Το… «στρατόγκαβλο» σόου σχολιάστηκε κατά κόρον για τη γελοιότητά του. Και ήταν γελοίο. Ο Τσίπρας μπήκε με το κοστούμι του στο C-130, εκεί φόρεσε μπουφάν της αεροπορίας και στήθηκε να φωτογραφηθεί στο κόκπιτ του αεροπλάνου, αντιγράφοντας τον Τομ Κρουζ στο «Top gun». Μετά, κατέβηκε από το αεροπλάνο και βάδισε πάνω σε κόκκινο χαλί (!) επιθεωρώντας τα στρατά, με ξεκούμπωτο το μπουφάν σαν χιπστεράς που παριστάνει τον μαγκάκο. Στο τέλος, άλλαξε μπουφάν, φόρεσε ασορτί μ' αυτό του Καμμένου (εκπληκτική η εικόνα: στρατιωτικό μπουφάν παραλλαγής από πάνω, κρεμ λινό παντελόνι από κάτω!) και πήγε να παρακολουθήσει μια στρατιωτική άσκηση. Πέρα από το γελοίο του πράγματος, όμως, υπάρχει η ουσία. Υπάρχει το μήνυμα του αστού πρωθυπουργού που ταυτίζεται με τον πιο σκληρό πυρήνα του κράτους. Αυτό το μήνυμα θέλησε να περάσει ο Τσίπρας και ζήτησε να του οργανώσουν το καραγκιοζιλίκι.
ΥΓ. Κάποιο απωθημένο με τα αυτοκινούμενα μέσα πρέπει να έχει αυτό το παιδί. Το καλοκαίρι φωτογραφίστηκε να οδηγεί το σκάφος του φίλου του καπιταλιστή που παραχώρησε τη βίλα του στο Σούνιο για να παραθερίσει η οικογένεια Τσίπρα. Τώρα φωτογραφίστηκε να πιλοτάρει (ντεμέκ) το C-130.
Για Βατόμουρο
Αν στον αντίποδα του Νόμπελ υπήρχε το Βατόμουρο Μαθηματικών, θα έπρεπε να απονεμηθεί στον υπουργό Οικονομίας Γ. Σταθάκη, τον μεγαλοαστό με το σαρδόνιο χαμόγελο και το μπλαζέ ύφος, που παριστάνει τον μεγάλο οικονομολόγο. Θαυμάστε τον: «Προβλέπεται 2,5% ύφεση φέτος, 1% του χρόνου, το οποίο σημαίνει ότι η οικονομία γυρίζει σε ανάπτυξη κάποια στιγμή το 2016, αφού μειώνεται η ύφεση, απλά μαθηματικά είναι»!
Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο, όπως έλεγε ο πονηρός μπακάλης του παραδοσιακού ανέκδοτου. Μόνο που εκείνος απευθυνόταν σε νοικοκυρές που δε γνώριζαν ανάγνωση και γραφή, πρόσθεση και αφαίρεση. Ενώ ο Σταθάκης απευθύνεται σε ανθρώπους που, αν μη τι άλλο, γνωρίζουν τι σημαίνει μείωση και τι σημαίνει αύξηση. Οπως επίσης γνωρίζουν πως η πτώση του ρυθμού μείωσης, στη μονάδα του χρόνου, δε γίνεται με αύξηση, αλλά πάλι με μείωση.
Γιατί έπρεπε να πέσει τόσο χαμηλά, να εξευτελιστεί σε τέτοιο βαθμό ένας καθηγητής πανεπιστημίου που παριστάνει το μεγάλο οικονομολόγο (τρομάρα του); Για να δικαιολογήσει τον Τσίπρα, που την προηγουμένη είχε μιλήσει για ανάπτυξη από το πρώτο εξάμηνο του 2016, όταν το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού προβλέπει μείωση του ΑΕΠ για ολόκληρο το 2016. Σκεφθείτε το, όμως, και διαφορετικά, πέρα από τη γελοιοποίηση του Σταθάκη. Πόσο αδίστακτοι πολιτικά και ανάλγητοι κοινωνικά μπορεί να είναι αυτοί οι άνθρωποι, που δε διστάζουν να (προσπαθήσουν να) υποτιμήσουν τόσο χυδαία τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού; Τι μπορεί να τους σταματήσει, όταν έχουν πετάξει κάθε ηθικό έρμα;
Περασμένα, ξεχασμένα
«Γίνεται συχνά λόγος για πλημμελή λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Το γεγονός ότι η συγκυρία κατέστησε αναγκαία την αποδοχή μιας σειράς εξωγενών δεσμεύσεων έδωσε αφορμή να υψωθούν οι τόνοι για κατάλυση της δημοκρατίας». Λόγια του Ν. Βούτση, από την ομιλία του αμέσως μετά την ενθρόνισή του στο θώκο του προέδρου της Βουλής.
Ενας ακόμη συριζαίος απευθύνεται στον ελληνικό λαό σαν να απευθύνεται σε Λωτοφάγους. Γιατί αυτά τα περί «κατάλυσης της δημοκρατίας», «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος», «κουρελιάσματος του συντάγματος» τα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που κάποια από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις έφερνε στη Βουλή κάποιο νόμο με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Και μην μας πει κανείς ότι αυτά τα έλεγε ο Λαφαζάνης, γιατί δεν ήταν μόνο ο Λαφαζάνης. Ηταν και άλλοι, μηδέ του Τσίπρα εξαιρουμένου. Οσο για τον Λαφαζάνη, κάθε φορά που έβαζε την κασέτα με τις καταγγελίες για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», τον χειροκροτούσαν μανιωδώς όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ελεύθερη απόδοση, αυτό που είπε με κοινοβουλευτική κομψότητα ο Βούτσης, μεταφράζεται ως εξής: «Εντάξει, λέγαμε και καμιά μακακία για να περνάει η ώρα και να κοροϊδεύουμε το λαουτζίκο, αλλά κι εσείς τα ίδια κάνατε. Τώρα, περασμένα ξεχασμένα».
Συγκοινωνούντα δοχεία
«Το αρνητικό αποτέλεσμα της αλλαγής των πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως αναφέρει και η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, θα είναι η ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους». Το γράφει φαρδιά-πλατιά το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού (σελίδα 11), ομολογώντας αυτό που εμείς τονίζουμε εδώ και πολύ καιρό: ότι τα λεγόμενα πρωτογενή πλεονάσματα των Μνημονίων είναι ένα κατασκευασμένο λογιστικό μέγεθος, που επικοινωνεί με το χρηματοδοτικό κενό με τη μορφή των συγκοινωνούντων δοχείων. Οταν μειώνουν τα λεγόμενα πρωτογενή πλεονάσματα, αυξάνουν το λεγόμενο δημοσιονομικό κενό, άρα και το χρηματοδοτικό κενό, με αποτέλεσμα να χρειάζονται νέο δανεισμό.
Προσπαθώντας να κουκουλώσει τις λογικές συνέπειες αυτής της ομολογίας, το Προσχέδιο αναφέρει: «Συνεπώς το δίλημμα σχετικά με την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική επικεντρώνεται στην επιλογή μεταξύ της αύξησης των χρηματοδοτικών αναγκών (και άρα του δανεισμού) και της αναπτυξιακής προοπτικής της οικονομίας».
Αυτό είναι καθαρά ψευτοδίλημμα. Η αύξηση του δανεισμού είναι πραγματικότητα, ενώ οι αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας παραμένουν ένα ευχολόγιο. Και θα παραμείνουν ευχολόγιο, γιατί ο νέος δανεισμός δεν χρησιμοποιείται για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη (π.χ. τα δημόσια έργα), αλλά για την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων του ήδη υπάρχοντος χρέους.
Eπιβεβαιώνει… διαψεύδοντας
«O Υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης, διαψεύδει κατηγορηματικά ότι στη σημερινή συνέντευξη Τύπου άφησε οποιοδήποτε υπονοούμενο σχετικά με την τύχη των κόκκινων δανείων. Πρόκειται αποκλειστικά για φαντασιώσεις στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφων. Ακολουθεί η ακριβής σχετική αναφορά από την απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης Τύπου».
Δυο Δελτία Τύπου μέσα σε λίγη ώρα, για να διαψευστεί το αδιάψευστο. Απόδειξη το ίδιο το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης, που περιλαμβάνεται στο Δελτίο Τύπου:
«ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να επανέλθω λίγο; Δεν μου απαντήσατε αν θα πωληθούν δάνεια σε ξένα stress funds και δεν μιλάω μόνο για τα στεγαστικά ή τα καταναλωτικά, αλλά και για τα επιχειρηματικά.
Γ. ΣΤΑΘΑΚΗΣ: Σας απάντησα ότι είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς».
Τι καταλαβαίνει όποιος ξέρει ελληνικά; Οτι το πούλημα «κόκκινων» δανείων στα λεγόμενα distress funds είναι ανοιχτό και η τελική απόφαση θα παρθεί μετά από διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο των δανειστών. Τι έλεγαν προεκλογικά οι συριζαίοι; Οτι με τη συμφωνία της 13ης Ιούλη, εξασφάλισαν ότι τα «κόκκινα» δάνεια αποκλείεται να πουληθούν σε distress funds. Ο ίδιος ο Τσίπρας το έλεγε με καμάρι. Τι προβλέπει το Μνημόνιο-3; Καμιά απαγόρευση. Δηλαδή, το ίδιο που λέει τώρα ο Σταθάκης.
Aπό τον Τσου στην Κριστίν
«Η συνάντηση που είχαμε σήμερα με την κ. Κριστίν Λαγκάρντ έγινε σε θετικό κλίμα. Η κ. Λαγκάρντ συμμερίζεται την προσπάθεια που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση να ολοκληρωθεί έγκαιρα η πρώτη αξιολόγηση».
Η δήλωση έγινε από τον Τσακαλώτο που μαθαίνει γρήγορα. Πριν τις εκλογές έφερνε παραδείγματα από τον Τσου εν Λάι, στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις είπε πως η οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει… ταξικό πρόσημο και στη Λίμα του Περού έκρινε σκόπιμο να εξάρει δημόσια τη συμφωνία της Λαγκάρντ στην πολιτική της συγκυβέρνησης των Τσιπροκαμμένων (με… ταξικό πρόσημο πάντοτε).
Μοντέλο
Λίγο πρόλαβαν να χαρούν οι πασοκοποταμίσιοι με την επιστολή του Τζιάνι Πιτέλα, που ανακοίνωσε στους εν Ελλάδι ανησυχούντες σοσιαλδημοκράτες πως αν είναι να γίνει συζήτηση για την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο PES, πρώτα θα ενημερωθούν αυτοί. Οπως σημείωνε η «Κόντρα» στο προηγούμενο φύλλο, ο πονηρός ιταλός σοσιαλδημοκράτης δεν έγραφε τίποτα για συμμετοχή του Τσίπρα ως παρατηρητή στις συνόδους κορυφής των ευρωσοσιαλδημοκρατών. Και «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», βγήκε ο «καθ' ύλην αρμόδιος» Παπαδημούλης και ανακοίνωσε πως το «μοντέλο Χριστόφια», ο οποίος καλούνταν ως παρατηρητής στις συνόδους κορυφής των ευρωσοσιαλδημοκρατών, μολονότι το ΑΚΕΛ συμμετείχε στην ευρωομάδα της «Αριστεράς», θα συνεχιστεί και με τον Τσίπρα (όπως προέβλεψε η «Κόντρα» δηλαδή). Για να τη σπάσει, μάλιστα, στους πασοκοποταμίσιους, που έσειαν θριαμβευτικά την επιστολή Πιτέλα, ο Παπαδημούλης αποκάλυψε πως η δυνατότητα να συνεχιστεί το «μοντέλο Χριστόφια» συζητήθηκε μεταξύ Τσίπρα και Πιτέλα όταν συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες.
Οι μεν πασοκοποταμίσιοι μάλλον τα γνώριζαν όλ' αυτά, οι συριζαίοι όμως τι να λένε, άραγε; Τίποτα απολύτως. Εδώ κατάπιαν αμάσητο το γάιδαρο του Μνημόνιου-3, στην ουρά της πολιτικής και οργανωτικής συνεργασίας με τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες θα κολλήσουν;
Πείσματα
«Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί, για να βρεθεί μία δικαιολογία για την επικείμενη υποταγή. Το πιστεύω πραγματικά», δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό «L’Obs» ο Μπαρουφάκης. Και συνέχισε με το δικό του μοναδικό (και άκρως προβοκατόρικο) τρόπο: «Τη νύχτα του δημοψηφίσματος, όταν το μεγαλειώδες 62% υπέρ του Οχι έφτασε, ήμουν στον έβδομο ουρανό. Αλλά δεν ήταν το αποτέλεσμα που ευχόταν ο Τσίπρας. Ηταν ξεκάθαρα γραμμένο στο πρόσωπό του. Ετσι, εκείνο το βράδυ μου είπε: Είναι ώρα να παραδοθούμε. Και του απάντησα: Οχι εγώ. Ηταν πολύ φιλικό, πολύ λυπηρό, με μεγάλη τρυφερότητα, ακόμα και αγάπη. Πίστευε ότι η Ελλάδα θα καταστρεφόταν αν συνεχίζαμε. Δεν συμφώνησα μαζί του. Εφυγα».
Γιατί είναι προβοκατόρικες αυτές οι διηγήσεις; Γιατί γίνονται εκ των υστέρων, ενώ κανείς άλλος δεν μπορεί να τις επιβεβαιώσει. Ο Μπαρουφάκης συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο αστόπαιδο που ο μπαμπάς δεν του κάνει τα χατίρια. Νομίζει πως είναι τόσο σπουδαίος που μπορεί να τους κάνει άνω κάτω. Επειδή, όμως, η αστική πολιτική δεν είναι σαν το lifestyle, προβλέπουμε ότι θα έχει την κατάληξη της… Εφης Θώδη μετά την υπερέκθεσή της στα αδηφάγα μίντια.
Κακός μπελάς
«Θέλουν να με βάλουν στο γραφείο του γκαντέμη του Μητσοτάκη! Θα κάνω ένσταση να με βγάλουν». Ο Λεβέντης είναι (ή παριστάνει, ανάλογα την περίσταση) αυθεντικός. Είναι όμως και πρόεδρος κοινοβουλευτικής ομάδας, οι ψήφοι της οποίας μπορεί κάποια στιγμή να χρειαστούν στην κυβερνητική πλειοψηφία. Γι' αυτό και ο κυρ-Αλέκος ο Φλαμπουράρης εμφανίστηκε να παρακολουθεί με θρησκευτική προσήλωση τον Λεβέντη και να κρατάει σημειώσεις από την ομιλία του.