Οσο περνά ο καιρός και κατακάθεται ο κουρνιαχτός της τρομοϋστερίας που προκάλεσε η «αποκάλυψη» στις 10 Αυγούστου από τη Σκότλαντ Γιάρντ του «σχεδίου μαζικού αεροπορικού χτυπήματος» που «προετοίμαζαν» οι άμοιροι συλληφθέντες Πακιστανοί, επιβεβαιώνεται ότι οι βρετανικές αρχές έστησαν μια ακόμη σκευωρία στην υπηρεσία της τρομοπροπαγάνδας στην πιο κρίσιμη στιγμή του πολέμου στο Λίβανο.
Επιφυλάξεις και σοβαρά ερωτηματικά διατυπώθηκαν εξαρχής από μερίδα του αστικού τύπου. Κατά τη δική μας γνώμη, από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση αυτή βρώμαγε σκευωρία. Ο βρετανός πρωθυπουργός συνέχιζε αμέριμνος τις διακοπές του στην Καραϊβική, όταν υποτίθεται ότι η χώρα του και οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο ενός πρωτοφανούς, ανυπολόγιστων διαστάσεων τρομοκρατικού χτυπήματος και ενώ οι εγκέφαλοι της υποτιθέμενης συνομωσίας παρέμεναν ασύλληπτοι και συνεπώς ο κίνδυνος δεν είχε εξουδετερωθεί με τις πρώτες συλλήψεις. Χαρακτηριστική και ύποπτη ήταν επίσης τις επόμενες μέρες η αοριστία και η ανυπαρξία στοιχείων στις ανακοινώσεις της βρετανικής αστυνομίας. Η έλλειψη στοιχείων επιβεβαιώθηκε όταν άρχισαν να απελευθερώνονται οι πρώτοι από τους 25 συλληφθέντες. Μέχρι στιγμής έχουν απαγγελθεί κατηγορίες σε 13 για συνωμοσία για φόνο και για προετοιμασία τρομοκρατικής ενέργειας, ενώ παρατάθηκε με δικαστική απόφαση η κράτηση 3 ακόμη από τους συλληφθέντες, που κατηγορούνται ότι δεν κατέδωσαν φίλους ή συγγενείς εναντίον των οποίων έχουν ήδη ασκηθεί ποινικές διώξεις.
Ωστόσο, και οι ποινικές διώξεις στηρίζονται, όπως φαίνεται, σε ανύπαρκτα στοιχεία. Όπως αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα των «Νιου Γιορκ Τάιμς», πέντε υψηλόβαθμοι Βρετανοί αξιωματούχοι παραδέχτηκαν ότι «οι ύποπτοι δεν ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν, ενώ δύο απ’ αυτούς δεν είχαν καν διαβατήρια». Σύμφωνα με έναν αξιωματούχο, οι φερόμενοι ως ηγέτες αυτού του πυρήνα βρίσκονταν ακόμη στη διαδικασία στρατολόγησης. Η ίδια έρευνα, μεταξύ άλλων, αποκαλύπτει ότι είκοσι μέρες μετά την αποκάλυψη της «συνομωσίας για μαζικές επιθέσεις αδιανόητης κλίμακας», οι Βρετανοί που διεξάγουν τις έρευνες δεν έχουν ακόμη διαπιστώσει αν είχε οριστεί ημερομηνία για τις επιθέσεις ή πόσα αεροπλάνα επρόκειτο να χτυπηθούν και ότι ο υπολογισμός των 10 αεροσκαφών ήταν υποθετικός και υπερβολικός. Ακόμη ότι η μόνη γνωστή απόδειξη για να στηριχθεί η υπόθεση της επίθεσης σε αεροσκάφη προέκυψε από τα αποθηκευμένα στοιχεία σε μέμορι στικ ενός υπόπτου, που έδειχναν ότι είχε ψάξει τις πτήσεις από Λονδίνο προς ΗΠΑ, ότι οι ύποπτοι δεν είχαν κάνει κρατήσεις ούτε είχαν αγοράσει εισιτήρια. Τέλος, στην ίδια έρευνα, Βρετανοί αξιωματούχοι δήλωσαν, προφανώς για να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία στοιχείων, ότι πολλά ερωτήματα ως προς την εικαζόμενη συνομωσία παραμένουν αναπάντητα, γιατί υποχρεώθηκαν να προβούν σε συλλήψεις, χωρίς η Σκότλαντ Γιαρντ να είναι έτοιμη, επειδή οι Αμερικάνοι πίεζαν για την αποκάλυψη της υπόθεσης.
Όπως φαίνεται, η έξέλιξη του πολέμου στο Λίβανο πίεζε τους εγκέφαλους της αμερικανοβρετανικής τρομοσκευωρίας και δεν τους επέτρεψε να τη στήσουν ώστε να παρουσιάζει κάποια στοιχεία αξιοπιστίας. Η ηρωϊκή αντίσταση των μαχητών της Χεσμπολά, η πρωτοφανής απήχηση των επιτυχιών τους ευρύτερα, και οι βαρβαρότητες του ισραηλινού στρατού είχαν προκαλέσει ένα κύμα συμπάθειας και συμπαράστασης στην παγκόσμια κοινή γνώμη για τους αγωνιζόμενους αραβικούς λαούς. Αντίθετα, οι Σιωνιστές και οι Αμερικάνοι πάτρωνές τους, με την πλάτη στον τοίχο, δέχονταν μαζικά πυρά από παντού.
Στόχος της τρομοσκευωρίας ήταν να λειτουργήσει ως αντιπερισπασμός, να ανατρέψει αυτό το κλίμα και να αμαυρώσει τη λιβανέζικη, την παλαιστινιακή και την ιρακινή αντίσταση, προβάλλοντας την εικόνα αδίστακτων, βάρβαρων και αιμοδιψών Ισλαμιστών, που είναι έτοιμοι να πνίξουν στο αίμα χιλιάδες αθώους στο όνομα των όποιων στόχων τους.