντίθεση με πάγιες αρχές του Δικαίου, με τον ίδιο τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα, αλλά και με πρόσφατη νομολογία ομοιόβαθμων δικαστηρίων. Για παράδειγμα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά, σε πρόσφατα (μετά την έναρξη ισχύος του νέου Ποινικού Κώδικα) βουλεύματά του δέχεται ότι οι πολυισοβίτες (καταδικασμένοι μάλιστα για την υπόθεση της 17Ν, όπως ο Δ. Κουφοντίνας) θεμελιώνουν δικαίωμα απόλυσης υπό όρους στα 19 χρόνια «σκαστής» κράτησης (25 χρόνια μαζί με τα μεροκάματα), διότι οι πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκαν έγιναν προτού τεθεί σε ισχύ ο νέος Ποινικός Κώδικας.
Οι δικαστές της Λαμίας επέφεραν το πρώτο ρήγμα στη νομολογία, η οποία έως τώρα είναι συμπαγέστατη. Κι αυτό δεν πρέπει να περάσει. Δεν αφορά μόνο τον Δημήτρη Κουφοντίνα και ελάχιστους ακόμη καταδικασθέντες για την υπόθεση της 17Ν. Αφορά το σύνολο των πολυισοβιτών που είναι έγκλειστοι στις ελληνικές φυλακές και περιμένουν να αποφυλακιστούν στα 19 χρόνια. Ολοι αυτοί οι κρατούμενοι είναι ήδη ανάστατοι.
Αφορά, όμως, και το ίδιο το αστικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης, τον «νομικό πολιτισμό» για τον οποίο επαίρεται ο αστικός κόσμος. Οταν αρχίζει να ξηλώνεται η ισχύς της εφαρμογής του ευμενέστερου για τον κατηγορούμενο νόμου, χωρίς καμιά ουσιαστική νομική επιχειρηματολογία, αλλά με λογικά και νομικά σάλτα, ουδείς γνωρίζει πού θα σταματήσει αυτό.
Γράψαμε ότι μετά το βούλευμα των δικαστών της Λαμίας δημιουργείται μείζον πολιτικό ζήτημα. Τα κόμματα της Βουλής, που ψήφισαν τον νέο Ποινικό Κώδικα, δεν μπορούν να παρακαλουθούν απαθώς να καταστρατηγούνται ορισμένες από τις θεμελιώδεις διατάξεις του. Το ίδιο ισχύει για το νομικό κόσμο, που γνωρίζει πολύ καλά πως κανένα κενό νόμου δεν υπήρχε στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα, βάσει του οποίου οι καταδικασθέντες σε περισσότερες της μιας ποινές ισοβίων αντιμετωπίζονταν το ίδιο με τους καταδικασθέντες σε μία ποινή ισοβίων. Μια αντιδραστική κατεύθυνση στον δικαστικό μηχανισμό επιδιώκει να δημιουργήσει νομολογία στηριγμένη σε παραβίαση βασικών αρχών του Δικαίου, όπως είναι η αρχή της ισχύος του ευνοϊκότερου νόμου. Αν το αφήσουν να περάσει έτσι, τότε θα υπάρξει διολίσθηση σε μια όχι απλώς συντηρητική νομική κατεύθυνση, αλλά σε μια «μαύρη» κατεύθυνση, στο πλαίσιο της οποίας δε θα υπάρχει ούτε ίχνος ασφάλειας δικαίου, για την οποία τόσο καμαρώνει η αστική δημοκρατία.
Το βούλευμα των δικαστών της Λαμίας ενσωματώνει πλήρως στο σκεπτικό του την εισαγγελική πρόταση, όπως ρητά αναφέρει. Για την εισαγγελική πρόταση έχουμε γράψει δύο άρθρα, τα οποία ισχύουν πλέον εξ ολοκλήρου και για το βούλευμα. Παραπέμπουμε στα δυο άρθρα που έχουμε δημοσιεύσει (το δεύτερο αυστηρά νομικό):
- Αίτηση αποφυλάκισης Δ. Κουφοντίνα: Ο Μεσαίωνας αποτυπωμένος σε μια εισαγγελική πρόταση
- Προειλημμένη απόφαση – εκτροπή από τη νομιμότητα η πρόταση της εισαγγελέα Λαμίας για την αποφυλάκιση του Δημήτρη Κουφοντίνα
Για να φανεί ο ανατριχιαστικός παραλογισμός του βουλεύματος, θα αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι ένας πολυισοβίτης θεμελιώνει δικαίωμα απόλυσης υπό όρους και υποβάλλει το σχετικό αίτημα, έχοντας συμπληρώσει δεκαεννέα (19) έτη πραγματικής έκτισης και είκοσι πέντε (25) έτη με ευεργετικό υπολογισμό, στις 30 Ιουνίου του 2019. Απολύεται υπό όρους κανονικότατα, διότι ακόμη δεν έχει τεθεί σε ισχύ ο νέος Ποινικός Κώδικας.
Ενας άλλος πολυισοβίτης συμπληρώνει δεκαεννέα (19) έτη πραγματικής έκτισης και είκοσι πέντε (25) με ευεργετικό υπολογισμό την 1η Ιουλίου του 2019, δηλαδή μία ημέρα αργότερα. Βάσει του Βουλεύματος της Λαμίας, ο δεύτερος πολυισοβίτης θα πρέπει να εκτίσει «σκαστά» άλλα έξι (6) χρόνια προκειμένου να απολυθεί!
Δηλαδή, λόγω του τυχαίου γεγονότος της κατά μία ημέρα διαφοράς στο χρόνο συμπλήρωσης των 19 ετών έκτισης, ο δεύτερος πολυισοβίτης θα πρέπει να κάνει άλλα έξι χρόνια «σκαστή» φυλακή. Σε τι είδους δικαιοπολιτική αντίληψη μπορεί να ενταχθεί αυτό και να γίνει ανεκτό;VOULEYMA_LAMIAS_KOUFONTINA