Δύο χιλιάδες δεκαεννιά
πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Εκλογές; Τι εκλογές; Κόφτε την πλάκα ρε συντρόφια.
Για να μην μένετε πίσω από τις ιστορικές εξελίξεις, ξεχνώντας σημαντικά γεγονότα: Σαν σήμερα (1 Ιούνη) του 1998 ιδρυόταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αύριο έχει τα 79α γενέθλιά του ο τέως (ένας είναι ο τέως) και την Τρίτη 4 του μήνα τα 90ά γενέθλιά του ο Κάρολος Παπούλιας.
Θρηνούμε και συμπαραστεκόμαστε στο δράμα των «Ριπών», που η μία και μόνη ποιήτρια που αναγνωρίζουν και στηρίζουν, αποχώρησε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣυΡιζΑ. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ιέρεια πολιτικής, πωλητικής και τέχνης της Β' Πειραιώς δεν θα βρει… εκδοτικό οίκο ώστε να μη χαθεί από τις επάλξεις της τέχνης (και όχι μόνο και όχι μ' όνο).
Κι όταν φύγουν τα σύννεφα της άνοιξης Αλέξη
-δημοσκοπήσεις, συντριβές και προσφυγές στις κάλπες-
συ πάρε χάρτες ναυτικούς, τις επαφές ξεκίνα
ψάξε το νέο κότερο. Το καλοκαίρι ήρθε.
Από άλλο ένα πολιτικό σχόλιο της Νίνας Γεωργιάδου, αντιγράφουμε ένα μικρό τμήμα: «Παλιότερα λέγαμε πως όταν υπάρχουν πολλές εκλογές, δεν υπάρχει κίνημα. Είτε γιατί οι αυταπάτες αναζωπυρώνονται με μεγαλύτερη συχνότητα είτε γιατί οι άνθρωποι -και οι κινηματικοί- περιστρέφονται γύρω από το γαϊτανάκι των εκλογών και ξοδεύονται εκεί χρόνοι και δυνάμεις. Αυτή τη φορά δεν υπήρχαν ούτε εκλογές ούτε κίνημα. Η απόλυτη ξηρασία. Κι έτσι όπως δεν υπήρχε κίνημα, η πολιτική σκέψη ατόνησε, η τηλεοπτική σαβούρα και τα υποπροϊόντα πήραν τα πάνω τους και οι εκλογές αυτές ήταν ίσως οι λιγότερο πολιτικές, όχι μόνο του πλειστόκαινου μνημονιακού αιώνα αλλά όλης της μετά το '90 παλινόρθωσης του νεοφιλελευθερισμού. Είναι εντυπωσιακό δηλαδή, σε μια εποχή όπου η εκμετάλλευση έχει πάρει χυδαίες προεκτάσεις, οι εργασιακοί όροι εναπόκεινται στην άπληστη φαντασία που διαθέτει το κάθε λιγούρι αφεντικό, η εθνική ανεξαρτησία έχει γίνει μνημονιακός μειοδοτικός διαγωνισμός, όπου όλα ξεπουλιούνται μπιτ παρά και η “Ευρώπη των λαών“ αποκαλύφθηκε ως δρακοσπηλιά που ξεκοκαλίζει κρατικές οικονομίες, σπέρνει πολέμους και θερίζει ναυάγια κυνηγημένων, μέσα σ' αυτή λοιπόν τη συγκυρία, όχι μόνο εντυπωσιακό, είναι ανατριχιαστικό πόσο έχει υποχωρήσει η πολιτική σκέψη».
Επίσης, αξίζει να αναζητήσει κανείς σχετική με τις εκλογές ανακοίνωση της (ελληνικής) Οργάνωσης Ενωμένων Γυναικών Αφρικής.
Μια κάσα μπύρες αγκαλιά και το μυαλό ξεφεύγει
γυρνάει στην αρχαιότητα κι όλα αλλιώς τα βλέπει.
Να ο κα(η)μένος ο σοφός με περικεφαλαία
βγαλμένα τα σανδάλια του σ' έρημη παραλία
φορώντας χρυσοποίκιλτη χλαμύδα με μαιάνδρους
περίλυπος στα Ιμια και εξοστρακισμένος.
Πίσω στην Πνύκα σαν κοιτάς, βλέπεις πάνω στο βράχο
τον ένα, τον μοναδικό ηγέτη Αλεξαρχίδη
τη μια να παίρνει ανέμελα τον ύπνο του δικαίου
κι άλλοτε να πετάγεται, να κατακεραυνώνει
με τη φωνή τη βροντερή και το φιδίσιο βλέμμα,
την πίστη, την προσήλωση στις υψηλές αξίες.
Κι ολούθε μάτσο οι σοφοί, οι ρήτορες, οι μάγοι
ο λόγος τους και το μυαλό αδαμαντωρυχεία
τα πλήθη σαγηνεύουνε, την αγορά δονούνε
και ο λαός στα γόνατα να τους αποθεώνει.
Ημίθεοι, διόσκουροι, όλοι τους φωτισμένοι
ο Κλέων και η Κλαίουσα και ο Αγαθαρχίδης,
η κόρη του κερδώου Ερμή, ο Κλειτοριδοσθένης,
ο Νείκος ο ημίθεος ο ψηφι(δ)οποιημένος,
ξανθός πολλάκις ή χλωμός, ο Ευκλείδης, η Ηπατία,
ένας θεόθεν συρφετός τις αγορές ορίζει
εαυτοδιοικητικά μα στου λαού το πλάι.
Με αφορμή τα 134 χρόνια από τον θάνατο του Βίκτορα Ουγκό: «Γκρεμίστε κάθε μορφή παρασιτισμού, τους ανίκανους πολιτικούς, τους αργόσχολους υπαλλήλους, τους αγιογδύτες κληρικούς, τους άνομους δικαστές, τους αδούλευτους αριστοκράτες, τους λερωμένους κονδυλοφόρους, τους πρωταθλητές της μίζας, τους γλείφτες της εξουσίας… Κάντε αυτή τη ρήξη και διά μιας θα απλοποιηθεί το πρόβλημα της μιζέριας. Απλοποίηση ανεπιθύμητη στην εξουσία».
Κοκκινοσκουφίτσα