Η επιτυχημένη επίθεση της Χεζμπολάχ, με εφτά Ισραηλινούς στρατιώτες νεκρούς και δύο αιχμάλωτους (ήδη ζήτησε να τους ανταλλάξει με κρατουμένους στις ισραηλινές φυλακές) άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για να ξεκινήσει το δεύτερο μέτωπο των Σιωνιστών, μετά τη Λωρίδα της Γάζας (όπου η εισβολή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη), αυτή τη φορά στο Λίβανο. Ισραηλινά τανκς εισέβαλαν στο Νότιο Λίβανο την Τετάρτη, ενώ μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν πέντε γέφυρες σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας πέντε Λιβανέζους πολίτες.
Ο αρχηγός του ισραηλινού Γενικού Επιτελείου Στρατού αντιστράτηγος Νταν Χαλούτζ προειδοποίησε ότι θα επιτεθεί στις υποδομές της χώρας «γυρίζοντας το ρολόι στο Λίβανο 20 χρόνια πίσω», ενώ ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Εχούντ Ολμέρτ δήλωσε ότι η επίθεση της Χεζμπολάχ αποτελεί «πράξη πολέμου απ’ τον Λίβανο» και υποσχέθηκε «οδυνηρή και εκτεταμένη απάντηση». Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη βράδυ) τα γεγονότα είναι σε εξέλιξη. Οπως και να έχει όμως το πράγμα, η επίθεση της Χεζμπολάχ ήταν μια ανάσα για τους Παλαιστίνιους μαχητές στη Γάζα και γιορτάστηκε δεόντως στο Λίβανο.
Το ερώτημα μήπως επόμενος σταθμός θα είναι η Συρία (που φιλοξενεί τον ηγέτη της Χαμάς, Χαλέντ Μασάλ, αλλά και τα γραφεία πολλών αντιστασιακών οργανώσεων) πλανιέται στα ΜΜΕ. Ομως πόσα μέτωπα θα μπορέσει να αντέξει πολιτικά το Ισραήλ και οι Αμερικάνοι τη στιγμή που ο βάλτος του Ιράκ δε λέει να… πήξει; Το ζήτημα δεν είναι αν οι Σιωνιστές έχουν τη στρατιωτική υπεροπλία να χτυπήσουν όλους αυτούς τους στόχους (που θα μπορούσαν κάλλιστα να το κάνουν, πετώντας μερικές από τις πυρηνικές βόμβες που έχουν στο οπλοστάσιό τους), αλλά το κατά πόσο θα μπορέσουν να πετύχουν το στόχο τους να διαλύσουν την παλαιστινιακή Αντίσταση. Το ότι ο Ολμέρτ λέει σε όλους τους τόνους ότι αυτός ο πόλεμος θα είναι παρατεταμένος και χρειάζεται υπομονή και γερά νεύρα και το γεγονός ότι δεν έχει τολμήσει να προχωρήσει σε μαζικές χερσαίες επιχειρήσεις στην πυκνοκατοικημένη Γάζα (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τουλάχιστον) περιοριζόμενος σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς, προσεκτικά οργανωμένες χερσαίες επιχειρήσεις που έχουν κοστίσει τη ζωή σε πάνω από 60 Παλαιστίνιους και έχουν κόψει τη Λωρίδα της Γάζας στα δύο, λέει πολλά.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι το περασμένο Σάββατο ισραηλινά τανκς υποχώρησαν απ’ τη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, επικεντρώνοντας αλλού τις επιχειρήσεις τους (κυρίως στα νότια και τα ανατολικά). Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν σοβαρές καταστροφές στις αγροτικές πόλεις της περιοχής (όπως η Μπέιτ Λάχια, όπου τα τανκς κατέστρεψαν στύλους ηλεκτρισμού και περιβόλους σπιτιών, περνώντας απ’ τα στενά σοκάκια όπου σημειώθηκαν σφοδρές ανταλλαγές πυρών), η πρόσκαιρη υποχώρηση του ισραηλινού στρατού απ’ το βορρά αποτελεί ένδειξη της σφοδρής αντίστασης που συνάντησαν οι Σιωνιστές, αλλά και του αδιεξόδου που βρίσκονται. Γιατί μια εκτεταμένη χερσαία επίθεση θα σημάνει χιλιάδες νεκρούς και θα γυρίσει σαν μπούμεραγκ στους Σιωνιστές, γεννώντας ακόμα περισσότερες χιλιάδες «τρομοκρατών» σε όλο τον αραβικό κόσμο, που θα θέλουν να γίνουν κινητές βόμβες που θα εκραγούν στα σπλάχνα του Ισραήλ.
