Συνεδρίαση με θέματα «Πορεία διαπραγματεύσεων ΕΓΣΕΕ – Λήψη αποφάσεων, Τρέχοντα θέματα – Προγραμματισμός Δράσης» πραγματοποίησε την περασμένη Τρίτη η Διοίκηση της ΓΣΕΕ. Και τι αποφάσισε;
― 4ωρη Πανελλαδική – Πανεργατική στάση εργασίας την Τρίτη 28 Φλεβάρη με συλλαλητήριο στην Αθήνα έξω από το κτίριο της ΟΤΟΕ και πανμακεδονικό συλλαλητήριο στο άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
― 24ωρη Πανελλαδική – Πανεργατική Απεργία την Τετάρτη 15 Μάρτη και πανελλαδικό συλλαλητήριο στο πεδίο του Αρεως.
Αυτή η ξεφτίλα είναι το «πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων» με τις οποίες θα διεκδικηθούν ουσιαστικές αυξήσεις από τον ΣΕΒ στα βασικά μεροκάματα και μισθούς! Οπως καταλαβαίνετε, ο ΣΕΒ… τρέμει από το φόβο του.
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Κρατήστε το σενάριο κατά νου: 15 Φλεβάρη έγινε η τελευταία συνάντηση ΓΣΕΕ-ΣΕΒ – 15 Μάρτη η καθιερωμένη πρώτη 24ωρη – Πρωτομαγιά η επόμενη 24ωρη – Μετά μυρίζει άνοιξη και πάμε για συμφωνία – Ο ΣΕΒ δίνει κάτι παραπάνω, η ΓΣΕΕ συμφωνεί σε διετή σύμβαση, συμφωνούν, υπογράφουν – Μετά αρχίζουν τα μπάνια του λαού. Εναλλακτικό σενάριο: Μια ακόμη 24ωρη μέσα στο Μάη και μετά η συμφωνία.
Υπήρξε αντίλογος στην απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ; Υπήρξε η «ταξική αντιπρόταση» του ΠΑΜΕ: 24ωρη απεργία στις 9 Μάρτη – 48ωρη απεργία στις 22-23 Μάρτη. Δηλαδή, πλειοδοσία στις απεργίες-πυροτεχνήματα. Λες και το πρόβλημα είναι μια 24ωρη πάνω – μια 48ωρη κάτω και όχι η κατάσταση στην οποία η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έχει οδηγήσει την εργατική τάξη, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμιά εμπιστοσύνη στον οργανωμένο αγώνα και αυτές ακόμα οι απεργίες να είναι άμαζες και να παίζουν μόνο προπαγανδιστικό ρόλο, επιτρέποντας στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να πορεύεται και να αναπαράγεται.
Πώς να εμπνεύσει αυτό το άκαμπτο γραφειοκρατικό σύστημα τους εργαζόμενους; Πώς να δημιουργήσει ελπίδες, πώς να συγκινήσει τη νέα εργατική βάρδια, πώς να οικοδομήσει όρους για μια ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος;
Οποιος γίνεται ουρά σ’ αυτό το σύστημα, όποιος παίζει το ρόλο του αριστερού μαϊντανού στο εσωτερικό του, γίνεται τελικά συνυπεύθυνος και το μόνο που καταφέρνει είναι να απομονώνεται από την τάξη.
