Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφερόμαστε στο περιβόητο Πληροφοριακό Σύστημα Εργάνη. Η Εργάνη, ως (υποτιθέμενο) πληροφοριακό σύστημα καταγραφής της απασχόλησης, ξεκίνησε την 1η Μάρτη του 2013. Κάθε μήνα δημοσιεύει στοιχεία για την απασχόληση, στα οποία καταγράφει μόνο προσλήψεις, απολύσεις και «οικειοθελείς» αποχωρήσεις, ενώ εκδίδει και ένα ετήσιο δελτίο, στο οποίο αναφέρει μόνο το σύνολο των πλήρως και των μερικώς απασχολούμενων.
Στις 19 Δεκέμβρη του 2017, δημοσιοποιήθηκε το Ειδικό Τεύχος του Πληροφοριακού Συστήματος Εργάνη, σύμφωνα με το οποίο, η απασχόληση αυξήθηκε το 2017, σε σχέση με το 2016, κατά 121.993 εργαζόμενους πλήρους και μερικής απασχόλησης. Στις 15 Γενάρη, δημοσιοποιήθηκε το τεύχος της Εργάνης για τον Δεκέμβρη του 2017. Σύμφωνα μ’ αυτό, η απασχόληση το 2017 αυξήθηκε κατά 143.535 εργαζόμενους. Γιατί αυτή η διαφορά; Η απάντηση είναι απλή: η υπουργός Εργασίας Αχτσιόγλου θέλει να εμφανίσει την απασχόληση το 2017 σημαντικά αυξημένη σε σχέση με το 2016.
Ομως η Αχτσιόγλου δεν περιορίστηκε μόνο στην «επεξεργασία» της αύξησης της απασχόλησης ώστε να δείχνει μεγαλύτερη απ’ αυτή που εμφάνισε το 2016. Ισχυρίζεται ότι η δήθεν αύξηση των απασχολούμενων το 2017 κατά 143.535 άτομα (πλήρους και μερικής απασχόλησης) είναι η μεγαλύτερη από το 2001. Είναι μια κατασκευή που θέλει να υπερασπίσει το success story των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα μπήκε σε τροχιά ανάπτυξης λόγω της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής.
Στο Δελτίο Τύπου η Αχτσιόγλου κάνει μια αλχημεία. Ενώ στον Πίνακα ΙΙ της Εργάνης Δεκεμβρίου 2017 υπάρχουν στοιχεία για το «ισοζύγιο ροών» Γενάρη-Δεκέμβρη για μια ολόκληρη περίοδο, μέχρι και το 2017, το Δελτίο Τύπου αναφέρεται μόνο στο 2017. Οπως, όμως, μπορείτε να δείτε στον Πίνακα (δεν είναι δικός μας, της Εργάνης είναι) από το 2013 (δηλαδή επί Σαμαροβενιζέλων) εμφανίζονται θετικά «ισοζύγια ροών απασχόλησης». 133.484 το 2013, 99.122 το 2014, 99.700 το 2015, 136.260 το 2016. Η δήθεν αύξηση του 2017 δεν είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τις δήθεν αυξήσεις των προηγούμενων χρόνων και ιδιαίτερα μ’ αυτές του 2013 και του 2016.
Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί για τη δήθεν αύξηση της απασχόλησης το 2017, η οποία δήθεν «σηματοδοτεί στροφή στην απασχόληση»;
Από τα -έτσι κι αλλιώς αναξιόπιστα- στοιχεία της Εργάνης διαπιστώνουμε ότι η παρουσιασθείσα αύξηση της απασχόλησης κατά 133.488 εργαζόμενους το 2013 (με κυβέρνηση ΣαμαροΒενιζέλων) δεν αποτέλεσε στροφή στην αύξηση της απασχόλησης, που θα φαινόταν τα επόμενα χρόνια (2014 και 2015). Ετσι, οι Σαμαροβενιζέλοι δεν μπόρεσαν να στήσουν πανηγύρια σαν αυτό της Αχτσιόγλου.
Ξαναδημοσιεύοντας τους πίνακες της προηγούμενης εβδομάδας, που συγκρίνουν τις «μαϊμου-διές» της Εργάνης με τα ακριβή και σωστά επεξεργασμένα στοιχεία της Διεύθυνσης Αναλογιστικών Μελετών και Στατιστικής του ΙΚΑ (τώρα Διεύθυνση Μελετών του ΕΦΚΑ), υπενθυμίζουμε τα βασικά συμπεράσματα:
– Ο συνολικός αριθμός απασχολούμενων (με μερική και πλήρη απασχόληση) που εμφανίζει η Εργάνη είναι σημαντικά μικρότερος από τον πραγματικό αριθμό απασχολούμενων, όπως καταγράφονται βάσει των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων των καπιταλιστών εργοδοτών.
– Ο αριθμός των εργαζόμενων που δηλώνονται ως μερικώς απασχολούμενοι είναι εμφανώς σμικρυμμένος στα δελτία της Εργάνης.
Πρέπει να σημειώσουμε, ακόμα, ότι οι αυξήσεις τόσο στην πλήρη όσο και στη μερική απασχόληση είναι απόρροια και των επιδοτούμενων θέσεων εργασίας και προγραμμάτων κατάρτισης. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι καπιταλιστές συνηθίζουν να εμφανίζουν στις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις ως εργαζόμενους με μερική απασχόληση, εργαζόμενους που ξεπερνούν και το πλήρες ωράριο, προκειμένου να καταβάλλουν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές.
Μέχρι το τέλος του 2014 ο εμπνευστής της Εργάνης Ι. Βρούτσης τη χρησιμοποιούσε προπαγανδιστικά για να «κάνει παιχνίδι» με τη δήθεν στροφή στην ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης. Απέφευγε τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του Συστήματος επεξεργασίας των ΑΠΔ και, φυσικά, δεν αύξησε τον αριθμό των εργαζόμενων στη Διεύθυνση Αναλογιστικών Μελετών και Στατιστικής που επεξεργαζόταν τις ΑΠΔ. Οι υπουργοί Εργασίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εφαρμόζουν κατά γράμμα την τακτική του Βρούτση, την οποία τότε κατήγγειλαν με δριμύτητα. Οι ανάγκες της αναπτυξιολογικής προπαγάνδας παραμένουν ίδιες.
