Την ενοχή των τεσσάρων στελεχών της Μαρφίν (διευθύντρια και υποδιευθύντρια του υποκαταστήματος, υπεύθυνος πυρασφάλειας και διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας) για το θάνατο τριών εργαζόμενων από πυρκαγιά το Μάη του 2010, πρότεινε η εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας.
Σύμφωνα με την αγόρευση της εισαγγελέα, η τράπεζα είχε αφήσει το κτίριο εντελώς γυμνό από μέτρα πυροπροστασίας και πυρασφάλειας, ενώ αν το κτίριο διέθετε έξοδο κινδύνου θα μπορούσε να εκκενωθεί με ασφάλεια σε λίγα λεπτά. Επιπρόσθετα, η τράπεζα μπορούσε να προβλέψει τον επερχόμενο κίνδυνο, γιατί το συγκεκριμένο υποκατάστημα είχε γίνει και στο παρελθόν στόχος επιθέσεων στη διάρκεια πορειών.
Η εισαγγελέας της έδρας υποστήριξε το αυτονόητο, ζητώντας την ενοχή των κατηγορούμενων. Γιατί όμως για ανθρωποκτονία από αμέλεια; Ο ενδεχόμενος δόλος εξαφανίζεται όταν πρόκειται για στελέχη τραπεζών; Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εκείνο που καταρρέει (περιμένουμε την απόφαση του δικαστήριου) είναι η βρόμικη προπαγάνδα που αναπτύχθηκε από τα ΜΜΕ εκείνες τις μέρες.