Περιήγηση: Η παπάρα

Το καλοκαίρι του 2020 μάλλον είχαμε επισκέπτη από το Kent στα πανηγύρια της Γρηγορούσας και το καλοκαίρι του 2021 επισκέπτη από Γιοχάνεσμπουργκ στο πανηγύρι της Δώθε Παναγιάς. Ο πρώτος πήρε πιλάφι μεθοτρεξάτη, του άρεσε και πήρε τη μυστική συνταγή για αργότερα. Ο δεύτερος λαχούρι από ραδιενεργό Κέσιο.

Γκίκας Μαγιορκίνης

(Ο τύπος είναι για πολλές μπάτσες. Τώρα ειρωνεύεται αυτούς που ενοχοποιούν τα πανηγύρια για τη διάδοση του κοροναϊού. Με τρόπο επιστημονικά χυδαίο και κοινωνικά προκλητικό. Οπως τότε που εμφανιζόταν τηλεοπτικά στο πανελλήνιο και υποστήριζε ότι οι 15 μαθητές συνιστούν μεγαλύτερο συνωστισμό από τους 25. Αν τα πανηγύρια δεν ενοχοποιούνταν, τότε γιατί τα είχαν απαγορέψει τις προηγούμενες χρονιές; Φυσικά, δεν ενοχοποιούνται μόνο τα πανηγύρια. Πριν από τα πανηγύρια υπήρξαν τα γήπεδα και πάντοτε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι χώροι εργασίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τα μεγαλύτερα εκκολαπτήρια και υπερμεταδότες του ιού. Η πρόκληση συνίσταται περισσότερο στο ύφος των χιλίων καρδιναλίων από έναν ξεγάνωτο ντενεκέ που πούλησε αδίστακτα την όποια επιστημοσύνη του για να προωθήσει την καριέρα του)

Μέχρι προχθές ακούγαμε τον κ. Τσίπρα να λέει ότι το ΠΑΣΟΚ τα έχει βρει με τη Νέα Δημοκρατία. Σήμερα ακούμε τον κ. Μητσοτάκη να λέει ότι λόγω του Predator τα έχουμε βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον εύχονται και οι δύο να τα βρούμε με τον αντίπαλό τους για να πιστοποιήσουν ότι είμαστε ένα εργαλείο στα χέρια τους. Τους λέω λοιπόν σήμερα ότι εργαλείο στα χέρια τους δεν είμαστε. Είμαστε το όπλο του ελληνικού λαού που θα γκρεμίσει αυτόν τον φαύλο δικομματισμό, που παράγει διχόνοια και τοξικότητα εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Νίκος Ανδρουλάκης

(Μεγάλε, να θυμάσαι την ιστορία του ψεύτη βοσκού. Τώρα παριστάνεις τον σπουδαίο, γυρίζοντας στις λαϊκές και προσπαθώντας να κάνεις μέγιστο θέμα της επικαιρότητας το Predator και την απόπειρα, παρακολούθησής σου. Ακόμα κι αυτοί που σε χειροκροτούν, όμως, όταν φτάσει η ώρα της κάλπης, θα σε παρατήσουν και θα «ρίξουν» Κούλη ή Αλέξη. Οχι όλοι, αλλά πάρα πολλοί. Και τότε θα έρθει για σένα η ώρα της αλήθειας. Με ποιον θα πας και ποιον θ’ αφήσεις; Από τον πρώτο γύρο, μάλιστα, γιατί αν ένας από τους δύο σου φορτώσει την ευθύνη ότι εσύ τους πας σε δεύτερο γύρο, θα φωνάζεις αυτούς που σε ψήφισαν στον πρώτο γύρο και θα κάνουν πως δεν ακούνε)

Σεβασμός στο διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό ισχύει για τους συμμάχους και φίλους, ακριβώς όπως και για όλα τα άλλα κράτη. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δύο εταίροι στο ΝΑΤΟ. Τα μέλη μιας κοινής αμυντικής συμμαχίας δεν απειλούν το ένα το άλλο, αλλά αποδέχονται και σέβονται την κυριαρχία του άλλου. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί κανείς να επιλέξει τους γείτονές του, ούτε να αλλάξει τη γεωγραφική του θέση. Κατά συνέπεια, τα μηνύματα ετοιμότητας διαλόγου, όπως επανειλημμένα έστειλε η ελληνική κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, είναι κατά την άποψή μου ακριβώς τα σωστά. Η Ελλάδα μπορεί να βασιστεί στην αλληλεγγύη της Γερμανίας. Αυτή η συμφωνία (σ.σ. για την πώληση 6 υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία) έκλεισε πριν από περίπου 15 χρόνια και έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Ωστόσο, δεν επιτρέπονται στρατιωτικές απειλές μεταξύ των εταίρων του ΝΑΤΟ. Αυτό ισχύει για όλους. Αυτή είναι η κατευθυντήρια γραμμή της εξωτερική μας πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής εξαγωγών όπλων.

Αναλένα Μπέρμποκ

(Πού πήγαν οι πύρινες διακηρύξεις των Πρασίνων ενάντια στην τουρκική εξωτερική πολιτική; Πού πήγαν οι καταγγελίες κατά της κυβέρνησης Μέρκελ-Σολτς επειδή πουλάει εξοπλισμούς στην Τουρκία; Μπήκαν στο μίξερ της κυβέρνησης «φωτεινός σηματοδότης», έγιναν πολτός και αναμίχθηκαν με την πάγια γερμανική εξωτερική πολιτική. Ακόμα και μια πολιτική ασημαντότητα σαν την Μπέρμποκ έμαθε να παίζει το παιχνίδι των διπλωματικών ισορροπιών. Αλλωστε, αύριο θα είναι στην Αθήνα, μεθαύριο θα είναι στην Αγκυρα. Και η μεν επίσκεψή της στην Αθήνα είναι «to know us better», ενώ η επίσκεψή της στην Αγκυρα είναι για δουλειές, έστω και αν δεν ανακοινωθεί κάτι άμεσα)

Αυτό είναι ντροπή, ντροπή για την ημέρα, ντροπή προς το πολίτευμα, ντροπή προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρέπει να ξηλωθεί η φρουρά που επέστρεψαν σε αυτόν τον κύριο να μπει μέσα. Και επειδή ο άνθρωπος αυτός μοιάζει με κάποιον πρέπει να διευκρινίσει ποιος είναι. Αυτό είναι ντροπή. Τι να πω.

Αρης Πορτοσάλτες

(Νόμισε πως ήταν ο Βουλέλης της ΕφΣυν και άφησε τις πορδές να φύγουν από το στόμα του κατά ριπάς. Ομως, ο άνθρωπος με τη βερμούδα και τις σαγιονάρες ούτε ο Βουλέλης ήταν ούτε καλεσμένος στη «γιορτή της δημοκρατίας» παρέα με τον Πορδοτέτοιο και τους αποδέλοιπους. Μουσικός ήταν και πήγε για το μεροκάματο ντυμένος όπως γουστάριζε. Προτού φορέσει το μαύρο κοστούμι της δουλειάς και το παπιγιόν, αναζήτησε λίγο νερό, γιατί είχε γκανιάξει εκεί που τους είχαν να περιμένουν. Πού να φανταζόταν ότι θα ξεσήκωνε την ιερή οργή του Πορδοτέτοιου και των ομοίων του. Γιατί ήταν και τα δεξιοτρόλ που έπιασαν δουλειά, νομίζοντας ότι έπιασαν λαβράκι με τον… αναρχοάπλυτο συριζαίο. Ο σκορπιός, όταν στριμώχνεται, αυτοκτονεί με το ίδιο του το κεντρί. Σε αντίθεση με τον Πορδοτέτοιο, ο σκορπιός έχει αξιοπρέπεια…)

Βοηθήσαμε, βοήθησα, αυτή τη χώρα να τα βγάλει πέρα με μια πανδημία και βοηθήσαμε να σωθεί μια άλλη χώρα από τη βαρβαρότητα. Και ειλικρινά, αυτά είναι αρκετά για να πορευτεί κανείς. Αποστολή εξετελέσθη σε μεγάλο βαθμό. […] Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους εδώ και hasta la vista, baby.

Μπόρις Τζόνσον

(Τους «έστειλε» κανονικά ο κλόουν Μπόρις με την τελευταία ομιλία του ως πρωθυπουργός στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Αυτή τη φορά δεν «τσιτάρισε» κάποιον από τους αγαπημένους του αρχαίους έλληνες συγγραφείς, αλλά… Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ από το «Τerminator 2». Σε ελεύθερη απόδοση: «Τα ξαναλέμε, μωρό»! Ο Guardian έγραψε πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το… κλασικό «I’ll be back» από το «Τerminator 1». Εμείς πάλι πιστεύουμε ότι προτίμησε το πιο… αγαπησιάρικο, για να είναι πιο απειλητικό: «δε θα με ξεφορτωθείτε εύκολα»)

Κάθε πολίτης μπορεί να έχει όποια γνώμη επιθυμεί, για οτιδήποτε. Αλλά οι θεατρικοί χώροι, και μάλιστα οι χώροι των μεγάλων φεστιβάλ, δεν ανήκουν ούτε στους συνδικαλιστές ούτε σε κανέναν. Ουδείς έχει δικαίωμα να καταχράται την εμβέλεια των εκδηλώσεων σε θεατρικούς χώρους υποχρεώνοντας τους θεατές να ακούνε κηρύγματα μίσους, ενός δήθεν επαναστατικού ευσεβισμού, που αγνοεί επιδεικτικά τους δημοκρατικούς κανόνες. Θεωρώ αδιανόητο ότι ιδιαίτερα οι δημόσιοι καλλιτεχνικοί θεσμοί, όπως π.χ. το Φεστιβάλ Αθηνών, ανέχονται χωρίς κυρώσεις τέτοιες παρεμβάσεις στην πλάτη του.

Ηλίας Κανέλλης

(Αυτοί δεν ήταν που χειροκροτούσαν μανιωδώς τον ελληνοουκρανό χορευτή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που τον έβγαλε η διοίκηση κρυφά και πραξικοπηματικά να απαγγείλει μήνυμα συμπαράστασης στην Ουκρανία, λέγοντας ότι μιλά εκ μέρους όλων των καλλιτεχνών, που είχαν μαύρα μεσάνυχτα επειδή ούτε ρωτήθηκαν ούτε ενημερώθηκαν ότι θα γίνει αυτό το σόου πριν από την έναρξη της παράστασης Οtello; Αυτοί είναι. Αυτοί δεν είναι που γιουχάιζαν τους χορωδούς, όταν έκαναν τη δική τους παρέμβαση στο διάλειμμα της ίδιας παράστασης, αφού προηγουμένως πήραν απόφαση -κατά πλειοψηφία- με δημοκρατικές διαδικασίες; Αυτοί είναι. Τότε δεν κατήγγειλαν τους χορωδούς για την πράξη της παρέμβασης, αλλά για το περιεχόμενό της. Βλέπετε, προσπαθούσαν να σύρουν τους πάντες σε υποστήριξη της Δύσης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, οπότε τις ήθελαν αυτές τις παρεμβάσεις για να μπορούν να καταγγέλλουν «ισαποστάκηδες» και «πουτινάκια». Τώρα όμως τι να πουν; Να βγουν φόρα παρτίδα ως υπερασπιστές του Λιγνάδη; Δεν τους παίρνει. Γι’ αυτό και ζητούν απαγόρευση των παρεμβάσεων. Δεν το ζήτησαν θεατές -δεν ακούστηκε ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας στις παρεμβάσεις που έγιναν στο τέλος τόσων παραστάσεων, μόνο χειροκροτήματα και επευφημίες- αλλά το ζητούν οι… ντροπαλοί υποστηρικτές του Λιγνάδη, που αποκαλύπτονται ο ένας μετά τον άλλο. Υπερασπιζόμενοι τον Λιγνάδη, υπερασπίζονται τα… δικαιώματα της αστικής τάξης σε κάθε είδους εγκληματική διαστροφή)

Με αυτοπεποίθηση και χωρίς κομπασμό μπορούμε να πούμε ότι σήμερα η Ελλάδα και οι Ελληνες είναι πιο μπροστά και πιο ψηλά στην Ευρώπη και τον κό- σμο. Το πετύχαμε μαζί με την κοινωνία, μαζί με τους πολίτες. (…) Ολα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Και έχουμε επίγνωση ότι μένουν ακόμη πολλά να γίνουν (…) Οφείλονται όμως στην εφαρμογή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης αλλά και στην κοινωνία που ωρίμασε, ζητάει απτά αποτελέσματα και στηρίζει πλέον μεταρρυθμίσεις που κάνουν πιο ανθεκτική και καλύτερη τη ζωή των πολλών. Η ανάταξη έγινε με σχέδιο, μέτρηση και αξιολόγηση, με διόρθωση αστοχιών και λαθών, με τη συνεργασία πολιτικών και ειδικών με ερευνητικές, διαχειριστικές και άλλες τεχνικές δεξιότητες. Εδώ θέλω να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία: η ώσμωση αιρετών και τεχνοκρατών είναι μια κατάκτηση. Βαθαίνει τη δημοκρατία, την εμπλουτίζει – βοηθάει τους πολιτικούς να λειτουργούν πιο τεχνοκρατικά και τους ειδικούς να σκέφτονται πιο πολιτικά ώστε μαζί να οργανώνουμε πιο «έξυπνα» και καινοτόμα τις κρατικές λειτουργίες.

Ακης Σκέρτσος

(Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτός ο τύπος, ο πρώην γενικός διευθυντής του ΣΕΒ, του συνδικάτου των καπιταλιστών, αποδεικνύει ότι δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Δεν λέμε να μην πει ψέματα για το κυβερνητικό έργο. Ψέματα θα πει, όπως θα έκανε καθένας που θα βρισκόταν στη θέση του. Ομως ο τρόπος που λέει τα ψέματα αποκαλύπτει την πλήρη απόσπασή του από την κοινωνική πραγματικότητα. Δεν απευθύνεται στο λαό, από τον οποίο θα ζητήσει ψήφο η ΝΔ. Απευθύνεται σε μια χούφτα ζάμπλουτους, καπιταλιστές και στελέχη καπιταλιστικών επιχειρήσεων, ζητώντας απ’ αυτούς να αναγνωρίσουν το έργο του. Αυτοί, όμως, δε δίνουν εκλογική νίκη, όσο κι αν χειροκροτήσουν τους Σκέρτσους του Κούλη)

Κατ΄ αρχάς οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Οπως έχω πει πολλές φορές, το επανέλαβα και χθες στη Βουλή, για λόγους θεσμικής τάξης αλλά και για λόγους πολιτικής σταθερότητας, ειδικά σε μία κρίσιμη συγκυρία όπως αυτή που διανύουμε. (…) δεν ψάχνω κάποιο δημοσκοπικό «ξέφωτο» για να κάνω εκλογές. (…) Και επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτό το οποίο επισημάνατε ότι υπάρχει, η «βόμβα» της απλής αναλογικής. Για να το πούμε με απλά λόγια να το καταλάβουν και οι ακροατές μας, απλή αναλογική σημαίνει ότι για κάποιο χρονικό διάστημα κατά πάσα πιθανότητα -γιατί η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα μπορέσει να σχηματιστεί κυβέρνηση μετά από την πρώτη κάλπη- η χώρα θα βρεθεί με υπηρεσιακή κυβέρνηση. (…) Και να σας πω και κάτι ακόμα: και αν έχω και κάποιο κόστος από αυτό, πολιτικό κόστος, γιατί θα έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο χειμώνα, δεν το έκρυψα, είμαι απολύτως διατεθειμένος να το αναλάβω, διότι δεν πρόκειται ποτέ να παίξω με τους θεσμούς. Να θέσω σε κίνδυνο την σταθερότητα της χώρας για να υπηρετήσω το «συμφέρον» της επανεκλογής μου. (…) Παίρνω το ρίσκο της σταθερότητας. Και αν αυτό έχει πολιτικό κόστος, ας το έχει. Αλλά, ξέρω ότι αυτή τη στιγμή το να οδηγήσουμε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με την «βόμβα» -το τονίζω- της απλής αναλογικής, με μία απρόβλεπτη Τουρκία απέναντί μας, δεν πιστεύω ότι είναι πράξη εθνικά υπεύθυνη και αν αυτό με οδηγήσει στο να έχω ένα πολιτικό κόστος, γιατί θα πρέπει να διαχειριστώ ένα δύσκολο χειμώνα, ας είναι έτσι.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Να επισημάνουμε, απλώς, ότι τα ίδια ακριβώς –περί κρίσιμων εθνικών θεμάτων που πρέπει να διαχειριστεί και γι’ αυτό δεν παραιτείται- έλεγε και ο Μπόρις Τζόνσον. Μέσα σε 24 ώρες τον είχαν διώξει με τις κλωτσιές, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί)

Πρέπει να περιορίσουμε τη Ρωσία του Πούτιν, να επικοινωνήσουμε με τους Ρώσους ότι δεν έχουμε κάτι μαζί τους αλλά με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, και να περιμένουμε. Πρέπει να έχουμε έτοιμη μια σημαντική πρόταση προς τη Ρωσία μετά τον Πούτιν, τη Ρωσία που θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα αποσύρει τα στρατεύματά της και θα αναζητήσει μια εποικοδομητική σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Ο Πούτιν είναι στα εβδομήντα του, δεν πρόκειται να είναι για πάντα εκεί. Ολόκληρο το σύστημα είναι προσωποπαγές, εξαρτάται από αυτόν. Οι ρωσικές ελίτ δεν είναι καθόλου ευχαριστημένες με τον τρόπο που εξελίσσεται ο πόλεμος. Υπάρχει μια πολύ καλή πιθανότητα η Ρωσία μετά τον Πούτιν, αφού περάσει μια πολύ δύσκολη περίοδο, καθώς η πτώση ενός δικτάτορα είναι πάντα δύσκολη, να αναζητήσει πιο συνεργατική σχέση με τη Δύση.

Τίμοθι Γκάρτον Ας

(Αυτός ο τύπος είναι ιστορικός και καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Οξφόρδη. Οι μπούρδες που λέει, σε συνέντευξή του στα «Νέα», συνοψίζονται στο «να βάλουμε τους Ουκρανούς να πολεμούν μέχρι να πεθάνει ο Πούτιν, οπότε θ’ αλλάξει πολιτική η Ρωσία» και αποκαλύπτουν όλη τη φτήνια της αστικής διανόησης όταν πρέπει να υπερασπιστεί έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κουνάνε τα ακαδημαϊκά τους παράσημα. νομίζοντας ότι το κουδούνισμά τους είναι αρκετό για να μετατρέψουν σε… σοφία την παπαρολογία)

Αν ο Πούτιν ήταν γυναίκα, κάτι που προφανώς δεν είναι, αν ήταν, πραγματικά δεν νομίζω ότι θα είχε ξεκινήσει έναν τρελό, φαλλοκρατικό πόλεμο με τον βίαιο τρόπο που το έκανε. Αν θέλετε ένα τέλειο παράδειγμα τοξικής αρρενωπότητας, αυτό κάνει στην Ουκρανία.

Μπόρις Τζόνσον

(Μόνο ο Πούτιν πήρε στα σοβαρά αυτή την απίθανη παπάρα, που μόνο κάποιος που διψάει για δημοσιότητα –έστω και αρνητική- θα μπορούσε να ξεστομίσει. «Θέλω μόνο να υπενθυμίσω τα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας, όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ αποφάσισε να εξαπολύσει στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Αργεντινής για τα Νησιά Φόκλαντ. Αρα μια γυναίκα πήρε την απόφαση να εξαπολύσει στρατιωτική δράση και ως εκ τούτου η αναφορά του βρετανού πρωθυπουργού σ’ αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν είναι εντελώς ακριβής», είπε ο Πούτιν σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε κατά την επίσκεψή του στο Τουρκμενιστάν. Είχε και συνέχεια η… σοβαρή απάντηση του Πούτιν: «Πού βρίσκονται τα Νησιά Φόκλαντ και πού η Βρετανία; Οι ενέργειες της Θάτσερ υπαγορεύονταν από ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες και από την επιθυμία τους να επιβεβαιώσουν το ιμπεριαλιστικό τους στάτους»! Ενώ η Ρωσία δεν επιτέθηκε κάπου μακριά αλλά στη γειτονική της Ουκρανία και, φυσικά, δεν το έκανε με ιμπεριαλιστικούς σκοπούς!)

Για να ανταποκριθούμε στα νέα δεδομένα πιστεύουμε ότι χρειάζεται μία ενιαία, μία ολιστική προσέγγιση. Αυτή η προσέγγιση πρέπει να δίνει έμφαση στο τρίπτυχο: πρόληψη, προετοιμασία/ ετοιμότητα, ανθεκτικότητα. Αυτοί οι τρεις πυλώνες βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε δράσης μας. Πέρα από τη συντονιστική μας δράση, χρειαζόμαστε συνέργειες και συνεργασίες. Αυτή η αντίληψη αποτυπώνεται στο νέο μεγάλο σχέδιο για να δημιουργηθεί ένα νέο Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων, που θα λειτουργεί με πυξίδα μια ολοκληρωμένη εθνική βάση δεδομένων. Είναι κάτι που λείπει από την χώρα. Σε αυτό το συντονιστικό κέντρο πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς της πυροπροστασίας αλλά και η επιστημονική κοινότητα. (…) Για αυτό τρέχουμε όσο μπορούμε για να προλάβουμε να στήσουμε αυτό το Συντονιστικό Κέντρο.  Θεωρώ ότι κάποια στιγμή θα πετύχουμε να είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης.

Χρήστος Στυλιανίδης

(Η «μεταγραφή αεροδρομίου» που αποδείχτηκε «παλτό». Ο πολιτικός προϊστάμενος που καθόταν άπραγος και έβλεπε τον κόσμο να εγκλωβίζεται και να ξεπαγιάζει στην Αττική Οδό. Ο πολιτικός προϊστάμενος που δεν μπόρεσε να συντονίσει τις υπηρεσίες για να σβήσουν μια μικρή φωτιά στην άκρη του οικιστικού ιστού, με αποτέλεσμα αυτή να μετατραπεί σε καταστροφική δασική πυρκαγιά. Ολο φρου, φρου κι αρώματα, φιέστες, δήθεν ασκήσεις εγκατάλειψης και ο κόσμος πότε να καίγεται, πότε να αποκλείεται στα χιόνια χωρίς ρεύμα και πότε να πλημμυρίζει. Πόσα «συντονιστικά κέντρα» δεν εγκαινίασε το δίδυμο Χρυσοχοΐδη-Χαρδαλιά; Το τελευταίο το εγκαινίασε ο ίδιος ο Μητσοτάκης στην Κηφησίας, στις 29 Ιούλη του 2020. Ελεγε τότε πως «είναι μια προσπάθεια που μας επιτρέπει να μην ακολουθούμε απλά καλές πρακτικές που διαμορφώνουν κάποιοι άλλοι, αλλά να γίνουμε εμείς οι καλύτεροι στα ζητήματα αυτά, ώστε να εξάγουμε πια τεχνογνωσία στο εξωτερικό. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα και από κανέναν στα ζητήματα αυτά». Το ίδιο παραμύθι προσπαθεί να πουλήσει, δυο χρόνια αργότερα, ο Στυλιανίδης)

Πόσο ακόμη μπορούν οι δυτικές δυνάμεις να καθυστερήσουν την ανάληψη αποφασιστικής δράσης για να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό εξαγωγής ουκρανικών σιτηρών που κάνει η Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα; (…) Πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Κάποιος πρέπει να τον σταματήσει. (…) Είναι πραγματικά αδύναμη η Δύση να σταματήσει αυτό το έγκλημα χωρίς να κάνει ταπεινωτικές παραχωρήσεις; Οχι, λένε οι αναλυτές του Ινστιτούτου Hudson της Ουάσιγκτον. Αν ο Μπάιντεν και οι σύμμαχοι όπως το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν λίγο πιο τολμηροί, η Ρωσία θα μπορούσε να αποτραπεί από το να εμποδίσει τα σιτηρά της Ουκρανίας. Η ενισχυμένη αποτροπή στη θάλασσα θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη χρήση μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων μεγάλης εμβέλειας, όπως τα αμερικανικά αεροσκάφη Grey Eagle. Θα διοικούνται από Ουκρανούς, θα φέρουν πυραύλους Hellfire και θα επιτρέψουν στην Ουκρανία «να ανιχνεύει, να παρακολουθεί και να εντοπί- ζει ρωσικά πλοία επιφανείας και αν χρειαστεί να τα βυθίζει».

Σάιμον Τίσνταλ (The Guardian / Τα Νέα)

(Λέτε οι ιμπεριαλιστές ηγέτες της Δύσης και οι στρατιωτικοί τους σύμβουλοι να μην έχουν εξαντλήσει τα στρατιωτικά μέσα που διαθέτουν ενάντια στη Ρωσία; Λέτε να μη γνωρίζουν τα στοιχειώδη και γι’ αυτό πρέπει να τους τα υπενθυμίσει-δημόσια μάλιστα- κάποιο think tank της Ουάσιγκτον και κάποιος αρθρογράφος του Λονδίνου; Αστεία πράγματα. Αυτού του τύπου η αρθρογραφία δεν απευθύνεται στην ιμπεριαλιστική ηγεσία της Δύσης, αλλά στη λεγόμενη «κοινή γνώμη» της Δύσης. Προσπαθεί να διαμορφώσει ανθρώπους φιλοπόλεμους, έτοιμους να στηρίξουν όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό «πόλεμο δι’ αντιπροσώπου» της Δύσης στην Ουκρανία, ενάντια στην ιμπεριαλιστική Ρωσία, αλλά κάθε πολεμικό τυχοδιωκτισμό οπουδήποτε στη Γη. Ειδικά οι βρετανοί αρθρογράφοι υπηρετούν μια μακρά παράδοση που διαμορφώθηκε όταν η Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν στην ακμή της και μακέλευε λαούς σε κάθε γεωγραφικό πλάτος και μήκος, πάντα στο όνομα του «πολιτισμού», του «ανθρωπισμού» και της «ελευθερίας του εμπόριου»)

Τις σκιές και τα σύννεφα θα τα ξεπεράσουμε: η Εκκλησία προϋπάρχει του νεωτερικού κράτους κατά 18 αιώνες και δεν καταβάλλεται με ευκολία, την κινεί η αναστάσιμη ελπίδα. Ομως, όσο καλύτερη η συνεργασία, όσο μικρότερα τα προβλήματα και όσο λιγότερα τα προσκόμματα, τόσο μεγαλύτερη και ανεμπόδιστη η προσφορά σε όλους – πιστούς και λιγότερο πιστούς, αδιακρίτως. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τα σταθερά βήματα καλής συνεργασίας και γόνιμης συναλληλίας – με διαφάνεια, σαφήνεια, φερέγγυο σχεδιασμό, έμπρακτο ορθολογισμό, «ευανάγνωστο» θεσμικό πλαίσιο. Για να μπορεί να γίνει η ύλη πνεύμα. Με αυτήν την ευχή κλείνουμε, και με υπόμνηση του στόχου του Μακαριωτάτου: «Αγωνιζόμαστε να γίνουμε ανεξάρτητοι και να είμαστε αυτάρκεις».

Ιωάννης Μπούτσης (αρχιδιάκονος της αρχιεπισκοπής)

(Αφού θέλουν να γίνουν ανεξάρτητοι, γιατί ζητούν περισσότερες οργανικές θέσεις κρατικά μισθοδοτούμενων παπάδων; Γιατί, λένε, «η μισθοδοσία του κλήρου δεν δόθηκε ως κάποιο δώρο στην Εκκλησία, αλλά σε αντάλλαγμα και αντίβαρο για την – κάποτε βίαιη και μονομερή – οικειοποίηση του μέγιστου μέρους της περιουσίας της Εκκλησίας από το κράτος». Τους χρωστάει κιόλας το κράτος! Απίστευτο; Καθόλου. Ο εκπρόσωπος του ιερατείου επικαλείται τον Τσίπρα: «Αυτή η πραγματικότητα αναγνωρίστηκε επισήμως από πρωθυπουργικά χείλη, δημοσίως, εγγράφως και ενώπιον του Αρχιεπισκόπου, προ τεσσάρων ετών». Και εγκαλεί, εμμέσως πλην σαφώς, τον Μητσοτάκη, επειδή δεν υλοποίησε τη δέσμευση του Τσίπρα. Τυχαίο είναι ότι οι δεσποτάδες σφίγγουν τον κλοιό του εκβιασμού επί των κυβερνήσεων, όταν «μυρίζουν» εκλογές και η εκάστοτε κυβέρνηση βρίσκεται σε πτώση;)

Είναι ξεχωριστή χαρά για μένα να απευθύνω ομιλία για το θέμα της ασφάλειας στην πρώτη κεντρική μετασυνεδριακή εκδήλωση της μεγάλης μας πατριωτικής παράταξης. Και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην καρδιά της Αττικής. Σε μια γειτονιά με ανθρώπους της δουλειάς και της υπερηφάνειας. Ανάμεσα σε πολίτες ενεργούς και νοικοκυραίους. Το ενεργό και δυναμικό συστατικό της κοινωνίας μας. Της Ελλάδας που ξυπνάει νωρίς και πάει την πατρίδα μας μπροστά. (…) Η ασφάλεια είναι απόλυτη προτεραιότητα στην ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας και στο κυβερνητικό μας έργο. (…) Ενισχύουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, την αστυνομία.

Τάκης Θεοδωρικάκος

(Οι εμφάσεις είναι δικές μας, προκειμένου να καταδειχτεί ότι ο… κεντρώος –παλιά και… αριστερός- Θεοδωρικάκος απλά επαναλαμβάνει τα παραδοσιακά κλισέ της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς σε όλες τις εκδοχές της διαχρονικά. Η στρατιωτικοφασιστική χούντα τα είχε συμπυκνώσει στο σύνθημα «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Δεν έψαχνε περιφράσεις όπως ο υπουργός Μπάτσων και Καταστολής. Ομως, ο Θεοδωρικάκος ξεπέρασε τη σύγχρονη Δεξιά που έχει διακηρύξει την «εθνική συμφιλίωση» και την «ισονομία». Χαρακτήρισε τους οπαδούς τού «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» «ενεργό και δυναμικό συστατικό της κοινωνίας μας», επιστρέφοντας στον διαχωρισμό της περιόδου του μοναρχοφασισμού και της χούντας: «εθνικόφρονες» και «μιάσματα»!)

Κάποιοι ειδικοί μιλούν ήδη για επαναφορά της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας σε κλειστούς χώρους, καθώς και σε εξωτερικούς με συνωστισμό. Η ιδέα ακούγεται λογική. Πρόκειται για ένα μέτρο που δεν επηρεάζει αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα κι έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στη μείωση της διασποράς. Στην έδρα της ελληνικής κυβέρνησης, ωστόσο, δεν υπάρχει καμία τέτοια σκέψη τώρα. Οσο δεν επιβαρύνονται τα νοσοκομεία, δεν εξετάζεται η επαναφορά υποχρεωτικών μέτρων, λένε κυβερνητικοί – παρότι περιμένουν πως ο ιός θα γνωρίζει συνεχώς ταλαντώσεις. Σύμφωνα με το σκεπτικό τους, η υψηλή φυσική και εμβολιαστική ανοσία αποτελούν ασπίδα κατά της βαριάς νόσησης – ενώ παράλληλα επιστήμονες που τους συμβουλεύουν τους έχουν επισημάνει ότι η «υπερβολική» χρήση μάσκας ίσως δημιουργήσει άλλα προβλήματα, γενικής εξασθένησης του ανοσοποιητικού. Οι πιο οπτιμιστές επικαλούνται και το know-how των πολιτών ύστερα από δυόμισι χρόνια συμβίωσης με τον κορωνοϊό. Εκείνοι που ανησυχούν δεν συνωστίζονται αμάσκωτοι, σημειώνουν. Με άλλα, πιο κομψά, λόγια: το φετινό καλοκαίρι θα φανεί η ποιότητα της συλλογικής μας εκπαίδευσης στην ατομική ευθύνη.

Καρολίνα Παπακώστα (Τα Νέα)

(H εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε περιγραφή «οικείου» δημοσιογραφικού Μέσου. Με κατάληξη την «ατομική ευθύνη». Για την αύξηση των θανάτων δε θα φταίει η κυβερνητική πολιτική αλλά η… ανευθυνότητα των πολιτών!)

Πρόκειται για την 11η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας την τελευταία τριετία, παρά τις διαδοχικές, εξωγενείς κρίσεις, αποτέλεσμα της άσκησης ορθής οικονομικής πολιτικής. Ετσι, μετά την επίτευξη των στόχων της άρσης των κεφαλαιακών περιορισμών, της πρόωρης εξόφλησης του ΔΝΤ, της μείωσης του όγκου των «κόκκινων» δανείων στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, της ισχυρής ανάκαμψης και βιώσιμης ανάπτυξης της οικονομίας, της σταδιακής δημοσιονομικής ισορροπίας, της διαμόρφωσης ισχυρών ταμειακών διαθεσίμων, της γενναίας και αποτελεσματικής στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, της ορθολογικής αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων και της εξόδου της χώρας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, η Ελλάδα βρίσκεται όλο και πιο κοντά στην υλοποίηση και του τελευταίου στόχου της: την επίτευξη επενδυτικής βαθμίδας. Εθνικός στόχος με ιδιαίτερη σημασία για την οικονομία και την κοινωνία.

 Χρήστος Σταϊκούρας

(Οχι, δεν ζει σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ο Σταϊκούρας. Ως συνεπής νεοφιλελεύθερος βλέπει ως «όφελος για τη χώρα» ότι είναι προς όφελος της κεφαλαιοκρατίας, ντόπιας και ξένης. Και ως πολιτικάντης καραμανλικής κοπής έχει το θράσος να μιλάει για «γενναία και αποτελεσματική στήριξη των νοικοκυριών», τη στιγμή που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν από την ακρίβεια, με καθηλωμένους μισθούς και συντάξεις στα έσχατα μνημονιακά όρια. Οσο συνειδητοποιούν ότι κατρακυλούν εκλογικά τόσο πιο προκλητικοί γίνονται)

Οι ευρωπαίοι οπαδοί των βατράχων, των λουκάνικων και των σπαγκέτι αγαπούν να επισκέπτονται το Κίεβο. Με μηδενική χρησιμότητα. Υποσχέθηκαν στην Ουκρανία συμμετοχή στην ΕΕ και παλιά ολμοβόλα, έγιναν σκνίπα με γκορίλκα (σ.σ. ουκρανική βότκα) και γύρισαν στο σπίτι με τρένο, όπως πριν από 100 χρόνια. Ολα καλά. Ωστόσο, αυτό δε θα φέρει την Ουκρανία πιο κοντά στην ειρήνη. Τον τερματισμό του ρολογιού.

Ντμίτρι Μεντβέντεφ

(Είναι γνωστό ότι ο πρώην πρωθυπουργός, πρώην «μαϊμού» πρόεδρος και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έχει αναλάβει το ρόλο του «γερακιού». Ομως αυτή η δήλωση δε δημοσιεύτηκε στο Telegram στα ρωσικά, αλλά στο Twitter στα αγγλικά. Αρα, απευθυνόταν στην εκτός Ρωσίας «κοινή γνώμη». Ηταν μια επίδειξη αλαζονείας του ρωσικού ιμπεριαλισμού απέναντι στους ηγέτες των τριών ηγετριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ. Μια δήλωση προσωπικά ονειδιστική για τους Μακρόν, Σουλτς και Ντράγκι, πασπαλισμένη με αγοραίο μεγαλορώσικο σωβινισμό. Η περιφρονητική αναφορά σε βατράχια, λουκάνικα και σπαγκέτι υπονοούσε την υπεροχή του σωσικού τρόπου ζωής! Την ίδια ώρα, ο συνονόματος του Μεντβέντεφ, Ντμίτρι Πεσκόφ, η «φωνή» του Πούτιν, περιοριζόταν αυστηρά στο διπλωματικό πρωτόκολλο, εκφράζοντας την ελπίδα ότι οι τρεις ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ηγέτες «δε θα επικεντρωθούν μόνο στην υποστήριξη της Ουκρανίας και στα σχέδια να συνεχίσουν να την πλημμυρίζουν με όπλα», πράγμα πού «είναι εντελώς ανώφελο, θα παρατείνει τον πόνο του λαού και θα προκαλέσει περισσότερες ζημιές στη χώρα», αλλά «θα προτρέψουν τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να έχει μια ρεαλιστική προσέγγιση της κατάστασης». Μια στο καρφί και μια στο πέταλο το επιτελείο του Πούτιν)

ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΝΙΚΟ ΠΑΠΠΑ!! Η ιστορία θα γράψει πως ήσουν ο πρώτος που έβαλε τους “καναλάρχες-νταβατζήδες” να πληρώσουν και πως σε κυνήγησαν τα πολιτικά τους τσιράκια εξοφλώντας συμβόλαια! ΑΕΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ!!

Παύλος Πολάκης

(Για κοίτα, ρε, κάτι γιουσουφάκια, δυο μέτρα μπόι και με τσιγκελωτή μουστάκα παραλλαγής! Τις λεπτομέρειες μπορείτε να τις διαβάσετε στο άρθρο που δημοσιεύσαμε χτες, με τίτλο: Παραπομπή Παππά: μία από τα ίδια. Ο πειρασμός ν’ απευθυνθούμε στον Πολάκη στη γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι μεγάλος, αλλά θα τον αποφύγουμε. Και θα περιοριστούμε να θυμίσουμε: 21 εκατ. ευρώ το χρόνο θα πλήρωναν οι καναλάρχες για τις άδειες, 32,5 εκατ. ευρώ κέρδισαν με τη μείωση του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων από 20% σε 5%, που αποφάσισε ο Παππάς. Ποιοι είναι τα γουσουφάκια των «καναλαρχών-νταβατζήδων»;)

Ολη η Ευρώπη είναι στόχος για τη Ρωσία και η Ουκρανία είναι μόνο το πρώτο στάδιο αυτής της επιθετικότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια θετική απάντηση της ΕΕ στην ουκρανική αίτηση για ένταξη μπορεί να είναι μια θετική απάντηση στο ερώτημα εάν το ευρωπαϊκό εγχείρημα έχει καθόλου μέλλον. (…) Σίγουρα θα επικρατήσουμε σε αυτόν τον πόλεμο που έχει ξεκινήσει η Ρωσία. Οι μελλοντικοί κανόνες αυτού του κόσμου αποφασίζονται στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία

Βολοντίμιρ Ζελένσκι

(Ο καραγκιόζης την έχει δει ηγέτης ευρωπαϊκού, ου μην και παγκόσμιου επιπέδου. Νομίζει πως μπορεί να δώσει γραμμή στις ηγέτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ. Εχει το θράσος να τους λέει πως αν δεν βάλουν την Ουκρανία στην ΕΕ, η ΕΕ δε θα έχει μέλλον! Φυσικά και δε θα του δώσουν… κάρτα εισόδου. Το πολύ-πολύ να του δώσουν μια διαδικασία ένταξης που μπορεί να κρατήσει χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, και να μην ολοκληρωθεί ποτέ, όπως συμβαίνει με την Τουρκία. Ενα όμως είναι σίγουρο. Επειδή έχει υπερβεί τα εσκαμμένα, επειδή γίνεται θρασύς δημόσια, επειδή είχε το θράσος να απαγορεύσει την είσοδο στην Ουκρανία στον πρόεδρο της Γερμανίας Στάινμαγιερ, επειδή παριστάνει τον «πολλά βαρύ» με τις πλάτες των Αμερικανών, μόλις αλλάξει η κατάσταση και μπούμε στη φάση της ιμπεριαλιστικής ειρήνης, θα τον σκίσουν όπως σκίζουν τα άχρηστα πανιά για να φτιάξουν κουρελούδες)