![](/wp-content/uploads/2020/08/1085/content_afisa_flevaris_2016.jpg)
♦ Να μην γίνουμε οι γηροκόμοι του καπιταλισμού, αλλά οι νεκροθάφτες του! – Να πληρώνει το κεφάλαιο και το κράτος του για την ασφάλισή μας. Η εργατική τάξη έχει ήδη πληρώσει με την υπεραξία της, τη μαύρη εργασία και τις εισφορές της! – Ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς της εργατικής τάξης που οι καπιταλιστές καλλιεργούν! – Ενάντια στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην πεθάνουμε δουλεύοντας! – Ενάντια στους σχεδιασμούς της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης της εργασίας και των ιμπεριαλιστικών κέντρων! – Ταξική Ενότητα και Οργάνωση – Αντικαπιταλιστικός Αγώνας – [Εργάτριες-τες για την ταξική ανασυγκρότηση]
![](/wp-content/uploads/2020/08/1086/content_asfalistiko_afisa_3.jpg)
♦ Η κοινωνική ασφάλιση είναι το δικαίωμα της εργατικής τάξης να ζει με αξιοπρέπεια όταν πλέον δεν μπορεί να πουλήσει την εργατική της δύναμη. Είναι η απαίτησή της να πάρει πίσω ένα μέρος του πλούτου που της ληστεύουν είτε άμεσα -στην παραγωγική διαδικασία- είτε έμμεσα -μέσω του προϋπολογισμού- η αστική τάξη και το κράτος της. – Σε αυτή τη βάση, ο αγώνας για την υπεράσπισή της συμπυκνώνεται, εν όψει της επαπειλούμενης κατεδάφισής της, στο ταξικό αίτημα: – Πλήρης Κοινωνική Ασφάλιση για όλους και πλήρης χρηματοδότησή της από τους καπιταλιστές και το κράτος τους – Τακτικός στόχος ενός συνολικότερου πλαισίου πάλης για Ψωμί-Δουλειά-Ανεξαρτησία-Σοσιαλισμό σε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, την αστική τάξη και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. – Διαδήλωση ενάντια στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης – Μοναστηράκι, 5 Μαρτίου 12.00 [υπογραφή: Αστέρι και Σφυροδρέπανο]
Δύο διαφορετικές αφίσες με ταξικό περιεχόμενο, κολλημένες στην Αθήνα και στις γειτονιές της. Διευκρινίζουμε -εκ του περισσού- πως καμιά από τις δύο δεν έχει εκδοθεί από την «Κόντρα». Εκδόθηκαν και τοιχοκολλούνται από άλλες συλλογικότητες. Και βέβαια, είναι θετικό το γεγονός να γίνεται ζύμωση σε ταξική κατεύθυνση, ειδικά ενόψει της νέας αντιασφαλιστικής ανατροπής.
♦ Είναι λέρα όποιος ψάχνει για καριέρα (ανυπόγραφο στένσιλ σε διάδρομο της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ)
Νεανικός αβανγκαρντισμός, θα πει ενδεχομένως κάποιος. Δηλαδή, δεν πρέπει ένας μηχανικός να κοιτάξει να βρει μια δουλειά με βάση αυτό που έχει σπουδάσει; Πριν κάνετε αυτή τη σκέψη, σας ζητάμε να σκεφθείτε για δεύτερη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι το δίπολο «λέρα-καριέρα» αποτελεί σταθερό μότο του ριζοσπαστικού φοιτητικού λόγου εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό που καταγγέλλεται εδώ δεν είναι η αναζήτηση μιας δουλειάς ή έστω αυτού που ονομάζεται επαγγελματική αποκατάσταση (είδος σπάνιο για τους απόφοιτους των Πολυτεχνείων στις μέρες της κρίσης). Αυτό που καταγγέλλεται είναι ο καριερισμός που πάει παρέα με την αδιαφορία για τα κοινά, με το γλείψιμο των καθηγητάδων, με το ρουφιάνεμα, με την κυριαρχία του δόγματος «ο θάνατός σου η ζωή μου», με τον αντικοινωνικό ατομικισμό. Γι' αυτό και είναι λέρα όποιος ψάχνει για τέτοια καριέρα.