♦ «Νέο» κεντρικό σύνθημα λανσάρισε το Ποτάμι στη Θεσσαλονίκη. «Ούτε με τους λαϊκιστές», δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ούτε με τους συντηρητικούς», δηλαδή με… – εδώ αρχίζουν οι απορίες. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν εννοεί τον Μητσοτάκη. Μπορεί να εννοεί ένα κομμάτι της ΝΔ (τους παλαιοδεξιούς και ακροδεξιούς, ας πούμε), αλλά μπορεί να εννοεί και ένα κομμάτι (το μεγαλύτερο) του ΠΑΣΟΚ. Ο Σταύρος το έχει πει: ο λαϊκισμός και ο συντηρητισμός διαπερνούν οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Το τρίτο συνθετικό του συνθήματος (αυτό που έχει κοπεί στη μέση στη φωτογραφία) είναι για γέλια: «Να απελευθερώσουμε την Ελλάδα που δημιουργεί». Το μόνο που μπορεί να απελευθερώσει ο Σταύρος είναι ο εαυτός του και καναδυό κολλητοί του. Να τους απελευθερώσει από τα… κεντροαριστερά δεσμά και μετά να πάρει την ταμπέλα «Το Ποτάμι» και να πάνε ως παρέα να φιλοξενηθούν στα ψηφοδέλτια του Κούλη. Ο Σταύρος θα διεκδικήσει μια εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας (χλομό το κόβουμε μ' αυτό το δημοσκοπικό 1,5%, που επιμένει σαν ανησυχητικά «δέκατα» σε κατάκοιτο ηλικιωμένο), ενώ οι άλλοι θα πρέπει να ριχτούν στη μάχη του σταυρού. Και ποιους θα έχουν αντιπάλους; Κάτι «λαϊκιστές» σαν τον Μάκαρο τον Γιακουμάτο και κάτι «συντηρητικούς» σαν την Κατερίνα Παπακώστα.
♦ Στα Πετράλωνα, στη διασταύρωση Τρώων και Κυκλώπων είναι γραμμένο το σύνθημα των antifa kallithea: «Οι μετανάστες είναι αδέρφια ταξικά, πρόσφυγες τους λένε μόνο τα αφεντικά». Πρόκειται για έναν… θανατηφόρο συνδυασμό άγνοιας και ιδεοληψίας. Τα αστικά ΜΜΕ να παρακολουθεί κάποιος αντιλαμβάνεται ότι «τ' αφεντικά» καταβάλλουν προσπάθεια για να χάσουν όσο γίνεται περισσότεροι την ιδιότητα του πρόσφυγα και να καταταγούν στην κατηγορία του μετανάστη, ο οποίος θεωρείται εξ ορισμού παράτυπος. Αντίθετα όσοι καταφθάνουν στα ελληνικά νησιά προσπαθούν ν' αποκτήσουν την ιδιότητα του πρόσφυγα, για να διεκδικήσουν τη χορήγηση ασύλου, την παραμονή στην Ελλάδα και τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στις ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί άμα χαρακτηριστούν μετανάστες, τότε μπαίνουν στη λίστα αναμονής για απέλαση. Και από πότε η λέξη «πρόσφυγας» χρωματίζεται ιδεολογικά, θεωρείται όρος ονειδιστικός, τον οποίο χρησιμοποιούν τ' αφεντικά; Ειλικρινά δε φανταζόμασταν ότι κάποτε θ' ακούγαμε ότι η λέξη πρόσφυγας, γνωστή παλαιόθεν, είναι λέξη ντροπής για κάποιον. Πολιτικοί πρόσφυγες χαρακτηρίζονταν οι μαχητές του ΔΣΕ και πριν απ' αυτούς οι μαχητές του Ισπανικού Εμφύλιου που διέφυγαν και έφεραν τιμητικά αυτόν τον τίτλο. Οι πόλεμοι παράγουν πρόσφυγες. Ανθρώπους που αναγκάζονται να εκπατριστούν για να γλιτώσουν τις ζωές τους ή επειδή στον τόπο τους καταστράφηκαν τα πάντα και δεν μπορούν πια να ζήσουν. Και δεν είναι ταξικά ομοιογενείς οι πρόσφυγες. Η πλειοψηφία τους ανήκει, φυσικά, στα πληβειακά στρώματα. Υπάρχουν όμως και σχετικά εύπορα στρώματα που περνούν στην προσφυγιά, σε αντίθεση με τη μετανάστευση, στην οποία καταφεύγουν μόνο φτωχοί. Κάποιοι καταφέρνουν να πάρουν κι ένα κομπόδεμα μαζί τους, που θα τους επιτρέψει ν' ανοίξουν μια δικιά τους δουλειά στο μέρος που θα στεριώσουν. Κάθε πρόσφυγας δικαιούται την αλληλεγγύη μας, όμως δεν είναι όλοι οι πρόσφυγες ταξικά αδέλφια (από προλεταριακή άποψη).