Χιλή 1973. Στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο Ντάνιελ, γερμανός νεαρός υποστηρικτής του Αλιέντε, συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στην Colonia Dignidad («Αποικία Αξιοπρέπεια»), όπου στεγάζεται μια παραθρησκευτική οργάνωση, ενώ παράλληλα από κάτω της υπάρχει στρατιωτική εγκατάσταση, όπου διεξάγονται ανακρίσεις και βασανιστήρια. Η Λέινα, κοπέλα του Ντάνιελ, αποφασίζει να γίνει μέλος της παραθρησκευτικής οργάνωσης προκειμένου να τον σώσει.
Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι ότι αναφέρεται σε αυτήν την τρόπον τινά αποικία, η οποία όντως υπήρχε για δεκαετίες στη Χιλή. Ο Πολ Σέιφερ, ο ηγέτης της αποικίας, σα να λέμε ο απεσταλμένος του θεού, υπήρξε συνεργάτης των ναζί και του Πινοσέτ. Στα σαράντα χρόνια λειτουργίας της αποικίας, μόνο τέσσερις ή πέντε κατάφεραν να ξαναβγούν έξω, ενώ η κάλυψη από ντόπιους και διεθνείς φορείς ήταν τεράστια. Ο Σέιφερ πέθανε στη φυλακή το 2010. Ανάμεσα σε πολλά άλλα κατηγορήθηκε και για σεξουαλική κακοποίηση χιλιάδων μικρών αγοριών.
Δυστυχώς, ο σκηνοθέτης επέλεξε ένα τόσο ισχυρό θέμα για να κάνει μια τόσο αδύναμη ταινία. Αντί να εστιάσει στη φρίκη της αποικίας (η οποία φυσικά υπονοείται και κάπως περιγράφεται στην ταινία), στήνει ένα θρίλερ απόδρασης, που μάλιστα δε στέκει κιόλας. Η ταινία έχει πολλές αδυναμίες, οι οποίες οφείλονται κυρίως στο σενάριο. Οσο κι αν προσπάθησαν οι ηθοποιοί, το τελικό αποτέλεσμα είναι αδιάφορο. Απόλυτα φυσική συνέπεια, όταν υιοθετεί κανείς πλήρως τις χολιγουντιανές φόρμες, σε θέματα που χρειάζονται άλλου τύπου αναλύσεις για να μεταδοθούν σωστά στο θεατή.
