Σε απεργία πείνας έχουν κατέβει δυο ομάδες πολιτικών κρατούμενων στις ελληνικές φυλακές. Η μια ομάδα περιλαμβάνει τους Γ. Καραγιαννίδη, Κ. Σακκά και Α. Μητρούσια, που έχουν κατέβει σε απεργία πείνας από τις 6 Απρίλη, ζητώντας την άρση των νέων αυθαίρετων και εκδικητικών προφυλακίσεών τους και την άμεση αποφυλάκιση της Στέλλας Αντωνίου για σοβαρούς λόγους υγείας. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, που άρχισαν να μπαίνουν κλιμακωτά σε απεργία πείνας από τις 8 Απρίλη, με αίτημα τη μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού των Γ. Τσάκαλου και Π. Αργυρού, που κρατούνται στις φυλακές Δομοκού και αντιμετωπίζουν ρεβανσιστική συμπεριφορά, επειδή αρνήθηκαν τον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο.
Ηδη έχουν μεταφερθεί στο νοσοκομείο ο Γ. Καραγιαννίδης από την πρώτη ομάδα και ο Π. Αργυρού από τη δεύ-τερη, ενώ αναμενόταν η εισαγωγή και του Κ. Σακκά. Επίσης, έχουν απορριφθεί οι προσφυγές των Καραγιαννίδη, Σακκά, Μητρούσια.
Η περίπτωση αυτών των πολιτικών κρατούμενων, ό-πως και της Στ. Αντωνίου που συνελήφθη μαζί τους, είναι χαρακτηριστική της αναβάθμισης της κρατικής καταστολής, η οποία κουρελιάζει κάθε δικονομικό δικαίωμα και θυμίζει χούντα.
Το Δεκέμβρη του 2010 οι Σακκάς και Μητρούσιας συνελήφθησαν να μεταφέρουν κάποια όπλα στην περιοχή της Ν. Σμύρνης. Μια ώρα αργότερα συνελήφθη στον Πειραιά ο Καραγιαννίδης και το απόγευμα της ίδιας μέρας τρία άλλα άτομα (μεταξύ των οποίων η Στ. Αντωνίου) στα Εξάρχεια, τη Σητεία και την Καλλιθέα. Τα τρομοσενάρια πήραν φωτιά, πλην όμως ο θησαυρός αποδείχτηκε άνθρακες και προκειμένου να προφυλακιστούν όλοι τους αποδόθηκε η κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη «τρομοκρατική» οργάνωση. Τρεις μήνες αργότερα, όταν είδαν ότι αυτή η κατηγορία δεν μπορούσε να σταθεί, βαφτίστηκαν μέλη της ΣΠΦ, βασιζόμενοι στο γεγονός ότι οι Μητρούσιας και Καραγιαννίδης είχαν περάσει από το σπίτι του Χαλανδρίου που βαφτίστηκε «γιάφκα». Οι δυο τελευταίοι κατηγορήθηκαν και για την αποστολή των παγιδευμένων δεμάτων και προφυλακίστηκαν ξανά.
Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισαν ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τη ΣΠΦ, πως τον ένα από τους άλλους τρεις συλληφθέντες δεν τον γνώριζαν καν, ενώ με τους άλλους δύο είχαν μόνο προσωπικές σχέσεις. Και η ΣΠΦ δήλωσε, λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις, ότι οι τρεις συλληφθέντες δεν είχαν καμιά σχέση με την οργάνωση.
Μετά από έξι μήνες προφυλάκισης, οι δύο από τους έξι αποφυλακίστηκαν. Αντίθετα, οι άλλοι τέσσερις (και η Στ. Αντωνίου, παρά το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας) παρέμειναν προφυλακισμένοι. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά τους αποδόθηκαν κατηγορίες για 250 παλιότερες επιθέσεις της ΣΠΦ, χωρίς κανένα στοιχείο συμμετοχής τους, κατ’ εφαρμογήν της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης. Μόνο και μόνο για να παραμείνουν προφυλακισμένοι και μετά τη λήξη του 12μηνου.
Γι’ αυτό ξεκίνησαν απεργία πείνας, απαντώντας στην προσπάθεια δικαστικής εξόντωσής τους μέσω της συνεχούς διεύρυνσης του κατηγορητήριου, χωρίς κανένα στοιχείο σε βάρος τους.