- Οι 10 από τους 11 αγωνιστές από την Τουρκία βρίσκονται σε απεργία πείνας μακράς διάρκειας εδώ και 68 ημέρες και το δικαστήριο του Κορυδαλλού (Β’ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας) όρισε νέα δικάσιμο στις 12 Γενάρη!
- Η εισαγγελέας Εφετών Ουρανία Σταθέα χαρακτήρισε, με προκλητικό τρόπο, «έμμεσο καταναγκασμό» της έδρας την τήρηση των πρακΤικών της δίκης με φωνοληψία, που προβλέπεται ως υποχρέωση από το άρθρο 143 παρ. 1 του ισχύοντος ΚΠΔ!
- Ξεπερνά κάθε πρόκληση το γεγονός ότι οι εφτά από τους έντεκα αγωνιστές συνελήφθησαν στις 20 Μάρτη του 2020 και κατηγορήθηκαν ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, κατηγορία την οποία υιοθέτησε το δικαστήριο του πρώτου βαθμού, καταδικάζοντάς τους τον Ιούλη του 2021, ενώ 10 μήνες πριν από τη σύλληψή τους είχαν αθωωθεί από τη βασική κατηγορία της ασφαλίτικης κατασκευής, ότι ήταν μέλη εγκληματικής οργάνωσης!
Η συγκεκριμένη υπόθεση αναβαθμίστηκε από υπόθεση απλής οπλοκατοχής μερικών ωρών σε εγκληματική οργάνωση, μολονότι ο αγωνιστής Ozen Sinan Oktay ανέλαβε την ευθύνη για την οπλοκατοχή και δήλωσε κατ’ επανάληψη ότι είναι γι’ αυτόν αβάστακτο το φορτίο της καταδίκης των υπόλοιπων αγωνιστών, που δεν γνώριζαν τίποτα ούτε για τα όπλα ούτε για το τούνελ.
Με την καταδίκη των 11 αγωνιστών η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τη μια επιδίωξε να εξευμενίσει τον Ερντογάν και από την άλλη δίνει σ’ αυτόν τροφή για να ισχυρίζεται ότι στην Ελλάδα εκπαιδεύονται «τρομοκράτες» από την Τουρκία.
Στη 2η συνεδρίαση της κατ’ έφεση δίκης, που έγινε την 1η Δεκέμβρη, υποβλήθηκε από τους συνηγόρους υπεράσπισης αίτημα για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 143 παρ. 1 ΚΠΔ, που προβλέπει την υποχρεωτική καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία. Από τη στιγμή δε που από το δικαστήριο προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι στον Κορυδαλλό δεν υπάρχει εξοπλισμός για φωνοληψία, να μεταφερθεί η δίκη σε μία από τις αίθουσες του Εφετείου που διαθέτουν εξοπλισμό για φωνοληψία, έστω και μικρή (δεδομένου ότι στη μεγάλη αίθουσα του Εφετείου διεξάγονται η δίκη για την εγκληματική οργάνωση ΧΑ και η δίκη για την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι).
Ο συνήγορος υπεράσπισης Θανάσης Καμπαγιάννης, για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ο συνάδελφός του Δημήτρης Σαραφιανός, αποκάλυψε χειρόγραφες προσθήκες που έγιναν εκ των υστέρων στα πρόχειρα πρακτικά που κρατούσε ο γραμματέας της έδρας στη δίκη του πρώτου βαθμού, οι οποίες στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στα επίσημα πρακτικά της απόφασης του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας, που εκδόθηκε στις 19 Ιούλη του 2021.
Ο συνήγορος ανέφερε συγκριμένα ότι σε έγγραφο που βρίσκεται στη δικογραφία, με ημερομηνία 7 Ιούλη του 2021 (ήταν η ημέρα που κατέθεσε ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, αστυνομικός της διαβόητης Αντιτρομοκρατικής Λαμπρόπουλος, στην αναφορά στην κατάθεσή του, που δόθηκε από τον γραμματέα στην πρόεδρο για θεώρηση και υπογραφή, έγιναν χειρόγραφες προσθήκες!
Ο μάρτυρας ασφαλίτης είχε καταθέσει: «Θυμάμαι έντονα ότι οι δύο κατηγορούμενες έσπαγαν πειστήρια, νομίζω ότι και οι άνδρες έριχναν αντικείμενα». Μετά τη λέξη «πειστήρια» προστέθηκαν χειρόγραφα οι εξής επτά λέξεις: «και αντιστάθηκαν στην έφοδο των ΕΚΑΜ και»! Στη σελίδα 20 των πρακτικών της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου η επίμαχη φράση διαμορφώθηκε ως εξής: «Θυμάμαι έντονα ότι οι δύο κατηγορούμενες πρόβαλαν αντίσταση και έσπαγαν πειστήρια, νομίζω και οι άνδρες έριχναν αντικείμενα και αντιστάθηκαν»! Μιλάμε για κανονική παραποίηση, δηλαδή, που αν υπήρχε τήρηση των πρακτικών με φωνοληψία, δε θα μπορούσε να γίνει.
Η εισαγγελέας της έδρας, στην απορριπτική πρότασή της για τη λήψη πρακτικών με φωνοληψία, έκανε ένα νομικό σάλτο ισχυριζόμενη ότι η διάταξη του προϊσχύοντος ΚΠΔ (άρθρο 142Α) για δυνητική εφαρμογή της φωνοληψίας εξακολουθεί να ισχύει και υπό το ισχύον νομικό καθεστώς! Εφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία έμμεσο καταναγκασμό! Οπως είπε, δεν χρειάζεται φωνοληψία προκειμένου να διασφαλιστεί η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της απόφασης. Τόσο ειδική και εμπεριστατωμένη όσο αυτή του πρωτόδικου, που εξασφαλίστηκε μέσω της απροκάλυπτης παραποίησης πρακτικών! Οχι μόνο αγνόησε την αποκάλυψη του Θ. Καμπαγιάννη γα τη διαμόρφωση των πρακτικών του πρωτόδικου δικαστηρίου, αλλά ισχυρίστηκε ότι ο γραμματέας αυτού του δικαστηρίου είναι πανθομολογουμένως επαρκής για να φέρει σε πέρας αυτή τη διαδικασία (την καταγραφή των πρακτικών), ρίχνοντας εμμέσως πλην σαφώς την ευθύνη για τη «διαμόρφωση» των πρακτικών της πρωτόδικης απόφασης στον γραμματέα.
Αν ακολουθήσουμε την τοποθέτηση της εισαγγελέα περί έμμεσου καταναγκασμού, θ’ ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για να θεωρείται η ίδια η δημοσιότητα της δίκης (π.χ. η παρουσία ακροατών) έμμεσος καταναγκασμός στον εισαγγελέα και στους δικαστές!
Οι συνήγοροι υπεράσπισης υπέβαλαν μόνο αίτημα για τήρηση των πρακτικών της δίκης με φωνοληψία και εξήγησαν πως δεδομένου ότι στο πρωτόδικο δικαστήριο προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχει η απαιτούμενη εγκατάσταση στην αίθουσα, να βρεθεί άλλη αίθουσα στο Εφετείο στη Λουκάρεως, προκειμένου να γίνει καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία. Η εισαγγελέας αγνόησε τις εξηγήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, ισχυρίστηκε ότι αυτοί υπέβαλαν δύο αιτήματα και πρότεινε να απορριφθούν ως αβάσιμα και τα δύο!
Η πρόεδρος του δικαστηρίου Στυλιανή Μπλέτα, απευθυνόμενη στον Θ. Καμπαιάννη, τη στιγμή που ανέπτυσσε το αίτημα για την καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία, ανέφερε ότι η εγκατάσταση γα φωνοληψία θα είναι έτοιμη μετά τον Απρίλη και τον ρώτησε: μήπως θέλετε να διακοπεί ή να αναβληθεί η δίκη μέχρι τότε; Η ερώτηση προκάλεσε αίσθηση, γιατί η πρόεδρος γνωρίζει πως οι 10 αγωνιστές κάνουν απεργία πείνας εδώ και 67 ημέρες και θα τη συνεχίσουν μέχρι να ολοκληρωθεί η ακροαματική διαδικασία (ο αγωνιστής που ανέλαβε την ευθύνη για την κατοχή των όπλων και για το τούνελ έχει εξαιρεθεί από την απεργία πείνας, λόγω προβλημάτων υγείας – έχει κάνει δύο μπάι-πας). Αν το δικαστήριο διέκοπτε ή αναβαλλόταν για το τέλος Απρίλη, οι απεργοί πείνας θα βρίσκονταν κοντά στις 190 ημέρες απεργίας πείνας μακράς διάρκειας (δεν είναι η λεγόμενη σκληρή απεργία πείνας που συνηθίζεται στην Ελλάδα).
Μετά και τη δευτερολογία των συνηγόρων υπεράσπισης, που απάντησαν στην αβάσιμη απορριπτική πρόταση της εισαγγελέα, το δικαστήριο αποσύρθηκε και όταν επανήλθε η πρόεδρος ανακοίνωσε ότι απορρίφθηκαν τα αιτήματα της φωνοληψίας και της μεταφοράς της αίθουσας. Απευθυνόμενη δε προσωπικά στον Θ. Καμπαγιάννη και αναφερόμενη στην παραποίηση των πρακτικών του πρωτόδικου, είπε ότι «μας προβλημάτισε, δεν ξέρω πως έγινε, ο γραμματέας όμως είναι πολύ καλός και θα γραφτούν αυτά που πρέπει». Η τελευταία φράση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, όπως είναι φυσικό.
Ο/η πρόεδρος ενός δικαστηρίου, όταν ανακοινώνει τις παρεμπίπτουσες αποφάσεις του, δεν γνωστοποιεί το σκεπτικό. Αυτό γίνεται στο τέλος, με τη δημοσίευση της κύριας απόφασης. Αν πάρουμε υπόψη την τοποθέτηση της προέδρου ότι η εγκατάσταση για φωνοληψία θα είναι έτοιμη μετά τον Απρίλη του 2023, μπορούμε να προβλέψουμε πως στο σκεπτικό θα προβληθεί ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε ο απαιτούμενος εξοπλισμός στη δικαστική αίθουσα του Κορυδαλλού.
Για τη δήθεν έλλειψη εγκατάστασης φωνοληψίας στη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Πρώτο, με τον ίδιο σκεπτικό είχε απορριφθεί το αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης των 11 αγωνιστών στις αρχές Ιούλη του 2021. Παραθέτουμε το σχετικό χωρίο από την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου (σελίδα 13): «Η παραδοχή αυτή (σ.σ. εννοεί τη νομολογία που είχε σχηματιστεί βάσει του άρθρου 142Α του προϊσχύοντος ΚΠΔ) ισχύει και υπό το καθεστώς του νέου ΚΠΔ, ακόμη κι εκεί που η τήρηση των πρακτικών με φωνοληψία ορίζεται ως υποχρεωτική, λόγω ελλείψεων υλικοτεχνικής υποδομής και ενόψει της επικείμενης ενίσχυσης αυτής» (η έμφαση δική μας).
Η επίκληση «ελλείψεων υλικοτεχνικής υποδομής» είναι αβάσιμη, γιατί στον Κορυδαλλό είχαν γίνει πολλές συνεδριάσεις της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ και υπήρχε όχι μόνο πλήρης εξοπλισμός για φωνοληψία, αλλά και πλήρης ιντερνετικός εξοπλισμός, με τον οποίο είχαν εξεταστεί οι περιβόητοι προστατευόμενοι μάρτυρες. Δεν είχε γίνει, όμως, τήρηση των πρακτικών της δίκης με φωνοληψία, γιατί η υπουργική απόφαση που καθόριζε τις προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 143Α του νέου ΚΠΔ για την υποχρεωτικότητα καταγραφής των πρακτικών δικών κακουργημάτων δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (136 Β) στις 19 Γενάρη του 2021.
Δεύτερο, αν είχαν ξηλωθεί τα μικρόφωνα από τη δικαστική αίθουσα του Κορυδαλλού, μπορούσαν να τοποθετηθούν τάχιστα (μισή μέρα δουλειά είναι) και να γίνει φωνοληψία της πρωτόδικης δίκης, στην οποία καταδικάστηκαν σε πολύ βαριές ποινές οι 11 αγωνιστές από την Τουρκία. Μετά απ’ αυτά που αποκαλύφθηκαν για την παράνομη συμπλήρωση των πρακτικών της πρωτόδικης απόφασης, γίνεται φανερό για ποιο λόγο το πρωτόδικο δικαστήριο είχε απορρίψει το αίτημα για την καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία.
Στην αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών στη Λουκάρεως πραγματοποιήθηκαν πολλές από τις συνεδριάσεις του πρωτόδικου της ΧΑ. Οταν άρχισαν οι συνεδριάσεις του δεύτερου βαθμού, έλειπαν αρκετά εξαρτήματα από την αίθουσα προκειμένου να γίνεται η καταγραφή των πρακτικών με φωνοληψία. Μέσα σε μερικές ημέρες ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση του εξοπλισμού και άρχισε η καταγραφή των πρακτικών της δίκης. Η πρόεδρος του Α’ Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας δεν επικαλέστηκε το ότι ο γραμματέας είναι πολύ καλός και ότι θα γραφτούν αυτά που πρέπει. Το ίδιο μπορούσε κάλλιστα να γίνει και στον Κορυδαλλό.
Τρίτο, από τις 19 Γενάρη του 2021 που δημοσιεύτηκε η υπουργική απόφαση για τη φωνοληψία έχουν περάσει 20 μήνες και το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν φρόντισε να συμπληρώσει τον απαραίτητο εξοπλισμό προκειμένου στις δίκες κακουργημάτων να καταγράφονται πλήρως τα πρακτικά με φωνοληψία και να μην ακούμε πρωτοφανείς απόψεις, όπως ότι «θα γραφτούν αυτά που πρέπει», που δήλωσε η πρόεδρος Στυλιανή Μπλέτα.
Συνδυάζοντας αυτή τη δήλωση με την απόρριψη του αιτήματος για τήρηση των πρακτικών της δίκης με φωνοληψία και την πλημμελή εξέταση του μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας, του ασφαλίτη Λαμπρόπουλου, αξιωματικού της διαβόητης Αντιτρομοκρατικής, φοβούμαστε ότι ξετυλίγεται μπροστά μας το σχέδιο μιας προειλημμένης απόφασης καταδίκης των 11 αγωνιστών, αν όχι ταυτόσημης, παρόμοιας αυτής του πρωτόδικου.
Στη συνέχεια, ο αγωνιστής Ozen Sinan Oktay πήρε το λόγο και ανάμεσα στ’ άλλα είπε:
«Από το λάθος μου (σ.σ. την κατοχή των όπλων για εννιά ώρες) καταδικάστηκαν οι δέκα συναγωνιστές μου και ζητώ συγνώμη γι’ αυτό το λάθος μου. Μπροστά σας είναι οι απεργοί πείνας που διαμαρτύρονται για την άδικη αυτή απόφαση. Θα συνεχίσουν την απεργίας πείνας μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Εγώ δεν απεργώ γιατί έχω κάνει δύο μπάι-πας. Είμαι αριστερός και από το 1995 ζω στην Ελλάδα ως πολιτικός πρόσφυγας. Εφυγα από την Τουρκία για να αποφύγω τα βασανιστήρια. Δεν είμαι μέλος σε καμία οργάνωση.
Το σπίτι στην Αυλώνος 14 νοικιάστηκε από ένα πρόσφυγα που είχε όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα, για να υπάρξει ένα χώρος για τους πολιτικούς πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα. Εγώ έμενα στο στέκι του συλλόγου στη Τζαβέλα.
Για τα όπλα που βρέθηκαν παίρνω εγώ την ευθύνη. Ενας γνωστός μου πρόσφυγας μου ζήτησε να κρύψω τα όπλα γα μερικές μέρες. Ημουν σίγουρος ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα χρησιμοποιούσε τα όπλα εναντίον της Ελλάδας. Οι συγκατηγορούμενοί μου δεν ήξεραν τίποτα για το τούνελ. Αυτό το τούνελ φτιάχτηκε από το φόβο.
Οι άνθρωποι που μένουν στη Τζαβέλα 3 προσπαθούν να βοηθήσουν τους πολιτικούς πρόσφυγες και δεν έχουν καμία σχέση με την οργάνωση DHKP-C. Και αυτοί που έμεναν στην Αυλώνος 14 δεν είχαν καμία σχέση με την οργάνωση.
Αγαπώ και σέβομαι τον ελληνικό λαό. Η αλληλεγγύη δεν είναι έγκλημα. Εάν θέλετε να με καταδικάσετε για το λάθος που έκανα, θα ζήσω με αυτό το βάρος, αλλά δεν αντέχω να καταδικαστούν άλλοι άνθρωποι».
Οι συνήγοροι υπεράσπισης Γιάννα Κούρτοβικ και Δ. Σαραφιανός ανέπτυξαν διεξοδικά ένσταση για τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα του άρθρου 187, αποδεικνύοντας ότι δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική και η υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση.
Στη συνέχεια άρχισε η εξέταση του μάρτυρα κατηγορίας, ασφαλίτη Λαμπρόπουλου. Είναι αναγκαίο να επισημανθεί ότι η κακόφημη Αντιτρομοκρατικιή εδώ και πολλά χρόνια εφαρμόζει την τακτική να κρύβει τις παρακολουθήσεις των αγωνιστών από την Τουρκία, να επικαλείται ανώνυμες καταγγελίες για δήθεν παράνομη δράση τους και στις τρομοδίκες που στήνει, όπως αυτή που σχολιάζουμε, να στέλνει ένα στέλεχός της να καταθέσει ως μάρτυρας για να καταθέσει αυτά που έμαθε από την «επιτήρηση» που οργάνωσε ως επικεφαλής.
Ο Λαμπρόπουλος είχε καταθέσει και στην τρομοδίκη που εκδικάστηκε το 2019 από το Γ’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας. Οι επτά από τους 11 αγωνιστές αθωώθηκαν για το σύνολο σχεδόν των κατηγοριών. Ανάμεσα σ’ αυτές και από την κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωσης. Το δικαστήριο δε δέχτηκε την κατασκευασμένη από την Αντιτρομοκρατική κατηγορία, ότι δήθεν ήταν μέλη της οργάνωσης DHKP-C. Σε εκείνη τη δίκη, στην ακροαματική διαδικασία, ο Λαμπρόπουλος, μετά από εμπεριστατωμένες ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, παραδέχτηκε ότι «δεν ξέρω αν ήταν μέλη της οργάνωσης DHKP-C» (σελίδα 14 των πρακτικών της απόφασης 2236/2019).
Παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την απόφαση της ίδιας δίκης, που είναι καταπέλτης ενάντια στην κακοφτιαγμένη κατασκευή της Αντιτρομοκρατικής (η έμφαση δική μας):
«Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω στοιχεία, προέκυψε ότι η πληροφορία ότι οι κατηγορούμενοι είναι μέλη της διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης “DEVRIMSCI ΗALK KURTULUS PARTISI“ (“DHKP/C”) ή οποιασδήποτε άλλης τρομοκρατικής οργάνωσης δεν έτυχε εκτεταμένης επεξεργασίας από την άνω υπηρεσία, όπως άρση τηλεφωνικού απορρήτου κλπ, ώστε να διαπιστωθεί η ακρίβεια αυτής και συγκεκριμένα περί του ότι πράγματι αυτοί σχετίζονται με τέλεση τρομοκρατικής δράσης και είναι ενταγμένοι σ’ αυτή» (σελίδα 81).
»Ούτε μπορεί να αποτελέσει ασφαλές στοιχείο η ανεύρεση αυτοσχέδιων σημαιών ερυθρού χρώματος, σχήματος ορθογώνιου παραλληλόγραμμου στο κέντρο της οποίας η μία έφερε αστέρι κίτρινου χρώματος και η άλλη το σχηματισμό σφυροδρέπανου εσώκλειστου σε αστέρι και τα δύο (2) αυτοσχέδια μαντήλια, ερυθρού χρώματος, τριγωνικού σχήματος, που στην μια πλευρά τους έφεραν αυτοκόλλητο κίτρινου χρώματος αστέρι, δοθέντος ότι αυτά αποτελούν σύμβολα διεθνώς αριστερών οργανώσεων (σελίδα 82).
»Ενόψει των προαναφερομένων δεν προέκυψε οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος των κατηγορουμένων (πλην του 10ου) (σ.σ. δεν εμφανίστηκε τότε στο δικαστήριο και δεν είναι κατηγορούμενος στη διεξαγόμενη δίκη) από το οποίο να προκύψει ενεργός συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε τρομοκρατική οργάνωση ή στην οργάνωση Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο-Κίνημα… η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1994 από τον Τούρκο, Ντουρσούν Καρατάς και δρα εντός της Τουρκίας, έχοντας, ωστόσο, χαρακτηριστεί τρομοκρατική από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Το γεγονός δε ότι εκκρεμούσαν σε βάρος των 3ου, 4ου, 5ου, 6ου και 9ης κατηγορουμένων (σ.σ. οι 5ος, 6ος και 9η του 2017 είναι οι 7ος, 8ος και 4η στην τωρινή υπόθεση) εντάλματα σύλληψης των δικαστικών αρχών της Τουρκίας για τις αξιόποινες πράξεις της ένταξης ως μέλος στην ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία “Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο DHKP/C“, για διατάραξη της ενότητας του Κράτους και της ακεραιότητας και της δημιουργίας κινδύνου από πρόθεση για τη Γενική Ασφάλεια, πράξεις που φέρεται ότι τέλεσαν στην Τουρκία, δεν επηρεάζει την κρίση του δικαστηρίου τούτου κατά το Ελληνικό Δικαιϊκό σύστημα. (σελίδα 85).
»Προέκυψε επίσης ότι οι κατηγορούμενοι δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα συμμετέχοντας ως μέλη σε διάφορα σωματεία και επιτροπές, όπως της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους της Τουρκίας, του Συλλόγου Αλληλοβοήθειας οικογενειών των πολιτικών κρατουμένων, ενώ μερικοί αυτών αρθρογραφούν υπέρ των δικαιωμάτων τους σε περιοδικά και λαμβάνουν μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συλλαλητήρια και διατηρούν μεταξύ τους φιλικές σχέσεις, λόγω των κοινών πεποιθήσεων και της κοινής καταγωγής τους».
Η εξέταση του ασφαλίτη Λαμπρόπουλου άρχισε την 1η Δεκέμβρη και ολοκληρώθηκε στις 12 Δεκέμβρη. Θυμίζουμε ότι οι επτά από τους εννιά αθωωθέντες με την απόφαση 2236/2019 συνελήφθησαν στις 20 Μάρτη του 2020 στο σπίτι στην Αυλώνος 14 στα Σεπόλια. Ο Λαμπρόπουλος, μετά από ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, ισχυρίστηκε ότι στους εννιά μήνες που ήταν ελεύθεροι οι αγωνιστές δεν έγινε καμία επιτήρηση-παρακολούθησή τους από την κακόφημη υπηρεσία του, αλλά στις 10 Μάρτη έφτασε πάλι στην υπηρεσία του η πληροφορία ότι μέλη του DHKP-C φέρουν οπλισμό, όμως δεν προχώρησαν στην άρση απορρήτου των τηλεφώνων των 11 συλληφθέντων αγωνιστών.
Ομολόγησε έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η Αντιτρομοκρατική αγνόησε προκλητικά την απόφαση 2236/2019 του Γ’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που παρουσιάσαμε παραπάνω, και επανέλαβε ξανά την γνώριμη από το 2011 τακτική της να δικαιολογεί τη σύλληψη αγωνιστών από την Τουρκία ή αγωνιστών του ελληνικού αντάρτικου πόλης με την επίκληση «πληροφοριών» και «ανώνυμων τηλεφωνημάτων».
Οι συνήγοροι υπεράσπισης και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι αγωνιστές πέτυχαν με τις ερωτήσεις τους να αναδειχτούν οι ψεύτικοι και υπαγορευμένοι ισχυρισμοί του Λαμπρόπουλου και να τον οδηγήσουν σε αντιφατικές και συγκρουόμενες απατήσεις. Θα αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο Λαμπρόπουλος ισχυρίστηκε (για πρώτη φορά) ότι είδε πάνω σε τραπέζι που βρισκόταν σε ένα από τα δωμάτια του διαμερίσματος στη Τζαβέλα 3, μια φωτογραφία του Ozen Sinan Οktay, στην οποία φορούσε στρατιωτικά ρούχα. Ο Θ. Καμπαγιάννης πήρε το λόγο και ζήτησε από την πρόεδρο του δικαστηρίου να επιδείξει 12 φωτογραφίες, τις οποίες είχαν πάρει οι αστυνομικοί που είχαν κάνει ιτην έρευνα και είχαν καταγρτάψει τα πειστήρια. Η πρόεδρος έκανε δεκτό το αίτημα, μετά από την επίδειξη σε αυτήν των φωτογραφιών και στη συνέχεια ο συνήγορος, αφού έδειξε στον Λαμπρόπουλο τις φωτογραφίες και του άφησε χρόνο να τις δει προσεκτικά, του ζήτησε να δείξει πού έχει αποτυπωθεί η φωτογραφία του Ozen. Ο Λαμπρόπουλος «ρετάρισε», καθώς αποδείχτηκε ότι έλεγε ψέματα προκειμένου να ενοχοποιηθεί ο αγωνιστής.
Η εισαγγελέας Ουρανία Σταθέα δεν ήγειρε ζήτημα ψευδούς κατάθεσης του Λαμπρόπουλου, ως όφειλε μετά από την αποκάλυψη του ψέματός του. Αλήθεια, θα στηριχτεί η εισαγγελέας στην κατάθεση του Λαμπρόπουλου και θα προτείνει την καταδίκη των αγωνιστών σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση; Η πρόεδρος και οι τέσσερις εφέτες της έδρας θα δεχτούν ως αξιόπιστη την κατάπτυστη κατάθεση του Λαμπρόπουλου;
Αφήσαμε για το τέλος το ζήτημα της συχνότητας των συνεδριάσεων του τρομοδικείου που εκδικάζει την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό. Η πρώτη συνεδρίαση έγινε στις 16 Νοέμβρη του 2022, η δεύτερη την 1η Δεκέμβρη, η τρίτη στις 12 Δεκέμβρη και η τέταρτη ορίστηκε για τις 10 Γενάρη του 2023! Η απόφαση του δικαστηρίου να γίνει η 4η συνεδρίαση μετά από 29 ημέρες, ενώ γνωρίζει ότι οι 10 από τους 11 αγωνιστές κάνουν απεργία πείνας εδώ και 68 ημέρες, δείχνει προκατάληψη και εμπάθεια. Στις 10 Γενάρη του 2023 οι 10 αγωνιστές θα βρίσκονται στην 97η ημέρα απεργίας πείνας και είτε δε θα μπορούν να παρίστανται στις συνεδριάσεις είτε θα παρίστανται ως ωσεί παρόντες.
Μετά απ’ αυτή την απρόσμενη εξέλιξη, οι 10 απεργοί πείνας κατέθεσαν μέσω των δικηγόρων τους αίτημα για αναστολή εκτέλεσης της ποινής (αποφυλάκιση) μέχρι την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας και τη λήψη απόφασης από το δικαστήριο, γιατί αν συνεχιστεί η κράτησή τους θα υποστούν υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη (άρθρο 497 παρ. 7 και 8 ΠΚ).
Η εισαγγελέας πρότεινε να απορριφθεί το αίτημα, ισχυριζόμενη ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι από τη συνέχιση της απεργίας πείνας θα προκληθεί υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη. Το δικαστήριο διέκοψε για τις 10 Γενάρη του 2023, γιατί ο δικηγορικός σύλλογος είχε κηρύξει τρίωρη στάση εργασίας από τις 12 μέχρι τις 3 μμ.
Θυμίζουμε ότι τρία γκεσέμια της εγκληματικής νεοναζιστικής συμμορίας της ΧΑ, Πατέλης, Μίχος και Γρέγος, αποφυλακίστηκαν με αποφάσεις του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών με το αιτιολογικό ότι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους θα υποστούν υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη. Μόνο ο Πατέλης επέστρεψε στη φυλακή μερικούς μήνες μετά την αποφυλάκισή του, μετά από την άσκηση αναίρεσης από τον προηγούμενο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία έγινε δεκτή από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο. Αλλο νεοναζιστές εγκληματίες, όμως, και άλλο πολιτικοί πρόσφυγες αγωνιστές για την ελευθερία…
