Τα γεγονότα έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονίκη, το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής. Οι φοιτητές, μέλη της ΕΑΑΚ βάδιζαν στην Εγνατία, πηγαίνοντας προς το χώρο απ’ όπου θα ξεκινούσε πορεία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Περνώντας μπροστά από τα ΜΑΤ δέχτηκαν την επίθεση των θρασύδειλων ανθρωποειδών, που από τις αλήτικες βρισιές πέρασαν αμέσως στις πράξεις με τα γκλομπ και τις ασπίδες. Οι δυο φοιτήτριες που τσαλαπατήθηκαν μεταφέρθηκαν αμέσως στο νοσοκομείο, η τρίτη πήγε λίγο αργότερα, ενώ οι δύο φοιτητές συνελήφθησαν, με τον ένα να είναι σοβαρά τραυματισμένος και να μεταφέρεται από το ΑΤ στο νοσοκομείο.
Φυσικά, η μπατσαρία δεν έχασε την ευκαιρία. Αφού τους ξυλοφόρτωσε, έπρεπε να τους τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί για να δικαιολογήσει την ενέργεια των ένστολων φασιστοειδών. Απείθεια, εξύβριση και αντίσταση από κοινού ήταν το «μενού», ενώ στον ένα φοιτητή προστέθηκε και η κατηγορία της… απόπειρας ελευθέρωσης κρατουμένου!
Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε η φιλότιμη εισαγγελία, απευθείας συμπλήρωμα της μπατσαρίας. Επειδή ο ένας φοιτητής νοσηλευόταν και δεν μπορούσε να προσαχθεί στα όρια του αυτόφωρου, έσπασε τη δικογραφία και παρέπεμψε τον άλλο. Με τη συνήγορό του δεν του επέτρεψαν να επικοινωνήσει. Χωρίς συνήγορο σύρθηκε και στο εδώλιο του αυτόφωρου τριμελούς πλημμελειοδικείου, που διέταξε να διατηρηθεί η κράτησή του, μολονότι ο φοιτητής είναι γνωστής διαμονής και υπήρχαν μάρτυρες που θα το βεβαίωναν, αν του είχε επιτραπεί να έχει τον νομικό του παραστάτη. Ο φοιτητής πέρασε ένα τριήμερο στα κρατητήρια της ΓΑΔΘ, ενώ τη Δευτέρα η δίκη του αναβλήθηκε για τις 29 Δεκέμβρη, προκειμένου να προσέλθουν και να καταθέσουν οι μάρτυρες υπεράσπισης, που στην πλειοψηφία τους είναι φοιτητές απ’ αυτούς που δέχτηκαν την επίθεση των ΜΑΤ. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, θα έλεγε κανείς. Γιατί, πέρασε;
