Πεντέμισι χρόνια μετά τον βαρύ τραυματισμό του, που οδήγησε σε πολλαπλές σωματικές βλάβες και αναπηρίες, ο Σάββας Ξηρός εξακολουθεί να παραμένει κρατούμενος στις Φυλακές Κορυδαλλού. Με ακρωτηριασμένο το ένα του χέρι, σχεδόν τυφλός, σχεδόν κουφός, με προβλήματα αναπνευστικά, βάδισης, ισορροπίας, προσανατολισμού, με κρίσεις άσθματος και επεισόδια ασφυξίας, με διαπιστωμένη ελάττωση της αιματικής ροής στον εγκέφαλο και κίνδυνο εγκεφαλικού, καθώς και προϊούσα κατάθλιψη λόγω της αισθητηριακής απομόνωσης και της αδυναμίας συμμετοχής σε φυσιολογικές δραστηριότητες, η υγεία του βρίσκεται πλέον σε οριακή κατάσταση. Ο Σάββας Ξηρός είναι αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της ολικής τύφλωσης, αφού η ελάχιστη όραση που του έχει απομείνει στο ένα μόνο μάτι, κινδυνεύει να χαθεί λόγω της αδυναμίας ιατρικής παρακολούθησης και έγκαιρης επέμβασης σε περίπτωση κρίσης.
Οι τρεις αιτήσεις που έκανε για αναστολή ή διακοπή της ποινής, για λόγους υγείας, απορρίφθηκαν. Οι δύο από αυτές, χωρίς έλεγχο επί της ουσίας, προφανώς για πολιτικούς λόγους και όχι για λόγους υγείας.
Από την πρώτη στιγμή, ο Σάββας Ξηρός υπέστη τη βία της ειδικής μεταχείρισης που επιφυλάσσει το κράτος σε έναν κρατούμενο για υπόθεση «τρομοκρατίας». Πολυτραυματίας, σε κρίσιμη κατάσταση, κρατήθηκε δεμένος σε ένα κρεβάτι της Εντατικής, φρουρούμενος από ενόπλους μέσα και έξω από το θάλαμό του, που επέβλεπαν ακόμη και τα φάρμακά του, χωρίς δικαίωμα επικοινωνίας ούτε με τον πατέρα και τη μητέρα του, ούτε πολύ περισσότερο με δικηγόρο. Σε κατάσταση, λοιπόν, πνευματικής σύγχυσης, παραληρημάτων και παραισθήσεων, αποσωληνώθηκε πρόωρα για να υποβληθεί σε εξαντλητικές ολονύκτιες ανακρίσεις από ιεροεξεταστές, που περιφρόνησαν την κατάσταση της υγείας του, τον εξαπάτησαν και απόσπασαν εκβιαστικά τη σιωπή (και κατά περίπτωση τη συναίνεση) γιατρών, οι οποίοι σε άλλη περίπτωση θα εναντιώνονταν απόλυτα σε μια τέτοια διαδικασία (χαρακτηριστική η διαμετρικά αντίθετη στάση τους στην περίπτωση του Χ. Ζαχόπουλου). Φορτωμένος με τις «καταθέσεις» αυτές, που αποσπάστηκαν σε εκείνες τις ατελείωτες νυκτερινές ανακρίσεις-βασανιστήριο, ο Σάββας Ξηρός καταδικάστηκε σε έξι φορές ισόβια για τη συμμετοχή του στην Ε.Ο. 17Ν και τη δράση της.
Είναι προφανές, ότι ο Σάββας Ξηρός, με τη σύλληψή του τον Ιούνιο του 2002, έγινε σύμβολο για την τρομοκράτηση των πολλών και τον εκφοβισμό των λίγων, παραμένοντας για τους μηχανισμούς ο κρατούμενος-σύμβολο της κατίσχυσης του κατασταλτικού κράτους πάνω σε κάθε διαδικασία αμφισβήτησης της εξουσίας και του κύρους της.
Για κανένα λόγο η φύση των αδικημάτων για τα οποία καταδικάστηκε ο Σάββας Ξηρός μπορεί να δικαιολογεί τη συνέχιση της κράτησής του, όταν είναι διαπιστωμένος ο κίνδυνος να χάσει οριστικά την όρασή του και να υποστεί ανεπίστρεπτες βλάβες στη υγεία του. Μόνο η «αντιτρομοκρατική» υστερία «νομιμοποιεί» τη μετατροπή ενός ανθρώπου σε αναλώσιμο είδος. Ο Σάββας πρέπει να αποφυλακιστεί όσο είναι ακόμη καιρός. Για να σωθεί ό,τι απέμεινε από την όρασή του. Αυτό είναι καθήκον κάθε δημοκρατικού ανθρώπου.
Ηδη, την έκκληση για την άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού έχουν υπογράψει περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι. Ανάμεσα στις υπογραφές ξεχωρίζουμε αυτές 101 γιατρών και νοσηλευτών απ’ όλη την Ελλάδα, που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει ασθένεια, και 156 δικηγόρων, που ξέρουν τι προβλέπει ο νόμος.
Την ερχόμενη Πέμπτη, στις 7 το απόγευμα, καλείται στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη) συγκέντρωση για τη δημιουργία Πρωτοβουλίας για την Αμεση Αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού. Είναι χρέος μας να είμαστε όλες και όλοι εκεί.