Την Παρασκευή 16 Οκτώβρη ξεκίνησε στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού η δεύτερη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα, με κατηγορούμενους τον Νίκο Μαζιώτη, τον Αντώνη Σταμπούλο και τον Γιώργο Πετρακάκο (η Πόλα Ρούπα, ως γνωστόν, έχει περάσει στην παρανομία και παρά τις προσπάθειες της μπατσαρίας δεν έχει πέσει στα χέρια τους).
Συνήγοροι υπεράσπισης του Ν. Μαζιώτη είναι ο Σπύρος Φυτράκης και η Αννυ Παπαρρούσου, του Α. Σταμπούλου η Μαρίνα Δαλιάνη και η Γιάννα Κούρτοβικ και του Γ. Πετρακάκου η Βίκυ Αγγελίδου, που κλήθηκαν από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση να κόψουν τη φόρα της προέδρου Ι. Χριστοδουλέα-Κλάπα, που έβγαλε… ημερήσια διαταγή ότι το τρομοδικείο θα δικάζει κάθε μέρα (πλην Τετάρτης) το απόγευμα, προκειμένου να μη συμπληρωθεί το 18μηνο και αποφυλακιστεί ο Α. Σταμπούλος (τον έχει ήδη κρίνει ένοχο και επικίνδυνο). Ο προεδρικός φετφάς πετάχτηκε στα σκουπίδια και η πρόεδρος αναγκάστηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών.
Ο Ν. Μαζιώτης απάντησε στην κατηγορία με μια εκτενή πολιτική δήλωση, με την οποία υπερασπίστηκε την οργάνωσή του και ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του σ’ αυτή. Αναφέρθηκε στις απόψεις και τη δράση του ΕΑ και κατήγγειλε τη βάρβαρη πολιτική του καπιταλισμού και των Μνημονίων. «Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί τον πληθυσμό μίας χώρας, όπως λέει η κατηγορία, αλλά εσείς και το καθεστώς σας. Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί αυτούς που ζουν με 200, 300 ή 400 ευρώ το μήνα, αλλά εσείς και το καθεστώς σας που τους ληστεύετε με το νόμο. Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί τους φτωχούς, τους άνεργους, τους άπορους, τους άστεγους, αλλά εσείς και το καθεστώς σας», είπε σε μια αποστροφή του λόγου του. «Ζήτω ο Επαναστατικός Αγώνας – Αλληλεγγύη στην καταζητούμενη και επικηρυγμένη Πόλα Ρούπα – Τιμή για πάντα στο σύντροφο Λάμπρο Φούντα» ήταν τα τελευταία λόγια του.
Ο Α. Σταμπούλος δήλωσε αναρχικός αιχμάλωτος και αρνήθηκε τις κατηγορίες που του αποδίδονται «όχι μόνο επειδή αποτελούν προϊόν ενός ποινικού συστήματος που δεν αποδέχομαι, αλλά και γιατί δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, πράγμα καταφανές και μόνο αν συγκρίνουμε από την μία την αγωνιώδη προσπάθεια των μηχανισμών να με κατηγορήσουν και από την άλλη την παντελή έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου για να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες». Χαρακτήρισε αυτές τις δίκες «στιγμές του κοινωνικού πολέμου» και ξεκαθάρισε: «Ανεξάρτητα από την θέση μου επί του κατηγορητηρίου, και επειδή η δίκη αυτή είναι μια πολιτική δίκη, θέλω να πω ότι κανένα αστικό δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει επαναστατικές πράξεις».
Ο Γ. Πετρακάκος δήλωσε επιγραμματικά ότι δεν αποδέχεται τις κατηγορίες και ότι επιφυλάσσεται να απαντήσει αναλυτικά εν ευθέτω χρόνω.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των Μαζιώτη και Σταμπούλου υπέβαλαν ένσταση αναρμοδιότητας του δικαστηρίου, επειδή τα αδικήματα που δικάζονται είναι πολιτικά και κατά το Σύνταγμα αρμόδιο για την εκδίκασή τους είναι το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Μολονότι ζήτησε διακοπή για να ετοιμάσει την αγόρευσή της, η εισαγγελέας της έδρας «ξεπέταξε» τη συγκεκριμένη ένσταση μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας, χωρίς να παραθέσει μια στοιχειώδη νομική επιχειρηματολογία (ούτε καν να αναφερθεί στην έως τώρα νομολογία που έχουν διαμορφώσει τα τρομοδικεία και ο Αρειος Πάγος). Το βασικό της επιχείρημα ήταν ότι δεν μπορεί η ληστεία να θεωρηθεί πολιτικό αδίκημα! Οσο για την ένσταση αοριστίας του κατηγορητήριου, που ανέπτυξε η Α. Παπαρρούσου, πρότεινε την απόρριψή της χωρίς το παραμικρό σκεπτικό!
Με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισε και το τρομοδικείο την απόρριψη των ενστάσεων. Δεκτή έκανε μόνο την ένσταση εκκρεμοδικίας για τον Ν. Μαζιώτη, που έχει καταδικαστεί για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα και δεν μπορεί να καταδικαστεί δεύτερη φορά για το ίδιο αδίκημα. Αντίθετα, απέρριψε την ένσταση δεδικασμένου για την κατηγορία της «διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης», για την οποία τα μέλη του ΕΑ αθωώθηκαν στην πρώτη δίκη, με το σκεπτικό ότι έχει μεσολαβήσει χρονική απόσταση. Τι θέλουν να μας πουν, δηλαδή, ότι στη δεύτερη φάση του ο ΕΑ απέκτησε… διευθυντές; Ας ρίξουν μια ματιά στην αθωωτική απόφαση της πρώτης δίκης και θα δουν ότι το σκεπτικό του δικαστήριου (ίδιο ήταν και το σκεπτικό του εισαγγελέα) ήταν πως ο ΕΑ είναι αναρχική οργάνωση και δε θα μπορούσε να έχει ιεραρχική δομή.
Στην τρίτη συνεδρίαση άρχισε η εξέταση μαρτύρων του κατηγορητηρίου, με πρώτη εξεταζόμενη υπόθεση τη βομβιστική επίθεση του ΕΑ κατά της ΤτΕ και των γραφείων της τρόικας. Αποδείχτηκε πως, όπως είχε γίνει και στη βομβιστική επίθεση κατά του Χρηματιστήριου, κατά την πρώτη περίοδο δράσης του ΕΑ, οι καπιταλιστές δίνουν εντολή στους σεκιουριτάδες να μένουν στο χώρο, ακόμα και όταν υπάρχει προειδοποιητικό τηλεφώνημα για βόμβα! Τους αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμα υλικά, αντίθετα από τις οργανώσεις του ένοπλου αγώνα, που φροντίζουν πάντοτε να μη χτυπηθεί κάποιος άσχετος.
Αναλυτικό ρεπορτάζ για τη δίκη δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα μας (www.eksegersi.gr/Δεύτερη δίκη ΕΑ).