Ενας πολίτης με σαφώς διαταραγμένο ψυχικό κόσμο και ένας άλλος, που από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε την κατηγορία και έχει άλλοθι που επιβεβαιώνεται από τρία άτομα, προφυλακίστηκαν για την υπόθεση του ξυλοδαρμού του Πολυζωγόπουλου, με μια προκλητική αστυνομικοδικαστική μεθόδευση.
Μεθόδευση που ξεκίνησε από τον ίδιο τον ποινικό χαρακτηρισμό της πράξης. Από πότε ένας ξυλοδαρμός χαρακτηρίζεται απόπειρα ανθρωποκτονίας, όταν μάλιστα αυτός που τον υπέστη βγαίνει σε τρεις μέρες από το νοσοκομείο και κάνει δημόσιες σχέσεις; Οι δικαστικές αρχές έσπευσαν να κάνουν το χατίρι των Πασόκων και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που θέλησαν να χρησιμοποιήσουν το περιστατικό σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον Πολυζωγόπουλο και την κλίκα των εργατοπατέρων, παρουσιάζοντάς τους περίπου σαν ήρωες του εργατικού κινήματος. Και η Αστυνομία έσπευσε να επιδείξει έργο, για να μην κατηγορείται η ίδια και η κυβέρνηση ότι δεν προστατεύουν τους «θεσμούς» (γιατί ο Πολυζωγόπουλος και όλοι οι εργατοπατέρες είναι θεσμοί).
Για τον 41χρονο δεν θα γράψουμε τίποτα, σεβόμενοι την κατάστασή του. Τα όσα γράφτηκαν στις εφημερίδες για τις παραληρηματικές του καταθέσεις δίνουν σαφέστατα την εικόνα της δικαστικής αναλγησίας, που τον έστειλε στη φυλακή. Ομως, για τον 29χρονο Ν. Κουνταρδά πρέπει να πούμε πολλά. Και πρώτα-πρώτα να δώσουμε το λόγο στον ίδιο (επιστολή από τα κρατητήρια της ΓΑΔΑ):
««Νικόλαος K. Κουνταρδάς, κάτοικος Αθηνών, Μιχαλακοπούλου 116. Από μάρτυρας… κατηγορούμενος στην υπόθεση Πολυζωγόπουλου-Ρομπόλη.
Αγαπημένα μου αδέρφια–σύντροφοι: Παρ’ όλη την οριακή μου οργή, καθώς ήδη ενημερώθηκα ότι μέλος της οικογένειάς μου δεν άντεξε τη δημόσια “διαπόμπευση” και διασυρμό του ονόματός μου από τα ΜΜΕ (χωρίς καν ν’ αρχίσει η διαδικασία έπαιξε το όνομά μου, καθώς το πρωί στις 9 θα παραστώ στο φυσικό δικαστή) και δε γνωρίζω την κατάσταση της υγείας του, θα ήθελα να γίνουν γνωστά τρία πραγματάκια:
1. Επιθυμία μου θα ήταν να μου συμπαρασταθείτε αδέρφια σε αυτές τις δύσκολες στιγμές δίνοντας “ειρηνικό” αλλά βροντερό παρόν το πρωί στις 9 στην Ευελπίδων. Οσοι περισσότεροι γίνεται. Ενας για όλους, όλοι για έναν.
2. Οι περισσότεροι γνωρίζετε ότι ήμουν κατά της άστοχης “επίθεσης” στον Πολυζωγόπουλο, έχω αρνηθεί τη συμμετοχή μου από την πρώτη στιγμή, και ελπίζω ότι δεν θα ποινικοποιηθούν οι ιδέες μου και οι παρέες μου από τα Εξάρχεια.
3. Το μισό αποτύπωμα ενός δαχτύλου (που τελικά αποφασίσανε να τοποθετηθεί στο πίσω κολωνάκι του αμαξιού της επίθεσης) και η μία φωτογραφία από το 98 (με μαλλί καρφάκια) που “νομίζει” ότι προσομοιάζεται με κάποια χαρακτηριστικά του προσώπου μου ο συμπαθής κατά τα άλλα κύριος Πολυζωγόπουλος και συνοδός, δεν αποτελούν απειλή για κανέναν. Οφείλουν ο κύριος Πολυζωγόπουλος και ο καθηγητής Ρομπόλης να πάρουν ειλικρινή και αντρίκεια στάση. Είμαι ή δεν είμαι;
Ραντεβού το πρωί και όπου αλλού χρειαστεί. Είμαι αθώος και θα αποδειχτεί.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας».
Από την πρώτη στιγμή, όταν τον προσήγαγαν δήθεν ως μάρτυρα και του πήραν ανωμοτί κατάθεση (ο άνθρωπος προφανώς δεν ήξερε τα ασφαλίτικα και εισαγγελικά τερτίπια), τους είπε ότι έφυγε νωρίς από την πορεία και πήγε σε καφενείο. Εφερε μάρτυρες δυο φίλους του και το σερβιτόρο του καφενείου. Αυτοί, όμως, κρίθηκαν αναξιόπιστοι. Αξιόπιστο κρίθηκε το μισό αποτύπωμα δαχτύλου που φέρεται να βρέθηκε στο αμάξι του Πολυζωγόπουλου, χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει τη διαδικασία ταυτοποίησης. Αλλωστε, τον είχαν φακελωμένο από πριν και φρόντισαν να τον δείξουν σαν «ταραξία των γηπέδων». Ο Πολυζωγόπουλος και ο Ρομπόλης δεν έχουν κάνει καμιά αναγνώριση. Τους έδειξαν μια φωτογραφία του 1998, με εντελώς διαφορετική εμφάνιση και ο Πολυζωγόπουλος είπε «μπορεί να είναι». Η υπεράσπιση έχει ζητήσει, μόλις γίνει καλά, να τον αναγνωρίσει σε κατ’ αντιπαράσταση διαδικασία. Οχι από παλιά φωτογραφία. Ομως, οι Πασόκοι έδειξαν τις προθέσεις τους, κάνοντας ακόμα και επερώτηση που μιλά για «γαλάζιο παιδί», ενώ ο άνθρωπος ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι αντιεξουσιαστής. Ηθελαν την προφυλάκισή του και την πέτυχαν. Ενα ακόμη αίσχος συνετελέσθη.