«Πρέπει να υπενθυμίσω ότι ο Κουφοντίνας είναι βαρυποινίτης και έχει καταδικαστεί για δολοφονίες. Εκτίει την ποινή του, σύμφωνα με αυτά που προβλέπονται. Επιχειρεί να εκβιάσει την πολιτεία για να πετύχει την κατ’ εξαίρεση και προνομιακή μεταχείριση έναντι των συγκρατουμένων του. Η δημοκρατία δεν εκδικείται αλλά και δεν εκβιάζεται».
Αυτά δήλωσε πριν από λίγο ο υφυπουργός Μπάτσων και Καταστολής, Ελευθέριος Οικονόμου, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, που σήμερα βρίσκεται στη 14η μέρα της. Είναι η πρώτη δήλωση κυβερνητικού στελέχους για το ζήτημα (η καθ’ ύλην αρμόδια γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σ. Νικολάου, τηρεί «σιγήν ασυρμάτου») και πρέπει να τη σχολιάσουμε, καθώς βρίθει απροκάλυπτων ψευδών ισχυρισμών.
- Από την άποψη της λεγόμενης σωφρονιστικής πολιτικής, δεν έχει καμιά σημασία το είδος των αδικημάτων για τα οποία εκτίει ποινή ένας κρατούμενος. Το ζήτημα αυτό λήγει με την ολοκλήρωση των δικαστικών διαδικασιών και τα αδικήματα για τα οποία επιβλήθηκε η όποια ποινή δεν έχουν καμιά σημασία στην έκτισή της. Το λέμε όσο γίνεται πιο απλά, για να μην καταφύγουμε σε όρους και έννοιες του Δικαίου. Τα είπαν, άλλωστε, πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι όλων των επιστημονικών και συνδικαλιστικών φορέων (Συνήγορος του Πολίτη, Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ολομέλεια Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας), που διαφώνησαν με το «νομοσχέδιο Κουφοντίνα», κρίνοντας ότι με αυτό εισάγονται απαράδεκτες διακρίσειες, οι οποίες αντιβαίνουν στο πνεύμα και στο γράμμα του Σωφρονιστικού Κώδικα.
Το είπαν και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης (πλην Βελόπουλου), όταν ψηφιζόταν ο «νόμος Κουφοντίνα» στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ο Οικονόμου, όμως, προτάσσει αυτό («θα σας πω εγώ ποιος είναι ο Κουφοντίνας!»), επιχειρώντας να μαζέψει όλο τον «αντιτρομοκρατικό» εσμό γύρω από την απροκάλυπτη παραβίαση του νόμου από μεριάς κυβέρνησης. «Ο Κουφοντίνας είναι, ό,τι θέλουμε θα του κάνουμε» είναι το δόγμα που προσπαθεί να απλώσει ο Οικονόμου. Αφού είναι έτσι, ας βγουν να το πουν καθαρά: «Για τον Κουφοντίνα δεν ισχύει κανένας νόμος, ισχύει μόνο η απόφασή μας να τον υποβάλουμε σε διαρκές βασανιστήριο, να του σπάσουμε τα νεύρα, να τον αναγκάσουμε ή να δηλώσει μετάνοια και να μας προσκυνήσει ή να πεθάνει».
Αφού είναι έτσι, ας μιμηθούν τη Θάτσερ που είχε πει για το θάνατο από απεργία πείνας του ήρωα του ιρλανδικού λαού Μπόμπι Σαντς, ότι επέλεξε μόνος του να πεθάνει. Να μας το πουν, όμως, όχι να παριστάνουν τους φορείς εφαρμογής του «κράτους δικαίου». Να σταματήσουν να μας προκαλούν δηλώνοντας ότι ο Κουφοντίνας «εκτίει την ποινή του, σύμφωνα με αυτά που προβλέπονται».
- Λέει ψέματα ο Οικονόμου –με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο- όταν ισχυρίζεται ότι ο Κουφοντίνας ζητάει κατ’ εξαίρεση και προνομιακή μεταχείριση έναντι των συγκρατουμένων του. Ο Κουφοντίνας (και όχι μόνον αυτός, όπως είπαμε) κατήγγειλε τον νόμο που φτιάχτηκε «φωτογραφικά» για να πλήξει τον ίδιο (και δήθεν για «ξεκάρφωμα» επεκτάθηκε και σε μερικούς ακόμα κρατούμενους), όμως δεν ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα να καταργηθεί ο νόμος. Ξεκίνησε απεργία πείνας όταν η κυβέρνηση παραβίασε τον ίδιο της το νόμο και αντί να τον μεταγάγει στον Κορυδαλλό, τον μετήγαγε στο Δομοκό.
«Αποδίδεται δικαιοσύνη γιατί ο Κουφοντίνας γυρίζει στον Κορυδαλλό, εκεί όπου του πρέπει», έλεγε στις 9 Δεκέμβρη στην Ολομέλεια της Βουλής ο νεοδημοκράτης βουλευτής (και επί χρόνια στενός συνεργάτης του Μητσοτάκη), Μακάριος Λαζαρίδης. Ομως ο Κουφοντίνας δε γύρισε στον Κορυδαλλό…
Ο «νόμος Κουφοντίνα» (ν. 4760/2020, άρθρο 3) προβλέπει: «Κρατούμενος ο οποίος από τον χρόνο μετάβασής του σε αγροτικές φυλακές ή στην Κ.Α.Υ.Φ. απωλέσει τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή ασκηθεί σε βάρος του ποινική δίωξη για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα, επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη».
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ανακοινώνοντας ότι ξεκινά απεργία πείνας, υπήρξε σαφέστατος: «Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ. Χρυσοχοίδης, για να θάψει τη 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή».
Γιατί ο Οικονόμου λέει ψέματα ότι ο Κουφοντίνας ζητά «προνομιακή μεταχείριση»; Την εφαρμογή του νόμου που ψήφισαν ad hoc για να τον διώξουν από τις αγροτικές φυλακές ζητά (πέραν του ότι δε θα μπορούσε να θεωρηθεί προνομιακή μεταχείριση το ανήλιαγο υπόγειο του Κορυδαλλού).
Δεν ξέρουν ο Οικονόμου και ο Χρυσοχοΐδης, ότι η ΚΕΜ αποφάσισε τη μεταγωγή του Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό και ότι η Νικολάου, με ατομική της απόφαση, αποφάσισε τη μεταγωγή στο Δομοκό, γράφοντας μάλιστα ψέματα, ότι δήθεν πρώτα μετήχθη στον Κορυδαλλό και από εκεί στο Δομοκό; Επειδή, μάλιστα, όλη αυτή η μεθόδευση είναι νομικά διάτρητη, αρνήθηκε να χορηγήσει στον Δ. Κουφοντίνα αντίγραφα των αποφάσεων που τον αφορούν, επικαλούμενη εμφανώς γελοίες και νομικά αστήρικτες δικαιολογίες.
Ολα τα ξέρουν. Αλλωστε, η «ανύπαρκτη» Νικολάου δεν είναι παρά δικό τους εκτελεστικό όργανο.
- Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται, λέει ο Οικονόμου. Ποιος εκβιάζει ποιον; Εκβιάζει ο Κουφοντίνας, που βάζει και πάλι σε τεράστιο κίνδυνο την υγεία του, ζητώντας να εφαρμόσουν το δικό τους εκδικητικό νόμο, ή εκβιάζουν αυτοί που παραβιάζουν ασύστολα το νόμο που μόλις ψήφισαν;
Οσο για το «η δημοκρατία δεν εκδικείται», θα γελούσαμε, αν η κρισιμότητα των στιγμών δεν ήταν τέτοια, αν η υγεία του Δ. Κουφοντίνα δεν παλινδρομούσε πλησίον εκείνης της κόκκινης γραμμής, μετά την οποία δεν υπάρχει επιστροφή. Ολα όσα εφαρμόζονται σε βάρος του Δημήτρη Κουφοντίνα εδώ και χρόνια, με αποκορύφωμα το τελευταίο, δείχνουν μίσος και εκδικητικότητα.
Αυτό το μίσος κι αυτή την εκδικητικότητα τη βλέπει κανείς στα δημοσιεύματα του αστικού Τύπου από τις αρχές αυτής της εβδομάδας. Βλέποντας ότι πλησιάζει η στιγμή που δε θα μπορούν άλλο να κρύψουν την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα (όπως έκαναν το πρώτο δεκαήμερο), έβαλαν μπροστά την προβοκάτσια και το ψέμα.
Εφτασαν στο σημείο να επιτεθούν χυδαία στα 17 (δυστυχώς, μόνο τόσα!) στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που τόλμησαν να ζητήσουν ισονομία για τον κρατούμενο Κουφοντίνα. Επιστρατεύοντας τη μεθοδολογία των μοναρχοφασιστών της εποχής του εφύλιου και των μαύρων χρόνων που ακολούθησαν, κατηγορούν αυτούς τους ελάχιστους συριζαίους που είχαν το θάρρος να υπερασπιστούν τα δικαιώματα ενός κρατούμενου, ως «συνοδοιπόρους της τρομοκρατίας», προσπαθώντας έτσι να σπείρουν τον τρόμο στους αστοφιλελεύθερους οπαδούς του «κράτους δικαίου».
Είναι ντροπή για τους οπαδούς του «κράτους δικαίου», της «ισονομίας», του «νομικού πολιτισμού» να σιωπούν μπροστά στο απροκάλυπτο καθεστώς εξαίρεσης που εξανάγκασε τον Δημήτρη Κουφοντίνα να προχωρήσει στην πέμπτη απεργία πείνας στα 18,5 χρόνια που είναι φυλακισμένος.
Ας το κάνουν έστω τώρα, καθώς πλησιάζει η ύστατη ώρα.