Δυο νέοι στην ηλικία άνθρωποι, ένας 27χρονος και ένας 30χρονος, καταδικάστηκαν ομόφωνα από Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο σε ισόβια για τη δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα. Δεν παρακολουθήσαμε τη δίκη, ούτε θέλουμε να κάνουμε οποιοδήποτε σχόλιο γι' αυτή την έτσι κι αλλιώς θλιβερή ιστορία. Μια λεπτομέρεια, όμως, που καταγράφηκε στα ρεπορτάζ του αστικού Τύπου, είναι χαρακτηριστική για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που εφαρμόζει η αστική Δικαιιοσύνη στις ποινικές, από τη μια, και στις πολιτικές, από την άλλη, δίκες.
Ο συνήγορος του ενός από τους φερόμενους ως δράστες υποστήριξε πως οι εξετάσεις DNA αναφέρουν ότι στον τράχηλο του θύματος δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό των δύο κατηγορούμενων, αλλά δύο αγνώστων ανδρών, που -σύμφωνα με τον συνήγορο- είναι οι δράστες της δολοφονίας. Ο εισαγγελέας της έδρας υποστήριξε ότι λόγω του τρόπου λήψης του γενετικού υλικού στην Ελλάδα, οι πραγματογνωμοσύνες DNA συνεκτιμώνται από τα δικαστήρια, αλλά δεν αποτελούν καθοριστική, άνευ άλλου, απόδειξη.
Πράγματι, έτσι είναι. Στις πολιτικές δίκες, όμως, τα τρομοδικεία γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις καταθέσεις ειδικών επιστημόνων, που υποστηρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει ανάλυση DNA όταν το δείγμα είναι ελάχιστης ποσότητας, ότι δεν είναι δυνατόν να εξαχθεί οποιοδήποτε συμπέρασμα από εξέταση μειγμάτων κτλ. κτλ. Υπάρχουν δίκες που το DNA ως μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο δεν κρίθηκε ικανό για να οδηγήσει σε καταδικαστική απόφαση (π.χ. υπόθεση Σίμου Σεϊσίδη, κατηγορία κατά της συζύγου του Κ. Γουρνά στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα), υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που υπήρξαν καταδικαστικές αποφάσεις με βάση ευρήματα ή υποτιθέμενα ευρήματα γενετικού υλικού.
Χαρακτηριστική είναι η καταδίκη του Τάσου Θεοφίλου για τη ληστεία της Πάρου. Αλλά και η πολύ πρόσφατη (την περασμένη βδομάδα) καταδίκη του Δημήτρη Πολίτη για απόπειρα ληστείας.
Το ξαναλέμε: δε γνωρίζουμε αν οι καταδικασθέντες για τη δολοφονία του Κουμανταρέα είναι πράγματι οι δράστες, όμως δεν μπορεί για την καταδίκη τους το DNA να κρίνεται αναξιόπιστο, ενώ σε δίκες αναρχικών αγωνιστών να κρίνεται αξιόπιστο. Το DNA, έτσι όπως παίρνεται και αναλύεται, είναι γενικά αναξιόπιστο.