Χρειάστηκαν 38 μέρες απεργίας πείνας του Κώστα Σακκά για ν’ αποφασίσει το Συμβούλιο Εφετών την αναστολή της προσωρινής του κράτησης και την αντικατάστασή της με περιοριστικούς όρους. Αυτή είναι η είδηση στην οποία πρέπει να σταθούμε. Ενας πολίτης του ελληνικού κράτους, ανεξάρτητα από την πολιτικοϊδεολογική του ένταξη και από τις κατηγορίες που του έχουν αποδοθεί (ο ίδιος έχει τοποθετηθεί συγκεκριμένα έναντι της κατηγορίας, χωρίς να δηλώνει γενικά κι αόριστα αθώος, όμως με βαση τις διακηρύξεις του ισχύοντος νομικού συστήματος υποτίθεται ότι τεκμαίρεται αθώος, μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεσή του), χρειάστηκε να βάλει σε κίνδυνο την υγεία του και τη ζωή του, χρειάστηκε να υποστεί τέτοια ταλαιπωρία και καταπόνηση (μόνο όποιος έχει κάνει απεργία πείνας μπορεί να το καταλάβει), για να κερδίσει αυτό που δικαιούνταν δεκατρείς μήνες πριν. Και μάλιστα να το κερδίσει για λόγους υγείας (για να μην τους πεθάνει στα χέρια, δηλαδή).
Οχι, δε θέλουμε να μειώσουμε τη σημασία της αποφυλάκισης του Κ. Σακκά. Ηταν μια νίκη που ήρθε πρώτα και κύρια χάρη στο δικό του αγώνα, τη δική του ταλαιπωρία, και μετά χάρη στο πλατύ κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε. Ομως, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πούμε «τέλος καλό, όλα καλά».
Η πρωτοφανής παρανομία σε βάρος του Κ. Σακκά παραμένει. Η απόφαση για παράταση της προφυλάκισης στους 36 μήνες δεν άλλαξε, καθώς οι αντιρρήσεις που προέβαλε ο Κ. Σακκάς απορρίφθηκαν από το Συμβούλιο Εφετών, ενώ είχε ήδη ξεκινήσει την απεργία πείνας. Το τωρινό Συμβούλιο αναγκάστηκε ν’ αποφυλακίσει τον πολιτικό κρατούμενο, γιατί το ελληνικό αστικό σύστημα δε θέλει νεκρό απεργό πείνας. Αν για τον Κ. Σακκά ως φυσικό πρόσωπο το αποτέλεσμα είναι το ίδιο (αποφυλακίστηκε), για όλους εμάς –και για τον Κ. Σακκά ως πολιτικό πρόσωπο– δεν πρέπει να είναι.
Η παράνομη παράταση της προφυλάκισης πέραν του 18μηνου, που στις περιπτώσεις του Κ. Σακκά και του Γεράσιμου Τσάκαλου επεκτάθηκε μέχρι τους 36 μήνες, παραμένει ως πρόβλημα. Εχει δημιουργηθεί μια εφιαλτική νομολογία. Το ζήτημα που άνοιξε με την απεργία πείνας ο Κ. Σακκάς, αναγκάζοντας και πολλούς αστοφιλελεύθερους να πάρουν θέση (ενώ μέχρι τότε σιωπούσαν, μολονότι γνώριζαν τι δικαστικό έγκλημα διαπράχτηκε σε βάρος του), δεν πρέπει να κλείσει με την αποφυλάκισή του. Γιατί αν το ζήτημα κλείσει, θ’ ακολουθήσουν και άλλοι μετά τον Κ. Σακκά και τον Γερ. Τσάκαλο. Οι ανάλγητοι και «μαύροι» δικαστικοί μηχανισμοί, αυτοί που αποφασίζουν τις προφυλακίσεις για ψύλλου πήδημα, αυτοί που στέλνουν διαδηλωτές στη φυλακή χωρίς κανένα στοιχείο, επειδή αυτό τους ζητάει η αστυνομία, δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να επεκτείνουν τις προφυλακίσεις και πέραν του 18μηνου, σε διάφορες περιπτώσεις.
Υποτασσόμενο στις ίδιες πολιτικές σκοπιμότητες που επέβαλαν το κουρέλιασμα του συντάγματος από προηγούμενα Συμβούλια, και το Συμβούλιο Εφετών που αναγκάστηκε ν’ αποφυλακίσει τον Κ. Σακκά του επέβαλε ένα πακέτο περιοριστικών όρων που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους όρους έχουν επιβληθεί και στο παρελθόν, αλλά ως πακέτο εμείς τουλάχιστον δε θυμόμαστε να έχουν επιβληθεί.
– Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα: αυτός είναι όρος που επιβάλλεται παγίως.
– Εμφάνιση κάθε βδομάδα και συγκεκριμένα κάθε Δευτέρα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του: συνήθως βάζουν ανά δεκαπενθήμερο, αλλά έχουν ξαναβάλει και κάθε βδομάδα.
– Χρηματική εγγύηση 30.000 ευρώ: το ποσό είναι εξοντωτικό, αν σκεφτούμε ότι δεν πρόκειται για κάποιον πλούσιο. Εχει επιβληθεί ξανά, όμως, στην περίπτωση του Γ. Σερίφη, ενώ στον Χρ. Τσιγαρίδα είχαν επιβληθεί δύο εξοντωτικές χρηματικές εγγυήσεις, μολονότι αφορούσαν την ίδια υπόθεση.
– Υποχρεωτική διαμονή στη διεύθυνση κατοικίας του: προκλητικός όρος που παλαιότερα δεν επιβαλλόταν.
– Απαγόρευση εξόδου από την Αττική: έχει επιβληθεί και στο παρελθόν στους Χρ. Τσιγαρίδα και Γ. Σερίφη.
– Αφαίρεση διαβατηρίου και ταυτότητας: αυτό δεν το ‘χουμε ξανακούσει. Αλήθεια, πώς θα κυκλοφορεί ο Κ. Σακκάς και τι θα γίνει αν οι μπάτσοι τον σταματήσουν για έλεγχο; Θα περνάει κάποιες ώρες στο αστυνομικό τμήμα, έτσι για πλάκα;
– Απαγόρευση συνάντησης και κάθε μορφής επικοινωνίας με συγκατηγορουμένους του: και αυτό είναι «από τα άγραφα». Ο Κ. Σακκάς κατηγορείται μαζί με τον Α. Μητρούσια και τον Γ. Καραγιαννίδη για συγκεκριμένες κατηγορίες. Με ποια λογική του στερούν το δικαίωμα να συνεργαστεί μαζί τους για τον καθορισμό της υπερασπιστικής τους γραμμής; Και τι θα κάνει όταν θα πηγαίνει το πρωί στο δικαστήριο, δε θα λέει ούτε καλημέρα στους συγκατηγορούμενούς του, για να μη θεωρηθεί η καλημέρα «μορφή επικοινωνίας» και επομένως παραβίαση περιοριστικού όρου; Πέρα από τη γελοιότητα του πράγματος, εδώ έχουμε και ευθεία παραβίαση του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που αφορά την παρεμπόδιση κατηγορούμενου στο να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Εφτασαν να επιβάλουν αυτό το αποκρουστικό (και σε ορισμένες περιπτώσεις γελοίο) πακέτο περιοριστικών όρων, για να δικαιώσουν τη μέχρι τώρα συμπεριφορά τους έναντι του Κ. Σακκά. Για να δικαιώσουν και τους δικαστές που κουρέλιασαν το ίδιο το αστικό σύνταγμα μετατρέποντας το 18μηνο σε 36μηνο και την πολιτική ηγεσία που παρήγγειλε αυτό το δικαστικό πραξικόπημα και που όλες τις μέρες της απεργίας πείνας, είτε με δηλώσεις πολιτικών προσώπων είτε με αρθρογραφία των «παπαγάλων» της εξουσίας, επέμενε πως ο Κ. Σακκάς πρέπει να μείνει στη φυλακή.
Η «Κόντρα» καλύπτει ανελλιπώς την τρίτη δίκη της ΣΠΦ που διεξάγεται στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού, στην οποία κατηγορούμενοι είναι και οι Σακκάς-Μητρούσιας-Καραγιαννίδης. Οι ίδιοι έχουν παραδεχτεί την κατοχή κάποιων όπλων και πέραν τούτου ουδέν. Δεν υπήρξαν μέλη της ΣΠΦ, όπως και η ίδια η ΣΠΦ έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει. Τα δε όπλα που βρέθηκαν στην κατοχή τους δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε καμιά ενέργεια. Μιλώντας αυστηρά νομικά (από την άποψη του αστικού Ποινικού Δικαίου), δεν μπορούν να κατηγορηθούν για τίποτ’ άλλο εκτός από απλή οπλοκατοχή. Κι αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα αυτής της δίκης. Αυτή την υπόθεση, όμως, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί τη φούσκωσαν, χωρίς κανένα στοιχείο. Ολες αυτές τις μέρες τα παπαγαλάκια έγραφαν διάφορα ενάντια στον Κ. Σακκά. «Μέλος της ΣΠΦ» και «τρομοκράτη» τον ανεβοκατέβαζαν, αδιαφορώντας για το πραγματικό ποινικό φορτίο της εναντίον του κατηγορίας.
Για όλ’ αυτά θα μιλήσουμε και πάλι αναλυτικά στα ρεπορτάζ μας από τη δίκη. Προς το παρόν, ευχόμαστε στον Κ. Σακκά να αναρρώσει χωρίς προβλήματα από τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που συνιστά μια απεργία πείνας 38 ημερών και επισημαίνουμε ξανά ότι το τεράστιο ζήτημα που άνοιξε με το δικαστικό πραξικόπημα του 36μηνου δεν πρέπει να κλείσει, τώρα που η απεργία πείνας του Κ. Σακκά έσπασε την ομερτά που αρχικά επέβαλε εκκωφαντική σιωπή.