Η στήλη οφείλει να στείλει ανθοστήλη και να μνημονεύσει (τι μνημόνιο ρε;) ότι αύριο κλείνουν δεκαεπτά χρόνια γάμου του πολυχρονεμένου μαιτρ (42 πίστες) του playstation, bon viveur και κουμπάρου του κουμπάρου Ταγίπ με τη γραμματέα, νηπιαγωγό και γιατρό σύζυγό του. Του και «Βούδα της Ραφήνας» αποκληθέντος.
«Ηταν πρωί -ή βράδυ, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία- του προπερασμένου Αυγούστου» (της 17ης συγκεκριμένα), όταν ο Αντώνης Σαμαράς (με το συμπάθιο) απένειμε τιμητική πλακέτα στον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη και ειδικότερα για την προβολή της περιοχής της Πύλου στην ταινία του «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι». Οι πιστοί (piss tea) αναγνώστες θα θυμούνται την αναφορά της στήλης -και όχι μόνον και ω χειμώνων- στις ιστορικές ανταλλαγές φιλοφρονήσεων μεταξύ των δύο καλλιτεχνών (τι γελάτε ρε;) και τη μαντινάδα που ο Γιάννης Σμαραγδής απήγγειλε εξαιρετικά αφιερωμένη στον τότε πρωθυπουργό: «Σαν ήλιος βγήκες φωτεινός / στ’ς Αμερικής τ’ αλώνι / κι έλαμψες και ήρθες νικητής / και σ’ αγαπάμε όλοι». Τώρα, αυτό το «όλοι» θα το συζητούσαμε αν είχαμε να κάνουμε με τη λογική και την πραγματικότητα ή έστω όχι με την κολοσσιαία γελοιότητα, αλλά τέλος πάντων… Λοιπόν, οι έχοντες καλύτερο μνημονικό θα θυμούνται και τις δικές μας μαντινάδες που ήρθαν ως απάντηση, καθώς και εκείνες τις λαϊκής (like kiss) μούσας («Είν’ η χαμέρπεια ντροπή / το γλείψιμο σαράκι / τέτοιας μορφής αυνανισμός / σε κάνει ανθρωπάκι»).
Στα ειρωνικά και επικριτικά σχόλια που ακολούθησαν τη μαντινάδα, ο Γιάννης Σμαραγδής μέσω του ραδιοφώνου του Σκάι απάντησε ως εξής: «Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη θέση και δεν έπαψα να στέλνω τη θετική μου ενέργεια όσο πιστεύω ότι προσπαθεί»…
Ποιος να ‘ξερε, ποιος να σκεφτεί και ποιος να φανταζόταν
πως θα ‘φτανε η ανταμοιβή δυο μέρες στο κατόπι!
Δύο μέρες μετά τη μαντινάδα του στον Σαμαρά, ο στιχοπλόκος σκηνοθέτης ζήτησε και έλαβε 50.000 ευρώ έπειτα και από παρέμβαση του υπουργείου Πολιτισμού. Αυτό κατήγγειλε ο πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Γιώργος Παπαλιός.
– Θαρρείς πως τέλειωσε εκεί το πράμα ωρέ Γκόλφω;
– Γιατί; Τι τρέχει Τάσο μου; Μολόγα το, θα σκάσω.
Η είδηση ήταν σαφής και σα φις και την παραθέταμε όπως τη λάβαμε από τον πρώτο τυχόντα λειτουργό της δημόσιας πληροφορίας: «Νέος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διορίστηκε με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου, ο σκηνοθέτης και μέχρι τώρα αντιπρόεδρος του φεστιβάλ Γιάννης Σμαραγδής. Οπως είναι γνωστό ο προηγούμενος πρόεδρος, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, είχε παραιτηθεί από τη θέση του επικαλούμενος τις ανάγκες του προεκλογικού του αγώνα που τότε ξεκινούσε».
Οπως σημειώνει το «Βαθύ Κόκκινο» του σ. Γιώργη, σήμερα ο ίδιος άνθρωπος πλέκει το εγκώμιο του νέου μνημονιακού ηγέτη δηλώνοντας: «Οι καιροί απέδειξαν πως η χώρα απέκτησε ηγέτη. Τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό αποδεικνύεται από τις πράξεις του. Ενώ φάνηκε κάποια στιγμή ότι το δημοψήφισμα ήταν λάθος, τελικά αποδεικνύεται ότι είχε στρατηγική. Δεν είναι ο επικεφαλής ενός κόμματος, είναι ο πρωθυπουργός μιας χώρας που κατά την δική μου πρόβλεψη μέχρι το τέλος της χρονιάς θα την οδηγήσει στην ανάπτυξη και είμαι βέβαιος γι’ αυτό όπως είχα προβλέψει εδώ και χρόνια, όταν ήταν αρχηγός του τότε μικρού κόμματος ΣυΡιζΑ, ότι θα γίνει πρωθυπουργός».
Κάποια κρατική επιδότηση θα επιδιώκει και τώρα, συμπεραίνει σωστά το «Βαθύ Κόκκινο» και μας βάζει στην αναμονή για τις λαμπρές μέρες που έρχονται. Γιατί καλοκαιριάζει, ο λόρδος Byron δεν δίνει υλικό, οι εθνοπατέρες σταμάτησαν κι αυτοί το γράψιμο, δύσκολα όλα…
Κατά τα λοιπά, στέκουμε αποσβολωμένοι μπροστά στο νέο Αρμαγεδδώνα. Για τον οποίο τόσα και τόσα έγραψε αυτή η εφημερίδα, τόσα και τόσα προέβλεψε με μαθηματική ακρίβεια. «Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» μα με τι «προσόντα», με ποια οργάνωση, με ποιες αρχές και σε ποιες βάσεις μπορεί να πατήσει ένα τέτοιο όνειρο;
Κοκκινοσκουφίτσα
