Ολοι ξέρουμε ότι η ανεργία κάνει θραύση, όλοι ξέρουμε πως η κρυφή ανεργία υπάρχει δίπλα στη φανερή, όλοι ξέρουμε ότι εκτός από τους άνεργους υπάρχουν και οι υποαπασχολούμενοι, με τα διήμερα και τα τριήμερα και τα «όποτε έχει δουλειά θα σε φωνάξω». Δεν πρέπει, όμως, να σταματήσουμε να παρουσιάζουμε και να σχολιάζουμε και τα επίσημα στοιχεία. Γιατί αν το ξεχάσουμε θα κάνουμε μεγάλη χάρη στο σύστημα και την κυβέρνηση, που θέλει να συνηθίσουμε να αντιμετωπίζουμε τη συνεχή άνοδο της ανεργίας σαν κάτι το φυσιολογικό.
Τα τελευταία επίσημα (και εμφανώς υποεκτιμημένα) στοιχεία της ΕλΣτατ αφορούν τον Οκτώβρη του 2010 και βρίσκουν την ανεργία στο 13,5%, έναντι 12,6% που ήταν το Σεπτέμβρη. Τον Οκτώβρη του 2009 η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία ήταν 9,8%.
Οταν η ανεργία αυξάνεται κατά σχεδόν μια εκατοστιαία μονάδα μέσα σ’ ένα μήνα, σημαίνει ότι συνέβησαν βίαιες αλλαγές, μαζικές απολύσεις εργαζόμενων. Πού είναι τα περιβόητα προγράμματα του ΟΑΕΔ, τα οποία θα διέσωζαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, όπως διαφήμιζαν αρχικά ο Λοβέρδος και στη συνέχεια η Κατσέλη; Είναι φανερό ότι συνέβη αυτό που προβλέψαμε. Οι καπιταλιστές είτε παίρνουν το παραδάκι και κάνουν απολύσεις είτε δεν μπαίνουν σ’ αυτά τα προγράμματα, γιατί δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να ανταποκριθούν σε μια σχετική συγκράτηση των απολύσεων. Αλλωστε, η κυβέρνηση τους προσφέρει μια σειρά άλλα αντεργατικά μέτρα, από τα οποία μπορούν να διαλέξουν αυτά που τους συμφέρουν περισσότερο στη συγκεκριμένη φάση.
Ομως, ενώ οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται και μεγαλώνει ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων (επειδή δεν υπάρχουν δουλειές), δεν γίνεται η παραμικρή συζήτηση για κάποια στοιχειώδη μέτρα μέριμνας, όπως η αύξηση και η επιμήκυνση του ταμείου ανεργίας και η επιδότηση των νέων.
