Είναι δυνατόν για μια έκρηξη που είχε σαν αποτέλεσμα 6 νεκρούς και 3 τραυματίες εργάτες να μη φταίει η ιδιοκτήτρια καπιταλιστική επιχείρηση; Είναι, απάντησε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κορίνθου και απάλλαξε από κάθε ευθύνη τους καπιταλιστές των «Σωληνουργείων Κορίνθου».
Το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας μιλούσε για ευθύνες της εργοδοσίας. Οι μάρτυρες κατέθεσαν για εγκληματική αδιαφορία (κάποιες βαλβίδες ήθελαν αντικατάσταση), όμως όλ’ αυτά για το δικαστήριο δεν ήταν αποδείξεις. Οι καπιταλιστές παραδόθηκαν άσπιλοι στην κοινωνία μας.
Η απόφαση δεν μας εξέπληξε. Για μια φορά ακόμη η αστική Δικαιοσύνη έπραξε το καθήκον της. Στάθηκε στο ύψος της αποστολής της. Το ζήτημα δεν είναι νομικό, αλλά πολιτικό. Νομικά η υπόθεση είχε χαρακτηριστεί πλημμέλημα (ανθρωποκτονία από αμέλεια). Σαν θάνατος από τροχαίο, δηλαδή. Θα μπορούσαν με μια ολιγόμηνη ποινή να το κλείσουν. Τίποτα δεν θα κόστιζε στους καπιταλιστές. Πολιτικά, όμως, αυτοί έπρεπε να αθωωθούν. Για να ισχυροποιηθεί η νομολογία που λέει πως οι καπιταλιστές δε φέρουν καμιά ευθύνη για τα εγκλήματα που διαπράττονται στα κάτεργά τους. Οι ευθύνες το πολύ να αναζητηθούν σε κάποιον εργοδηγό ή σε κάποιον τεχνικό ασφάλειας. Δηλαδή, σε ανθρώπους που αποτελούν τελευταία γρανάζια του παραγωγικού μηχανισμού και που έχουν ως αποστολή την επιτάχυνση των ρυθμών παραγωγής και την καταστολή κάθε διαμαρτυρίας των εργατών για τα μέτρα ασφάλειας. Γι’ αυτό και η υπόθεση αναβλήθηκε τρεις φορές και έφτασε στο ακροατήριο μετά από τεσσεράμισι χρόνια! Για να δικαστεί σε στιγμή που ο απόηχος του στυγερού εγκλήματος θα φτάνει μόνο στις οικογένειες των νεκρών και των σακατεμένων και στους συναδέλφους τους στη δουλειά και όχι σε όλη την εργαζόμενη κοινωνία.
ΥΓ: Η ειρωνία της υπόθεσης. Οι εγκληματίες καπιταλιστές αθωώθηκαν σε μια στιγμή που κυβέρνηση και καπιταλιστές θέλουν να αποχαρακτηρίσουν την πλειοψηφία των επαγγελμάτων που ανήκουν στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, με πρόσχημα ότι πλέον εφαρμόζονται μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζόμενων!