Είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός να εγκαταλείπει την πρωθυπουργία και την αρχηγία του κόμματός του, επειδή έχασε τις δημοτικές εκλογές; Στην Ελλάδα μας φαίνεται… τρελό. Εδώ οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι πάντοτε πολιτικοποιημένες, αλλά δεν επηρεάζουν άμεσα και σε τέτοιο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις στην κορυφή του αστικού κομματικού συστήματος. Παροιμιώδης έχει μείνει η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου «νίκησε η τοπική αυτοδιοίκηση», όταν το ΠΑΣΟΚ έχασε τους μεγάλους δήμους το 1986 (τρία χρόνια αργότερα έχασε και τις βουλευτικές εκλογές). Για να μην πούμε για τον ΣΥΡΙΖΑ που το μόνο που κατάφερε ήταν να κερδίσει μόνο μια φορά την περιφέρεια Αττικής, αλλά κυβέρνησε απρόσκοπτα τεσσεράμισι χρόνια.
Ο Ζόραν Ζάεφ, όμως, παραιτήθηκε και από την πρωθυπουργία της Βόρειας Μακεδονίας και από την αρχηγία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, μόλις το κόμμα του έχασε όλους τους μεγάλους δήμους (Σκόπια, Μπίτολα, Κουμάνοβο, Οχρίδα) στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών που έγιναν την προηγούμενη Κυριακή. Το δεξιό-εθνικιστικό VMRO-DPMNE κέρδισε 42 δήμους, το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό SDSM κέρδισε 16 και το αλβανικό DUI (που συμμετέχει στην κυβέρνηση Ζάεφ) κέρδισε 10 δήμους.
Είναι σίγουρο πως ο Ζάεφ την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την ήττα στις δημοτικές εκλογές. Στην πραγματικότητα, έχει αποτύχει σε όλα τα επίπεδα (από τη διαχείριση της πανδημίας μέχρι την ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ) και έφυγε για να δισωθεί προσωπικά, αφήνοντας την «καυτή πατάτα» στα χέρια αυτών που θα τον διαδεχτούν. Ο ίδιος θα πάει για παρατεταμένες διακοπές στη βίλα του στη Χαλκιδική και θα κάνει βόλτες με τη «Χάρλεϊ» στον Χολομώντα.
Ποιοι θα τον διαδεχτούν; Το παιχνίδι θα το κάνει ο πρόεδρος Στέβο Πενταρόφσκι, που ανήκει στο κόμμα του Ζάεφ και υπηρετεί την ίδια κατεύθυνση μ’ αυτόν. Θα δώσει διερευνητική εντολή στον διάδοχο του Ζάεφ στην ηγεσία του SDSM και αν αυτός δεν καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση (με τη συνεργασία του αλβανικού DUI), θα πρέπει να δώσει εντολή στον αρχηγό του VMRO-DPMNE. Αν και αυτός δεν μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση που θα έχει τη «δεδηλωμένη» (την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή των 120 βουλευτών), τότε ο Πενταρόφσκι θα είναι υποχρεωμένος να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές.
Ο Ζάεφ έχει κερδίσει δύο εκλογές: το 2017 και το 2020. Και έκανε «δουλειά», με κορυφαία τη Συμφωνία των Πρεσπών, που άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ έγινε αμέσως, η ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ, όμως, δεν έχει προχωρήσει καθόλου. Οχι γιατί την έχει μπλοκάρει η Βουλγαρία, για τους δικούς της εθνικιστικούς λόγους, αλλά γιατί δεν υπάρχει ακόμα συμφωνία στον γερμανογαλλικό άξονα για την επόμενη διεύρυνση της ΕΕ. Η Γαλλία θεωρεί ότι η ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων (και όχι μόνο της Βόρειας Μακεδονίας) θα προσφέρει πρόσθετες ψήφους στο Συμβούλιο στη Γερμανία. Αν τα είχαν βρει Γάλλοι και Γερμανοί, οι βούλγαροι αστοί πολιτικοί θα αναγκάζονταν να βάλουν την ουρά στα σκέλια (άλλωστε, στη Βουλγαρία δεν έχουν ακόμα καταφέρει να σχηματίσουν κυβέρνηση, ενώ έχουν περάσει τρεισήμισι μήνες από τις εκλογές).
Ο Ζάεφ «έσκασε», όπως «σκάει» ένα άλογο κούρσας που το βάζουν να τρέξει μια απόσταση τριών χιλιομέτρων με ρυθμό ενός χιλιομέτρου και μένει στα μισά της κούρσας (ενώ οι μπούκηδες μαζεύουν τα λεφτά των αλογομούρηδων που πιάστηκαν κορόιδα). Νέος είναι ακόμα και σίγουρα σχεδιάζει να επανέλθει, αφού προηγουμένως αφήσει άλλους να γευτούν τη «γλύκα» των διαψευσμένων υποσχέσεων της ΕΕ και σβήσει από πάνω του το στίγμα του αποτυχημένου.
Υπάρχει περίπτωση το δεξιό-εθνικιστικό VMRO-DPMNE, άμα καταφέρει να σχηματίσει τώρα κυβέρνηση συνεργασίας με τα αλβανικά κόμματα ή άμα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, να καταγγείλει τη Συμφωνία των Πρεσπών; Οσο την κατήγγειλε και ο Μητσοτάκης! Pacta sunt servanda. Σιγά μην τολμήσει ο όποιος αστός εθνικιστής στη Βόρεια Μακεδονία να «κουνηθεί» στους ιμπεριαλιστές της Δύσης. Γιατί να το κάνει, άλλωστε; Για να μην του δώσουν δεκάρα οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές από κάτι «προγράμματα» που υποσχέθηκαν στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων (για να χρυσώσουν το χάπι της μη έναρξης της ενταξιακής διαδικασίας), στην τελευταία σύνοδο κορυφής που έγινε στη Σλοβενία;