Μια παρέα νέων σε μια επαρχιακή πόλη (Αμφισσα), αγανακτισμένοι από το ανελέητο κυνηγητό των μπάτσων που τους έγραφαν με τα μηχανάκια, μαζεύτηκαν κι έστησαν μια επίθεση με μολότοφ ενάντια σ’ ένα περιπολικό. «Για πλάκα», όπως είπαν στη συνέχεια. Οταν έτρεξαν να φύγουν, ένας δεν άντεξε και σωριάστηκε στο οδόστρωμα. Πάσχει εκ γενετής από βαριά μορφή άσθματος και βρίσκεται συνεχώς υπό θεραπεία με κορτιζόνη σε μεγάλη δόση. Οι φίλοι του τον μετέφεραν στο νοσοκομείο και συνελήφθησαν όλοι. Ο Διονύσης Χονδρός επέδειξε γενναιότητα. Ανέλαβε την ευθύνη αυτός: εγώ πέταξα τη μολότοφ. Δεν ανέφερε κανένα άλλο όνομα, γιατί ο αξιακός του κώδικας δεν το επιτρέπει, όπως δηλώνει.
Προφυλακίστηκε και αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας. Στη δίκη επανέλαβε θαρραλέα όσα είχε παραδεχτεί από την αρχή. Μοναδικό κίνητρό μας ήταν η «πλάκα» –είπε– και σε καμιά περίπτωση δεν είχαμε πρόθεση να βλάψουμε άνθρωπο ή να προκαλέσουμε πυρκαγιά.
Το σκηνικό όμως ήταν στημένο. Επρεπε να σταλεί ένα τρομοκρατικό μήνυμα σε όλη τη νεολαία της περιοχής. Το μπατσοσυνδικάτο μίσθωσε δικηγόρους οι οποίοι παραστάθηκαν ως πολιτικώς ενάγοντες. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου (Μικτό Ορκωτό) προσπαθούσε συνεχώς να ενισχύσει την κατηγορία. Η πίεση στους λαϊκούς δικαστές ήταν τρομακτική. Η δίκη ξεκίνησε στις 9 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 3 τα ξημερώματα!
Η ετυμηγορία ήταν καταπέλτης. 5 χρόνια με αναστολή στους δυο κατηγορούμενους για απλή συνέργεια, 14 χρόνια χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα στον Δ. Χονδρό. Ούτε για φόνο να δικαζόταν. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν του αναγνώρισαν ούτε ένα ελαφρυντικό, μολονότι είναι μόλις 23 ετών και έχει λευκό ποινικό μητρώο.
Στη φυλακή της Αμφισσας ο Δ. Χονδρός άρχισε να παθαίνει συνεχείς κρίσεις άσθματος. Επειδή ήταν αναγκασμένοι να τον μεταφέρουν συνεχώς στο νοσοκομείο, τον μετήγαγαν στο κατ’ ευφημισμό νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Εκεί διαπίστωσαν τη σοβαρότητα της κατάστασής του και εδώ και τρεις εβδομάδες νοσηλεύεται φρουρούμενος στη «Σωτηρία».
Η κατ’ έφεση δίκη έχει οριστεί για το Μάρτη του 2009, όμως ο πρόεδρος του δικαστήριου δεν καθαρογράφει την απόφαση και έτσι ο κρατούμενος δεν έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την αποφυλάκισή του μέχρι τη δίκη. Ενα νέο παιδί, θύμα των κατασταλτικών μηχανισμών (αστυνομίας και δικαιοσύνης) που τον επέλεξαν ως παράδειγμα για να τρομοκρατήσουν τους συνομιλήκους του, θύμα του κοινωνικού ρατσισμού απέναντι στους νέους, καταδικάζεται σε αργό θάνατο, αντιμετωπιζόμενο σαν μεγάλος κακούργος.
Την ώρα που οι μεγαλοαπατεώνες τριγυρνούν ελεύθεροι, την ώρα που γύρω μας χορεύουν τα σκάνδαλα και οι πρωταγωνιστές τους μας βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα, την ώρα που το κεφάλαιο στραγγίζει κάθε οικονομική ικμάδα του τόπου μας με τις πλάτες του κράτους, αυτό το ίδιο κράτος συμπεριφέρεται εκδικητικά σε ανθρώπους σαν τον Δ. Χονδρό, επειδή οι πράξεις τους αμφισβήτησαν την εξουσία.