Ντόρος έχει γίνει στα αγγλικές και διεθνείς ιστοσελίδες με τον ποδοσφαιριστή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Εθνικής Αγγλίας, Μάρκους Ράσφορντ, και δεν αφορά κάποιο από τα συνήθη «παραστρατήματα» των ποδοσφαιριστών. Στη Βρετανία, παιδιά που προέρχονται από φτωχά νοικοκυριά δικαιούνται δωρεάν γεύματα κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου. Ο Ράσφορντ παρεμβαίνει διεκδικώντας την επέκταση αυτού του προγράμματος και στις περιόδους των σχολικών διακοπών.
Προερχόμενος και ο ίδιος από τις φτωχές συνοικίες του Μάντσεστερ, αποφάσισε, βάζοντας μπροστά τη φήμη του, να αναδείξει το θέμα, στέλνοντας επιστολή στην αγγλική κυβέρνηση. Η κίνησή του αυτή είχε θετικά αποτελέσματα, καθώς η κοινή γνώμη ανάγκασε τον Μπόρις Τζόνσον να οπισθοχωρήσει και να επεκτείνει το πρόγραμμα για τις καλοκαιρινές διακοπές των μαθητών. Ομως ο Τζόνσον, ως γνήσιος διαχειριστής της αστικής πολιτικής, που βλέπει το πρόγραμμα ως μια περιττή κοινωνική δαπάνη, έβαλε βέτο για την επέκταση της επιχορήγησης για τις επερχόμενες διακοπές των Χριστουγέννων και γι’ αυτές του Πάσχα του 2021. Οι Εργατικοί έφεραν σχετική πρόταση στο αγγλικό κοινοβούλιο, η οποία καταψηφίστηκε από τους Τόρις με ψήφους 322 προς 261.
Σε μια χώρα όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, που το ΑΕΠ της την κατατάσσει στην 6η θέση παγκοσμίως στη σχετική λίστα, το ποσοστό φτώχειας αγγίζει το 22% στο σύνολο του πληθυσμού και το 30% στο σύνολο των παιδιών. Το πρόγραμμα που το καλοκαίρι έφτασε τα 120 εκατ. λίρες συνολικά, αφορά επιδότηση 20 λιρών εβδομαδιαίως σε παιδιά που προέρχονται από φτωχά νοικοκυριά. Κρίθηκε, όμως, από τη βρετανική κυβέρνηση αχρείαστο έξοδο και γι’ αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα στο σκέλος των δαπανών, ελέω κοροναϊού.
Το πόσο «αχρείαστο» είναι φαίνεται από τα εξής. Σύμφωνα με στοιχεία της φιλανθρωπικής οργάνωσης Food Foundation, που ασχολείται με διατροφικά θέματα και συνεργάζεται με τη UNICEF, την περίοδο της καθολικής καραντίνας (που σταμάτησε η συγκεκριμένη επιχορήγηση) 5 εκατ. άνθρωποι που ζουν σε νοικοκυριά με ανήλικα παιδιά βίωσαν τη «διατροφική ανασφάλεια». Κοινώς, πείνα. Μισό εκατομμύριο παιδιά που βασίζονται στα δωρεάν γεύματα του προγράμματος δεν κατάφεραν να τα αντικαταστήσουν με κάποιο άλλο, ενώ δύο εκατ. παιδιά έλαβαν μικρότερες ποσότητες φαγητού ή γεύματα πολύ χαμηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας, διότι οι γονείς δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τροφή. Σύμφωνα με στοιχεία της ΜΚΟ Trussel Trust, που διαχειρίζεται ένα δίκτυο συσσιτίων (food banks), η ζήτηση για φαγητό από τα συσσίτια αυξήθηκε (συγκρινόμενη με την αντίστοιχη περσινή περίοδο) κατά 81% ενώ ειδικότερα για το σύνολο των παιδιών κατά 121%!
Το πρόβλημα, όπως σκιαγραφείται από τα παραπάνω στοιχεία, είναι σοβαρό, αλλά σίγουρα όχι μοναδικό. Είναι απότοκο του συστήματος της «ελευθερίας» και των «ίσων ευκαιριών» του καπιταλισμού. Επομένως, δεν λύνεται με την παρέμβαση ενός διεθνούς φήμης ποδοσφαιριστή, αλλά με τη συντριβή του ίδιου του συστήματος. Είναι απλώς ευχάριστο το γεγονός πως ένας εικοσιδιάχρονος εκατομμυριούχος ποδοσφαιριστής ασχολείται με ένα σοβαρό θέμα, αντί να προκαλεί το κοινό αίσθημα επιδεικνύοντας τον πλούτο του ή παίζοντας ξύλο μεθυσμένος στα στενά της Μυκόνου. Οσο ευχάριστο μπορεί να είναι, να κάνει χατ-τρικ σε χαμένο «από τα αποδυτήρια» παιχνίδι.
