ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η Φώφη συναντήθηκε στις εγκαταστάσεις του Star με τον νικητή του μάστερσεφ, φωτογραφίστηκε κι ανέβασε αμέσως τη φωτογραφία στο φέισμπουκ, λες και είχε συναντηθεί με τον Δαλάι Λάμα. Ο άλλος έλυσε έναν κύβο του Ρούμπικ και μετά άρπαξε ένα μπουκάλι με νερό, το πέταξε στον αέρα, αυτό έκανε μια τούμπα στον αέρα και προσγειώθηκε με τον κώλο στο τραπέζι. Με βάση αυτά τα προσόντα, ζήτησε την ψήφο των συμπολιτών του. Κανονικά, ο μάγος Σάνκαρα θα έπρεπε να διεκδικήσει την πρωθυπουργία! Ο επόμενος έψαχνε ένα… έξυπνο επικοινωνιακό εύρημα. Και το βρήκε: με λένε Σουβλάκη και πρέπει να με ψηφίσετε, όπως θα ψηφίζατε μια κούτα με λαχταριστά σουβλάκια. Ο… οικολόγος Καταγής προσγειώθηκε ανάμεσα στους θαμώνες του καφενείου που αναζητούσαν έναν υποψήφιο γειωμένο καταγής, αναφωνώντας: «Με φώναξε κανείς;». Οπως αντιλαμβάνεστε, το καμένο βίντεο με τον σκύλο Thanassis δεν μπορούσε να έχει καμιά τύχη μπροστά σε τέτοιο πολιτιστικό πλουραλισμό. Γι' αυτό και ο Καμμένος πάτωσε…
Δεν είμαστε λαός!
«Ο πολιτικός που έβγαλε την Ελλάδα από την κρίση και τα μνημόνια, χάνει από αυτόν που τα υπηρέτησε», σχολίασε πικρά ο Βαξεβάνης. Κι αμέσως μετά το τερμάτισε: «Ο Αλέξης Τσίπρας, ο νεαρός που έβγαλε τη γλώσσα στη σάπια ολιγαρχία καταχειροκροτούμενος από τα πλήθη, μόλις πριν από λίγες ώρες, είδε τα πλήθη να ακολουθούν τον γιο του Μητσοτάκη και φίλο του Μαρινάκη, σε μια πολιτική εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Το θύμα έχει εδώ και καιρό αναπτύξει σχέσεις αλληλεξάρτησης με τον θύτη».
Πώς να κερδίσεις εκλογές με τέτοιο λαό; «Ζώα», όπως έλεγε παλαιότερα ο Λεβέντης, σε μια παρόμοια ψυχολογική έκρηξη. Η μόνη διαφορά είναι πως ο Λεβέντης δεν ήλεγχε τις εκρήξεις του, ενώ ο Βαξεβάνης μεταμφιέστηκε σε… εθνικό ψυχίατρο και απεφάνθη ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης! Ο Τσίπρας το είπε κομψά (ο λαός έχει την ευθύνη για ό,τι θα πάθει από τον Μητσοτάκη, αφού τον ψήφισε), ο Βαξεβάνης ανέλαβε να το εκλαϊκεύσει: είσαστε ένα τσούρμο υποταγμένοι που σας χρειάζεται ψυχαναλυτής (αν όχι ψυχίατρος)!
Είναι φανερό ότι η ήττα τους έπεσε πολύ βαριά και βγάζουν πια τον αλήτη που τόσο προσεκτικά έκρυβαν όσο οι ίδιοι «ψυχικά ασθενείς» έβγαζαν αυτούς πρώτους.
Στον κουβά
«Δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μια στο εκατομμύριο τις εθνικές εκλογές να τις κερδίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης». Οσοι πίστεψαν τον Τσίπρα «πήγαν κουβά», όπως λένε οι εραστές του αθλητικού τζόγου.
Κανένας ηγέτης αστικού κόμματος εξουσίας δε λέει, βέβαια, ότι μπορεί και να χάσει. Εχει σημασία, όμως, πώς το λέει. Ο τρόπος του αποκαλύπτει το χαρακτήρα του. Ο Τσίπρας είναι επαγγελματίας ψεύτης. Αδίστακτος, αμοραλιστής, κυνικός, αδιάφορος για το τι θα προκύψει όταν αποκαλυφθεί το ψέμα. Γι' αυτό και λέει το ψέμα με τόση κατηγορηματικότητα: «ούτε μία στο εκατομμύριο».
Μόνο για τις καρέκλες
Από νωρίς και πριν ακόμα φανεί το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα (υπήρχε μόνο η πρώτη εκδοχή του exit poll), τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν πιάσει στασίδια στα τηλεοπτικά πάνελ έλεγαν το ίδιο παραμύθι (δείγμα του ότι είχε προηγηθεί σύσκεψη και οδηγίες για την κατεύθυνση που θ' ακολουθήσουν): «δημιουργείται ένας νέος διπολισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ καταλαμβάνει τον προοδευτικό πόλο αυτού του νέου διπολισμού».
Τι έλεγαν μέχρι και την παραμονή των εκλογών; Οτι διακυβεύονται τα προοδευτικά μέτρα και μπλα, μπλα, μπλα. Απέδειξαν, λοιπόν, ότι το μόνο που τους ενδιέφερε (και τους ενδιαφέρει) είναι οι δικές τους καρέκλες. «Η ΝΔ κέρδισε με μεγάλη διαφορά, αλλά εμείς κερδίσαμε με μεγάλη διαφορά το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Αρα, όταν φθαρεί η ΝΔ, εμείς θα είμαστε πάλι κυβέρνηση». Αυτό ήταν -σε ελεύθερη απόδοση- το μήνυμα που εξέπεμψαν. Το είπε και ο Τσίπρας τα μεσάνυχτα, που βγήκε να μιλήσει. Το επιβεβαίωσε και με την άμεση προκήρυξη των εθνικών εκλογών: «πάμε αμέσως, όχι για να νικήσουμε, αλλά για να κατοχυρώσουμε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, μη τυχόν και μετά από μερικούς μήνες χάσουμε προς το ΠΑΣΟΚ και λίγο προς τον Μπαρουφάκη και βρεθούμε σε χειρότερη θέση», είναι η άποψη που επικράτησε.
Μαυρογιαλουρισμός μέχρι το τέλος
Μέχρι την τελευταία στιγμή έταζε ο Τσίπρας ανακαλώντας μνήμες που οι νεότεροι τις έχουν μόνο από κάτι παλιές ελληνικές κωμωδίες. Τελευταίο τάξιμο, τρεις μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, ήταν ένα πενηντάρικο στη λεγόμενη εθνική σύνταξη, το οποίο η κυβέρνησή του «εξετάζει» να δώσει του χρόνου, ώστε όλοι οι συνταξιούχοι να δουν τις συντάξεις τους ν' αυξάνονται κατά ένα πενηντάρικο το μήνα.
Το αποτέλεσμα της κάλπης έδειξε πως ελάχιστοι πίστεψαν στο τάξιμο. Οι πολλοί το είδαν σαν μια εκδήλωση χυδαίου μαυρογιαλουρισμού. Και τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, επιφέροντας μια μεγάλη ανατροπή στο εκλογικό αποτέλεσμα, που αγγίζει τις είκοσι ποσοστιαίες μονάδες (από 8,5 μονάδες μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε 9,5 μονάδες πίσω).
Τρικυμία εν κρανίω
Σύμφωνα με τον Νίκο Παππά, οι δημοσκόποι «δεν μπόρεσαν να διαβλέψουν το ποσοστό της αποχής» και «το γεγονός ότι είχαμε 7-8 μονάδες χαμηλότερη συμμετοχή από ό,τι στις εκλογές του Γενάρη του ΄15, επηρέασε κατά συντριπτικό τρόπο, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό την επίδοση του δικού μας ψηφοδελτίου. Αυτό είναι που δεν ανιχνεύθηκε».
Το τι ανίχνευσαν και τι δεν ανίχνευσαν οι δημοσκόποι δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, η οποία πλέον υπάρχει αποτυπωμένη στο εκλογικό αποτέλεσμα και μπορεί κανείς να την αναλύσει χωρίς να χρειάζεται να ανατρέξει στους δημοσκόπους. Καταρχάς, η αποχή σε σχέση με τον Γενάρη του 2015 αυξήθηκε κατά πεντέμισι μονάδες (όχι κατά «εφτά-οχτώ»). Σε σχέση με τον Σεπτέμβρη του 2015, όμως, μειώθηκε κατά δυόμισι περίπου μονάδες. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε και στις δυο αυτές αναμετρήσεις τη ΝΔ κατά οχτώμισι μονάδες. Τώρα, έχασε με εννιάμισι μονάδες. Αρα, η ήττα δεν μπορεί να αποδοθεί (ούτε μόνο ούτε κυρίως) στην αποχή. Στην πολιτική που άσκησαν και στην πολιτική συμπεριφορά που επέδειξαν πρέπει να αποδοθεί. Αυτά, όμως, δε θέλουν να τα αγγίξουν.
Με τη λογική του σόου
Ο Κυμπουρόπουλος πάνω από τον Μεϊμαράκη σε σταυρούς! Με τι προσόντα; Με την επίθεση που του έκανε ο Πολάκης, καθιστώντας τον φίρμα. Η ακροδεξιά Κουντουρά δεύτερη σε σειρά ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Με τι προσόντα; Με την εικόνα της «επιτυχημένης υπουργού», που της φιλοτέχνησαν τα ΜΜΕ (βλέπετε, η Κουντουρά ως υπουργός Τουρισμού διαχειριζόταν κονδύλια για διαφημιστική δαπάνη), με τη βοήθεια του Τσίπρα και των άλλων συριζαίων, που για να την αποσπάσουν από τον Καμμένο της αγιογραφούσαν το πορτρέτο της μεγάλης πολιτικού. Ο Αλέξης Γεωργούλης πάνω από πολιτικά στελέχη και πρώην υπουργούς, όπως ο Μουζάλας, ο Δανέλλης, ο Κουρουμπλής, ή από στελέχη από το χώρο της επιστήμης και του πολιτισμού, όπως ο Πλουμπίδης και η Κονιόρδου. Με τι προσόντα; Με το… χαμόγελο και το λαϊφσταϊλίκι. Η Κούνεβα στη δέκατη θέση αυτή τη φορά. Δεν είχε να προσφέρει τίποτα στη ζυγαριά, εν αντιθέσει με τον Πέτρο Κόκκαλη που πήρε την έκτη θέση και εκλέχτηκε. Με τι προσόντα; Μα είναι ο γιος του Κόκκαλη, χρειάζεται τίποτ' άλλο; Κατόπιν όλων αυτών, ο Ζαγοράκης δικαιούται να είναι παραπονεμένος, καθώς βγήκε με την ψυχή στο στόμα, χάρη στην έδρα που έχασε το κόμμα Μπαρουφάκη. Του έβαλαν τόσα «γκανιάν» πολιτικά στελέχη που τον στρίμωξαν στη γωνία!
Λολοθοδωρήδες
Ο,τι του φανεί του Λολοθοδωρή, λέει η παροιμία και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισαν να πάρουν το ρόλο του Λολοθοδωρή το βράδυ της Κυριακής. Είχαν βγει τα exit polls και έδειχναν μέση διαφορά 7% το exit poll των ιδιωτικών καναλιών και 5% αυτό της συριζοκρατικής ΕΡΤ. «Δεν το πιστεύω, η ήττα θα είναι σε κάθε περίπτωση διαχειρίσιμη», έλεγε ο Μπίστης στο τηλεοπτικό πάνελ. Πέρασε ώρα, η μεγάλη διαφορά επιβεβαιώθηκε και από τα πρώτα επίσημα στοιχεία (ήταν γύρω στο 9,5%), αλλά η Τασία Χριστοδουλοπούλου «κούφαινε» το πανελλήνιο: «Το αποτέλεσμα δεν είναι ήττα, αλλά ούτε και νίκη». Εμεινε κόκκαλο ακόμα και ο Μπουμπούκος. Οταν συνήλθε και τη ρώτησε «τι είναι;», ατάραχη η αντιπρόεδρος της Βουλής και πρώην υπουργός απάντησε: «Είναι μια αριθμητική υπεροχή της ΝΔ» (!), την οποία μας σύστησε να τη μελετήσουμε σε συνδυασμό με τις εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις λαϊκές γειτονιές!
Ποιο «ντιμπέι»;
Πριν το μέγαρο Μαξίμου ή ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ κάνουν κάποια σχετική ανακοίνωση, βγήκε ο Νίκος Παππάς (μόνιμα με το σύνδρομο του εκπεσόντος μεγαλοστελέχους που κανένας δε ζητά τη γνώμη του, όμως αυτός τη λέει, έχοντας πρόσβαση σε μηχανισμούς των ΜΜΕ, λόγω υπουργικού χαρτοφυλακίου) και ζήτησε ντιμπέιτ Τσίπρα-Μητσοτάκη, ώστε ο λαός «να γνωρίσει σε λεπτομέρεια το τι ακριβώς διακυβεύεται». «Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ανοικτός σε οποιοδήποτε μοντέλο δέχεται ο κ. Μητσοτάκης να συζητήσει», δήλωσε, αναφερόμενος στη δήλωση Μητσοτάκη (πριν από τις ευρωεκλογές) ότι θα δεχτεί «και δέκα ντιμπέιτ».
Φαντάζεται κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να στριμώξουν τον Μητσοτάκη με πρόταση για προσωπικό ντιμπέιτ με τον Τσίπρα, όταν το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιούσαν πριν από τις ευρωεκλογές και έφαγαν εννιάμισι μονάδες διαφορά στ' αυτιά; Τέτοιο ντιμπέιτ ζητά συνήθως αυτός που χάνει. Αυτός που κερδίζει δεν είναι χαζός να πάει σε μια διαδικασία από την οποία μπορεί να βγει χαμένος (ιδιαίτερα όταν ο αντίπαλός του υπερτερεί σε επικοινωνιακότητα). Ο Μητσοτάκης δε θα έχει αντίρρηση για ντιμπέιτ, αλλά με όλους τους αρχηγούς μαζί, ώστε οι εντυπώσεις να μοιραστούν και στο τέλος κανένας να μη θυμάται τι είπε ο καθένας.
Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο
Κηδεία θύμιζε η προσέλευση υπουργών, βουλευτών, κεντροεπίτροπων και λοιπών συριζοστελεχών στο πολυτελές ξενοδοχείο που συνεδρίασαν την περασμένη Δευτέρα. Ακόμα κι εκείνοι που είχαν λόγους να είναι χαρούμενοι, επειδή εκλέχτηκαν ευρωβουλευτές, προσπαθούσαν να κρύψουν τα χαμόγελα, για να μη φανούν εκτός κλίματος κηδείας. Υπήρχε, όμως, μια εξαίρεση. Η βουλευτίνα Εβρου Νατάσα Γκαρά γύριζε από πηγαδάκι σε πηγαδάκι και φώναζε «χαμόγελα θέλω». Περιττό να πούμε πώς την αντιμετώπιζαν σύντροφοι και συντρόφισσες. Αν ήταν σε κανονική κηδεία, μάλλον θα την πέταγαν έξω.