To αναποδογυρισμένο περιπολικό κάπου έξω από το αεροδρόμιο Χανίων πρέπει να γίνει σήμα κατατεθέν του αγώνα των αγροτών που βρίσκονται στα μπλόκα. Οπως και εικόνες σαν τις παρακάτω:
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε την απάντηση που της άξιζε. Και μάλιστα στα Χανιά, το άντρο των Μητσοτάκηδων. Εστειλαν τα ΜΑΤ να εμποδίσουν τους αγρότες να φτάσουν στο αεροδρόμιο. Τους έπνιξαν στα χημικά. Και εισέπραξαν την οργή τους με τρόπο που πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για όλους τους αγρότες.
Παρόμοιες εικόνες εκτυλίχτηκαν και στη Ηράκλειο. Τα ΜΑΤ χτύπησαν τους αγρότες εμποδίζοντάς τους να φτάσουν στο αεροδρόμιο. Ομως οι αγρότες πέρασαν από άλλο σημείο και όχι μόνο έφτασαν στο αεροδρόμιο αλλά μπήκαν στην πίστα και κατέλαβαν τον αεροδιάδρομο. Και πετροπόλεμο εξαπέλυσαν ενάντια στα ΜΑΤ.
Hδη έχουν πέσει λυτοί και δεμένοι στη συνήθη προβοκατορολογία: «λίγοι βίαιοι», «αμαυρώνεται ο αγώνας», «αυτό δεν είναι ειρηνική διαδήλωση» και τα παρόμοια. Αρχισαν να ρίχνουν στη μιντιακή πιάτσα και πως όσοι συλληφθούν να συμμετέχουν σε βίαιες ενέργειες θα παραπεμφθούν για… «σύσταση εγκληματικής οργάνωσης»!
Θα υπάρξουν, εννοείται και εκείνοι που μιλούν πάντοτε στο όνομα της «λογικής» και καταδικάζουν, πότε ψιθυριστά και πότε φωναχτά τις «άκαιρες και άστοχες μορφές αγώνα». Οταν όμως η κυβέρνηση επιστρατεύει την αστυνομική καταστολή, τι πρέπει να κάνουν οι αγωνιζόμενοι; Να σκουπίζουν τα δάκρυα που προκαλούν τα χημικά και να μαζεύονται στην άκρη του δρόμου, σε εκδηλώσεις άσφαιρης διαμαρτυρίας που δεν οδηγούν σε νίκη;
Εκεί το πάνε η κυβέρνηση και οι κολαούζοι της. Να μην αποκλείσουν οι αγρότες λιμάνια, αεροδρόμια, τελωνεία κτλ. Να δουλέψει η εθνική, παρά τα μπλόκα, με τις παρακάμψεις. Ετσι που οι αγωνιζόμενοι αγρότες να κουραστούν, να απογοητευτούν και να στείλουν κάποια αντιπροσωπεία στην Αθήνα, για να της πουν οι Χατζηδάκης-Τσιάρας, ακόμα και ο ίδιος ο Μητσοτάκης αν χρειαστεί, τα ίδια που λένε και τώρα. Οτι θα πληρωθούν όλοι και θα πάρουν και περισσότερα λεφτά φέτος. Λες και το πρόβλημα των αγροτών είναι μόνο η πληρωμή των επιδοτήσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Η άλλη πλευρά της κυβερνητικής πολιτικής είναι η καλλιέργεια του «κοινωνικού αυτοματισμού» (όρος που είχε καθιερώσει ο πασόκος Ρέππας, όταν ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος του Σημίτη). Να στραφούν τα άλλα εργαζόμενα στρώματα (εργάτες, μικροαστοί, νέοι) ενάντια στους αγρότες, επειδή τους εμποδίζουν να κινούνται ανενόχλητοι στους εθνικούς δρόμους. Μιλάμε για κοινωνικό κανιβαλισμό: «κοίτα τον εαυτό σου και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν».
Η προπαγάνδα του τύπου «θα πάρετε περισσότερα λεφτά φέτος» και «οι πόρτες των υπουργείων είναι πάντα ανοιχτές» δεν έπιασε. Ο αγροτικός κόσμος πυκνώνει τα μπλόκα, ενώ νέα μπλόκα στήνονται κάθε μέρα. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τη συνεχή ψευδολογία για τα αιτήματα που ικανοποιήθηκαν, παίρνει τα μέτρα της για να υλοποιήσει τους δυο στόχους που αναφέραμε αμέσως παραπάνω: να μην σκληρύνουν οι κινητοποιήσεις και τα μπλόκα και να απομονωθούν οι αγρότες από την υπόλοιπη εργαζόμενη κοινωνία.
Καμιά κινητοποίηση δεν κέρδισε χωρίς να κάνει τον αντίπαλο να «πονέσει». Οι αγρότες δε θα κερδίσουν τίποτα αν ακούσουν τις «φωνές της λογικής» και αφήσουν τα μπλόκα να μετατραπούν σε διαμαρτυρία χωρίς επιπτώσεις για το σύστημα. Πρέπει να κλιμακώσουν με τρόπο που η κυβέρνηση να «πονέσει» και ταυτόχρονα να απευθυνθούν στην υπόλοιπη εργαζόμενη κοινωνία, πετυχαίνοντας την αλληλεγγύη της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
