Ο Guardian κατέταξε τον Μητσοτάκη στην ίδια κατηγορία με τους Σαλβίνι, Ορμπαν και Λεπέν! Εκ του ασφαλούς κριτική ψευτοπροοδευτικών Ευρωπαίων; Σίγουρα ναι. Ομως πόσο απέχει από την αλήθεια αυτό που έγραψε η βρετανική εφημερίδα; Οι εικόνες από τον Εβρο, από τη Λέσβο και τη Χίο, από τη θάλασσα του Αιγαίου επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση. Αλλωστε, η φρασεολογία που επίσημα χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος αυτές τις μέρες («εισβολή» – «απειλή της εδαφικής ακεραιότητας» – «ασύμμετρη επειλή» – «απειλή για την ασφάλεια και την περιουσία των ελλήνων πολιτών») κάνει τους Ορμπαν, Σαλβίνι και σία να… κοκκινίζουν από ντροπή.
Προτού καν αποφασιστεί η έλευση στον Εβρο της τρόικας των ευρωπαϊκών θεσμών (Μισέλ, Φον ντερ Λάιεν, Σασόλι), ζήτησε να έρθει εσπευσμένα στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών της ακροδεξιάς-ρατσιστικής κυβέρνησης Κουρτς, Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, που συναντήθηκε με τον Δένδια στην Αθήνα, την ώρα που ο Μητσοτάκης με την τρόικα έδιναν το σόου στις Καστανιές. Η πολιτική της ΕΕ πρέπει να εστιαστεί στο «να εμποδίσουμε αυτούς τους ανθρώπους να μπουν παράνομα στην Ελλάδα, να περάσουν τα σύνορα της ΕΕ», δήλωσε ο Σάλενμπεργκ, συμπληρώνοντας με νόημα ότι «θα ήταν λάθος να ξεκινήσουμε τώρα μια συζήτηση για κατανομή και ποσοστώσεις». Γιατί, όπως είπε, «η κατανομή αυτών των ανθρώπων μέσα στην Ευρώπη θα σήμαινε ότι τους προσκαλούμε, με αποτέλεσμα την επόμενη στιγμή της κατανομής να βλέπαμε άλλες είκοσι-τριάντα χιλιάδες στα σύνορα».
Τα ίδια είπε και η ευρωπαϊκή τρόικα στις Καστανιές. Μοίρασε συγχαρητήρια στον Μητσοτάκη επειδή προστάτευσε αποφασιστικά τα ευρωπαϊκά σύνορα (κλείνοντας, φυσικά, τα μάτια στις κραυγαλέες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, για τις οποίες τόση ευαισθησία δείχνουν, όταν θέλουν να στριμώξουν κάποια κυβέρνηση οπουδήποτε στον κόσμο). Και τι πρόσφερε… γενναιόδωρα στον Μητσοτάκη η Φον ντερ Λάιεν; Την ανάπτυξη της δύναμης RABIT της Frontex (έχει ξαναέρθει στην Ελλάδα) και 700 εκατ. ευρώ (τα 350 είναι άμεσα διαθέσιμα) για τη διαχείριση (μάντρωμα) των προσφύγων που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα και αυτών που θα 'ρθουν.
Γιατί οι πρόσφυγες θα εξακολουθήσουν να έρχονται στην Ελλάδα. Είτε από τη θάλασσα (έρχονταν το χειμώνα, δε θα σταματήσουν τώρα που ο καιρός καλυτερεύει) και από τον Εβρο. Κανένα κράτος δεν μπορεί να κρατάει ανεπτυγμένες στα σύνορα τόσες αστυνομικές δυνάμεις για πολύ καιρό. Αυτό το ξέρουν καλά όλοι τους. Στόχος τους είναι να μειώσουν το ρυθμό ροής των προσφύγων, όχι να τον εξαφανίσουν. Αυτό είναι ανέφικτο.
Τι δείχνουν, όμως, οι αστυνομικοστρατιωτικές επιχειρήσεις στον Εβρο και τα pushbacks στο Αιγαίο; Οτι η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να λειτουργεί ως συνοριοφύλακας της ΕΕ (να εμποδίζει τους πρόσφυγες να περάσουν) και ως δεσμοφύλακας της ΕΕ (για όσους καταφέρουν να περάσουν).
Ξενοφοβία και ρατσισμός
Χάσαμε το μέτρημα με τις φορές που ο Μητσοτάκης, στην πρωτομιλία και τη δευτερομιλία του στις Καστανιές αναφέρθηκε στην «προστασία των συνόρων της ΕΕ». «Αντιδρούμε με γνώμονα την προστασία των συνόρων μας αλλά και την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης», είπε σε μια αποστροφή της πρωτομιλίας του. Αν, όμως, προστατεύεις την ασφάλεια της Ευρώπης, η οποία απειλείται από την είσοδο προσφύγων, πώς γίνεται να θεωρείς ότι απειλείται η εθνική σου ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας σου (δεδομένου ότι οι πρόσφυγες απλά θα περάσουν από αυτή);
Το 2015-16 οι πρόσφυγες που πέρασαν στην Ελλάδα ήταν πολλές φορές περισσότεροι από τις μερικές χιλιάδες που το καθεστώς Ερντογάν έσπρωξε προς τα ελληνικά σύνορα. Κανένας τότε (πλην των φασιστών) δεν μίλησε για εισβολή. Δεν αποτελούν οι πρόσφυγες -ακόμα κι όταν προσπαθούν μαζικά να περάσουν τα σύνορα, ακόμα κι όταν φανερά τους σπρώχνει το τουρκικό κράτος- την προφυλακή του τουρκικού στρατού. Δεν βρισκόμαστε στον μεσαίωνα, όταν πρώτα στέλνονταν οι άτακτοι, για να φθείρουν τους οχυρωμένους στο κάστρο, και μετά επιτίθονταν οι τακτικοί του πεζικού και του ιππικού. Κανένας το 2015-16 (πλην των φασιστών) δεν έθεσε ζήτημα εθνικής ασφάλειας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Μιλούσαν για προσφυγική κρίση, για ανθρωπιστική κρίση και ζητούσαν «διαμοιρασμό του βάρους», ζητούσαν να δεχτούν πρόσφυγες οι ευρωπαϊκές χώρες για να μη πέφτει το βάρος στις χώρες πρώτης εισόδου. Πράγμα στο οποίο συμφώνησε η ΕΕ, με πρωτεργάτη τη Μέρκελ. Στα λόγια, φυσικά, γιατί στην πράξη έγιναν από τίποτα μέχρι ελάχιστα (διαβάστε αναλυτικά τα στοιχεία ΕΔΩ και ΕΔΩ).
Τότε ήταν που έλαμψε το άστρο του Ορμπαν, του Κουρτς και των χωρών του Βίζεγκραντ, που ζητούσαν να σφραγιστούν ακόμα και τα εσωτερικά σύνορα των χωρών της ΕΕ με αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν. Τα ελληνικά σύνορα τότε φυλάσσονταν υποτυπωδώς και η ροή προσφύγων από την Ελλάδα προς την κεντρική Ευρώπη, μέσω του λεγόμενου βαλκανικού διαδρόμου, ήταν συνεχής. Μέχρι που η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας πήρε εντολή και απέκρουσε τους πρόσφυγες στα σύνορά της με την Ελλάδα, για ν' ακολουθήσει στη συνέχεια η κυβέρνηση Τσίπρα, που άδειασε την Ειδομένη.
Τι άλλαξε από τότε μέχρι τώρα; Επί της ουσίας τίποτα. Ούτε τότε αποτελούσαν απειλή για την Ελλάδα οι πρόσφυγες ούτε τώρα αποτελούν. Τώρα, όμως, η επίσημη ρητορική είναι η ρητορική των χρυσαυγιτών και του Βελόπουλου. Που μιλά για εισβολή και δίνει στις επιχειρήσεις καταστολής στα σύνορα χαρακτήρα… πολέμου της Αλβανίας. Με μια εκκωφαντική προπαγάνδα που δεν ανέχεται αντίθετη φωνή, με όλους τους δευτερεύοντες θεσμούς του συστήματος (τοπική διοίκηση, συνδικάτα) να κάνουν εράνους, με τις οικογένειες να καλούνται να πλέξουν τη φανέλα του στρατιώτη, με τους καπιταλιστές να στέλνουν τριαξονικά με τρόφιμα και αναψυκτικά, ποζάροντας ως μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες (ξεκίνησε ο Μαρινάκης και αμέσως έσπευσαν και άλλοι, για να μη μείνουν πίσω) και με τους μπάτσους των ΜΑΤ να αποθεώνονται ως εθνικοί ήρωες που απέκρουσαν τον εισβολέα (πολύ δύσκολη δουλειά να πνίξεις στα χημικά ένα άτακτο πλήθος που δε διαθέτει τίποτ' άλλο εκτός από τα πόδια του και τον πόθο να βρει επιτέλους το δρόμο προς αυτό που του έχει καρφωθεί στο μυαλό ότι αποτελεί τη γη της επαγγελίας!).
Εθνική (αστική) ενότητα
Δε θα μπορούσε, φυσικά, να λείψει από το μαύρο εθνικό μέτωπο η Εκκλησία. Ο Ιερώνυμος τράβηξε για τα σύνορα του Εβρου, έκανε λειτουργία και φωτογραφίστηκε με μπάτσους και καραβανάδες να του φιλούν ευλαβικά το χέρι. Εκανε και κήρυγμα, φυσικά, στο οποίο εξέφρασε τον… πόνο και την… αγάπη του για τους πρόσφυγες που δυστυχώς «είναι υπό στρεβλή καθοδήγηση». Μολονότι «δεν τους μισούμε, τους πονάμε, τους λυπόμαστε», πρέπει να τους καταστήσουμε σαφές ότι «δεν είμαστε εμείς εκείνοι οι οποίοι πρέπει όλα να τα δεχόμαστε, εις βάρος αυτού του τόπου». Αυτά τα σύνορα «είναι ιερά, έχουν ποτιστεί με αίμα, γι' αυτό πρέπει να οπλιστούμε γι' αυτά». Γι' αυτό «αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον αγώνα σας», τον αγώνα των μπάτσων, δηλαδή. Το καλύτερο το κράτησε για το τέλος, μιλώντας για «την αναγκαιότητα, αυτή την ώρα, να είμαστε ενωμένοι, να γίνουμε ένας κορμός, ένα σώμα για να αντιμετωπίσουμε αυτή τη λαίλαπα». Λαίλαπα, λοιπόν, οι πρόσφυγες. Αλήθεια, ποιος μπορεί να συμπονέσει μια λαίλαπα;
Από την άλλη, η κριτική από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δεν αφορά την ουσία, αλλά επιμέρους χειρισμούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τα σύνορα πρέπει να φυλαχτούν, το ίδιο θα κάναμε κι εμείς, λέει ο Τσίπρας, εστιάζοντας την κριτική του στην κυβέρνηση στο ότι δε ζήτησε έκτακτη σύνοδο κορυφής. Κάποιες αρχικές τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νεολαίας πετάχτηκαν αμέσως στα σκουπίδια, για ν' ακολουθήσει η πλήρης ευθυγράμμιση με το εθνικοφασιστικό ρεύμα. Η φύλαξη του Εβρου «ήταν αυτονόητη», δήλωσε η Γεροβασίλη. «Οταν μιλάει ο αρχηγός, αυτή είναι η γραμμή… Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε ποτέ ότι θέλει τα σύνορα ανοιχτά», δήλωσε ο Ζαχαριάδης, παραδίδοντας για μια ακόμα φορά το μάθημα «πώς θα γίνετε καλός σφουγγοκωλάριος».
«Ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος να προστατέψει την ασφάλειά του με πατριωτισμό και ευθύνη», λέει η Γεννηματά, εστιάζοντας την «κριτική» της στην κυβέρνηση στο αίτημα για σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, με το οποίο έσπευσε να συνταχθεί και ο Τσίπρας.
Ακόμα και ο Περισσός, που διαφοροποιείται από τη φασιστική ρητορική και καταγγέλλει την «πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ», καταλήγει στο αίτημα να κλείσουν τα hot spot στα νησιά, να απεγκλωβιστούν οι πρόσφυγες απ' αυτά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους και «τώρα η ΕΕ και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με την Συρία και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους». Μ' άλλα λόγια, να μείνουν κλειστά τα ελληνικά σύνορα και οι πρόσφυγες να μείνουν εγκλωβισμένοι στην Τουρκία!
Ετσι, για λογαριασμό της Ευρώπης-φρούριο, διαμορφώνεται στη χώρα μας ένα ευρύ μέτωπο εθνικισμού, ξενοφοβίας και φασισμού, που δηλητηριάζει τη συνείδηση του ελληνικού λαού, διαστρέφοντας κάθε έννοια πατριωτισμού (για ταξική αλληλεγγύη ούτε λόγος) και μετατρέποντας το λαό σε άθυρμα της αντιδραστικής πολιτικής της Ευρώπης-φρούριο και σε ουρά της ξενόδουλης ελληνικής αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού.
Ο Μητσοτάκης, φυσικά, δεν είναι χαζός να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για να μοιραστεί την εθνικοφασιστική δόξα μαζί τους. Τη θέλει όλη δική του. «Διατηρούμε την πρωτοβουλία όποτε κριθεί σκόπιμο να υπάρξει ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών, αλλά δεν κρίνεται σκόπιμη η σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών», δήλωσε ο Πέτσας. Ο δε Βορίδης με τον Γεωργιάδη, καταχαρούμενοι που η απροσχημάτιστη φασιστική πολιτική έγινε επίσημη κυβερνητική πολιτική, έχουν αναλάβει την… εκλαΐκευση.
Ο Βορίδης, αφού χαρακτήρισε «κωλοτούμπα» την τοποθέτηση Τσίπρα στο Mega, τη χαιρέτισε, γιατί -όπως είπε- «προσχωρεί, εκ των πραγμάτων, στην ορθή θέση για τη διαχείριση του προβλήματος». Και προχωρά στη θέσμιση της φασιστικής λογικής, μιλώντας για δύο διαφορετικές λογικές. «Η μια λογική είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πρόσφυγες, έχουν δικαιώματα και είτε είναι 10.000 είτε είναι 30.000, είτε τους εργαλειοποιεί ο Ερντογάν είτε δεν τους εργαλειοποιεί, είτε τους χρησιμοποιεί είτε όχι, εμείς πρέπει να τους δεχθούμε, να τους διαχειριστούμε και να ζήσουμε μαζί τους. (…) Τώρα υπάρχει άλλη λογική. Κλείνουμε τα σύνορα, υπερασπιζόμαστε τα σύνορα, δεν περιοριζόμαστε σε μια καταγραφή. Κλείνουμε τα σύνορα, υπό την έννοια ότι δεν παίρνουμε αιτήσεις ασύλου. Και δεν καταγράφουμε γιατί τους γυρνάμε, χωρίς καταγραφή. Αυτή είναι μια άλλη λογική και καταλαβαίνω ότι αναγκαστήκατε εκ των πραγμάτων να μεταβάλλετε θεαματικά την άποψή σας, μια νέα κωλοτούμπα»!
Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θορυβήθηκε απ' αυτές τις τοποθετήσεις, που τον εμφανίζουν ως ουρά του Μητσοτάκη και της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ. Αρχισε να αντιλαμβάνεται ότι η εθνική ενότητα δεν είναι αμοιβαία επωφελής, αλλά επωφελής μόνο για τον Μητσοτάκη που με απρόσμενο τρόπο, εκεί που ήταν στριμωγμένος στα σχοινιά, βρέθηκε ξανά όρθιος και με προοπτική θριάμβου. Γι' αυτό και την επομένη άρχισαν κάποιες διαφοροποιήσεις, με αναφορές κυρίως στη δράση φασιστικών ομάδων, σε ρόλους κυνηγών κεφαλών, πλάι στην Αστυνομία.
Φασισμός
Διάφοροι, που δηλώνουν ευαίσθητοι για το δράμα των προσφύγων, προκειμένου να σπείρουν σύγχυση και να σύρουν στο μαύρο εθνικό μέτωπο και ανθρώπους που δεν είναι ακροδεξιοί, ούτε ξενοφοβικοί, ούτε τρέφουν εκ προοιμίου μίσος για τους πρόσφυγες, μας καλούν να σκεφτούμε «ρεαλιστικά», θέτοντας το ερώτημα: «τι έπρεπε να κάνουμε;».
Το ερώτημα λειτουργεί ως παγίδα για πολύ κόσμο. Σ' αυτή την παγίδα οδηγεί και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με το δήθεν δίπολο «καλώς έκλεισαν τα σύνορα – όχι στις παραστρατιωτικές μονάδες». Η απάντηση δεν είναι καθόλου δύσκολη για κάποιον που έχει υιοθετήσει την ταξική λογική, τη διεθνιστική λογική, αντί της λογικής της εθνικής στενότητας, που οδηγεί στην υποταγή στη «δική μας» αστική τάξη (και στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς που αυτή ανήκει).
Στα χρόνια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης το κεφάλαιο μετέτρεψε σε θεωρία την ελεύθερη διακίνησή του από χώρα σε χώρα. Αυτό, βέβαια, γινόταν μαζικά από τα τέλη του 19ου αιώνα, όμως πλέον έχει πάρει και θεσμική διάσταση: ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Για τη μετακίνηση των ανθρώπων καμιά ελευθερία. Ιδιαίτερα των ανθρώπων που κατοικούν στις ζώνες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της έσχατης φτώχειας, της απόλυτης εξαθλίωσης, της ερήμωσης. Ετσι φράζουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες. Και γι' αυτό εμείς θα έπρεπε να απαιτούμε να είναι ανοιχτά τα σύνορα για όλους αυτούς που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους, επειδή ο τόπος τους καταληστεύεται από τους ιμπεριαλιστές και δεν μπορεί πια ούτε να τους θρέψει.
Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εδώ. Στην τοποθέτηση του ζητήματος από άποψη αρχής. Να διακηρύξουμε ότι είμαστε με τους πρόσφυγες και όχι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που υπηρετεί τη μνημονιακή βαρβαρότητα, όχι με τα ΜΑΤ που μας ξυλοφορτώνουν κάθε φορά που διεκδικούμε το δίκιο μας, όχι με τον Μαρινάκη, τον Βαρδινογιάννη και τις άλλες βδέλες της κεφαλαιοκρατίας που ρουφάνε το αίμα του ελληνικού λαού με το μπουρί της σόμπας, όχι με τα κάθε είδους φασισταριά που βρήκαν την ευκαιρία να στήσουν τάγματα εφόδου, με την καθοδήγηση της ΚΥΠ/ΕΥΠ, παρά τω στρατώ και παρά τη αστυνομία.
Θα το πάμε, όμως, ένα βήμα παραπέρα, απαντώντας στον κάλπικο ρεαλισμό της Ευρώπης-φρούριο, που οδηγεί στο φασισμό, με το ρεαλισμό της ταξικής αλληλεγγύης, τον μόνο που μπορεί να μας εξυψώσει ως ανθρώπους. Καμιά εισβολή δεν πραγματοποιούν οι πρόσφυγες. Να περάσουν από την Ελλάδα και να πάνε σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα θέλουν. Δεν έχουμε παρά να τους διευκολύνουμε. Θα αρκούσε ένα απλό μήνυμα: μη στριμώχνεστε στα σύνορα, περιμένετε τη σειρά σας, μπείτε στην Ελλάδα, όπου θα σας δώσουμε χαρτιά και θα σας βοηθήσουμε να πάτε όπου επιθυμείτε. Κι επειδή μιλάμε για ρεαλισμό, αυτή η διαδικασία θα κόστιζε στο ελληνικό κράτος πολύ λιγότερο απ' όσο κοστίζει η γιγαντιαία αστυνομικο-στρατιωτική επιχείρηση στον Εβρο και στο Αιγαίο.
Δεν έχουμε, φυσικά, καμιά αυταπάτη ότι μια ξενόδουλη και ευρώδουλη κυβέρνηση θα έκανε αυτή την επιλογή. Ας μη μας πουλάνε εξυπνάδες περί ρεαλισμού, όμως, τα παπαγαλάκια του εθνικοφασισμού. Ακόμα και στο έδαφος της κοινής λογικής, ο ρεαλισμός τους γίνεται σκόνη. Και μέσα απ' αυτή τη σκόνη ξεπηδά η ορθότητα της ταξικής-διεθνιστικής γραμμής. Οποιαδήποτε υποχώρηση απ' αυτή τη γραμμή στηρίζει την ανάπτυξη του καλπάζοντος φασισμού, που ξέφυγε από τα βρομερά γραφεία των νεοναζιστών και των πωλητών χειρογράφων του Ναζωραίου και γίνεται κρατική πολιτική. Η κυβέρνηση, αφού έδωσε με επιτυχία τις εξετάσεις της ως συνοριοφύλακας της ΕΕ, προσανατολίζεται πλέον στην υιοθέτηση των πιο φασιστικών μέτρων, βλέποντας το κλείσιμο του ματιού από την ΕΕ και το κλίμα που κατάφερε να δημιουργήσει.
Στην επίσημη ενημέρωση της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, την περασμένη Τετάρτη, τέθηκε ερώτημα σχετικά με την αναστολή της παραλαβής αιτήσεων για άσυλο, που αποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση. «Μελετάται ακόμα από τις νομικές υπηρεσίες της Κομισιόν», ήταν η απάντηση! «Εμείς πετάμε τη μπάλα στην εξέδρα, εσείς κάντε δουλειά σας», είναι το περιεχόμενο της απάντησης σε ελεύθερη απόδοση.
Και 'αμ' έπος άμ' έργον. Οταν ρώτησαν τον Πέτσα αν στο σχεδιασμό της κυβέρνησης περιλαμβάνεται και η κατασκευή κλειστών δομών σε ξερονήσια, αυτός απάντησε: «Κατά τη συνάντηση που είχαμε με τις τοπικές Αρχές τούς ζητήσαμε να υποδείξουν χώρους που θα μπορούν να φιλοξενήσουν κλειστές δομές. Περιμένουμε τις προτάσεις των τοπικών κοινωνιών. Δεν αποκλείουμε τίποτα σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Θα δούμε πώς θα κινηθούμε, πρέπει όμως να έχουμε στο μυαλό μας ότι αν δεν υπάρξει εναλλακτική λύση θα εξακολουθήσει να υπάρχει η Μόρια, το ΒΙΑΛ και το Βαθύ». Μ' άλλα λόγια, αν οι «τοπικές κοινωνίες» μας υποδείξουν ξερονήσια, θα συμφωνήσουμε! Ο Πέτσας πέταξε με νόημα: «Επιβεβαιώνεται η ομοθυμία των Ελλήνων απέναντι σε μια απόφαση του ΚΥΣΕΑ για το κλείσιμο των συνόρων. Περιμένουμε να δούμε και με πράξεις στήριξη από όσους στα λόγια λένε ότι συμφωνούν»!
Ο βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης της ΝΔ Δ. Βαρτζόπουλος, μιλώντας την Πέμπτη στο Radio North 98, υπήρξε πιο απροκάλυπτος: «Κατά τη γνώμη μου, το αυστραλιανό μοντέλο είναι η μόνη λύση. Ειδικά τώρα, που μετά την καταφανέστατη εργαλειοποίηση των μεταναστών από την Τουρκία, αλλάζει γενικότερα ο τρόπος που θα βλέπουν και τους ήδη ευρισκόμενους εντός Ελλάδος μετανάστες οι τοπικές κοινωνίες. Πρέπει να μειώσουμε την “τριβή”, μεταφέροντας και τους παράνομους μετανάστες που θα εντοπίζονται στις πόλεις και στα χωριά, σε κλειστές δομές που μπορούν να δημιουργηθούν σε ακατοίκητα νησιά του δυτικού Αιγαίου».
Εκεί οδηγούνται τα πράγματα και είναι καθήκον μας να μην τα αφήσουμε να οδηγηθούν. Καμιά συμμετοχή στο εθνικό μέτωπο της φασιστικής καταστολής, που υπερασπίζεται την Ευρώπη-φρούριο. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, τα ταξικά μας αδέρφια.
