Ακόμα και η μέρα ήταν συμβολική και μάλλον δεν τους προέκυψε τυχαία: μπορούσαν να αφήσουν την Πρωτομαγιά, όμως τη διάλεξαν για να ολοκληρώσουν τη δουλειά με τη ρύθμιση των τελευταίων λεπτομερειών του τέταρτου Μνημόνιου. Ετσι, αφού εργάστηκαν όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα της Πρωτομαγιάς, βγήκε τα χαράματα της επομένης ο Τσακαλώτος και με τα γνωστά ελληνικά του ανακοίνωσε ότι «υπάρχει άσπρος καπνός για την τεχνική συμφωνία σε όλα τα θέματα».
Τα κείμενα που υπέγραψαν δεν τα έδωσαν στη δημοσιότητα. Μέχρι να καταθέσουν τα νομοσχέδια, πρέπει να έχουν το μονοπώλιο της προπαγάνδας, κάνοντας το μαύρο άσπρο. Υποβαθμίζοντας την εφιαλτική όψη του νέου Μνημόνιου και αναβαθμίζοντας κάποια ασήμαντα και ανούσια μέτρα-φερετζέ. Και κρύβοντας σοβαρές επιμέρους πλευρές. Για να μπορούν να λένε ότι «η τελική συμφωνία είναι μια ισορροπημένη και βιώσιμη συμφωνία» (Τζανακόπουλος). Γι' αυτό κι εμείς θα μείνουμε στις βασικές πλευρές, περιμένοντας κάποια στιγμή να δοθεί στη δημοσιότητα το νέο Μνημόνιο, για να δούμε όχι μόνο τα μέτρα που θα νομοθετηθούν (αυτά θα τα δούμε και από τα νομοσχέδια), αλλά το γενικότερο πλαίσιο που διαμορφώνεται.
Τέταρτο Μνημόνιο
Σύμφωνα με τον Τζανακόπουλο, όσοι μιλούν για νέο Μνημόνιο δεν ξέρουν τι σημαίνει Μνημόνιο. «Το Μνημόνιο είναι οι προϋποθέσεις πολιτικής, που συνοδεύουν μια δανειακή σύμβαση», ενώ «αυτό που συζητάμε αυτή τη στιγμή είναι ο τρόπος με τον οποίο θα επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2019, έτσι ώστε το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα»! Νομίζουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους.
Αυτό που υπέγραψαν είναι ο καθορισμός συγκεκριμένων μέτρων πολιτικής για μια περίοδο μετά το 2018 (η διάρκειά της θα καθοριστεί στο Eurogroup, όπως δήλωσε ο Τσακαλώτος και προειδοποίησε ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε), με προνομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων για τα δύο πρώτα χρόνια αυτής της περιόδου (2019 και 2020) και μηχανισμό ελέγχου για τη συνεπή εφαρμογή αυτών των μέτρων. Η μόνη διαφορά από τα Μνημόνια που γνωρίσαμε μέχρι τώρα είναι ότι το τέταρτο δε συνοδεύεται από δανειακή σύμβαση, επειδή ευελπιστούν ότι το ελληνικό κράτος θα μπορεί από το 2018 να δανείζεται από τις χρηματαγορές του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου. Παρά ταύτα, οι ιμπεριαλιστές δανειστές συνεχίζουν την επιτροπεία και την επιβολή μέτρων, και μάλιστα με τον εξευτελιστικό για την ελληνική κυβέρνηση τρόπο της προνομοθέτησης μέτρων για τα επόμενα χρόνια.
Πολλοί έχουν βαρεθεί να υπενθυμίζουν τα ψέματα που κατά καιρούς λένε οι συριζαίοι και μετά τα κάνουν «γαργάρα», εμείς όμως θα επιμείνουμε, γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να πάθουμε μιθριδατισμό.
Μόλις στις 25 του περασμένου Γενάρη, όταν η διαπραγμάτευση είχε «ωριμάσει», ο Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στην ΕφΣυν και ρωτήθηκε: «Τελικώς συζητάτε ή όχι τη μείωση του αφορολόγητου, την προσαρμογή προς τα κάτω των συντάξεων και των μισθών, όπως ζητά το ΔΝΤ;». Απάντησε:
«Εχουμε δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ επί πλέον μέτρα από όσα προβλέπει η συμφωνία και, πολύ περισσότερο, για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος. Και επιτρέψτε μου να σας πω: Το αίτημα νομοθέτησης επιπλέον μέτρων και, μάλιστα, υπό αίρεση, δεν είναι μόνο ξένο προς το ελληνικό Σύνταγμα. Είναι ξένο και προς τους κανόνες της δημοκρατίας, είναι ξένο προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Σε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή δημοκρατία, αυτό δεν επιτρέπεται ούτε καν να το ζητάει κανείς. Και αυτό δεν είναι θέμα μιας κυβέρνησης, είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού ενός λαού και μιας χώρας».
Περιττεύει να θυμίσουμε ότι συμφώνησαν να νομοθετήσουν μέτρα για το 2019 και το 2020. Και μάλιστα μέτρα καθαρά αντιλαϊκά (πετσόκομμα συντάξεων, μείωση αφορολόγητου). Αυτά δεν είναι υπό αίρεση. Υπό αίρεση είναι μόνο τα περιβόητα αντίμετρα-φερετζές («θετικά μέτρα» αποφάσισε να τα αποκαλεί το γκεμπελίστικο επιτελείο του Μαξίμου): αν δεν πιαστεί το «πρωτογενές πλεόνασμα» ύψους 3,5% του ΑΕΠ (μένει να δούμε αν ο όρος είναι 3,5% ή 3,7%, όπως έλεγε το προσχέδιο Μνημόνιου που κατέθεσε το ΔΝΤ), αυτά τα μέτρα δε θα εφαρμοστούν. Σ' αυτό έγκειται η αιρεσιμότητά τους, την οποία θα την ψηφίσουν με χειροκροτήματα.
Επιβάλλεται ακόμα να θυμίσουμε αυτά που έλεγε ο Τσακαλώτος για τις συντάξεις. Οχι μόνο τώρα, αλλά από τον Ιούλη του 2015, όταν αντικατέστησε τον Μπαρουφάκη. Ελεγε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο περικοπής των συντάξεων, γιατί αυτές οι συντάξεις συντηρούν ολόκληρες οικογένειες που έχουν άνεργα μέλη, εξασφαλίζουν τις σπουδές παιδιών κτλ. Τώρα, ετοιμάζονται να νομοθετήσουν μέτρα που θα πλήξουν διπλά τους συνταξιούχους. Και με το άμεσο πετσόκομμα των συντάξεων το 2019 και με το έμμεσο (με την τεράστια μείωση του αφορολόγητου) το 2020. Ετσι, ο Τσακαλώτος, ο άτυπος ηγέτης της… αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να δικαιώσει τον ακροδεξιό Δ. Καμμένο και την περιβόητη θεωρία του για το κόψιμο της σύνταξης του παππού, που χρησιμοποιείται για να κοπροσκυλιάζει με τάβλι και φραπέ ο εγγονός.
Δε θα θυμίσουμε, βέβαια, αυτά που έλεγε ο Τσακαλώτος, ότι θα παραιτηθεί άμα το αφορολόγητο πέσει κάτω από τα 9.100 ευρώ. Ψήφισε τη μείωση στα 8.636 ευρώ το 2016 και στα 5.682 το 2020. Κι ούτε που του πέρασε από το μυαλό να παραιτηθεί… Και βέβαια, τώρα δεν τολμά να επαναλάβει αυτά που έλεγε πέρυσι, ότι έκανε… πιο δίκαιο το αφορολόγητο, επειδή το συνέδεσε με τον αριθμό των ανήλικων παιδιών του φορολογούμενου. Το ίδιο ψέμα δεύτερη φορά και όταν πετσοκόβεις κυριολεκτικά το αφορολόγητο, δεν είναι σώφρων πράξη. Κι ο Τσακαλώτος ξέρει να φυλάγεται.
Τέλος, πρέπει να θυμίσουμε αυτά που έλεγε ο Κατρούγκαλος όταν ψήφιζε το αντιασφαλιστικό έκτρωμά του. Διαβεβαίωνε πως όχι μόνο δε θα μειωθεί καμία σύνταξη, αλλά αντίθετα από το 2019 θ' αρχίσουν να αυξάνονται. Οσο για τις «προσωπικές διαφορές», έλεγε πως αυτές αφορούν ελάχιστες περιπτώσεις συντάξεων και θα είναι ασήμαντου ύψους. Τώρα, συμφώνησαν να κόψουν τις συντάξεις, ξεκινώντας από τις «προσωπικές διαφορές», ώστε να εξασφαλίσουν ένα ποσό τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ.
Ψέμα στο ψέμα
«Εγιναν και θετικά πράγματα στο επίπεδο του ότι δεν μας ζήτησαν επιπλέον μέτρα για το 2018» δήλωσε ο Τσακαλώτος. Η συμφωνία, όμως, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου μισού δισ. ευρώ για το 2018 (450 εκατ. ευρώ για την ακρίβεια). Το επίδομα θέρμανσης θα κοπεί στο μισό (θα βγάλουν 58 εκατ. ευρώ), μια σειρά επιδόματα που είχαν απομείνει θα καταργηθούν (θα βγάλουν 10 εκατ.), θα καταργηθεί η έκπτωση των ιατρικών δαπανών από το φορολογητέο εισόδημα (121 εκατ.), θα καταργηθεί η έκπτωση 1,5% στον υπολογισμό της παρακράτησης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (68 εκατ.), ενώ θα εξοικονομηθούν άλλα 188 εκατ. ευρώ από τον ΕΟΠΥΥ.
Κι ενώ βάζουν για πολλοστή φορά χέρι στην ήδη εξαθλιωμένη ασφάλιση υγείας, ο γκεμπελίστικος μηχανισμός τους εκδίδει non paper που λένε ότι επεκτείνεται σε όλο τον πληθυσμό η έκπτωση στη συμμετοχή στα φάρμακα, ανάλογα με τα εισοδήματά του.
Χτύπημα στην εργατική τάξη
Τα νέα μέτρα που θα προνομοθετηθούν για το 2019 και το 2020 έχουν καθαρά ταξική στόχευση. Σκληρό ταξικό χαρακτήρα, αφού θα πλήξουν κυρίως την εργατική τάξη (εν ενεργεία και συνταξιούχους εργάτες).
Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα γίνει το νέο πετσόκομμα των συντάξεων, ούτε δίνουμε βάση σε διάφορα ασαφή και εν πολλοίς ακατανόητα που λέει η Αχτσιόγλου. Οταν δούμε τη νομοθετική ρύθμιση θα ξέρουμε ακριβώς. Ομως, 1,8 δισ. ευρώ δε βγαίνει μόνο από τις υψηλότερες συντάξεις (οι οποίες, άλλωστε δεν είναι πια και τόσο υψηλές, μετά από τις απανωτές μνημονιακές περικοπές). Θα χτυπηθούν όλες οι συντάξεις. Η Αχτσιόγλου, μάλιστα, είπε ότι θα πετσοκοπούν και οι επικουρικές, τις οποίες η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υποτίθεται ότι θα προστάτευε (όπως και τις «προσωπικές διαφορές», άλλωστε). Ετσι, η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος», την οποία οι Τσιπροκαμμένοι υποτίθεται ότι απέρριψαν, επιστρέφει από το παράθυρο, οδηγώντας στην εξαέρωση των επικουρικών συντάξεων. Γιατί το πετσόκομμα δεν πρόκειται να σταματήσει στο 1,8 δισ. του 2019. Θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, γιατί ο ΕΦΚΑ -όπως έχουμε αποδείξει με αδιάσειστα στοιχεία- είναι από γεννησιμιού του ένα χρεοκοπημένο υπερταμείο, που μόνο με συνεχή πετσοκόμματα συντάξεων θα μπορέσει να επιβιώσει (όσο επιβιώσει).
Το ότι ο ΕΦΚΑ είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος επιβεβαιώνεται και από τη φιλολογία περί αύξησης της βάσης των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθεροεπαγγελματιών και εμπόρων (ασφαλισμένοι στα πρώην ΕΤΑΑ και ΟΑΕΕ), ώστε να μπορέσουν να πάρουν περισσότερα λεφτά απ' όσους έχουν ακόμα να πληρώσουν.
Εξίσου σκληρά ταξικό είναι και το πετσόκομμα του αφορολόγητου, που θα κυμαίνεται μεταξύ 5.682 και 6.591 ευρώ (ανάλογα με τα παιδιά), έναντι των 8.636 – 9.545, που ισχύει σήμερα, μετά το πετσόκομμα της πρώτης αξιολόγησης (2016). Μιλάμε για μείωση σχεδόν τριών χιλιάδων ευρώ, που συνεπάγεται φορολογική επιβάρυνση 650 ευρώ (αν ο πρώτος φορολογικός συντελεστής παραμείνει στο 22%) ή 591 ευρώ (αν ο πρώτος φορολογικός συντελεστής μειωθεί στο 20%, όπως θρυλείται). Αυτά τα λεφτά θα τ' αρπάξουν από πάρα πολλούς χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους και χαμηλοσυνταξιούχους, κάνοντας το σύστημα της άμεσης φορολογίας ακόμα πιο ταξικό απ' όσο είναι.
Για «τυράκι» πετάνε τη μείωση της «έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης», που υποτίθεται ότι ήταν προσωρινή, όμως της έχουν δώσει δύο παρατάσεις μέχρι τώρα (μία οι Σαμαροβενιζέλοι και μία οι Τσιπροκαμμένοι). Για την πλειοψηφία των χαμηλοσυνταξιούχων και χαμηλά αμειβόμενων εργαζόμενων, όμως, αυτό είναι αδιάφορο, γιατί ήδη δεν υπήρχε γι' αυτούς «εισφορά αλληλεγγύης» (ξεκινούσε από τα 12.000 ευρώ και πάνω).
Δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να φανεί η σκληρά ταξική επιδρομή στα χαμηλά εισοδήματα. Ενας εργαζόμενος με μισθό 600 ευρώ καθαρά (8.400 ευρώ ετήσια), που ήταν αφορολόγητος και δεν πλήρωνε «εισφορά αλληλεγγύης», θα πληρώσει 598 ευρώ φόρο (ή 544 ευρώ, αν μειωθεί το πρώτο κλιμάκιο στο 20%). Ενας συνταξιούχος με συνολική σύνταξη 1.100 ευρώ το μήνα καθαρά (13.200 ετήσιο), πλήρωνε 1.004 ευρώ φόρο και 26 ευρώ «εισφορά αλληλεγγύης», σύνολο 1.030. Τώρα, θα πληρώνει 1.654 ευρώ φόρο και καθόλου «εισφορά αλληλεγγύης». Δηλαδή, θα πληρώνει 624 ευρώ φόρο παραπάνω. Θα πετσοκοπεί και η σύνταξή του, βέβαια, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι λίγο μικρότερη φορολογική επιβάρυνση συν το πετσόκομμα της σύνταξης.
Το συμπέρασμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων και συνταξιούχων θα χάσει τουλάχιστον ένα μισθό ή μία σύνταξη από το πετσόκομμα του αφορολόγητου, ενώ οι συνταξιούχοι θα χάσουν τουλάχιστον μισή σύνταξη ακόμα από το πετσόκομμα των συντάξεων. Αυτά σε γενικές γραμμές, γιατί ακόμα δεν ξέρουμε τις λεπτομέρειες για το πετσόκομμα των συντάξεων.
Ταξικά και τα «αντίμετρα»
Το Μαξίμου έβγαλε non paper για να διαφημίσει τα «θετικά μέτρα». Ακόμα και αυτά, όμως, πέρα από τον φιλανθρωπικό και δημαγωγικό χαρακτήρα που έχουν τα περισσότερα, έχουν έντονη την ταξική σφραγίδα, καθώς όταν ποσοτικοποιηθούν θα αποδειχτεί ότι το μεγαλύτερο μέρος τους είναι υπέρ του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι στο μακροσκελέστατο non paper του Μαξίμου δεν υπάρχει ποσοτικοποίηση, ενώ ο Τζανακόπουλος πέταξε απλώς κάποια νούμερα, χωρίς τεκμηρίωση.
Το πακέτο των «αντιμέτρων» του 2019 (τα οποία -επαναλαμβάνουμε- είναι υπό αίρεση) αφορά κυρίως μέτρα φιλανθρωπικού χαρακτήρα, σαν αυτά που ήδη λειτουργούν, προκειμένου να υπάρχει μια στοιχειώδης πρόνοια για τα φαινόμενα της απόλυτης εξαθλίωσης: επιδότηση ενοικίου, «ενίσχυση του επιδόματος του πρώτου και του δεύτερου παιδιού» (με εισοδηματικά κριτήρια, φυσικά), επέκταση του προγράμματος σχολικών γευμάτων σε δημοτικά και γυμνάσια, επέκταση του προγράμματος των βρεφονηπιακών σταθμών, επέκταση της μείωσης στη συμμετοχή στα φάρμακα.
Δε χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πως αρπάζουν ένα σκασμό λεφτά από εργαζόμενους και συνταξιούχους και ως αντίδοτο προσφέρουν φιλανθρωπικά προγράμματα. Προβλέπουν την επέκταση και το βάθεμα της εξαθλίωσης (λογικό επακόλουθο της διατήρησης ολόκληρης της μνημονιακής πολιτικής, στην οποία θα προστεθούν τα νέα μέτρα) και γι' αυτό προβλέπουν μια (υπό αίρεση) οριακή επέκταση των φιλανθρωπικού χαρακτήρα μέτρων. Αν υπήρχε ενίσχυση -οριακή έστω- του εισοδήματος εργαζόμενων και συνταξιούχων, δε θα προέκυπτε η ανάγκη για οριακή και υπό αίρεση ενίσχυση των φιλανθρωπικών προγραμμάτων. Τέτοια προγράμματα χρειάζονται μόνο κοινωνίες που βυθίζονται στην εξαθλίωση. Και βέβαια, δεν πρέπει να παραλείψουμε να σημειώσουμε ότι απ' αυτά τα προγράμματα σιτίζεται ένας ολόκληρος εσμός ΜΚΟ, τις οποίες δε διαχειρίζονται μόνο «μαγαζιά» όπως η Εκκλησία, αλλά και άνθρωποι του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, που χρόνια ειδικεύονται σ' αυτό. Χώρια οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις που κάνουν τζίρο με τέτοιες δουλειές. Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που θα έβγαζαν τη χώρα από τα Μνημόνια, θα αποκαθιστούσαν μισθούς και συντάξεις και θα έφερναν την ανάπτυξη, τέσσερα χρόνια μετά την άνοδό τους στην εξουσία, διατηρούν αλώβητη την προηγούμενη μνημονιακή πολιτική, τη βαθαίνουν με απανωτά πακέτα νέων αντιλαϊκών μέτρων και προσφέρουν ως αντίδοτο («να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι να γειάνει») φιλανθρωπικά μέτρα υποπολλαπλάσια απ' αυτά που υπόσχονταν με το περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» (2014).
Εκτός από τα φιλανθρωπικού χαρακτήρα μέτρα, το «πακέτο αντιμέτρων» του 2019, όπως το παρουσίασε ο Τζανακόπουλος, αναφέρει και τα εξής: «Προβλέπεται, επίσης, ένα αναπτυξιακό πακέτο ύψους 250 εκατομμυρίων, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ ταυτόχρονα ένα αντίστοιχο πακέτο 250 εκατ. ευρώ, θα κατευθυνθεί για την ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων». Τα πρώτα 250 εκατομμύρια θα πάνε κατευθείαν στις τσέπες των καπιταλιστών, με τη μορφή επιδότησης μισθού ή επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών, προκειμένου να προσλάβουν εργαζόμενους. Φυσικά, ξέρουμε τι συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις: διώχνουν παλιούς εργαζόμενους και προσλαμβάνουν νέους, τσεπώνοντας την επιδότηση. Ούτε ελεγκτικός μηχανισμός υπάρχει, ούτε κανένας έχει τη διάθεση να τους ελέγξει. Τα υπόλοιπα 250 εκατομμύρια, που θα διοχετευθούν στο ΠΔΕ, είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών που έχουν οι υποδομές του ελληνικού κράτους (παρατημένες εντελώς εδώ και μια επταετία). Και βέβαια, η μερίδα του λέοντος θα πάει στους γνωστούς… εθνικούς ευεργέτες, τους εργολάβους, αφού το κράτος δεν κάνει προσλήψεις εργατών και έχει διαλύσει τους όποιους μηχανισμούς διέθετε κάποτε.
Το 2020 τα «αντίμετρα» είναι φορολογικά, με πρώτο-πρώτο τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 29% στο 26%. Προβλέπεται ακόμα η μείωση του πρώτου φορολογικού συντελεστή για τα φυσικά πρόσωπα από το 22% στο 20%, που σχολιάσαμε παραπάνω ότι είναι κάλπικη, αφού ταυτόχρονα μειώνεται και το αφορολόγητο, οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση και όχι μικρότερη.
Το ίδιο ισχύει και για τη μείωση της «εισφοράς αλληλεγγύης», που πλέον θα ισχύει για ετήσια εισοδήματα πάνω από 30.000 ευρώ. Για την πλειοψηφία των εργατών και των χαμηλοσυνταξιούχων η «εισφορά αλληλεγγύης» είχε καταργηθεί (για εισοδήματα μέχρι 12.000 ευρώ), ενώ ακόμα και για ετήσια εισοδήματα μέχρι 20.000 ευρώ (η «εισφορά αλληλεγγύης» για εισοδήματα μεταξύ 12.000 και 20.000 ευρώ ήταν 2,2%) ο μηδενισμός της «εισφοράς αλληλεγγύης» δεν αντισταθμίζει το χαράτσι από τη μείωση του αφορολόγητου. Για παράδειγμα, φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ πλήρωνε φόρο 2.500 ευρώ και «εισφορά αλληλεγγύης» 176 ευρώ, σύνολο 2.676 ευρώ. Με το πετσόκομμα του αφορολόγητου, με φορολογικό συντελεστή 20% και χωρίς «εισφορά αλληλεγγύης», θα πληρώνει φόρο 2.864 ευρώ. Δηλαδή, 188 ευρώ παραπάνω.
Αν προχωρήσουμε λίγο τη σκέψη μας, θα δούμε ότι στη φοροεπιδρομή δεν υπάρχει κάποια αναδιανομή υπέρ των χαμηλών εισοδημάτων και σε βάρος των μεσαίων. Η αναδιανομή είναι σε βάρος των χαμηλών εισοδημάτων, για τα οποία το σύστημα της άμεσης φορολογίας γίνεται πιο σκληρό. Αυτή είναι, άλλωστε, εξ ορισμού, η στόχευση της μείωσης του αφορολόγητου. Κι αυτή η αναδιανομή γίνεται πιο προκλητική, αν σκεφτούμε ότι την ίδια στιγμή που μειώνουν το αφορολόγητο, βάζοντας νέο χαράτσι στη φτωχολογιά, μειώνουν το συντελεστή φορολόγησης των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Aν πάρουμε ως παράδειγμα φορολογούμενο με ετήσιο καθαρό εισόδημα 40.000 ευρώ (π.χ. το εισόδημα ενός καπιταλιστή από «επιχειρηματική αμοιβή», δηλαδή από το διοικητικό του ρόλο στην επιχείρηση), θα δούμε ότι με το ισχύον σύστημα αυτός θα πλήρωνε φόρο και «εισφορά αλληλεγγύης» 10.426 ευρώ, ενώ με το νέο σύστημα θα πληρώσει συνολικά 9.964 ευρώ. Δηλαδή, θα πληρώσει συνολικά λιγότερο φόρο κατά 462 ευρώ, την ίδια ώρα που ο χαμηλοσυνταξιούχος θα χάσει έξι κατοστάρικα. Αυτό που διαφημίζουν ως «φορολογική δικαιοσύνη» δεν είναι παρά η μετατροπή ενός ταξικά στυγνού φορολογικού συστήματος σε ακόμα πιο στυγνό.
Τέλος, η ιστορία με τον ΕΝΦΙΑ είναι σκέτη κοροϊδία. Ούτε «τυράκι» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η υπό αίρεση (αν πιαστεί το εξοντωτικό «πρωτογενές πλεόνασμα») μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 200 εκατ. ευρώ το 2020. Οταν το σύνολο του ΕΝΦΙΑ είναι 3,3 δισ. ευρώ, τα 200 εκατ. είναι το 6%. Πετσοκόβουν το αφορολόγητο κατά 34%, πετσοκόβουν και τις συντάξεις και υπόσχονται (γιατί υπό αίρεση είναι και αυτό) πως θα μειώσουν κατά 6% το συνολικό χαράτσι του ΕΝΦΙΑ.
Μεσαίωνας
Το πακέτο με τα εργασιακά θα το δούμε όταν κατατεθεί στη Βουλή και όταν δημοσιευτεί το τέταρτο Μνημόνιο (έστω και στα αγγλικά), όμως ακόμα και απ' αυτά που υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα φαίνεται καθαρά ότι ο εργασιακός μεσαίωνας, που διαμορφώθηκε και σε θεσμικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, παραμένει άθιχτος. Δεν είναι τυχαίο ότι η προπαγάνδα προσανατολίζεται κυρίως στο τι «σώσαμε», δηλαδή στη λογική του «μικρότερου κακού». Οι ομαδικές απολύσεις, πάντως, δε θα έχουν ούτε την τυπική προέγκριση του υπουργού Εργασίας. Απλώς θα ανακοινώνονται. Οσο για τις συλλογικές συμβάσεις, θυμίζουμε αυτό που είχε πει ο Τσακαλώτος στη Βαλέτα, όταν έκλεισαν τη συμφωνία: «Θα αρχίσουν οι συλλογικές συμβάσεις να επιστρέφουν σε κάτι που προσεγγίζει την κανονικότητα τον Σεπτέμβριο του 2018».
Και βέβαια, έχουμε το άνοιγμα των καταστημάτων 30 Κυριακές τον χρόνο (χωρίς όριο στα τετραγωνικά, για να μη μείνει αμφιβολία ότι αυτό υπήρξε απαίτηση των μεγαλοκαπιταλιστών του λιανικού εμπόριου). «Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα συμβιβασμό, ο οποίος είναι αναγκαίος στο βαθμό που η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα προσαρμογής και εξαρτάται από τη χρηματοδότηση, εν πάση περιπτώσει, του επίσημου τομέα. Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά το μηχανισμό, την τεχνολογία αυτών των προγραμμάτων και θεωρώ ότι, με δεδομένες τις συνθήκες, πετύχαμε το καλύτερο δυνατό» δήλωσε με θράσος χιλίων χιμπατζήδων ο Τζανακόπουλος. Ο Παπαδημητρίου, πάντως, με αμερικάνικο κυνισμό, μας κάλεσε να το δούμε σαν «εκσυγχρονισμό της οικονομίας»!
Ολα στο σφυρί
Δύο non paper μοίρασε ο Σταθάκης για να δώσει «γραμμή» πώς να παρουσιαστεί το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Πρέπει να πουληθεί, λέει, το 40% των λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων. Δεν είδαμε, όμως, κανέναν πανηγυρισμό ότι «σώσαμε τα υδροηλεκτρικά». Γιατί άραγε;
Το «μυστικό» βρίσκεται στο «market test» (έρευνα αγοράς), που θα γίνει το φθινόπωρο, για να εκδηλωθεί το ενδιαφέρον των «επενδυτών». Αν δεν υπάρξει ενδιαφέρον, τότε θα βγουν στο σφυρί και τα υδροηλεκτρικά. «Τα μέτρα θα οριστικοποιηθούν και θα νομοθετηθούν μετά τη διεξαγωγή έρευνας αγοράς (market test) μέχρι το Νοέμβριο 2017» αναφέρει το πρώτο non paper του Σταθάκη. Και ο νοών νοείτω…
Οταν δούμε τα επίσημα κείμενα, θα δούμε και τις ΔΕΚΟ που μεταφέρονται στο Υπερταμείο Ξεπουλήματος. Κατά τον Τσακαλώτο, αυτό ανήκει στα «θετικά πράγματα που έγιναν». Οπως είπε όταν ανακοίνωσε ότι… υπάρχει άσπρος καπνός, «κερδίσαμε αρκετές επιχειρήσεις που ήταν στο ΤΑΙΠΕΔ πηγαίνουν στην ΕΔΗΣ (Υπερταμείο) που υπάρχει μια εντελώς διαφορετική λογική όπως τα αεροδρόμια».
Δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για το προφανές. Ο,τι περνάει στο Υπερταμείο τίθεται στη διάθεση των ιμπεριαλιστών δανειστών, που το ελέγχουν απόλυτα. Αυτοί θα καθορίσουν τι θα πουληθεί, πότε θα πουληθεί, ποιος θα το πάρει και σε τι τιμή. Ο Τσακαλώτος παρουσιάζει σαν κέρδος την υποθήκευση ολόκληρης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ελληνικού κράτους. Μιας περιουσίας που είτε ανήκει στον φυσικό πλούτο της χώρας είτε χτίστηκε με τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού.
Υπάρχουν και άλλες ρυθμίσεις στο τέταρτο Μνημόνιο. Θα τις δούμε όταν δούμε το επίσημο κείμενο. Υπάρχουν αλλαγές στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στο καθεστώς εργασίας των δημόσιων υπάλληλων και άλλα.
