Σε δίκη ενάντια στο τουρκικό καθεστώς και την «αντιτρομοκρατική» συνεργασία του με το ελληνικό κράτος μετέτρεψαν τη δίκη τους οι δύο πρώτοι από τους έντεκα αγωνιστές και αγωνίστριες από την Τουρκία, που «απολογήθηκαν» χθες (13 Ιούλη). Τα εισαγωγικά στη λέξη «απολογήθηκαν» υποδηλώνουν την αντιστροφή των όρων και αυτής της τρομοδίκης: αυτοί που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας δεν είναι κατηγορούμενοι αλλά κατήγοροι.
Θυμίζουμε ότι και τυπικά-νομικά, έχουμε να κάνουμε με την αναβάθμιση μιας δίκης απλής οπλοκατοχής σε δίκη «τρομοκρατίας», από τον ελληνικό αστυνομικοδικαστικό μηχανισμό, κατ’ απαίτηση του τούρκικου καθεστώτος.
Η δίκη συνεχίστηκε στη μικρότερη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού υπό αφόρητες συνθήκες. Ο κλιματισμός παραμένει χαλασμένος και η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης φρόντισε να υπάρχει μόνο ένας ανεμιστήρας στην έδρα για να δροσίζει μόνο τους δικαστές!
Στη συνεδρίαση κατέθεσαν έξι μάρτυρες υπεράσπισης (έλληνες αγωνιστές) και ακολούθως «απολογήθηκαν» οι δύο πρώτοι (σύμφωνα με τη σειρά του κατηγορητηρίου) αγωνιστές πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία, οι οποίοι, με στοιχεία, μετέτρεψαν το βήμα του δικαστηρίου σε βήμα καταγγελίας του τούρκικου φασιστικού καθεστώτος που διαχρονικά, από τη δεκαετία του 1970, βασανίζει και δολοφονεί αγωνιστές, καταδυναστεύει τον τούρκικο και κούρδικο λαό, ερήμωσε χιλιάδες χωριά στο Κουρδιστάν και υποχρέωσε εκατομμύρια Κούρδους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Επισήμαναν ότι το κυνηγητό και οι διώξεις από το καθεστώς του Ερντογάν δεν περιορίζονται μόνο στους αριστερούς και κομμουνιστές αγωνιστές, αλλά έχει διευρυνθεί και στρέφεται και κατά δημοσιογράφων, δικαστών, χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Οι καταγγελίες για το καθεστώς του Ερντογάν ενόχλησαν σφόδρα την πρόεδρο του δικαστηρίου, Ιωάννα Λάμπρου-Βελήσαρη, η οποία διέκοψε τον αγωνιστή λέγοντας ότι… δεν δικάζουμε την Τουρκία!
Οι δύο αγωνιστές αποκάλυψαν ότι ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας είχε δηλώσει το 2020 σε τουρκικό κανάλι, ότι η σύλληψη και παραπομπή των «11» πραγματοποιήθηκε με δική τους (της κυβέρνησης Ερντογάν) βούληση! Ετσι εξηγείται η αναβάθμιση αυτής της υπόθεσης από μια δίκη απλής οπλοκατοχής σε δίκη «τρομοκρατίας» από τον ελληνικό αστυνομικοδικαστικό μηχανισμό, παρά το γεγονός ότι το Γ’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, με την απόφαση 2236/2019 είχε απαλλάξει και τους εννιά κατηγορούμενους (ανάμεσά τους ήταν και οι 7 από τους αγωνιστές αυτής της δίκης και όχι 6 όπως εκ παραδρομής γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας) από τις κατηγορίες της «ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση» και για «τρομοκρατικές» πράξεις.
Ο δεύτερος αγωνιστής ανέλυσε εμπεριστατωμένα το ανυπόστατο του άρθρου 187Α στη δική τους περίπτωση, που είναι πολιτικοί πρόσφυγες, δεν είναι μέλη της «τρομοκρατικής» οργάνωσης και αγωνίζονται στο πλάι του ελληνικού λαού, αλληλέγγυοι μαζί του. Υπογράμμισε, ακόμη, ότι το καθεστώς Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει την πλειοψηφία των κομμάτων της Τουρκίας ως «τρομοκρατικές οργανώσεις».
Η πρόεδρος του δικαστηρίου διέκοψε τον αγωνιστή λέγοντας ότι κάνει ανάλυση του άρθρου 187, «δεν γίνεται να μας κάνει ανάλυση, θα το κάνουν οι συνήγοροί του»! Εκτιμούμε ότι η πρόεδρος ενοχλήθηκε από την εμπεριστατωμένη ανάλυση του άρθρου 187Α του ΠΚ από τον αγωνιστή, γιατί σε αυτή την ακροαματική διαδικασία ζει υπό το βάρος της απόφασης 2236/2019 του Γ’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, σύμφωνα με την οποία οι υποθέσεις με κατηγορούμενους τούρκους και κούρδους αγωνιστές και μάλιστα με τις βαριές κατηγορίες της ένταξης σε «τρομοκρατική» οργάνωση και για «τρομοκρατικές» πράξεις, που στήνει το τουρκικό καθεστώς, «δεν επηρεάζουν την κρίση του δικαστηρίου αυτού κατά το Ελληνικό Δικαιϊκό σύστημα».
Θα επαναλάβουμε, ότι η πρόεδρος και η σύνθεση του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων έχουν από τη μια την «καυτή πατάτα» να καταδικάσουν τους αγωνιστές, σύμφωνα με το σαθρό κατηγορητήριο, και από την άλλη έχουν την απόφαση 2236/2019, η οποία μπαίνει εμπόδιο στην καταδίκη τους για τρομοκρατία. Αυτή η αξεπέραστη αντίφαση προκαλεί φανερό εκνευρισμό σε όλη τη σύνθεση του δικαστηρίου, που διαπιστώθηκε με γυμνό μάτι και στη χθεσινή ακροαματική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια των «απολογιών» των δύο αγωνιστών, οι τρεις δικαστές συνεχώς συνομιλούσαν. Από το σημείο που βρισκόμασταν δεν μπορούσαμε να ακούσουμε το περιεχόμενο των συνομιλιών, αλλά από τις εκφράσεις των προσώπων ήταν φανερό ότι αυτές είχαν σχέση με την επιχειρηματολογία που ανέπτυσσαν οι δύο αγωνιστές.
Ο πρώτος αγωνιστής, που έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την παρουσία των όπλων στο τούνελ που είχε φτιαχτεί στο σπίτι της οδού Αυλώνος στα Σεπόλια, αναφέρθηκε και σε αυτά τα ζητήματα.
Για το τούνελ: Δύο καταδιωκόμενοι αγωνιστές από την Τουρκία τού πρότειναν να φτιάξουν ένα τούνελ προκειμένου να κρύβονται και το δέχτηκε. Το έφτιαξαν οι ίδιοι καθώς αυτός έχει πρόβλημα υγείας (έχει κάνει δύο bypass). Κανείς από τους υπόλοιπους αγωνιστές δε γνώριζε την ύπαρξή του. Αυτοί οι δύο αγωνιστές έχουν φύγει από την Ελλάδα.
Για τον οπλισμό: Τον πλησίασε ένα κούρδος αγωνιστής και του ζήτησε να βάλει τον οπλισμό που βρέθηκε στο τούνελ. Στην αρχή δε δέχτηκε, όμως στη συνέχεια, όταν του είπε ότι θα τα βάλει για μια εβδομάδα, συμφώνησε. Δήλωσε, ακόμη, ότι τα όπλα τα μετέφερε ο ίδιος, χωρίς να το γνωρίζει κανείς από τους συγκατηγορούμενούς του.
Αίσθηση προκάλεσε ερώτηση της εισαγγελέα της έδρας στον δεύτερο αγωνιστή για το αν γνώριζε για την παρουσία κατόψεων από κτίριο της Κωνσταντινούπολης στο σπίτι της Αυλώνος! Φαίνεται ότι η εισαγελέας σκέπτεται να αγνοήσει την απόφαση 2236/2019.
Οι έξι μάρτυρες υπεράσπισης τόνισαν ότι οι δικαζόμενοι τούρκοι και κούρδοι αγωνιστές διώκονται από το καθεστώς Ερντογάν και ότι αν απελαθούν από την Ελλάδα θα συληφθούν και θα καταδικαστούν σε βαριές ποινές. Θύμισαν ότι τα δικαστήρια και ο Αρειος Πάγος απέρριψαν τις αιτήσεις του καθεστώτος Ερντογάν για την έκδοσή τους. Ανέφεραν ότι στην Ελλάδα έχουν ένα νόμιμο πολιτιστικό σύλλογο, ότι ενημερώνουν τον Ελληνικό λαό και συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις του, καθώς οι σχέσεις τους με τον ελληνικό λαό είναι πολύ φιλικές.
Κλείνουμε θυμίζοντας -μέρες που είναι- ότι το 1974 κούρδοι και τούρκοι αγωνιστές μέσα στη Τουρκία αγωνίστηκαν καταγγέλλοντας την εισβολή του τούρκικου στρατού στην Κύπρο.