H εργατική τάξη πάει στον παράδεισο…
Εργάτες του δήμου Θεσσαλονίκης κουβαλούν προεκλογικό υλικό, το οποίο θα διανεμηθεί σε άλλους εργάτες, οι οποίοι θα επιλέξουν ποιο μέρος της άρχουσας τάξης θα διαχειρίζεται το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, για τα επόμενα τέσσερα (ή λιγότερα) χρόνια, διάστημα μετά την πάροδο του οποίου θα κληθούν να επιλέξουν τον διάδοχο αυτού που θα τους έχει εξαπατήσει…
Ακόμη και του Σίσυφου το μαρτύριο πιο ελαφρύ ήταν…
♦ Θα το χωνέψουν
«Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται με τους δεξιούς δημαγωγούς για να σχηματίσει κυβέρνηση είναι περισσότερο από πικρό. Σοκαρίστηκα όταν άκουσα ότι το αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατά καμιά απόσταση από ένα κόμμα, ο λόγος του οποίου προεκλογικά ήταν καθαρά ξενοφοβικός και καθαρά ευρωσκεπτικιστικός». Αυτά δήλωσε στα «Νέα» η πρόεδρος των γερμανών Πρασίνων Σιμόνε Πέτερς. Ανάλογη δήλωση έκανε και ο αντιπρόεδρος της ΚΟ του SPD Κάρστεν Σνάιντερ. Ομως αποστάσεις πήρε και το ηγετικό δίδυμο του αδελφού Die Linke. «Μια αντίστοιχη συμμαχία για την Αριστερά στη Γερμανία και στο Ευρωκοινοβούλιο δεν τίθεται υπό συζήτηση» δήλωσε η πρόεδρος του κόμματος Κάτια Κίπινγκ. Ο συμπρόεδρος Μπερντ Ρίξινγκερ, που έχει σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, απέφυγε να τοποθετηθεί, με το επιχείρημα ότι δεν αναμιγνύεται στις υποθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξεπλάγησαν, σίγουρα, δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι θα το χωνέψουν. Αλλωστε, γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει χωρίς αρχές συμμαχία, ενώ δε γνωρίζουν το ψευτοϊδεολόγημα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», που κυριαρχεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και έχει «ξεπλύνει» πολιτικά καραμπινάτους ακροδεξιούς όπως ο Καμμένος και η παρέα του.
♦ Σουρεαλιστικά μαθηματικά
Αν ο Καμμένος δεν έμπαινε στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε τέσσερις ακόμη έδρες και θα είχε αυτοδυναμία. Από την άλλη, ο Γιωργάκης, ο Λεβέντης και ο Γκλέτσος, που μάζεψαν όλοι μαζί ένα 6%, αποτελούμενο στη συντριπτική του πλειοψηφία από πασοκικές ψήφους, έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ μια ανάσα από την αυτοδυναμία, προσφέροντάς του έξι βουλευτές.
Αυτά είναι μερικά από τα σουρεαλιστικά αποτελέσματα του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου. Εκείνο που δεν είναι καθόλου σουρεαλιστικό είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το 50% των εδρών έχοντας μόνο το 36% των εγκύρων ψηφοδελτίων και πως η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει το 54% των εδρών της Βουλής με μόλις το 26% του εκλογικού σώματος (9,9 εκατομμύρια είναι οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι, 2,5 εκατομμύρια ψήφισαν τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα).
♦ Σκοτσέζικο ντους
Γάτα αποδείχτηκε και πάλι ο σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Πρώτα φρόντισε να διαρρεύσει ότι ήταν από τους πρώτους που τηλεφώνησε στον Τσίπρα για να τον συγχαρεί, κάνοντας λόγο για «μεγάλη επιτυχία» και «ιστορική νίκη» και να τον διαβεβαιώσει ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του «για να βρεθεί αμοιβαία λύση». Και την επομένη, με τους συριζαίους να απολαμβάνουν ακόμη το μεθύσι της νίκης, παρενέβη στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk, για να πει ότι δεν περιμένει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, γιατί δεν υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο πλειοψηφία που θα ενέκρινε μια τέτοια απόφαση.
Το πιο σημαντικό το άφησε για το τέλος. Ο Τσίπρας δε θα μπορέσει να τηρήσει τις ριζοσπαστικές δεσμεύσεις του και αυτό το είπα στον Τσίπρα χτες το βράδυ, όταν του τηλεφώνησα για να τον συγχαρώ, είπε. Και έσπευσε να προσθέσει ότι ο ίδιος είναι αισιόδοξος για τις εξελίξεις, γιατί γνωρίζει πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «είναι πραγματιστής, ο οποίος ξέρει ότι πρέπει να προχωρήσει σε συμβιβασμούς»! Μιλάμε για κανονικό σκοτσέζικο ντους.
♦ Θέατρο πολιτισμένων
Οταν η Δούρου είχε ορκιστεί με πολιτικό όρκο, δε θα μπορούσε ο Τσίπρας να ορκιστεί με θρησκευτικό. Ασε που μια τέτοια κίνηση ήταν ό,τι πρέπει για τον «ΣΥΡΙΖΑ του 4%». Μια χαρά χρύσωμα του χαπιού, ενόψει της πολιτικής που θ’ ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επρεπε, όμως, και να μη διαρραγούν οι σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί με τον Ιερώνυμο, τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί στο μέλλον. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να παιχτεί ένα θέατρο μεταξύ πολιτισμένων ανθρώπων (παλιά έλεγαν: «μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια»).
Ο Τσίπρας πήγε στον Ιερώνυμο και με ανοιχτές τις κάμερες του ζήτησε την… ευχή του, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι οι σχέσεις του κράτους με την Εκκλησία θα δυναμώσουν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ιερώνυμος πήρε τη δήλωση που ήθελε για να μην τον ζαλίσουν οι δικοί του (ενδυναμωμένες σχέσεις σημαίνει περισσότερο μπαγιόκο για να το διαχειριστούν οι παπάδες, καλύτερη φορολογική πολιτική για την τεράστια περιουσία τους κτλ.), ενώ ταυτόχρονα δεν έκανε δήλωση μπροστά στις κάμερες, για να μην τον κατηγορήσουν ότι αβαντάρει τον πολιτικό όρκο του Τσίπρα. Με κλειστές τις κάμερες, ο Ιερώνυμος διαβεβαίωσε τον Τσίπρα ότι «η Εκκλησία θα είναι κοντά στην Πολιτεία όπως ήταν πάντα διαχρονικά», ενώ ο Τσίπρας του είπε «προσευχηθείτε για μένα»!
♦ Μουστερήδες
Στην τηλεόραση του Alpha εμφανίστηκε το βράδυ της Κυριακής η Αγγελοπουλίνα, για να στείλει το δικό της μήνυμα: «Τέρμα το παλιό. Η εμφάνιση κάθε νέου στην πολιτική ζωή, είναι κάτι το θετικό. Είμαι απέναντι σε κάθε αντίληψη που θεωρεί ότι τα πράγματα δεν πρέπει να κινούνται αλλά επιλέγει την ακινησία. Τις βλέπω τις αλλαγές, τις προσδιόρισε η απόφαση των ανθρώπων. Είμαι υπέρ της αλλαγής». Απάντησε ότι ο γιος της σπουδάζει στην Αμερική και δεν μπόρεσε να ψηφίσει και χαρακτήρισε «σουρεαλιστική» την ερώτηση περί υποψηφιότητάς της για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Συμπέρασμα; Ο Αγγελόπουλος θέλει να κάνει μπίζνες στην Ελλάδα και προσεγγίζει τη νέα κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα θα το μάθουμε προσεχώς, αφού πρώτα εγκατασταθεί κι αρχίσει να σταθεροποιείται η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.
♦ Αρχηγική πορεία
Δεν χρειαζόταν να έχει κανείς ιδιαίτερη πολιτική εμπειρία για να διαπιστώσει πως το βράδυ των εκλογών ο Δένδιας βρισκόταν σε άλλο μήκος κύματος από τους άλλους δεξιούς που γύριζαν από (τηλεοπτικό) πάνελ σε πάνελ. Σε άλλο μήκος κύματος και από τον ίδιο τον Σαμαρά, που εμφανίστηκε στο Ζάππειο με σκληρό ακροδεξιό προφίλ, απαξιώνοντας ν’ αναφέρει τις λέξεις «ΣΥΡΙΖΑ» και «Τσίπρας», αποφεύγοντας (με γαϊδουρινό τρόπο) να πει τα συνήθη συγχαρητήρια ή να δηλώσει ότι επικοινώνησε με τον Τσίπρα και του ευχήθηκε καλή επιτυχία. Αντίθετα, ο Δένδιας εμφανίστηκε προσηνής, χαμηλών τόνων, άκρως ευγενικός έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και με άφθονες ευχές για καλή επιτυχία.
Μην βιαστείτε να αποδώσετε αυτή την καθαρά διακριτή συμπεριφορά του Δένδια ως προσωπικό στιλ. Ηδη, από την παραμονή των εκλογών εμφανίστηκε ιστοσελίδα με τίτλο tokentro.gr, η οποία έστελνε στα γραφεία των εφημερίδων e-mail που αφορούσαν τον Δένδια. Το Σάββατο 24 Γενάρη έστειλε άρθρο με τίτλο «Τι θα γίνει με την ασφάλεια της χώρας;», το οποίο φιλοξενούσε φωτογραφία του Δένδια με στρατιωτικούς και άρχιζε με τα εξής: «Τα τελευταία χρόνια η ασφάλεια της χώρας είχε ονοματεπώνυμο Νίκος Δένδιας! Ο Νίκος Δένδιας, ο υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθηνών με τη ΝΔ…». Τη Δευτέρα 26 Γενάρη, έστειλε δεύτερο άρθρο, πάλι με φωτογραφία του Δένδια, το οποίο ξεκινούσε ως εξής: «Ο Νίκος Δένδιας, κυριολεκτικά σάρωσε στη Β’ Αθηνών για τη ΝΔ. Καθαρή πρωτιά!».
Συμπέρασμα: ο Δένδιας ανοίγει αρχηγική περπατησιά, αυτοπροβαλλόμενος σαν ο «κεντρώος» πόλος της ΝΔ. Κάτι σαν διάδοχος του Αβραμόπουλου δηλαδή.
♦ Σκελετοί
Προκάλεσε ασφαλώς έκπληξη η μη υπουργοποίηση του Αλέξη Μητρόπουλου. Ηταν από τα πιο προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, με άριστες σχέσεις με το μιντιακό σύστημα, με έντονη παρουσία στη Βουλή. Η εξήγηση ότι ο Τσίπρας τον φοβάται γιατί είναι ανεξέλεγκτος δεν στέκει. Υπάρχουν πολλοί άλλοι στη συγκυβέρνηση που θα έπρεπε, σύμφωνα μ’ αυτή τη λογική, να τους φοβάται περισσότερο από τον Μητρόπουλο. Ο Μητρόπουλος, όμως, έχει δυο ιδιότητες που κατέστησαν απαγορευτική την υπουργοποίησή του τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση. Πρώτον, έχει κάτι σκελετούς στη ντουλάπα του από εκείνη την υπόθεση φοροδιαφυγής για την οποία τον κυνηγούσε το ΣΔΟΕ και την οποία προσπάθησε να αναγορεύσει σε πολιτικό ζήτημα, εκμεταλλευόμενος τη θέση του ως βουλευτή. Δεύτερον, είναι από εκείνους που σε καθημερινή βάση καταργούσαν τα Μνημόνια και όλους τους εφαρμοστικούς τους νόμους. Πιο προκλητικά από οποιοδήποτε άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προσφερόταν, λοιπόν, για υπουργός σε κάποιο μνημονιακό υπουργείο.
ΥΓ: Ο… αντι-Μητρόπουλος, ο Δ. Στρατούλης που ορκίστηκε αναπληρωτής υπουργός με αρμοδιότητα την κοινωνική ασφάλιση, φρόντισε να κάνει την κωλοτούμπα πριν ακόμη ορκιστεί. Προσερχόμενος για την ορκωμοσία, είπε έξω από το προεδρικό μέγαρο: «πρώτη προτεραιότητά μας είναι να σταματήσουμε τη μείωση των συντάξεων». Να σταματήσουμε τη μείωση, όχι να τις αυξήσουμε.
♦ Σαλίγκαρος
Εκπληξη ενδεχομένως προκάλεσε και η υπουργοποίηση του Νίκου Κοτζιά και μάλιστα στο νευραλγικό υπουργείο Εξωτερικών. Αν όμως σκεφτεί κανείς ότι «τον ήθελαν» οι Αμερικάνοι και πως στα υπουργεία Αμυνας και Εξωτερικών δε διορίζεται κανένας αν δεν ανάψει το πράσινο φως από την πρεσβεία (μία είναι η πρεσβεία), τότε δεν υπάρχει έκπληξη. Αλλωστε, ο κ. Κοτζιάς έχει ένα πλούσιο βιογραφικό. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, υπήρξε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του Περισσού, από τα στελέχη που ανέδειξε ο Χ. Φλωράκης για ν’ αποτελέσουν την «αυλή» του και αποχώρησε με τα υπόλοιπα στελέχη το 1989. Οταν οι άλλοι δημιούργησαν το ΝΑΡ, ο Κοτζιάς δεν πήγε μαζί τους. Για ένα φεγγάρι περιπλιανόταν σε παραπλήσιους χώρους, παριστάνοντας τον μεγάλο θεωρητικό. Μέχρι που βρέθηκε στο επιτελείο του Γιωργάκη Παπανδρέου. Σύμβουλός του στο υπουργείο Εξωτερικών και άνθρωπος ειδικών αποστολών. Κάποια στιγμή τα έσπασαν (άγνωστο γιατί), ο Κοτζιάς έφτιαξε μια ομάδα, προσέγγισε τον ΣΥΡΙΖΑ και βρέθηκε υπουργός Εξωτερικών στην πρώτη συγκυβέρνησή του.
♦ Περιμένοντας τη Μαρία
Εμείς το είχαμε γράψει. Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που πίεζαν τον Κουβέλη να προσχωρήσει χωρίς όρους στον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν κάνει τις παρασκηνιακές συμφωνίες τους με τους Τσιπραίους. Ο Πανούσης, που τάχα θα επέστρεφε στη δουλειά του στο πανεπιστήμιο, ορκίστηκε ήδη υπουργός Μπάτσων και Καταστολής. Περιμένουμε να πληροφορηθούμε τι κρατικό πόστο θα πάρει η Ρεπούση.