Φύγε εσύ, έλα εσύ στη ΝΔ. Ο Γιάννης Παπαθανασίου, υπουργός Οικονομικών του Καραμανλή, που έκανε προεκλογική εκστρατεία εδώ και μήνες, ανακοίνωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος, επειδή δεν έχει «τον πολιτικό χρόνο που απαιτείται για να διεκδικήσει την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του». Η «οικειοθελής αποχώρηση» είναι ο… κομψός τρόπος για να ανακοινωθεί η απόλυση. Αντίθετα, ο γνωστός Μπάμπης Παπαδημητρίου, που εδώ και χρόνια παριστάνει τον… αδέσμευτο δημοσιογράφο, αφού πρώτα εξήγησε «γιατί κέρδισε τις ευρωεκλογές ο Μητσοτάκης», ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ. Λογικές κινήσεις από τον Κούλη. Τι μπορεί να του προσφέρει ένας συνταξιούχος καραμανλικός σε σχέση με έναν μπιστικό του Αλαφούζου;
«Συνηθίζω να κάνω έντονη αυτοκριτική αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω λάθη από την παράταξή μας. Οι υπόλοιπες παρατάξεις πράγματι έκαναν λάθη. Αν είναι λάθος ότι κάποια στιγμή έβαλα ροζ γόβες και συζητήθηκε τόσο, αυτό θα το κρίνετε εσείς». Κατερίνα Νοτοπούλου
Το θέμα δεν είναι οι ροζ γόβες (τις οποίες, άλλωστε, εσείς βλέπετε γκρι – καταραμένη φτώχεια, που δεν μας επιτρέπει να τυπωνόμαστε έγχρωμοι). Το βάδισμα προσέξτε. Το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Οπως οι μοντέλες. Οχι σαν κάτι λαϊκά κορίτσια που εμφανίζονται με γόβες στο γάμο της ξαδέρφης κι επειδή δεν έχουν κάνει μάθημα βαδίσματος, αισθάνονται σαν να πατινάρουν σε πάγο και λες τώρα θα πέσουν να γελάσουμε. Η Κατερίνα Νοτοπούλου έχει διδαχτεί πώς να «υποστηρίζει» το βάδισμα πάνω σε ψηλοτάκουνα. Για τα υπόλοιπα… δεν παίρνουμε όρκο. Οταν δηλώνει ότι το μόνο λάθος που μπορεί να έκανε ήταν οι ροζ γόβες με τις οποίες εμφανίστηκε, το πιστεύει. Αυτός είναι ο κόσμος της. Οι γόβες, τα ταγιέρ, το λαϊφστάιλ. Το πολιτικό της λεξιλόγιο εξαντλείται σε καμιά πενηνταριά λέξεις («αγώνες και μάχες», «ευρύτατο προοδευτικό μέτωπο», «αγωνία των συμπολιτών μας» και τα παρόμοια), τις οποίες ανακυκλώνει με τρόπο που δείχνει ότι απλώς τις έχει απομνημονεύσει, χωρίς να τις κατανοεί (μολονότι δεν έχουν κάποιο φιλοσοφικό βάθος). Αυτή είναι η «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ. Που νομίζει ότι συνταιριάζοντας τον Ιησού με τον Βελουχιώτη, την Καισαριανή με τις θαλαμηγούς των εφοπλιστών, το όνομα Πλουμπίδης με τις ροζ γόβες, τον αντισεξισμό με την αστική αντίληψη για τη γυναίκα-πρόκληση, μπορεί να παραμυθιάσει το σύμπαν.
Πώς αλλιώς εκτός από φασιστόπαπας μπορεί να χαρακτηριστεί εκείνος ο παπάς σε χωριό της Χίου, που όταν είδε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να παρευρίσκεται σε μνημόσυνο φίλου του, άρπαξε μια χούφτα κέρματα από το παγκάρι και του τα πέταξε στα μούτρα, φωνάζοντας «πάρτα τα 30 αργύρια για τα οποία πούλησες την Μακεδονία. Προδότη να φύγεις από εδώ. Εξω από την εκκλησία»;